Psyche
alle pijlers
Bang om alleen in vakantiehuis te zijn, tips?
zondag 24 juli 2022 om 10:43
Wij hebben een vakantiehuis in het buitenland. Het is een groot, vrijstaand huis met een enorme tuin, en het ligt aan een rustige weg vlakbij het dorpje (drie minuten lopen). Er zijn drie buurhuizen vlakbij, dus helemaal geïsoleerd ligt het niet. Maar ik ben een stadsmens. De stilte is beangstigend, vind ik, en het is er 's nachts ook zo vreselijk donker (geen straatverlichting). Bovendien is het een oud huis, je hoort altijd wel ergens een verwarmingsbuis tikken of een raam in zijn sponningen trillen, en dan is er ook nog een doodenge kelder die rechtstreeks uit een griezelfilm lijkt te komen, kortom: ik durf er niet alleen te zijn.
En dat wil ik wel. Ik heb me half-half voorgenomen om er vanaf eind augustus, als mijn man en kinderen terug naar Nederland gaan, nog twee weken in mijn eentje te blijven om te werken. Overdag is het er heerlijk rustig en ik kan er lange werkdagen maken. Het is al heel lang een fantasie om dit te doen, maar... ik durf niet! Ik heb al overwogen om er héél vroeg naar bed te gaan, zodat ik de griezeligste uren in elk geval in slaap ben (hoop ik
), en om dan bij het krieken van de dag op te staan. Maar ergens is dat ook een beetje overdreven.
Ik weet dat mijn angst irreëel is. Op het platteland is het veel veiliger dan in de stad, en dan wonen wij - in de stad - ook nog in een van de drukste delen, maar ik ben nooit bang om 's nachts over straat te gaan, terwijl ik dat op vakantie niet in mijn hoofd haal. De doodse stilte, met in de verte een blaffende hond... ik krijg het er nu al Spaans benauwd van. Maar toch, ik wíl dit! Daarom vind ik dat ik nu eens door de zure appel heen moet bijten. Maar hoe overwin ik de angst? Heeft iemand tips? Geruststellende woorden?
En dat wil ik wel. Ik heb me half-half voorgenomen om er vanaf eind augustus, als mijn man en kinderen terug naar Nederland gaan, nog twee weken in mijn eentje te blijven om te werken. Overdag is het er heerlijk rustig en ik kan er lange werkdagen maken. Het is al heel lang een fantasie om dit te doen, maar... ik durf niet! Ik heb al overwogen om er héél vroeg naar bed te gaan, zodat ik de griezeligste uren in elk geval in slaap ben (hoop ik
), en om dan bij het krieken van de dag op te staan. Maar ergens is dat ook een beetje overdreven.Ik weet dat mijn angst irreëel is. Op het platteland is het veel veiliger dan in de stad, en dan wonen wij - in de stad - ook nog in een van de drukste delen, maar ik ben nooit bang om 's nachts over straat te gaan, terwijl ik dat op vakantie niet in mijn hoofd haal. De doodse stilte, met in de verte een blaffende hond... ik krijg het er nu al Spaans benauwd van. Maar toch, ik wíl dit! Daarom vind ik dat ik nu eens door de zure appel heen moet bijten. Maar hoe overwin ik de angst? Heeft iemand tips? Geruststellende woorden?
zondag 24 juli 2022 om 10:47
zondag 24 juli 2022 om 10:49
zondag 24 juli 2022 om 10:49
Ik herken je gevoel, maar ik ben sowieso snel angstig in mijn eentje. Ik ben vorig jaar in mijn eentje een paar dagen weg geweest (na jaren van niet durven), maar was behoorlijk onrustig zo in mijn eentje. Ik overweeg om nu van die wiggen mee te nemen die je onder een deur kan steken. Zo voelt het denk ik veiliger, omdat niemand dan binnen kan komen. Maar ik denk niet dat dat alle onrust wegneemt, dus ik lees ook mee voor tips.
zondag 24 juli 2022 om 10:52
Deze angst kan zeker zakken, want zoals je zelf al zegt, ook in de stad kunnen dingen gebeuren. Een ding wil ik je afraden: maak er geen strafexercitie van! Die 2 weken vind ik een naar plan. Vul je huis met leuke herinneringen en niet met zware opdrachten.
Ken je de buren? Is er internet of telefoon? Internetten zou je ook al kunnen helpen. Ik geloof meer in de weg van de geleidelijkheid dan strafwerk.
Ken je de buren? Is er internet of telefoon? Internetten zou je ook al kunnen helpen. Ik geloof meer in de weg van de geleidelijkheid dan strafwerk.
zondag 24 juli 2022 om 10:58
Lijkt mij heelijk wonen
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
zondag 24 juli 2022 om 10:59
Dit inderdaad.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik in zo'n huis woon in mijn eentje. Nooit bang geweest. En ik heb ook ruim 20 jaar in de stad gewoond. Gebeurt nooit iets hier. Als het in de zomer te warm wordt binnen, slaap ik zelfs gewoon in de open lucht in de tuin. Is het niet vooral een kwestie van even wennen? Dan slaap je de eerste nachten misschien wat onrustig, maar op een gegeven moment wordt het vanzelf normaal.
The impossible just takes a little longer.
zondag 24 juli 2022 om 11:03
Ik denk dat het goed is je angst proberen te overwinnen maar dat meteen twee weken wel erg veel is. Dat maakt het wel heel groot en daardoor lastiger om van tevoren niet af te zeggen. Kun je niet eerst eens 2 dagen later naar huis gaan dan je gezin? En dan ook niet per se hoeven werken. Kan wel als je er op dat moment zin in hebt maar dat je niet van tevoren denkt: ik moet ook werken dus ik moet goed slapen etc.
zondag 24 juli 2022 om 11:08
Wij hadden ook een vrijstaand huisje in de natuur in het buitenland.(Was familiebezit). Wat buren op loopafstand. Ik was ook altijd bang daar. Hoe irreëel ook, ik had er nooit een fijne vakantie. Zelfs met man erbij lag ik vaak wakker door de stilte (afgewisseld met geluidjes) en de duisternis. In tegenstelling tot jou vond ik het overdag ook vaak wat unheimisch. En in de stad loop ik fluitend in de nacht over straat en ben ik nooit bang, ook niet in ons grote oude huis vol krakende trappen en nisjes. Ik kan er ook geen verklaring voor geven. En ook geen tips helaas dus.
zondag 24 juli 2022 om 11:18
Oh, ik ben gelukkig niet de enige! Dank voor de reacties, ik voel me nu al iets beter: inderdaad, het moet geen strafexpeditie worden. Ik laat het idee van twee weken los en ga gewoon kijken hoe het loopt.
Ik hoop zelf ook dat het een kwestie is van gewoon dóen, maar ik weet uit ervaring dat ik 's nachts, als ik naar de wc moet, doodsangsten uitsta op die donkere gang, en dan zie ik door de ramen in het trappenhuis allemaal enge schaduwen (van takken en bomen) en dan denk ik elke keer: ik ga hier nóóit in mijn eentje zitten!
Het idee van een hond is helaas ook geen optie, ik ben namelijk - zal je altijd zien - ook bang voor honden. Als kind ooit aangevallen door een losgebroken waakhond in een ander eng dorpje... hele vakantie in het verband gezeten en sindsdien wel minder bang, maar nog steeds geen grote hondenvriend, helaas.
Iemand meenemen... tja, het is buiten de vakantieperiode. Maar de buren zal ik zeker inlichten en alvast aankondigen dat ik me kom melden in geval van nood.
Ik hoop zelf ook dat het een kwestie is van gewoon dóen, maar ik weet uit ervaring dat ik 's nachts, als ik naar de wc moet, doodsangsten uitsta op die donkere gang, en dan zie ik door de ramen in het trappenhuis allemaal enge schaduwen (van takken en bomen) en dan denk ik elke keer: ik ga hier nóóit in mijn eentje zitten!
Het idee van een hond is helaas ook geen optie, ik ben namelijk - zal je altijd zien - ook bang voor honden. Als kind ooit aangevallen door een losgebroken waakhond in een ander eng dorpje... hele vakantie in het verband gezeten en sindsdien wel minder bang, maar nog steeds geen grote hondenvriend, helaas.
Iemand meenemen... tja, het is buiten de vakantieperiode. Maar de buren zal ik zeker inlichten en alvast aankondigen dat ik me kom melden in geval van nood.
zondag 24 juli 2022 om 11:25
Ik snap oprecht niet waarom je jezelf zo blijft kwellen met dit huis. Je hebt het zelfs over doodsangsten. Verkoop of verhuur het.
Ik heb zelf ook een 2e woning gehad en ik was er nooit 100% op mijn gemak. Vergelijkbaar met hoe jij jouw huis beschrijft.
We hebben het verhuurd en uiteindelijk verkocht. Ongelukkig en bang zitten wezen in een huis waar je juist voor je rust en ontspanning komt, dat vind ik geen doen.
Ik heb zelf ook een 2e woning gehad en ik was er nooit 100% op mijn gemak. Vergelijkbaar met hoe jij jouw huis beschrijft.
We hebben het verhuurd en uiteindelijk verkocht. Ongelukkig en bang zitten wezen in een huis waar je juist voor je rust en ontspanning komt, dat vind ik geen doen.
zaklantaarn
zondag 24 juli 2022 om 11:44
Oh, ik kom er al jaren en jaren elke zomer, meestal gaan we 4 tot 6 weken - "we", dus, ik ben er nog nooit alleen geweest. Samen met mijn man en kinderen (en vaak vrienden, andere familie en aanwaaiende mensen op doorreis) vind ik het er héérlijk!
Mijn broer is de enige van ons die er ooit een paar dagen alleen heeft gezeten. Wij waren net vertrokken en hadden hem op het hart gedrukt dat hij niet - NIET!!! - naar de film 'Funny Games' van Michael Haneke moest kijken, die wij op DVD hadden gezien. Nou, je raadt het al: hij heeft die film gekeken en toen heeft hij, gewapend met het broodmes, een paar doorwaakte nachten gehad
Het is waarschijnlijk een rare oer-angst (die Haneke uitbuit in die film) van stadsmensen. Want inderdaad, waar ben ik bang voor? Dat er een enge man naast mijn bed staat. Dat ik voetstappen hoor op de krakende trap, en wat dan...?! Dat er iemand samen met mij in dat huis zit, al heel lang, zonder dat ik het merk. Dat soort dingen. Thriller-scènes
zondag 24 juli 2022 om 11:56
Tegen de stille kun je een radio aanzetten. Als je bang bent voor inbrekers zorg je ervoor dat alles goed dicht zit en je een paar camera's plaatst.
"Grappig" is, dat het meeste waar je op aanslaat te verklaren is. Als je s'nacht buiten geritsel, gerommel en gesnuif hoort, dat meestal een egel of een ander onschuldig dier is.
Als je s'nachts bang bent om in het donker wakker te worden dan zou ik het licht aan laten, in ieder geval op de overloop. Met een zaklamp zou ik niet in de weer gaan omdat die juist weer enge schaduwen oplevert.
"Grappig" is, dat het meeste waar je op aanslaat te verklaren is. Als je s'nacht buiten geritsel, gerommel en gesnuif hoort, dat meestal een egel of een ander onschuldig dier is.
Als je s'nachts bang bent om in het donker wakker te worden dan zou ik het licht aan laten, in ieder geval op de overloop. Met een zaklamp zou ik niet in de weer gaan omdat die juist weer enge schaduwen oplevert.
zondag 24 juli 2022 om 12:01
Is het een idee om in het trappenhuis gordijnen voor de ramen te hangen, zodat je die enge schaduwen van de bomen niet meer ziet en een klein lampje aan te laten ‘s nachts? Dan hoef je niet in het donker te lopen. Probeer gewoon alle ‘enge’ dingen overdag te bekijken en te bedenken wat je eraan kunt doen. Goede sloten op de deur etc.
zondag 24 juli 2022 om 12:03
Lijkt me nogal zonde, ze vindt het alleen in haar eentje niet fijn daar, maar het grootste deel van de tijd gaat ze ook niet in haar eentje.Pindakaasjes schreef: ↑24-07-2022 11:25Ik snap oprecht niet waarom je jezelf zo blijft kwellen met dit huis. Je hebt het zelfs over doodsangsten. Verkoop of verhuur het.
Mijn ouders hebben ook een vakantiehuis, mijn moeder zou daar ook niet in haar eentje gaan zitten. Dat is nog geen reden om het dan maar weg te doen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
