Psyche
alle pijlers
Bang om alleen in vakantiehuis te zijn, tips?
zondag 24 juli 2022 om 10:43
Wij hebben een vakantiehuis in het buitenland. Het is een groot, vrijstaand huis met een enorme tuin, en het ligt aan een rustige weg vlakbij het dorpje (drie minuten lopen). Er zijn drie buurhuizen vlakbij, dus helemaal geïsoleerd ligt het niet. Maar ik ben een stadsmens. De stilte is beangstigend, vind ik, en het is er 's nachts ook zo vreselijk donker (geen straatverlichting). Bovendien is het een oud huis, je hoort altijd wel ergens een verwarmingsbuis tikken of een raam in zijn sponningen trillen, en dan is er ook nog een doodenge kelder die rechtstreeks uit een griezelfilm lijkt te komen, kortom: ik durf er niet alleen te zijn.
En dat wil ik wel. Ik heb me half-half voorgenomen om er vanaf eind augustus, als mijn man en kinderen terug naar Nederland gaan, nog twee weken in mijn eentje te blijven om te werken. Overdag is het er heerlijk rustig en ik kan er lange werkdagen maken. Het is al heel lang een fantasie om dit te doen, maar... ik durf niet! Ik heb al overwogen om er héél vroeg naar bed te gaan, zodat ik de griezeligste uren in elk geval in slaap ben (hoop ik
), en om dan bij het krieken van de dag op te staan. Maar ergens is dat ook een beetje overdreven.
Ik weet dat mijn angst irreëel is. Op het platteland is het veel veiliger dan in de stad, en dan wonen wij - in de stad - ook nog in een van de drukste delen, maar ik ben nooit bang om 's nachts over straat te gaan, terwijl ik dat op vakantie niet in mijn hoofd haal. De doodse stilte, met in de verte een blaffende hond... ik krijg het er nu al Spaans benauwd van. Maar toch, ik wíl dit! Daarom vind ik dat ik nu eens door de zure appel heen moet bijten. Maar hoe overwin ik de angst? Heeft iemand tips? Geruststellende woorden?
En dat wil ik wel. Ik heb me half-half voorgenomen om er vanaf eind augustus, als mijn man en kinderen terug naar Nederland gaan, nog twee weken in mijn eentje te blijven om te werken. Overdag is het er heerlijk rustig en ik kan er lange werkdagen maken. Het is al heel lang een fantasie om dit te doen, maar... ik durf niet! Ik heb al overwogen om er héél vroeg naar bed te gaan, zodat ik de griezeligste uren in elk geval in slaap ben (hoop ik
), en om dan bij het krieken van de dag op te staan. Maar ergens is dat ook een beetje overdreven.Ik weet dat mijn angst irreëel is. Op het platteland is het veel veiliger dan in de stad, en dan wonen wij - in de stad - ook nog in een van de drukste delen, maar ik ben nooit bang om 's nachts over straat te gaan, terwijl ik dat op vakantie niet in mijn hoofd haal. De doodse stilte, met in de verte een blaffende hond... ik krijg het er nu al Spaans benauwd van. Maar toch, ik wíl dit! Daarom vind ik dat ik nu eens door de zure appel heen moet bijten. Maar hoe overwin ik de angst? Heeft iemand tips? Geruststellende woorden?
zondag 24 juli 2022 om 12:11
Klopt. De enige reële angst is waarschijnlijk dat ik een vrouw alleen ben in een groot, verlaten huis, en stel dat een of andere griezel dat in de gaten krijgt...Nogevendit schreef: ↑24-07-2022 11:56Tegen de stille kun je een radio aanzetten. Als je bang bent voor inbrekers zorg je ervoor dat alles goed dicht zit en je een paar camera's plaatst.
"Grappig" is, dat het meeste waar je op aanslaat te verklaren is. Als je s'nacht buiten geritsel, gerommel en gesnuif hoort, dat meestal een egel of een ander onschuldig dier is.
Als je s'nachts bang bent om in het donker wakker te worden dan zou ik het licht aan laten, in ieder geval op de overloop. Met een zaklamp zou ik niet in de weer gaan omdat die juist weer enge schaduwen oplevert.
Ik heb de afgelopen 20 jaar precies één keer iets engs meegemaakt in de buurt van ons vakantiehuis, toen ik met mijn (heel kleine) kinderen op het strand zat en er een man bij ons kwam zitten. Dat was al raar, want het gigantische strand was verder leeg. Mijn kinderen waren bloot. Ik vond het intimiderend en begon meteen aanstalten te maken om te vertrekken. Hij stelde wat vragen, en ik zei dat ik moest opschieten omdat mijn man me kwam halen (niet waar, hij was gewoon in ons huis en ik was naar het strand gelopen met de kinderwagen). Toen vroeg hij of ik 's avonds met hem wilde afspreken. Ik zei nog een keer dat ik getrouwd was. Oh, zei hij, dat geeft niks, dan komen jullie toch samen en doen we een trio?
Het was best een eind lopen naar ons huis, en die man is me de hele route met de auto gevolgd. Ik durfde niet naar huis, dan zou hij weten waar ik woonde, dus ik ben in een café gaan zitten en heb gewacht tot hij weg was. Gelukkig heb ik hem daarna nooit meer gezien. Maar dit is wel een reële angst. Toch is dat geen reden om nooit alleen op pad te gaan, dus het zou ook geen reden moeten zijn om niet alleen in dat huis te gaan zitten, lijkt me.
zondag 24 juli 2022 om 12:13
Nee, bovendien deel ik het huis met broers/zussen (het is een erfenis).Susan schreef: ↑24-07-2022 12:03Lijkt me nogal zonde, ze vindt het alleen in haar eentje niet fijn daar, maar het grootste deel van de tijd gaat ze ook niet in haar eentje.
Mijn ouders hebben ook een vakantiehuis, mijn moeder zou daar ook niet in haar eentje gaan zitten. Dat is nog geen reden om het dan maar weg te doen.
zondag 24 juli 2022 om 12:20
Zoals ik al opperde, camera's neerzetten. En op basis van wat je daar hebt meegemaakt zou ik zowel buiten als binnen steeds twee kopjes, borden ed neerzetten zodat het lijkt alsof je niet alleen bent.samarinde schreef: ↑24-07-2022 12:11Klopt. De enige reële angst is waarschijnlijk dat ik een vrouw alleen ben in een groot, verlaten huis, en stel dat een of andere griezel dat in de gaten krijgt...
Ik heb de afgelopen 20 jaar precies één keer iets engs meegemaakt in de buurt van ons vakantiehuis, toen ik met mijn (heel kleine) kinderen op het strand zat en er een man bij ons kwam zitten. Dat was al raar, want het gigantische strand was verder leeg. Mijn kinderen waren bloot. Ik vond het intimiderend en begon meteen aanstalten te maken om te vertrekken. Hij stelde wat vragen, en ik zei dat ik moest opschieten omdat mijn man me kwam halen (niet waar, hij was gewoon in ons huis en ik was naar het strand gelopen met de kinderwagen). Toen vroeg hij of ik 's avonds met hem wilde afspreken. Ik zei nog een keer dat ik getrouwd was. Oh, zei hij, dat geeft niks, dan komen jullie toch samen en doen we een trio?
Het was best een eind lopen naar ons huis, en die man is me de hele route met de auto gevolgd. Ik durfde niet naar huis, dan zou hij weten waar ik woonde, dus ik ben in een café gaan zitten en heb gewacht tot hij weg was. Gelukkig heb ik hem daarna nooit meer gezien. Maar dit is wel een reële angst. Toch is dat geen reden om nooit alleen op pad te gaan, dus het zou ook geen reden moeten zijn om niet alleen in dat huis te gaan zitten, lijkt me.
Totaal irreëel maar als jou dat een geruststellend gevoel geeft is dat goed.
zondag 24 juli 2022 om 12:25
Ik zou gewoon een vriendin mee vragen die daar dan ook wil werken overdag. Of twee vriendinnen, ieder een aantal dagen. Zoveel mensen kunnen thuiswerken of willen wel iets regelen voor een weekje weg!
Serieus, waarom zou je het jezelf aandoen om 2 weken lang 's avonds stress te voelen. Je weet nu al dat dat gaat gebeuren. Lijkt me ook vrij normaal, in zo'n verlaten huis. Jezelf uitdagen is goed, maar als je nu al weet dat het gewoon lastig wordt, dan zou ik het in een vorm gaan regelen dat je wel de lusten, niet de lasten hebt van je avontuur. Het moet wel leuk blijven.
Serieus, waarom zou je het jezelf aandoen om 2 weken lang 's avonds stress te voelen. Je weet nu al dat dat gaat gebeuren. Lijkt me ook vrij normaal, in zo'n verlaten huis. Jezelf uitdagen is goed, maar als je nu al weet dat het gewoon lastig wordt, dan zou ik het in een vorm gaan regelen dat je wel de lusten, niet de lasten hebt van je avontuur. Het moet wel leuk blijven.
zondag 24 juli 2022 om 12:30
zondag 24 juli 2022 om 12:35
Ja, ik zit een beetje in tweestrijd wat dat betreft. Het voordeel om helemaal alleen te zijn, is dat ik dan lekker asociaal kan doorwerken zolang ik wil en op onmogelijke tijden kan eten, slapen enzovoort. Met een vriendin erbij moet ik toch een beetje rekening houden met een normaal ritme. Voor het werk dat ik er wil gaan doen (schrijven) is totale afzondering het fijnst: ik hoef met niemand te praten en kan 100% onderduiken in mijn werk. Dat levert mij zoveel op dat ik er wel een offer voor wil brengen, denk ik. Maar ik ga er wel over nadenken!Parella schreef: ↑24-07-2022 12:25Ik zou gewoon een vriendin mee vragen die daar dan ook wil werken overdag. Of twee vriendinnen, ieder een aantal dagen. Zoveel mensen kunnen thuiswerken of willen wel iets regelen voor een weekje weg!
Serieus, waarom zou je het jezelf aandoen om 2 weken lang 's avonds stress te voelen. Je weet nu al dat dat gaat gebeuren. Lijkt me ook vrij normaal, in zo'n verlaten huis. Jezelf uitdagen is goed, maar als je nu al weet dat het gewoon lastig wordt, dan zou ik het in een vorm gaan regelen dat je wel de lusten, niet de lasten hebt van je avontuur. Het moet wel leuk blijven.
zondag 24 juli 2022 om 12:40
Fiks de dingen die je kunt fiksen. Dus zet buiten een paar leuke lampen neer, dan is het niet zo aardedonker. Ga de komende tijd een paar keer naar die kelder; bekijk deze goed, ruim hem op, maak er iets praktisch/normaals van. En laat de buren inderdaad weten als jij er alleen bent. Eventueel een alarminstallatie?
En dan een kwestie van doen
En dan een kwestie van doen
Here am I in my little bubble
zondag 24 juli 2022 om 13:08
Ik snap je. Herken het ook. Ik hou van rust en ruimte, maar mijn verbeeldingskracht is enorm. Zou op zich graag eens naar een natuurhuisje willen, maar ik durf niet. Zelfde geldt voor een kleinschalige (boerderij)camping. Zolang het er vol staat, vind ik het goed te doen, maar zodra het er rustig wordt, denk ik 's nachts voetstappen rondom mijn tent te horen.
Maarre...ik heb qua vakantie nog niks gepland. Ik kan wel een paar dagen een kamer komen huren
Maarre...ik heb qua vakantie nog niks gepland. Ik kan wel een paar dagen een kamer komen huren
zondag 24 juli 2022 om 13:12
Ik snap je helemaal. Misschien helpt focussen op de voordelen: zo lijkt mij het beschreven: in de buitenlucht slapen (en dat durven) heel fijn.
Wij hebben ooit een paar weken in een huisje met een eigen zwembad gezeten. In het begin vond ik alles eng. Totdat ik buren hoorde (was wat dichter bebouwd) en zag dat in de zwembaden verder weg schimmen van mensen nog lekker zwommen, een vrouw kwam elke avond in haar eentje in een soort badpak en wandelschoenen langslopen.
Wat een kick leek me dat, met zo weinig bij je nog even een wandeling maken zonder bang te zijn.
Ik heb me er overheen gezet, want wanneer kun je nou in je eentje in een bikini een paadje af en dan in je eigen zwembad duiken?
Ik focuste dus op dat gevoel en dat ik met kloppend hart dat paadje in alleen mijn bikini afliep zag ik als een kleine prijs.
En dan lukte dat en werd het steeds normaler.
'kijk mij nou, ik scharrel gewoon om 11 uur in mijn bikini rond en ga straks gewoon nog even wat lezen op mijn lekkere terras'.
Wij hebben ooit een paar weken in een huisje met een eigen zwembad gezeten. In het begin vond ik alles eng. Totdat ik buren hoorde (was wat dichter bebouwd) en zag dat in de zwembaden verder weg schimmen van mensen nog lekker zwommen, een vrouw kwam elke avond in haar eentje in een soort badpak en wandelschoenen langslopen.
Wat een kick leek me dat, met zo weinig bij je nog even een wandeling maken zonder bang te zijn.
Ik heb me er overheen gezet, want wanneer kun je nou in je eentje in een bikini een paadje af en dan in je eigen zwembad duiken?
Ik focuste dus op dat gevoel en dat ik met kloppend hart dat paadje in alleen mijn bikini afliep zag ik als een kleine prijs.
En dan lukte dat en werd het steeds normaler.
'kijk mij nou, ik scharrel gewoon om 11 uur in mijn bikini rond en ga straks gewoon nog even wat lezen op mijn lekkere terras'.
zondag 24 juli 2022 om 13:22
Ik snap het wel en al helemaal als je de stilte niet gewend bent en je fantasie op hol slaat.
Zet bij de deuren wat flessen, mocht er iemand stiekem binnen sluipen dan gooit hij die om en heb je de tijd om je honkbalknuppel te pakken en de politie te bellen.
Leg zomerkleding en speelgoed in de tuin, een gezin overvallen is een hoop gedoe, geen inbreker die daar voor kiest. Parkeer je auto op zo'n manier dat je direct kan wegrijden zonder moeilijk uit te parkeren en hou je autosleutels op je nachtkastje. Zorg dat je een bus spuitverf, haarlak op je nachtkastje heb staan om iemand in zijn gezicht te spuiten.
Als je dat hebt gedaan dan kun je gerust slapen..
Zet bij de deuren wat flessen, mocht er iemand stiekem binnen sluipen dan gooit hij die om en heb je de tijd om je honkbalknuppel te pakken en de politie te bellen.
Leg zomerkleding en speelgoed in de tuin, een gezin overvallen is een hoop gedoe, geen inbreker die daar voor kiest. Parkeer je auto op zo'n manier dat je direct kan wegrijden zonder moeilijk uit te parkeren en hou je autosleutels op je nachtkastje. Zorg dat je een bus spuitverf, haarlak op je nachtkastje heb staan om iemand in zijn gezicht te spuiten.
Als je dat hebt gedaan dan kun je gerust slapen..
zondag 24 juli 2022 om 13:23
Ik was nooit bang 's avonds of 's nachts tot er een keer ingebroken werd, terwijl ik niet eens thuis was.
Sindsdien schrik ik van ieder geluidje wakker.
Reëel? Mwaah, de kans op een insluiper is ook weer niet heel groot.
Maar overtuig daar je eigen onderbewustzijn maar eens van.
Sindsdien schrik ik van ieder geluidje wakker.
Reëel? Mwaah, de kans op een insluiper is ook weer niet heel groot.
Maar overtuig daar je eigen onderbewustzijn maar eens van.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zondag 24 juli 2022 om 13:51
Mijn zoon is komende week niet thuis en daardoor slaap ik nog lichter. Zelfs toen hij klein was, gaf het idee dat er hij er was me een gevoel van veiligheid (slaat nergens op). Helemaal alleen voelt toch anders.
Het helpt wel om mijn telefoon bij me te hebben en eventueel een spuitbus deo ofzo. Heb ook wel eens een stoel voor de deur gezet (deur kan dan niet meer open door kast die er vlakbij staat.
Het helpt wel om mijn telefoon bij me te hebben en eventueel een spuitbus deo ofzo. Heb ook wel eens een stoel voor de deur gezet (deur kan dan niet meer open door kast die er vlakbij staat.
zondag 24 juli 2022 om 14:02
samarinde schreef: ↑24-07-2022 12:35Ja, ik zit een beetje in tweestrijd wat dat betreft. Het voordeel om helemaal alleen te zijn, is dat ik dan lekker asociaal kan doorwerken zolang ik wil en op onmogelijke tijden kan eten, slapen enzovoort. Met een vriendin erbij moet ik toch een beetje rekening houden met een normaal ritme. Voor het werk dat ik er wil gaan doen (schrijven) is totale afzondering het fijnst: ik hoef met niemand te praten en kan 100% onderduiken in mijn werk. Dat levert mij zoveel op dat ik er wel een offer voor wil brengen, denk ik. Maar ik ga er wel over nadenken!
Misschien ken je iemand die ook alleen werkt en met jouw wensen rekening wil houden? En dan spreek je af dat je alleen in het weekend samen optrekt. Je gaat er al vanuit dat jij je aan moet passen terwijl je ook kan zeggen: dit is mijn wens, wat vindt je er van?
Misschien is er iemand die wil schilderen of kunst maken bijvoorbeeld, of iemand die veel sport (fietst). Of die elke dag zelf uitstapjes wil maken.
Genoeg mensen die ook lekker hun eigen ding doen, toch?
Je zou evt een kamer kunnen uitlenen aan een dame via een sport/kunstenaars facebookgroep ofzo.
zondag 24 juli 2022 om 14:32
Goeie tips allemaal! Lampen aan, radio, flessen voor de deur - deuren, vrees ik -, tafel dekken voor meerdere personen, kleren in de tuin, en ik bedenk nu dat er een slaapkamer is die op slot kan. Auto slim parkeren, sleutels naast me, en nadenken over een gast/vriendin die haar eigen plan trekt. Kelder inspecteren en daar de lamp aanlaten.
Zouden jullie boven gaan slapen of beneden (waar geen slot op de deur zit)? Ik neig naar boven, omdat ik dan gevoelsmatig verder weg ben van eventueel gevaar, maar dat is dus typisch irreëel en onlogisch, want daar kom ik niet zo snel weg. Anderzijds: er kómt helemaal niemand!! En dan lig ik me beneden druk te maken over een ingebeelde indringer, wat het alleen maar enger maakt. Ik denk dat het er in de praktijk op zal neerkomen dat ik boven ga liggen met mijn oordoppen in - tot zo ver de flessen bij de deur
- en dat ik een extra glaasje wijn drink om snel in te slapen. Want er kómt niemand!!
Zouden jullie boven gaan slapen of beneden (waar geen slot op de deur zit)? Ik neig naar boven, omdat ik dan gevoelsmatig verder weg ben van eventueel gevaar, maar dat is dus typisch irreëel en onlogisch, want daar kom ik niet zo snel weg. Anderzijds: er kómt helemaal niemand!! En dan lig ik me beneden druk te maken over een ingebeelde indringer, wat het alleen maar enger maakt. Ik denk dat het er in de praktijk op zal neerkomen dat ik boven ga liggen met mijn oordoppen in - tot zo ver de flessen bij de deur
- en dat ik een extra glaasje wijn drink om snel in te slapen. Want er kómt niemand!!
zondag 24 juli 2022 om 14:37
samarinde schreef: ↑24-07-2022 14:32Goeie tips allemaal! Lampen aan, radio, flessen voor de deur - deuren, vrees ik -, tafel dekken voor meerdere personen, kleren in de tuin, en ik bedenk nu dat er een slaapkamer is die op slot kan. Auto slim parkeren, sleutels naast me, en nadenken over een gast/vriendin die haar eigen plan trekt. Kelder inspecteren en daar de lamp aanlaten.
Zouden jullie boven gaan slapen of beneden (waar geen slot op de deur zit)? Ik neig naar boven, omdat ik dan gevoelsmatig verder weg ben van eventueel gevaar, maar dat is dus typisch irreëel en onlogisch, want daar kom ik niet zo snel weg. Anderzijds: er kómt helemaal niemand!! En dan lig ik me beneden druk te maken over een ingebeelde indringer, wat het alleen maar enger maakt. Ik denk dat het er in de praktijk op zal neerkomen dat ik boven ga liggen met mijn oordoppen in - tot zo ver de flessen bij de deur
Oh brrr, daar zou ik me zelf echt heel onveilig bij voelen, ik wil het echt wel kunnen horen als er toch iets gebeurt.
zondag 24 juli 2022 om 15:10
Ik zou boven gaan liggen, een schaaf op de deur maken, een plasemmer op je kamer, zodat je 's nachts niet over de gang hoeft te lopen.
Telefoon mee, 's nachts heel zacht muziekje aan tegen de geluiden van buiten.
En een nachtje proberen.
Gaat het echt niet, dan ga je gewoon naar huis of in een hotelletje.
Telefoon mee, 's nachts heel zacht muziekje aan tegen de geluiden van buiten.
En een nachtje proberen.
Gaat het echt niet, dan ga je gewoon naar huis of in een hotelletje.
Waar je niets aan kan veranderen blijft niet perse hetzelfde.
zondag 24 juli 2022 om 15:24
samarinde schreef: ↑24-07-2022 14:32Goeie tips allemaal! Lampen aan, radio, flessen voor de deur - deuren, vrees ik -, tafel dekken voor meerdere personen, kleren in de tuin, en ik bedenk nu dat er een slaapkamer is die op slot kan. Auto slim parkeren, sleutels naast me, en nadenken over een gast/vriendin die haar eigen plan trekt. Kelder inspecteren en daar de lamp aanlaten.
Zouden jullie boven gaan slapen of beneden (waar geen slot op de deur zit)? Ik neig naar boven, omdat ik dan gevoelsmatig verder weg ben van eventueel gevaar, maar dat is dus typisch irreëel en onlogisch, want daar kom ik niet zo snel weg. Anderzijds: er kómt helemaal niemand!! En dan lig ik me beneden druk te maken over een ingebeelde indringer, wat het alleen maar enger maakt. Ik denk dat het er in de praktijk op zal neerkomen dat ik boven ga liggen met mijn oordoppen in - tot zo ver de flessen bij de deur
Maar als dit nodig is, dan is de lol er toch vanaf? Geen oordeel verder hoor, want ik zou er ook niet alleen durven slapen. Maar ik zou mezelf dan ook niet kwellen door het tóch te doen.
zondag 24 juli 2022 om 15:26
Leslie Knobe schreef: ↑24-07-2022 12:30Ja, van die deurstoppers.
https://www.deurstopper.net/deurwig/
Huh? Hoe kom je erbij dat hierdoor deuren niet te openen zouden zijn? Het zorgt ervoor dat deuren niet dicht waaien door tocht, maar het weerhoudt echt niemand ervan om die deur te openen hoor
zondag 24 juli 2022 om 15:28
Als je dit allemaal gaat doen voedt je toch juist alleen maar je angst?samarinde schreef: ↑24-07-2022 14:32Goeie tips allemaal! Lampen aan, radio, flessen voor de deur - deuren, vrees ik -, tafel dekken voor meerdere personen, kleren in de tuin, en ik bedenk nu dat er een slaapkamer is die op slot kan. Auto slim parkeren, sleutels naast me, en nadenken over een gast/vriendin die haar eigen plan trekt. Kelder inspecteren en daar de lamp aanlaten.
Zouden jullie boven gaan slapen of beneden (waar geen slot op de deur zit)? Ik neig naar boven, omdat ik dan gevoelsmatig verder weg ben van eventueel gevaar, maar dat is dus typisch irreëel en onlogisch, want daar kom ik niet zo snel weg. Anderzijds: er kómt helemaal niemand!! En dan lig ik me beneden druk te maken over een ingebeelde indringer, wat het alleen maar enger maakt. Ik denk dat het er in de praktijk op zal neerkomen dat ik boven ga liggen met mijn oordoppen in - tot zo ver de flessen bij de deur
Doe wat sessies cognitieve therapie, veel effectiever.
zondag 24 juli 2022 om 15:35
Je kelder klinkt als de kelder in Home Alone. Waar Kevin al jaren bang voor is, omdat de kachel kinderen vreet, maar er dan uiteindelijk gebruik van maakt. Of hij tegen de kelder gilt ‘hou je bek’. Dat bleek ook te werken.
Kun je die angst die je nu hebt niet gebruiken om dan maar meteen een thriller te schrijven? Alle angsten verwerken in een bloedspannend boek: Verzin alles wat er kan gebeuren, schrijf het op, zonder verstandelijke research, wie weet ben jij het dan kwijt.
Voor nu; kun je investeren in een paar camera’s? Van die Google nest/ring deurbel dingen, waardoor je kunt zien dat het een egel en geen engerd of een wingerd tak ipv een man met tak? Ik zou daar slapen waar je het lekkerste ligt. Die knuppel onder je bed voor de zekerheid.
Dan zou je mindfulness kunnen proberen - maar dat moet bij je passen om de angst maar gewoon te voelen, het gaat wel weer over. Wat ik doe als ik iets naars moet doen wat toch goed is (bv doktersbehandeling), is een gedichtje maken van wat ik naar vind. Zoeken naar rijmwoorden geeft mij dan weer een beetje rust.
In de eerste ochtend verdien je dan een klein flesje champagne omdat je het én gedurfd én overleefd hebt. De tweede nacht is dan al een stuk minder eng, omdat je de eerste nacht al gehad hebt. Net zoals met alles dat eng lijkt; hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het gaat.
Kun je die angst die je nu hebt niet gebruiken om dan maar meteen een thriller te schrijven? Alle angsten verwerken in een bloedspannend boek: Verzin alles wat er kan gebeuren, schrijf het op, zonder verstandelijke research, wie weet ben jij het dan kwijt.
Voor nu; kun je investeren in een paar camera’s? Van die Google nest/ring deurbel dingen, waardoor je kunt zien dat het een egel en geen engerd of een wingerd tak ipv een man met tak? Ik zou daar slapen waar je het lekkerste ligt. Die knuppel onder je bed voor de zekerheid.
Dan zou je mindfulness kunnen proberen - maar dat moet bij je passen om de angst maar gewoon te voelen, het gaat wel weer over. Wat ik doe als ik iets naars moet doen wat toch goed is (bv doktersbehandeling), is een gedichtje maken van wat ik naar vind. Zoeken naar rijmwoorden geeft mij dan weer een beetje rust.
In de eerste ochtend verdien je dan een klein flesje champagne omdat je het én gedurfd én overleefd hebt. De tweede nacht is dan al een stuk minder eng, omdat je de eerste nacht al gehad hebt. Net zoals met alles dat eng lijkt; hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het gaat.
zondag 24 juli 2022 om 15:41
Oeh, ja ik snap je helemaal. Snap ook nooit dat mensen heel afgelegen willen wonen. Maar voor een vakantie of tijdelijke periode in het buitenland zou ik me er wel overheen kunnen zetten. Want uiteindelijk valt het allemaal natuurlijk wel mee. En dan kan de rust natuurlijk heerlijk zijn. Gewoon geen enge films kijken, lekker vrolijke muziek op en even door die eerste fase heen, dat alles wat meer went.
Ik zie het een beetje zo, sta je in Nederland ‘s avonds op een leeg station waar je altijd al komt, dan voelt dat heel anders dan in het buitenland op een onbekende plek op een vergelijkbaar station, dat is een beetje dat unheimische gevoel.
Ik zie het een beetje zo, sta je in Nederland ‘s avonds op een leeg station waar je altijd al komt, dan voelt dat heel anders dan in het buitenland op een onbekende plek op een vergelijkbaar station, dat is een beetje dat unheimische gevoel.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
