Bang om beslissingen te nemen

25-03-2017 23:18 22 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hello,



Ik heb echt ernstige fobie voor het nemen van beslissingen; ik denk dat ik nog geen enkele beslissing zelf heb genomen en hierdoor krijg ik mijn leven niet op een rijtje. Ik zie telkens om me heen hoe mensen goed of slecht een leven leiden, maar ik kan dat niet. Ik probeer me er dan tot toe te zetten om dingen onder ogen te zien en een beslissing te nemen en er iets van te maken. Maar het ontbreekt me elke keer aan moed..
Alle reacties Link kopieren
Doet me aan mijn depressieve ex denken. Kwam na een uur huilend terug uit de gamma omdat hij niet kon beslissen welk potje witte verf gekocht moest worden.



Waarom kan je geen beslissingen nemen? Heb je hier al eens hulp of coaching bij gezocht?
.
Alle reacties Link kopieren
ik heb het niet echt bij "onbelangrijke" dingen, maar meer de serieuze zaken en ik heb therapie ervoor gehad jarenlang, ik kan het alleen nu niet meer betalen..
Waarom durf je het niet?
Alle reacties Link kopieren
Is er geen maatjesproject in jouw gemeente? Via humanitas ofzo?

Het kan zo verhelderend zijn om met zomaar iemand dit te oefenen.
.
quote:giltedged2 schreef op 25 maart 2017 @ 23:31:

ik heb het niet echt bij "onbelangrijke" dingen, maar meer de serieuze zaken en ik heb therapie ervoor gehad jarenlang, ik kan het alleen nu niet meer betalen..



Therapie wordt toch gewoon vergoed?Of bedoel je,je eigen risico wat eraan gaat?



Wel naar voor je..Sterkte iig.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil niet overkomen als iemand die geen verantwoordelijkheid wil nemen voor de eigen fouten, maar mijn fobie komt echt door mijn ouders. Die gaven mij altijd het gevoel dat ik niks kon, niks waard was, uitschelden etc. en daarbij komt ook nog dat de en of twee beslissingen die ik wel zelf heb genomen heeeeeeel slecht zijn uitgepakt.
Alle reacties Link kopieren
Dan heb je nu de keuze, wil je je leven nog langer laten beïnvloeden door hetgeen je ouders je lijken te hebben aangedaan of pak je jezelf bij kop en kont?

En die keuze heb je. Ik hoop dat je je daarvan bewust bent.
.
Kun je een voorbeeld geven van het soort beslissing?



En wat is er zo slecht uitgepakt?
Alle reacties Link kopieren
Ik snap je wel. Het is jammer dat je geen therapie kan betalen (gespreid het eigen risico betalen behoort wel tot de opties geloof ik- en therapie wordt verder vergoed als het een erkende therapeut of (ggz-)instantie is).

Hier is niet makkelijk een stappenplannetje voor te maken in je eentje. De wortels zijn diep, zoals je ook al aangeeft, dus zoek toch hulp. En overleg alvast even met je zorgverzekeraar over betaling van het eigen risico
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
Alle reacties Link kopieren
Trouwens 'fobie voor het nemen van beslissingen' is meestal geen op zichzelf staande diagnose maar de moeite ermee is vaak uitvloeisel van bv depressie, heel erg weinig zelfvertrouwen etc. Ik zou het meer als symptoom zien en niet als de kern van het probleem. Dit is echter echt taak voor een professional om te constateren.
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
Alle reacties Link kopieren
Kennelijk hebben anderen dan telkens een beslissing voor je genomen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Geen beslissing nemen is vaak óók een beslissing.
Maar dat bestaat toch niet? Als je bijvoorbeeld moet beslissen of je gaat verhuizen dan maak je toch hoe dan ook een beslissing? Want je gaat of je gaat niet. Er is niks tussenin. Of maken anderen dan de beslissing voor je?
quote:Kashri schreef op 26 maart 2017 @ 09:16:

Maar dat bestaat toch niet? Staat gewoon in het lijstje fobieën: decidofobie.
quote:orkenflow schreef op 26 maart 2017 @ 09:21:

[...]



Staat gewoon in het lijstje fobieën: decidofobie.Ja dat geloof ik best. Maar geen beslissingen nemen. Dat bestaat niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het niet zo zeer aan de beslissing maken zelf ligt, maar dat je bang bent voor de gevolgen van die beslissing en hoe daar door derden op gereageerd gaat worden. Het leven is vallen en opstaan. Iedereen maakt weleens een verkeerde beslissing. Groot of klein. Het gaat erom dat je dan inziet wat er verkeerd is gegaan en daar van leert. Kinderen leren dit al van kleins af aan van hun ouders en krijgen van hen het zelfvertrouwen mee om steeds zelfstandiger te worden. Jouw ouders zijn daar ernstig in tekort geschoten. Lijkt mij heel angstig om zo onzeker in het leven te staan.
Laten we elkaars mening respecteren... hoe fout die van jou ook is.
Alle reacties Link kopieren
Bij twijfel altijd 'ja' zeggen en nooit spijt hebben...
Uiteindelijk komt alles goed. Zo niet, dan toch.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sidhe1 schreef op 26 maart 2017 @ 10:21:

Bij twijfel altijd 'ja' zeggen en nooit spijt hebben...Sorry, maar wat een slecht advies...
Laten we elkaars mening respecteren... hoe fout die van jou ook is.
Alle reacties Link kopieren
quote:Rooss4.0 schreef op 25 maart 2017 @ 23:38:

Is er geen maatjesproject in jouw gemeente? Via humanitas ofzo?

Het kan zo verhelderend zijn om met zomaar iemand dit te oefenen.Dit vind ik een goed idee. En misschien kan de huisarts of de praktijkondersteuner nog meedenken?
Wat ik kan verzinnen is dat moeilijke dingen altijd 10 keer zo moeilijk zijn wanneer je moe bent of stress hebt. Dus als je iets moet beslissen, kun je zorgen dat je ruim op tijd bent (geen stress omdat het nu MOET lukken), goed uitgerust, goed gegeten, niet teveel andere dingen aan je kop. En geef jezelf niet op je kop als het niet lukt, beslissen is nou eenmaal moeilijk. En ik zou met iets kleins beginnen. Niet meteen met een huis kopen of van baan veranderen.
Alle reacties Link kopieren
Jezelf van te voren vergeven als een beslissing niet goed uitpakt. Je neemt een beslissing op basis van de kennis en het gevoel waarover je op dat moment beschikt. Gevolgen kun je helaas niet altijd van te voren voorspellen, maar je leert er toch vaak weer van. Dat heet ervaring. Dat gaat met vallen en opstaan.

Als je besluit een opleiding te volgen, weet je niet altijd van te voren of je die opleiding aankan, of je de opleiding in de praktijk nu wel echt leuk vindt en of je het beroep dat daarop volgt wel leuk vindt. Maar is dat nu een reden op dan helemaal geen opleiding te volgen? Nee dus. Je weet dan in ieder geval wat je niet leuk vindt. En misschien weet je dan wel beter wat je wel leuk vindt.



Huizen kopen: misschien heb je wel een huis gekocht op het hoogtepunt van de huizenmarkt. Wie had kunnen denken dat vlak daarna de huizenmarkt instortte? Voor de mensen die hun huis moesten verkopen was het een hard gelag, maar de meesten komen daar ook wel wee overheen. Dat heet nu leven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven