Psyche
alle pijlers
bang voor diagnose
maandag 2 november 2009 om 17:44
Gisteravond heb ik een topic geopend, eerste gesprek bij ggz. Want sinds de afspraak staat voelde ik me telkens zenuwachtiger. Veelal omdat ik niet weet wat me te wachten staat en hoe het gesprek gaat. Maar nu, de avond van te voren, ben ik nog veel banger.
Het kwam eigenlijk zonet. Ik las een topic over een vrouw bij wiens zoon een diagnose was gesteld. "And then it hit me." Morgen krijg ik een diagnose. Morgen word mij een therapie voorgesteld. Morgen word mij een ziektebeeld opgelegd. Morgen word ik in een vakje gestopt. Morgen ziet mijn vriend in dat er écht iets met mij is. Morgen ben ik niet meer alleen 'mij' maar ook de naam van mijn gebrek.
Ik ben zo bang.
Hoe ging het bij jou?
Het kwam eigenlijk zonet. Ik las een topic over een vrouw bij wiens zoon een diagnose was gesteld. "And then it hit me." Morgen krijg ik een diagnose. Morgen word mij een therapie voorgesteld. Morgen word mij een ziektebeeld opgelegd. Morgen word ik in een vakje gestopt. Morgen ziet mijn vriend in dat er écht iets met mij is. Morgen ben ik niet meer alleen 'mij' maar ook de naam van mijn gebrek.
Ik ben zo bang.
Hoe ging het bij jou?
maandag 2 november 2009 om 22:08
Ik heb me nooit in een hokje laten duwen. Ik ben nooit mij-met-een-aandoening geweest. Ik ben altijd gewoon Whopper geweest die een beetje teveel hooi op haar vork had genomen en een burnout kreeg. Met benefits. Mijn paniekaanvallen en claustrofobie hebben bij mij gehoord, net zoals mijn karakter en mijn goede en slechte eigenschappen.
En ik heb altijd bij alles wat me overviel geprobeerd er iets aan te doen. Ik had er last van dus ik ben op zoek gegaan naar mensen die mij konden helpen.
Ik heb het nooit als een last ervaren maar als iets waar weer een einde aan kwam. Iets waar ik -hoe cliché- ook weer een heleboel van geleerd heb.
Doe jezelf een plezier en zie het niet als iets slechts, iets wat als kauwgum aan je kleeft, maar als iets wat nu eenmaal bij je hoort. Iets waar je je weg in moet vinden en iets wat je maakt zoals je bent. Ze zeggen weleens dat ieder huisje zijn kruisje heeft. Zo heeft ieder mens ook wel wat. Het maakt je. Laat het jou maken.
Ik wens je veel wijsheid en sterkte.
En ik heb altijd bij alles wat me overviel geprobeerd er iets aan te doen. Ik had er last van dus ik ben op zoek gegaan naar mensen die mij konden helpen.
Ik heb het nooit als een last ervaren maar als iets waar weer een einde aan kwam. Iets waar ik -hoe cliché- ook weer een heleboel van geleerd heb.
Doe jezelf een plezier en zie het niet als iets slechts, iets wat als kauwgum aan je kleeft, maar als iets wat nu eenmaal bij je hoort. Iets waar je je weg in moet vinden en iets wat je maakt zoals je bent. Ze zeggen weleens dat ieder huisje zijn kruisje heeft. Zo heeft ieder mens ook wel wat. Het maakt je. Laat het jou maken.
Ik wens je veel wijsheid en sterkte.
maandag 2 november 2009 om 22:10
Over de therapie: ik heb cognitieve therapie gehad, individueel en in groepsverband maar dat laatste trok mij alleen maar naar beneden. Alle spanningen van de groep pakte ik op en ik werd er helemaal kriegel van. Ik hoorde wel dan anderen er juist veel aan hadden.
Ook heb ik haptonomie gehad en daar heb ik erg veel aan gehad; ik luister nu veel beter naar mijn lichaam. Erg waardevol.
Ook heb ik haptonomie gehad en daar heb ik erg veel aan gehad; ik luister nu veel beter naar mijn lichaam. Erg waardevol.
dinsdag 3 november 2009 om 00:02
quote:Lislotte schreef op 02 november 2009 @ 22:05:
Nee ik verwacht morgen nog niet gelijk een echte diagnose. Ik heb morgen mijn intake gesprek. Toch lijkt het me wel dat ik er morgen achter kom wat er nu ´aan scheelt´.
De reden dat ik al deze vragen stel is voornamelijk omdat ik me zo veel mogelijk probeer voor te bereiden. En jullie zijn daarbij uiteraard een uitstekende informatiebron. Dit is precies wat ik zocht. Gewoon wat een ander vond van zijn of haar behandeling. En échte ervaringen en meningen. Niet alleen maar informatie sites van de ggd of andere instellingen.
Meid jij weet toch allang wat er aan scheelt? Ik weet het niet hoor, maar in het andere topic schreef je dat je (oa?) paniekaanvallen had. In ieder geval zit je niet goed in je vel en heb je daar veel last van. Ook schreef je iets over je moeilijke jeugd met een moeder en alcohol.
Dat is op zich al genoeg reden om een bepaald moment in je leven vast te lopen en een scala aan psychische klachten van te krijgen. Daar hoeft helemaal geen enge diagnose op geplakt te worden die jou verandert of die manier waarop anderen naar je kijken zal veranderen.
Er zal wellicht best een diagnose 'depressie' of 'angststoornis' geplakt kunnen worden. Dat is niet heel verschillend als dat de huisarts een medische kwaal bij je constateert. En dat is nodig om te bepalen op welke manier je het beste aan je herstel kan werken.
Verdergaande diagnoses worden niet na een gesprek gesteld, en als ze in een later stadium gesteld zouden worden is dat ook alleen omdat er dan bepaald kan worden waar je het beste mee gebaat bent.
Heel erg veel psychische aandoeningen kunnen goed behandeld worden, genezen, gaan over of er valt op een gegeven moment heel behoorlijk mee te leven.
Dat je nu zo bang bent en zo loopt te piekeren en er zo tegenop ziet is ook een beetje onderdeel van de klachten waar je nu juist hulp voor gaat krijgen. Het hoort bij angstklachten dat je hier ook bang voor bent! En het hoort er ook bij dat je denkt dat je van alles mankeert en dat er van alles mis met je is.
Dat kan nog best eens heel heel erg gaan meevallen op de wat langere termijn. Want van je klachten ben je niet in een weekje af, maar het is heel reeel dat je voor de toekomst wel degelijk verbetering mag verwachten en dat er nog een heel goed en leuk leven voor je in het verschiet ligt.
Nee ik verwacht morgen nog niet gelijk een echte diagnose. Ik heb morgen mijn intake gesprek. Toch lijkt het me wel dat ik er morgen achter kom wat er nu ´aan scheelt´.
De reden dat ik al deze vragen stel is voornamelijk omdat ik me zo veel mogelijk probeer voor te bereiden. En jullie zijn daarbij uiteraard een uitstekende informatiebron. Dit is precies wat ik zocht. Gewoon wat een ander vond van zijn of haar behandeling. En échte ervaringen en meningen. Niet alleen maar informatie sites van de ggd of andere instellingen.
Meid jij weet toch allang wat er aan scheelt? Ik weet het niet hoor, maar in het andere topic schreef je dat je (oa?) paniekaanvallen had. In ieder geval zit je niet goed in je vel en heb je daar veel last van. Ook schreef je iets over je moeilijke jeugd met een moeder en alcohol.
Dat is op zich al genoeg reden om een bepaald moment in je leven vast te lopen en een scala aan psychische klachten van te krijgen. Daar hoeft helemaal geen enge diagnose op geplakt te worden die jou verandert of die manier waarop anderen naar je kijken zal veranderen.
Er zal wellicht best een diagnose 'depressie' of 'angststoornis' geplakt kunnen worden. Dat is niet heel verschillend als dat de huisarts een medische kwaal bij je constateert. En dat is nodig om te bepalen op welke manier je het beste aan je herstel kan werken.
Verdergaande diagnoses worden niet na een gesprek gesteld, en als ze in een later stadium gesteld zouden worden is dat ook alleen omdat er dan bepaald kan worden waar je het beste mee gebaat bent.
Heel erg veel psychische aandoeningen kunnen goed behandeld worden, genezen, gaan over of er valt op een gegeven moment heel behoorlijk mee te leven.
Dat je nu zo bang bent en zo loopt te piekeren en er zo tegenop ziet is ook een beetje onderdeel van de klachten waar je nu juist hulp voor gaat krijgen. Het hoort bij angstklachten dat je hier ook bang voor bent! En het hoort er ook bij dat je denkt dat je van alles mankeert en dat er van alles mis met je is.
Dat kan nog best eens heel heel erg gaan meevallen op de wat langere termijn. Want van je klachten ben je niet in een weekje af, maar het is heel reeel dat je voor de toekomst wel degelijk verbetering mag verwachten en dat er nog een heel goed en leuk leven voor je in het verschiet ligt.
dinsdag 3 november 2009 om 10:21
Ik doe ook maar even mee met dit gesprek...
Iedereen is anders...Ik voel me ook heel anders dan de meesten...
Met een enkeling heb ik goed contact...
Maar ik ben de drijfveer in mijn gezin..mijn trots..
Mijn man is voor lange tijd voor zijn werk weg- een half jaar.
We hebben van `alles mee gemaakt!
Maar zijn closer dan ooit tevoren...
Nu kan ik hier wel uren over doorkletsen, maar dat zal ik maar niet doen.
Ik geloof wel dat doordat ik van alles meegemaakt heb, ik een oude ziel heb. Ook doordat ik zelf ooit therapie heb moeten krijgen (kind verloren- zelf minder leuke jeugd...)
Ik kan nu redelijk oplossend denken...
Is het reeel dat ik zo denk/ dingen zie...
Hoe kan ik het ombuigen naar het positieve...zijn belangrijke punten om bij jezelf na te gaan.
Daarom wil ik ook graag meepraten...
Liselotte, hoe was je gesprek?
Iedereen is anders...Ik voel me ook heel anders dan de meesten...
Met een enkeling heb ik goed contact...
Maar ik ben de drijfveer in mijn gezin..mijn trots..
Mijn man is voor lange tijd voor zijn werk weg- een half jaar.
We hebben van `alles mee gemaakt!
Maar zijn closer dan ooit tevoren...
Nu kan ik hier wel uren over doorkletsen, maar dat zal ik maar niet doen.
Ik geloof wel dat doordat ik van alles meegemaakt heb, ik een oude ziel heb. Ook doordat ik zelf ooit therapie heb moeten krijgen (kind verloren- zelf minder leuke jeugd...)
Ik kan nu redelijk oplossend denken...
Is het reeel dat ik zo denk/ dingen zie...
Hoe kan ik het ombuigen naar het positieve...zijn belangrijke punten om bij jezelf na te gaan.
Daarom wil ik ook graag meepraten...
Liselotte, hoe was je gesprek?
dinsdag 3 november 2009 om 10:38
Vanochtend het gesprek gehad. Had vannacht moeite met in slaap te komen waardoor ik me enigszins heb verslapen. Maar wel op tijd kwamen we daar.
Bleek dat ik naar de verkeerde ggz was verwezen. Ik zocht een plaats waar ik eens per week voor gesprekken heen kon en zo een soort van behandeling kon krijgen. Dat bleek (overduidelijk) niet mogelijk. Mevrouw haar eerste woorden gingen over het vier dagen en een leefhuis. Dus na drie slokken koffie zijn we weer weggegaan.
Mooi *piep* dus. We blijven zoeken..
Bleek dat ik naar de verkeerde ggz was verwezen. Ik zocht een plaats waar ik eens per week voor gesprekken heen kon en zo een soort van behandeling kon krijgen. Dat bleek (overduidelijk) niet mogelijk. Mevrouw haar eerste woorden gingen over het vier dagen en een leefhuis. Dus na drie slokken koffie zijn we weer weggegaan.
Mooi *piep* dus. We blijven zoeken..
dinsdag 3 november 2009 om 13:05
Hej Lislotte,
Heb eerlijk gezegd niet zulke goeie ervaringen met ggz, vond het er nogal onprofessioneel aan toegaan.
Nu ben ik bij Psyq (net gestart) maar vind het er nu al beter.
Maarja, Psyq is volgens mij alleen in zuid holland gevestigd, en ggz in de andere kant van Nederland, dus dan ben je toch aangewezen op ggz.
maarja misschien heb ik gewoon pech gehad en gaat het er bij andere vestigingen anders aan toe;-)
Verder ben ik het eens met de andere en ben en blijf jij gewoon jezelf. het is zeker niet leuk om een etiket opgeplakt te krijgen maar dat doen mensen nu eenmaal.
Laat je er niet door uit het veld slaan meid(hier moet eigenlijk een hug emoticon staan, maar hij doet t niet;-)
Heb eerlijk gezegd niet zulke goeie ervaringen met ggz, vond het er nogal onprofessioneel aan toegaan.
Nu ben ik bij Psyq (net gestart) maar vind het er nu al beter.
Maarja, Psyq is volgens mij alleen in zuid holland gevestigd, en ggz in de andere kant van Nederland, dus dan ben je toch aangewezen op ggz.
maarja misschien heb ik gewoon pech gehad en gaat het er bij andere vestigingen anders aan toe;-)
Verder ben ik het eens met de andere en ben en blijf jij gewoon jezelf. het is zeker niet leuk om een etiket opgeplakt te krijgen maar dat doen mensen nu eenmaal.
Laat je er niet door uit het veld slaan meid(hier moet eigenlijk een hug emoticon staan, maar hij doet t niet;-)
dinsdag 3 november 2009 om 13:09
quote:steenbokje77 schreef op 03 november 2009 @ 13:05:
Hallo,
Heb eerlijk gezegd niet zulke goeie ervaringen met ggz, vond het er nogal onprofessioneel aan toegaan.
Nu ben ik bij Psyq (net gestart) maar vind het er nu al beter.
Maarja, Psyq is volgens mij alleen in zuid holland gevestigd, en ggz in de andere kant van Nederland, dus dan ben je toch aangewezen op ggz.
maarja misschien heb ik gewoon pech gehad en gaat het er bij andere vestigingen anders aan toe;-)
Verder ben ik het eens met de andere en ben en blijf jij gewoon jezelf. het is zeker niet leuk om een etiket opgeplakt te krijgen maar dat doen mensen nu eenmaal.
Laat je er niet door uit het veld slaan meid(hier moet eigenlijk een hug emoticon staan, maar hij doet t niet;-)Hier in Noord-holland is het ggz overgenomen door Psyq. Iig in de regio waar ik woon.
Hallo,
Heb eerlijk gezegd niet zulke goeie ervaringen met ggz, vond het er nogal onprofessioneel aan toegaan.
Nu ben ik bij Psyq (net gestart) maar vind het er nu al beter.
Maarja, Psyq is volgens mij alleen in zuid holland gevestigd, en ggz in de andere kant van Nederland, dus dan ben je toch aangewezen op ggz.
maarja misschien heb ik gewoon pech gehad en gaat het er bij andere vestigingen anders aan toe;-)
Verder ben ik het eens met de andere en ben en blijf jij gewoon jezelf. het is zeker niet leuk om een etiket opgeplakt te krijgen maar dat doen mensen nu eenmaal.
Laat je er niet door uit het veld slaan meid(hier moet eigenlijk een hug emoticon staan, maar hij doet t niet;-)Hier in Noord-holland is het ggz overgenomen door Psyq. Iig in de regio waar ik woon.
dinsdag 3 november 2009 om 13:24
quote:Lislotte schreef op 03 november 2009 @ 10:38:
Bleek dat ik naar de verkeerde ggz was verwezen. Ik zocht een plaats waar ik eens per week voor gesprekken heen kon en zo een soort van behandeling kon krijgen. Dat bleek (overduidelijk) niet mogelijk. Mevrouw haar eerste woorden gingen over het vier dagen en een leefhuis. Dus na drie slokken koffie zijn we weer weggegaan.
Mooi *piep* dus. We blijven zoeken..
zoals wel meerdere hier heb ik het niet op de zogenaamde GGZ instellingen. een en al bureaucatie! je wordt van het kastje naar de muur gestuurd...
Ben je via je HA doorgestuurd naar een GGZ instelling?
Je kan ook naar een onafhankelijk psych toch? das wel een 1e lijns psych waarbij je dus een eigen bijdrage van 10 euro per consult betaald. (de rest krijg je vergoed via je zorgverz...lees dat ff na hoeveel behandelingen of jij krijgt). Daar kom je dus wel bijv 1x per week op consult om te praten ed
Ik persoonlijk heb daar meer vertrouwen in dan in een GGZ instelling.
suc6
Bleek dat ik naar de verkeerde ggz was verwezen. Ik zocht een plaats waar ik eens per week voor gesprekken heen kon en zo een soort van behandeling kon krijgen. Dat bleek (overduidelijk) niet mogelijk. Mevrouw haar eerste woorden gingen over het vier dagen en een leefhuis. Dus na drie slokken koffie zijn we weer weggegaan.
Mooi *piep* dus. We blijven zoeken..
zoals wel meerdere hier heb ik het niet op de zogenaamde GGZ instellingen. een en al bureaucatie! je wordt van het kastje naar de muur gestuurd...
Ben je via je HA doorgestuurd naar een GGZ instelling?
Je kan ook naar een onafhankelijk psych toch? das wel een 1e lijns psych waarbij je dus een eigen bijdrage van 10 euro per consult betaald. (de rest krijg je vergoed via je zorgverz...lees dat ff na hoeveel behandelingen of jij krijgt). Daar kom je dus wel bijv 1x per week op consult om te praten ed
Ik persoonlijk heb daar meer vertrouwen in dan in een GGZ instelling.
suc6
dinsdag 3 november 2009 om 13:59
dinsdag 3 november 2009 om 14:37
Nou ja zeg! Zit je de hele dagen druk te maken en krijg je dit.
Eigenlijk word ik echt een beetje boos om dit soort dingen.
Voor mij en denk veel mensen inclusief jij is het hartstikke moeilijk om zo'n eerste stap richting hv te zetten. Een negatieve 1e ervaring leidt denk ik best nog wel eens tot uistel of afstel.
Af en toe vraag ik me ook echt af om ze wel beseffen dat ze op die manier niet een beetje met mensenlevens spelen.
Maar goed dat is mijn frustratie en ben wel blij dat ik ondanks wat minder fijne ervaring toch heb doorgezet en denk ook echt dat jij dit moet doen.
Wat ga je nu doen? Een verkeerde instelling? Wat is dan wel een goed instelling? Hebben ze je doorverwezen?
Psyq zit volgens mij in heel nederland. Als je valt in de categorie angststoornis is de wachttijd ook beperkt, voor persoonlijkheidsproblematiek en dus ook sociale fobie zijn er wel enorme wachttijden. Mijn ervaring en die van 2 vrienden is heel verschillend. Het is een grote instelling dus er is op veel terreinen expertise en als bv bij jou niet duidelijk is of angst of sociaal kun je makkelijk switchen, dat geldt ook voor de therapeuten; als niet klikt kun je makkelijker switchen.
Aan de andere kant werken er veel jonge mensen en vooral dames. Dat hoeft niets te betekenen, maar volgens mij is er nog wel wat verloop en dat is dan weer niet handig als je juist iemand hebt gevonden waar je wel een klik mee hebt.
De eerst dame had ik sowieso totaal niks mee, had ik 2 afspraken gehad, moest mevrouw op vakantie, 4 weken gewacht, oh ja ben zwanger dus ja kan niet verder want moet straks met velof. Daar wordt je dan toch niet vrolijk van.
Anyway gaat nu wel beter en was voor mij ook makkelijk omdatik daart add kan laten testen. Dus, conclusie; ik weet het niet. Iedereen ervaar dingen anders of heeft andere ervaringen. Gewoon doorgaan en anders eerst even naar de huisarts.
Oh ja voor wat betreft de therapie en of medicatie; je hoeft nooit iets te doen wat je niet wilt. Zeker voor groepstherapie lijkt het me dat je daar toch zelf ook voor open moet staan.
Daar hoef je je echt niet druk om te maken hoor!!!
succes en hoor graag hoe het verdr loopt...
Eigenlijk word ik echt een beetje boos om dit soort dingen.
Voor mij en denk veel mensen inclusief jij is het hartstikke moeilijk om zo'n eerste stap richting hv te zetten. Een negatieve 1e ervaring leidt denk ik best nog wel eens tot uistel of afstel.
Af en toe vraag ik me ook echt af om ze wel beseffen dat ze op die manier niet een beetje met mensenlevens spelen.
Maar goed dat is mijn frustratie en ben wel blij dat ik ondanks wat minder fijne ervaring toch heb doorgezet en denk ook echt dat jij dit moet doen.
Wat ga je nu doen? Een verkeerde instelling? Wat is dan wel een goed instelling? Hebben ze je doorverwezen?
Psyq zit volgens mij in heel nederland. Als je valt in de categorie angststoornis is de wachttijd ook beperkt, voor persoonlijkheidsproblematiek en dus ook sociale fobie zijn er wel enorme wachttijden. Mijn ervaring en die van 2 vrienden is heel verschillend. Het is een grote instelling dus er is op veel terreinen expertise en als bv bij jou niet duidelijk is of angst of sociaal kun je makkelijk switchen, dat geldt ook voor de therapeuten; als niet klikt kun je makkelijker switchen.
Aan de andere kant werken er veel jonge mensen en vooral dames. Dat hoeft niets te betekenen, maar volgens mij is er nog wel wat verloop en dat is dan weer niet handig als je juist iemand hebt gevonden waar je wel een klik mee hebt.
De eerst dame had ik sowieso totaal niks mee, had ik 2 afspraken gehad, moest mevrouw op vakantie, 4 weken gewacht, oh ja ben zwanger dus ja kan niet verder want moet straks met velof. Daar wordt je dan toch niet vrolijk van.
Anyway gaat nu wel beter en was voor mij ook makkelijk omdatik daart add kan laten testen. Dus, conclusie; ik weet het niet. Iedereen ervaar dingen anders of heeft andere ervaringen. Gewoon doorgaan en anders eerst even naar de huisarts.
Oh ja voor wat betreft de therapie en of medicatie; je hoeft nooit iets te doen wat je niet wilt. Zeker voor groepstherapie lijkt het me dat je daar toch zelf ook voor open moet staan.
Daar hoef je je echt niet druk om te maken hoor!!!
succes en hoor graag hoe het verdr loopt...
dinsdag 3 november 2009 om 14:37
Ik zit ook bij het GGZ, en daar heb ik nooit problemen mee gehad. Wel vreemd dat je bij de verkeerde instelling terecht bent gekomen. Wij hebben hier verschillende hulpverleningscentra, en één daarvan is het hoofdgebouw en daar doen ze ook veel van de individuele gesprekken. Daar doe je vaak je intake en wordt je doorverwezen naar het juiste centrum, of blijf je voor gesprekken.
Is er niet zoiets bij jullie?
Een erg vreemde en slordige situatie.
Is er niet zoiets bij jullie?
Een erg vreemde en slordige situatie.
dinsdag 3 november 2009 om 14:57
Het was inderdaad zo dat ik kennelijk verkeerd ben doorverwezen door mijn eerstelijnspsychologe. Toen het einde naderde van wat zij voor mij kon betekenen (ik vond dit overigens erg snel en onverwacht) vertelde zij me dat er drie mogelijkheden waren.
1 Wekelijks of tweewekelijks een gesprek varierend van een uur tot twee uur bijvoorbeeld. Met een psychologe waarbij ik mn verhaal kwijt zou kunnen. En waarvan ik na ´een diagnose´ ´een behandeling´ zou krijgen. Oftewijl een bepaalde soort therapie voor tijdens die gesprekken.
2 In deeltijd, dus meerdere dagen volledig.
3 opname
Omdat nummer drie niet nodig was volgens haar en volgens mij viel die uiteraard al af. Maar nummer één en twee bleven over. En daar hebben wij veel over gepraat. Uiteindelijk heb ik besloten dat ik graag op zoek wou naar een therapeut/psycholoog voor nummer één. Dus een vaste wekelijkse afspraak. Zeg maar een soort van meer intensievere soort van verlening van eerstelijnspsychologie.
Nu blijkt echter wel dat er nog een soort ggz zit bij mij in de buurt. Waar je terecht kunt voor ambulante zorg. Dus nu zal ik mn best doen om daar meer informatie over te vinden en een afspraak bij hen te maken om te zien of wat ik zoet daar wel mogelijk is.
Het punt is zeg maar. Ik sta wel open voor een bepaalde soort therapie, wat dan ook. Maar wil dit alleen op bovenstaande afgesproken manier. Van wekelijks een afspraak.
Wat me nog het meest ergerde aan vanochtend was dat mijn 'intaker' op het laatst zei.. Tja misschien ben je wel hierheen doorverwezen door je voormalige psychologe omdat zij hoopte dat je dit wel zou doen.
1 Wekelijks of tweewekelijks een gesprek varierend van een uur tot twee uur bijvoorbeeld. Met een psychologe waarbij ik mn verhaal kwijt zou kunnen. En waarvan ik na ´een diagnose´ ´een behandeling´ zou krijgen. Oftewijl een bepaalde soort therapie voor tijdens die gesprekken.
2 In deeltijd, dus meerdere dagen volledig.
3 opname
Omdat nummer drie niet nodig was volgens haar en volgens mij viel die uiteraard al af. Maar nummer één en twee bleven over. En daar hebben wij veel over gepraat. Uiteindelijk heb ik besloten dat ik graag op zoek wou naar een therapeut/psycholoog voor nummer één. Dus een vaste wekelijkse afspraak. Zeg maar een soort van meer intensievere soort van verlening van eerstelijnspsychologie.
Nu blijkt echter wel dat er nog een soort ggz zit bij mij in de buurt. Waar je terecht kunt voor ambulante zorg. Dus nu zal ik mn best doen om daar meer informatie over te vinden en een afspraak bij hen te maken om te zien of wat ik zoet daar wel mogelijk is.
Het punt is zeg maar. Ik sta wel open voor een bepaalde soort therapie, wat dan ook. Maar wil dit alleen op bovenstaande afgesproken manier. Van wekelijks een afspraak.
Wat me nog het meest ergerde aan vanochtend was dat mijn 'intaker' op het laatst zei.. Tja misschien ben je wel hierheen doorverwezen door je voormalige psychologe omdat zij hoopte dat je dit wel zou doen.
dinsdag 3 november 2009 om 15:17
Dat vind ik niet echt een proffesionele uitspraak van haar...
Het lijkt mij alleen wel dat als je nu op zoek gaat naar die GGZ instelling waar ze ambulante zorg verlenen, dat je daar ook weer een intake moet doen. Daar gaan ze dan ook weer een behandelplan opstellen, en het zou natuurlijk kunnen dat zij ook met een advies van deeltijd komt.
Maar als jij dat niet wilt dan kunnen ze je niet dwingen. Ik heb zelf ook deeltijd behandeling gehad, en ik wou ook niet. Maar als ik goed naar me zelf keek wist ik wel dat ik het nodig had. En ik heb het uiteindelijk ook gedaan en daar ben ik ook beter van geworden. Ik vond het vrij zinloos om weer ellenlang in allerlei individuele therapieën te blijven hangen, zonder echt vooruitgang te boeken. Maar goed ik ken jouw situatie niet, dus dat moet je voor jezelf bekijken.
Het lijkt mij alleen wel dat als je nu op zoek gaat naar die GGZ instelling waar ze ambulante zorg verlenen, dat je daar ook weer een intake moet doen. Daar gaan ze dan ook weer een behandelplan opstellen, en het zou natuurlijk kunnen dat zij ook met een advies van deeltijd komt.
Maar als jij dat niet wilt dan kunnen ze je niet dwingen. Ik heb zelf ook deeltijd behandeling gehad, en ik wou ook niet. Maar als ik goed naar me zelf keek wist ik wel dat ik het nodig had. En ik heb het uiteindelijk ook gedaan en daar ben ik ook beter van geworden. Ik vond het vrij zinloos om weer ellenlang in allerlei individuele therapieën te blijven hangen, zonder echt vooruitgang te boeken. Maar goed ik ken jouw situatie niet, dus dat moet je voor jezelf bekijken.
dinsdag 3 november 2009 om 16:05
quote:Lislotte schreef op 03 november 2009 @ 14:57:
Het was inderdaad zo dat ik kennelijk verkeerd ben doorverwezen door mijn eerstelijnspsychologe. Toen het einde naderde van wat zij voor mij kon betekenen (ik vond dit overigens erg snel en onverwacht) vertelde zij me dat er drie mogelijkheden waren.
1 Wekelijks of tweewekelijks een gesprek varierend van een uur tot twee uur bijvoorbeeld. Met een psychologe waarbij ik mn verhaal kwijt zou kunnen. En waarvan ik na ´een diagnose´ ´een behandeling´ zou krijgen. Oftewijl een bepaalde soort therapie voor tijdens die gesprekken.
Dus een vaste wekelijkse afspraak. Zeg maar een soort van meer intensievere soort van verlening van eerstelijnspsychologie.
maar waarom kan je eerstelijnspsych niks meer voor je beteken? ik zal het misschien verkeerd begrijpen...maar de eerstelijns psych kan ook met jou praatconsulten doen en ook zekers een goedgekeurde diagnose stellen.
Het was inderdaad zo dat ik kennelijk verkeerd ben doorverwezen door mijn eerstelijnspsychologe. Toen het einde naderde van wat zij voor mij kon betekenen (ik vond dit overigens erg snel en onverwacht) vertelde zij me dat er drie mogelijkheden waren.
1 Wekelijks of tweewekelijks een gesprek varierend van een uur tot twee uur bijvoorbeeld. Met een psychologe waarbij ik mn verhaal kwijt zou kunnen. En waarvan ik na ´een diagnose´ ´een behandeling´ zou krijgen. Oftewijl een bepaalde soort therapie voor tijdens die gesprekken.
Dus een vaste wekelijkse afspraak. Zeg maar een soort van meer intensievere soort van verlening van eerstelijnspsychologie.
maar waarom kan je eerstelijnspsych niks meer voor je beteken? ik zal het misschien verkeerd begrijpen...maar de eerstelijns psych kan ook met jou praatconsulten doen en ook zekers een goedgekeurde diagnose stellen.
dinsdag 3 november 2009 om 22:03
Mijn eerstelijnspsychologe vertelde dat ze maar een bepaald aantal keer afspraken maakte (bij mij verdeeld geweest over een goed half jaar). En dat het hier dus ophield bij hen. En dat als ik dan meer therapie nodig bleek te hebben, wat zo is, ik naar een andere instantie zou moeten gaan. Vandaar dat ik nu dus op zoek ben naar iets anders. Zij had mij de ggz geadviseerd hiervoor.
Ik ben in ieder geval erg blij dat ik nu zelf goed weet wat ik wel en wat ik niet wil. Dat heb ik nu heel helder voor mezelf. Om dat zeker te weten is toch een fijn gevoel waar ik eerste nog heel onzeker was.
Nu nog een geschikte psychologe vinden.
Ik ben in ieder geval erg blij dat ik nu zelf goed weet wat ik wel en wat ik niet wil. Dat heb ik nu heel helder voor mezelf. Om dat zeker te weten is toch een fijn gevoel waar ik eerste nog heel onzeker was.
Nu nog een geschikte psychologe vinden.
woensdag 4 november 2009 om 20:25
Gewoon lekker intake gaan doen voor ambulante hulp in de GGZ.
Ja, er zitten misbaksels tussen, maar meerendeel zit er een enorm team aan mensen dat wèl gemotiveerd is en weet waar hij/zij het over heeft.
PsyQ kan natuurlijk ook, dat scheelt niet denderend veel als je voor de ambulante zorg gaat. Hoewel PsyQ de naam heeft client-gerichter te werken.
Bij die intake krijg je trouwens niet meteen te horen wat je mankeert, en een sticker hoor.
Je vertelt jou verhaal, wat je klachten zijn, hoe je in het leven staat, wat je graag van ze zou willen.
Dat wordt dan meestal besproken in een behandelteam, en aan de hand daarvan krijg je inderdaad een behandelvoorstel.
Nog steeds geen diagnose.
En goede psychologe zal een diagnose pas stellen als ze je meerdere keren gesproken/geobserveerd heeft en evt. onderzoeken afgenomen heeft.
Succes meid!!!
Ja, er zitten misbaksels tussen, maar meerendeel zit er een enorm team aan mensen dat wèl gemotiveerd is en weet waar hij/zij het over heeft.
PsyQ kan natuurlijk ook, dat scheelt niet denderend veel als je voor de ambulante zorg gaat. Hoewel PsyQ de naam heeft client-gerichter te werken.
Bij die intake krijg je trouwens niet meteen te horen wat je mankeert, en een sticker hoor.
Je vertelt jou verhaal, wat je klachten zijn, hoe je in het leven staat, wat je graag van ze zou willen.
Dat wordt dan meestal besproken in een behandelteam, en aan de hand daarvan krijg je inderdaad een behandelvoorstel.
Nog steeds geen diagnose.
En goede psychologe zal een diagnose pas stellen als ze je meerdere keren gesproken/geobserveerd heeft en evt. onderzoeken afgenomen heeft.
Succes meid!!!
