Psyche
alle pijlers
Behoefte lotgenotencontact ouders kinderen met angst/paniek
vrijdag 1 december 2023 om 19:10
Dag, ik had hier al eerder een topic geopend over mijn dochter met een angststoornis. Vandaag heeft ze het 1e gesprek gehad. Ik verwacht dat er binnenkort naast gesprekken misschien ook gestart wordt met medicatie omdat eerst de heftigste angst iets minder moet zijn( ze heeft nu wel lorazepam, helpt wel iets maar niet voldoende). Ik heb zelf vanmorgen ook fijn kunnen spreken met haar behandelaar waarbij ik heb aangegeven dat ik het lastig vind om de grens te trekken tussen veel bij haar zijn en meebewegen met haar(angst) of soms juist grenzen trekken en haar iets meer pushen. Ik heb al waardevolle adviezen gekregen maar ik denk dat ik het ook fijn vind om met andere ouders te sparren die in hetzelfde schuitje zitten. Zijn hier ouders of hebben jullie tips waar ik die kan vinden?
donderdag 7 december 2023 om 12:04
Wat voor jullie werkt, hoeft niet voor iedereen te werken.lonelycat schreef: ↑07-12-2023 11:57En bij mijn kind werkt het juist als ik de beslissing voor haar neem want dan hoeft zij niet na te denken. Ze kan soms gewoon geen beslissing nemen want aan iedere beslissing zit angst vast.
Ik weet hoe het is. Ik heb al dik tien jaar een kind met een zwaar angststoornis in huis. Wat ik in het verleden gezien heb en ik ben in dezelfde valkuil gevallen is dat thuisblijven de angst voor school vergroot. Kind krijgt het beeld school is eng en school is zwaar. Er komt afstand tot de klas en dat maakt de drempel groter. Wat kan helpen is als je je kind wel naar school laat gaan maar met verminderde uren. Zo blijft er een laagdrempelig contact. Ze hoeven niet per presteren en zien dat school oké kan zijn.
Het blijven kinderen, geen volwassene. Ze denken niet als een volwassene, daarom dat wij als ouder soms de beslissing moeten nemen
Dus doen wij het op een andere manier.
En mijn kind is qua leeftijd bijna volwassen. Die neem ik niet meer onder de arm mee en kan ik niet zeggen: zo gaan we het doen. Dat is niet helpend.
Wat wel helpend is,is de vraag: wat heb je nodig? En daar kan ze prima antwoord op geven. En in haar behoeften sta ik haar dan bij.
En ik weet niet of jij zelf angstklachten hebt, of hebt gehad? Maar ik wel en dat veranderd mijn kijk op de zaak. Er is namelijk veel onbegrip en "even doorbijten " , "niet aanstellen " en " waar maak je je nou eigenlijk druk om" in deze maatschappij, wat verre van helpend is. Ik heb dat als zeer contra productief ervaren en geeft een ongelooflijk eenzaam gevoel.
flipflop wijzigde dit bericht op 07-12-2023 12:10
12.37% gewijzigd
donderdag 7 december 2023 om 12:07
Geen ervaring op dit gebied, maar bij het lezen van je post moest ik wel gelijk denken aan het boek "een steekje los" van Iris ter haar.
Hierin schrijft ze zelf over haar angsstoornis met ervaringen en tips op een luchtige manier die voor een 15 jarige best goed te lezen is.
Ze heeft ook een Insta "Ikbenirisniet"
Misschien fijn voor je dochter, wat herkenning.
Hierin schrijft ze zelf over haar angsstoornis met ervaringen en tips op een luchtige manier die voor een 15 jarige best goed te lezen is.
Ze heeft ook een Insta "Ikbenirisniet"
Misschien fijn voor je dochter, wat herkenning.
donderdag 7 december 2023 om 12:31
Flipflop ieder doet het inderdaad op de manier waarop zij het het beste vind.
Als dat voor jouw dochter werkt is dat prima. Wij merken dat soms een duwtje geven ook werkt.
Zelfs de psycholoog doet het.
Hij was bijna met dochter langs winkels gegaan zodat ze zou gaan solliciteren voor een bijbaantje.
Mijn dochter verstart in angst, doet niks meer. En wij weten nu na dik tien jaar dat dat niet helpend is. Dat ze niet vooruit gaat.
Dus soms, hoe hard het klikt, push ik jaar door te zeggen je gaat dit nu doen
Als dat voor jouw dochter werkt is dat prima. Wij merken dat soms een duwtje geven ook werkt.
Zelfs de psycholoog doet het.
Hij was bijna met dochter langs winkels gegaan zodat ze zou gaan solliciteren voor een bijbaantje.
Mijn dochter verstart in angst, doet niks meer. En wij weten nu na dik tien jaar dat dat niet helpend is. Dat ze niet vooruit gaat.
Dus soms, hoe hard het klikt, push ik jaar door te zeggen je gaat dit nu doen
donderdag 7 december 2023 om 12:35
Maar wat roept dat dan bij haar op als je zegt: je gaat nu dit of dat doen?lonelycat schreef: ↑07-12-2023 12:31Flipflop ieder doet het inderdaad op de manier waarop zij het het beste vind.
Als dat voor jouw dochter werkt is dat prima. Wij merken dat soms een duwtje geven ook werkt.
Zelfs de psycholoog doet het.
Hij was bijna met dochter langs winkels gegaan zodat ze zou gaan solliciteren voor een bijbaantje.
Mijn dochter verstart in angst, doet niks meer. En wij weten nu na dik tien jaar dat dat niet helpend is. Dat ze niet vooruit gaat.
Dus soms, hoe hard het klikt, push ik jaar door te zeggen je gaat dit nu doen
Misschien is los van de leeftijd ook wel een groot verschil dat mijn kind heel goed door heeft wat er in gang wordt gezet als ze gaat vermijden(ze heeft mij immers als voorbeeld). En dat wil ze absoluut niet. Dus ze gaat nog steeds regelmatig, terwijl ze vol in angst zit, op pad. Maar ook dat is niet altijd helpend, want ondanks dat je je best doet(en je daar trots op mag zijn), brengt het geen plezier, opluchting of gevoel van vrijheid, maar uitputting.
donderdag 7 december 2023 om 12:48
Wat het brengt, op dat moment angst natuurlijk. Maar achteraf gezien een gevoel van overwinning.
Ik heb toevallig net een gesprek met haar erover gehad. Ook na aanleiding van dit. Het is trouwens een meid van 19 die studeert. Dus oud en intelligent genoeg.
Ze gaf aan dat als ze echt in angst zit niet tot een beslissing in staat is. Dat zit zij in code rood zeg maar. Dan neem ik de beslissing voor haar. Dat kan in de strekking zijn je neemt nu extra medicatie, je gaat nu de noodlijn bellen.
Als ze in oranje zit dan kan ze moeilijk beslissingen nemen. Dan gaan we soms samen kijken. Wat heb je vandaag, tutorgroep, college etc
En bij twijfel wil ik dan nog wel de knoop doorhakken. Je gaat maar voor de gezelligheid loop ik met je mee.
Als ze in oranje zit wat tegenwoordig best vaak is gaan er twintigduizend gedachten door haar heen. Als ik ga dan krijg ik misschien een paniekaanval daar, of ik wordt misselijk of ik krijg migraine…
Als ik ga kan ik echter wel mijn lessen volgen en dan doe ik de tutor een plezier.
Als ik niet ga kan ik dat lastige papier van volgende keer voorbereiden. Ik kan nog even slapen, de vorige keer was het ook saai. Maar als ik nou hierdoor dit blok niet haal.
Ze komt er gewoon niet uit. En die stress is ook weer belastend . Ze kan nachtenlang wakker liggen ervan.
Ik heb toevallig net een gesprek met haar erover gehad. Ook na aanleiding van dit. Het is trouwens een meid van 19 die studeert. Dus oud en intelligent genoeg.
Ze gaf aan dat als ze echt in angst zit niet tot een beslissing in staat is. Dat zit zij in code rood zeg maar. Dan neem ik de beslissing voor haar. Dat kan in de strekking zijn je neemt nu extra medicatie, je gaat nu de noodlijn bellen.
Als ze in oranje zit dan kan ze moeilijk beslissingen nemen. Dan gaan we soms samen kijken. Wat heb je vandaag, tutorgroep, college etc
En bij twijfel wil ik dan nog wel de knoop doorhakken. Je gaat maar voor de gezelligheid loop ik met je mee.
Als ze in oranje zit wat tegenwoordig best vaak is gaan er twintigduizend gedachten door haar heen. Als ik ga dan krijg ik misschien een paniekaanval daar, of ik wordt misselijk of ik krijg migraine…
Als ik ga kan ik echter wel mijn lessen volgen en dan doe ik de tutor een plezier.
Als ik niet ga kan ik dat lastige papier van volgende keer voorbereiden. Ik kan nog even slapen, de vorige keer was het ook saai. Maar als ik nou hierdoor dit blok niet haal.
Ze komt er gewoon niet uit. En die stress is ook weer belastend . Ze kan nachtenlang wakker liggen ervan.
donderdag 7 december 2023 om 12:50
donderdag 7 december 2023 om 12:59
Dan verschillen we van mening en gevoel, dat kan.
Mij pushen is zinloos en contra productief bij angst. Er moet namelijk intrinsieke motivatie zijn tot verandering, als die er niet is, dan helpt het me niet.
Die intrinsieke motivatie zie ik gelukkig bij mijn kind (nog) wel(die overigens 17 is, ASS heeft om het nog complexer te maken en sinds dit schooljaar studeert en dus ook moet reizen wat problemen geeft).
Vandaag is ze vrij, maar stapt over een uurtje wel in de trein, omdat ze zichzelf een doel heeft gesteld voor vandaag. Ik heb daar bewondering voor. Mij niet gezien....
Mij pushen is zinloos en contra productief bij angst. Er moet namelijk intrinsieke motivatie zijn tot verandering, als die er niet is, dan helpt het me niet.
Die intrinsieke motivatie zie ik gelukkig bij mijn kind (nog) wel(die overigens 17 is, ASS heeft om het nog complexer te maken en sinds dit schooljaar studeert en dus ook moet reizen wat problemen geeft).
Vandaag is ze vrij, maar stapt over een uurtje wel in de trein, omdat ze zichzelf een doel heeft gesteld voor vandaag. Ik heb daar bewondering voor. Mij niet gezien....
donderdag 7 december 2023 om 14:08
Dat zou kunnen... bij meisjes wordt het vaker relatief laat ontdekt. Hier ook pas op 16 jarige leeftijd een diagnose nadat ze op de middelbare school struikelde over zaken die tot die tijd prima leken te gaan.
En als angst ontstaat vanuit ASS is daar mogelijk ook weer een andere aanpak voor nodig, omdat de angst dan vaak niet los staat van ASS. Complex allemaal.
donderdag 7 december 2023 om 14:48
Hier dus met 19 hoewel het al eerder ook eens genoemd is maar men toen toch alles schoof op haar angststoornis.Flipflop schreef: ↑07-12-2023 14:08Dat zou kunnen... bij meisjes wordt het vaker relatief laat ontdekt. Hier ook pas op 16 jarige leeftijd een diagnose nadat ze op de middelbare school struikelde over zaken die tot die tijd prima leken te gaan.
En als angst ontstaat vanuit ASS is daar mogelijk ook weer een andere aanpak voor nodig, omdat de angst dan vaak niet los staat van ASS. Complex allemaal.
donderdag 7 december 2023 om 21:35
Wij hebben van de behandelaar van mijn dochter een signaleringsplan gekregen die we komende tijd gaan invullen met elkaar. Met als doel dat we zien in welke fase zij zit en welke acties nodig zijn.
Mijn dochter gaf ook aan dat ze soms ook heftige angst heeft doordat zij beelden ziet van overgeven, soort herbelevingen. Hier gaan ze ook mee aan de gang.
Ik herken bij mijn dochter overigens geen signalen van ASS, denk dat dit hier niet speelt. Lijkt me ook erg lastige combinatie!
Mijn dochter gaf ook aan dat ze soms ook heftige angst heeft doordat zij beelden ziet van overgeven, soort herbelevingen. Hier gaan ze ook mee aan de gang.
Ik herken bij mijn dochter overigens geen signalen van ASS, denk dat dit hier niet speelt. Lijkt me ook erg lastige combinatie!
donderdag 14 december 2023 om 22:18
Dag allemaal, hier even een update.
We zijn vandaag bij verpleegkundig specialist geweest. Ze gaat starten met Citalopram, lage dosering naast behandeling.
We zijn benieuwd of het iets doet.
Bijzonder is dat ze afgelopen 2 dagen geen paniekaanval heeft gehad( fijn!) vergeleken met afgelopen 6 weken dagelijks...
We zijn vandaag bij verpleegkundig specialist geweest. Ze gaat starten met Citalopram, lage dosering naast behandeling.
We zijn benieuwd of het iets doet.
Bijzonder is dat ze afgelopen 2 dagen geen paniekaanval heeft gehad( fijn!) vergeleken met afgelopen 6 weken dagelijks...
maandag 18 december 2023 om 09:54
Hoe gaat het Tammie?
Hier gaat het even niet goed. En ik weet ook niet meer wat te doen en zijn we ook nog boos op elkaar.
Kind heeft deze week een project week. Ter voorbereiding al naar de locatie gereden. Ook is ze er al alleen heen gegaan ter voorbereiding. En vanmorgen ging het weer helemaal niet. Ze is thuis gebleven en heeft zich afgemeld.
Ik heb aangeboden te brengen etc.
Ik ben in de afgelopen 2 maanden meegaand en meedenkend geweest. Maar vanmorgen lukte me dat niet meer.
Moet ik me terug trekken? Moet ik het maar gewoon aanzien?
Moet ik het probleem bij haar laten?
En hoe de dagen dat ze thuis is invullen? Als ze de kans krijgt zit ze hele dagen op haar kamer met de gordijnen dicht.
Ik weet het gewoon even niet meer. Mijn energiebalans is fragiel. Start binnenkort weer met een kleine baan voor een paar uur per week(ik ben gedeeltelijk arbeidsongeschikt). Het kost me zoveel energie. Net nu het met mij dus wat beter gaat.
Bah....
Hier gaat het even niet goed. En ik weet ook niet meer wat te doen en zijn we ook nog boos op elkaar.
Kind heeft deze week een project week. Ter voorbereiding al naar de locatie gereden. Ook is ze er al alleen heen gegaan ter voorbereiding. En vanmorgen ging het weer helemaal niet. Ze is thuis gebleven en heeft zich afgemeld.
Ik heb aangeboden te brengen etc.
Ik ben in de afgelopen 2 maanden meegaand en meedenkend geweest. Maar vanmorgen lukte me dat niet meer.
Moet ik me terug trekken? Moet ik het maar gewoon aanzien?
Moet ik het probleem bij haar laten?
En hoe de dagen dat ze thuis is invullen? Als ze de kans krijgt zit ze hele dagen op haar kamer met de gordijnen dicht.
Ik weet het gewoon even niet meer. Mijn energiebalans is fragiel. Start binnenkort weer met een kleine baan voor een paar uur per week(ik ben gedeeltelijk arbeidsongeschikt). Het kost me zoveel energie. Net nu het met mij dus wat beter gaat.
Bah....
woensdag 20 december 2023 om 13:48
Ach Flipflop, wat naar he om je dochter zo te zien worstelen...en steeds maar de balans zoeken in meebewegen versus weerstand bieden en een beetje pushen. Ik lees dat je zelf ook maar beperkte energie hebt...dubbel zo naar lijkt me. Is ze inmiddels al gestart met therapie?Flipflop schreef: ↑18-12-2023 09:54Hoe gaat het Tammie?
Hier gaat het even niet goed. En ik weet ook niet meer wat te doen en zijn we ook nog boos op elkaar.
Kind heeft deze week een project week. Ter voorbereiding al naar de locatie gereden. Ook is ze er al alleen heen gegaan ter voorbereiding. En vanmorgen ging het weer helemaal niet. Ze is thuis gebleven en heeft zich afgemeld.
Ik heb aangeboden te brengen etc.
Ik ben in de afgelopen 2 maanden meegaand en meedenkend geweest. Maar vanmorgen lukte me dat niet meer.
Moet ik me terug trekken? Moet ik het maar gewoon aanzien?
Moet ik het probleem bij haar laten?
En hoe de dagen dat ze thuis is invullen? Als ze de kans krijgt zit ze hele dagen op haar kamer met de gordijnen dicht.
Ik weet het gewoon even niet meer. Mijn energiebalans is fragiel. Start binnenkort weer met een kleine baan voor een paar uur per week(ik ben gedeeltelijk arbeidsongeschikt). Het kost me zoveel energie. Net nu het met mij dus wat beter gaat.
Bah....
Mijn dochter heeft vorige week echt stapjes gezet, geen paniekaanval meer gehad. Helaas is ze sinds zondag begonnen met lage dosering Citalopram en is ze heel misselijk....en dat is een enorme trigger voor haar met haar overgeeffobie. Dus nu wil ze stoppen met de medicatie. Vanmorgen heeft ze al contact gehad met een verpleegkundige waar ze in behandeling is die nogmaals heeft gezegd dat dit erbij hoort 1e 2 weken. Maar zij zegt dat ze dit niet volhoudt nog dagen...ze eet en drinkt niks meer terwijl ze al enorm is afgevallen laatste weken.
Ze wil het nu toch zonder medicatie proberen komende tijd, vooral omdat ze de week voor start medicatie al zonder paniek was....ik vind het lastig hoor! We kunnen haar ook niet dwingen en ik snap haar heel goed...
vrijdag 26 januari 2024 om 17:45
Hoi, ik doe weer een update. Weet niet wie het leest, maar wellicht kan het voor anderen een hart onder de riem zijn dat er licht aan het einde van de tunnel is.
Met mijn dochter gaat het steeds beter! Terwijl ik dit tik zit ze naast mij op de bank een pizza weg te werken terwijl ze in december amper iets at en dronk op een dag:) Ze maakt mooie stappen vooruit, ik ben zo dankbaar dat de huisarts zo snel gezorgd heeft voor een doorverwijzing. De paniek is helemaal weg soms nog iets angst maar daar kan ze steeds beter mee omgaan. Ze pakt haar sociale leven stap voor stap weer op. Bij de psycholoog krijgt ze CGT en ook EMDR.
Ik krijg steeds meer mijn dochter weer terug, inclusief de puberperikelen, maar daar ben ik heel blij mee haha!
Met mijn dochter gaat het steeds beter! Terwijl ik dit tik zit ze naast mij op de bank een pizza weg te werken terwijl ze in december amper iets at en dronk op een dag:) Ze maakt mooie stappen vooruit, ik ben zo dankbaar dat de huisarts zo snel gezorgd heeft voor een doorverwijzing. De paniek is helemaal weg soms nog iets angst maar daar kan ze steeds beter mee omgaan. Ze pakt haar sociale leven stap voor stap weer op. Bij de psycholoog krijgt ze CGT en ook EMDR.
Ik krijg steeds meer mijn dochter weer terug, inclusief de puberperikelen, maar daar ben ik heel blij mee haha!
vrijdag 26 januari 2024 om 17:51
Geen kind met angststoornis maar wel zelf ervaring mee en wat een goed nieuws! Geniet van alle puberbuien - daar zul je nu als moeder toch ook wel anders naar kijkentammie28 schreef: ↑26-01-2024 17:45Hoi, ik doe weer een update. Weet niet wie het leest, maar wellicht kan het voor anderen een hart onder de riem zijn dat er licht aan het einde van de tunnel is.
Met mijn dochter gaat het steeds beter! Terwijl ik dit tik zit ze naast mij op de bank een pizza weg te werken terwijl ze in december amper iets at en dronk op een dag:) Ze maakt mooie stappen vooruit, ik ben zo dankbaar dat de huisarts zo snel gezorgd heeft voor een doorverwijzing. De paniek is helemaal weg soms nog iets angst maar daar kan ze steeds beter mee omgaan. Ze pakt haar sociale leven stap voor stap weer op. Bij de psycholoog krijgt ze CGT en ook EMDR.
Ik krijg steeds meer mijn dochter weer terug, inclusief de puberperikelen, maar daar ben ik heel blij mee haha!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
