Psyche
alle pijlers
Bemoeizorg in schakelen?
woensdag 23 juni 2021 om 21:58
Moeilijk onderwerp voor mij, ik hoop op mensen met ervaring en goede tip:
Ik heb na een aantal ingewikkelde jaren met mijn moeder geen contact meer met haar, nu ongeveer 10 jaar. Ze heeft borderline.
Nu werd ik afgelopen dinsdag op mijn werk gebeld: ze heeft een herseninfarct gehad. Ze is op indicatie van de huisarts naar het ziekenhuis gebracht en opgenomen op de stroke unit , waar na onderzoek een infarct is geconstateerd. Echter is ze daar op eigen intiatief na 2 dagen weer vertrokken. Haar vriend heeft haar opgehaald en thuis af gezet.
Echter ze kan helemaal niet eens meer lopen. Dit hoorde ik van omstanders/buren.
Haar buurvrouw is een vriendin van mij die is haar huis in geweest om wat spullen te pakken. Het schijnt dat het enorm vervuild is, poep aan/in bed, op de grond, etensresten overal etcetc.. zij trekt haar handen er vanaf.. logisch .. ik zit al de hele avond te kijken en zoeken naar een wijkagent daar in de buurt, bemoeizorg etcetc.. best lastig als je eigenlijk geen contact wil, maar dit gaat me ook te ver
Wie heeft tips voor mij: hoe pak ik dit aan.
Ik heb na een aantal ingewikkelde jaren met mijn moeder geen contact meer met haar, nu ongeveer 10 jaar. Ze heeft borderline.
Nu werd ik afgelopen dinsdag op mijn werk gebeld: ze heeft een herseninfarct gehad. Ze is op indicatie van de huisarts naar het ziekenhuis gebracht en opgenomen op de stroke unit , waar na onderzoek een infarct is geconstateerd. Echter is ze daar op eigen intiatief na 2 dagen weer vertrokken. Haar vriend heeft haar opgehaald en thuis af gezet.
Echter ze kan helemaal niet eens meer lopen. Dit hoorde ik van omstanders/buren.
Haar buurvrouw is een vriendin van mij die is haar huis in geweest om wat spullen te pakken. Het schijnt dat het enorm vervuild is, poep aan/in bed, op de grond, etensresten overal etcetc.. zij trekt haar handen er vanaf.. logisch .. ik zit al de hele avond te kijken en zoeken naar een wijkagent daar in de buurt, bemoeizorg etcetc.. best lastig als je eigenlijk geen contact wil, maar dit gaat me ook te ver
Wie heeft tips voor mij: hoe pak ik dit aan.
Computer says nooooo
donderdag 24 juni 2021 om 17:43
Wat betreft dat hulp weigeren. Uiteindelijk zal ze natuurlijk moeten instemmen (tenzij gevaar voor zichzelf/omgeving, maar dat is heel lastig vaak). Maar de organisaties die bemoeizorg bieden, weten soms echt wel goed door te dringen, hebben vaak specialisaties rondom GGZ problematiek en kunnen heel erg geduldig of vasthoudend zijn hoor. Ik denk dat het maatschappelijk werk een goede eerste stap is. Om jou te ondersteunen, maar ook wb bemoeizorg inzetten etc.
woensdag 30 juni 2021 om 12:01
Weer super dank voro alle goede tips hier.
Ik heb uiteindelijk afgelopen vrijdagnamiddag via de gemeente van mijn moeder het WMO gevraagd in contact te gaan met haar. Ik heb ook aan de huisarts en de mensen van WMO laten weten dat ik bereid ben om op afstand hulp te beiden waar dat kan en gewenst is. Ik heb bv geopperd om door een professioneel bedrijf haar woning te laten saneren, wel op voorwaarde dat dan in navolging hiervan door bv hulp in de hh het bijgehouden wordt. Dan hoeft mijn moeder iig niet meer zo te vervuilen. Mensen van het WMO waren overigens erg begripvol, gaf een prettiger gevoel dan de huisarts.
Dat laatste verbaast me overigens nog steeds .. hoe kan dat toch zo ver komen .. Ik ken haar alleen als een verzorgde vrouw die continu aan de schoonmaak was. Later werd het verzorgde wel al wat minder, maar deze situatie vind ik echt verbijsterend.
Vriend (B) had ook buurvrouw nog gesproken het voorgaande weekend en o.m. verteld dat mijn moeder op de bank slaapt. Dat ze zowat de hele dag slaapt en dus ook 's nachts, want ze komt de trap natuurlijk niet meer op. In plaats van dat hij haar verzorgt, de boel schoon maakt (vroeg mijn vriendin, had hij niet gedaan
) en haar in het bed laat herstellen van een herseninfarct, slaapt hij in haar vervuilde bed en laat haar ziek en wel op de bank slapen.
Maandagochtend kreeg ik bericht van de buurvrouw (mijn vriendin) dat mijn moeder 's ochtends vroeg scheen te zijn gevallen en dat haar vriend (B) de ambulance had gebeld, die had haar rond 06:00 in de ochtend weer naar het ziekenhuis gebracht.
Als mijn moeder dan naar het ziekenhuis wordt gebracht, blijft B in haar huis, wat ik ook heel raar vind, dat hij dan niet mee gaat. Hij gaat wel elke dag keurig op bezoek.
Wat er nu precies met haar is, weet ik niet. Ik heb wel het ziekenhuis gebeld, maar vw de wet op de privacy mag ik alleen weten hoe het met haar gaat als mijn moeder daar toestemming voor geeft, vertelde de vpk.. Ik heb er toen voor gekozen op te hangen. Dat vond ik toch te dichtbij komen.
Buurvrouw weet ook niet hoe het met haar gaat, want B houdt haar niet op de hoogte, al was dat wel wat hij had beloofd. Buurvrouw is overigens eigenlijk eerste contactpersoon, maar wordt nu ook niet door het ziekenhuis op d ehoogte gehouden.
Ondanks dat ik ervoor gekozen heb uit contact te gaan met mijn moeder een aantal jaar geleden, wil ik nu toch heel graag weten hoe het met haar gaat. Het is toch mijn moeder. En als ik iets kan betekenen (op afstand) doe ik dat. Het is mijn fout niet dat ik destijds ervoor koos niet meer geconfronteerd te willen worden met alle kwetsende dingen die ze steeds te melden had. En al helemaal niet mijn fout dat ik wilde voorkomen dat ze mijn kinderen ooit ook zo zou gaan behandelen. Dit moest bij mij stoppen.
Toch heb ik het gevoel dat ik er maar voor blijf boeten, zo.
Ik denk iig over nu om dan toch het ziekenhuis toestemming te geven om mijn moeder te laten weten dat ik belde voor inlichtingen.
En / of vriend B een bericht te sturen om te vragen hoe het met haar gaat.
Ik heb uiteindelijk afgelopen vrijdagnamiddag via de gemeente van mijn moeder het WMO gevraagd in contact te gaan met haar. Ik heb ook aan de huisarts en de mensen van WMO laten weten dat ik bereid ben om op afstand hulp te beiden waar dat kan en gewenst is. Ik heb bv geopperd om door een professioneel bedrijf haar woning te laten saneren, wel op voorwaarde dat dan in navolging hiervan door bv hulp in de hh het bijgehouden wordt. Dan hoeft mijn moeder iig niet meer zo te vervuilen. Mensen van het WMO waren overigens erg begripvol, gaf een prettiger gevoel dan de huisarts.
Dat laatste verbaast me overigens nog steeds .. hoe kan dat toch zo ver komen .. Ik ken haar alleen als een verzorgde vrouw die continu aan de schoonmaak was. Later werd het verzorgde wel al wat minder, maar deze situatie vind ik echt verbijsterend.
Vriend (B) had ook buurvrouw nog gesproken het voorgaande weekend en o.m. verteld dat mijn moeder op de bank slaapt. Dat ze zowat de hele dag slaapt en dus ook 's nachts, want ze komt de trap natuurlijk niet meer op. In plaats van dat hij haar verzorgt, de boel schoon maakt (vroeg mijn vriendin, had hij niet gedaan
) en haar in het bed laat herstellen van een herseninfarct, slaapt hij in haar vervuilde bed en laat haar ziek en wel op de bank slapen.Maandagochtend kreeg ik bericht van de buurvrouw (mijn vriendin) dat mijn moeder 's ochtends vroeg scheen te zijn gevallen en dat haar vriend (B) de ambulance had gebeld, die had haar rond 06:00 in de ochtend weer naar het ziekenhuis gebracht.
Als mijn moeder dan naar het ziekenhuis wordt gebracht, blijft B in haar huis, wat ik ook heel raar vind, dat hij dan niet mee gaat. Hij gaat wel elke dag keurig op bezoek.
Wat er nu precies met haar is, weet ik niet. Ik heb wel het ziekenhuis gebeld, maar vw de wet op de privacy mag ik alleen weten hoe het met haar gaat als mijn moeder daar toestemming voor geeft, vertelde de vpk.. Ik heb er toen voor gekozen op te hangen. Dat vond ik toch te dichtbij komen.
Buurvrouw weet ook niet hoe het met haar gaat, want B houdt haar niet op de hoogte, al was dat wel wat hij had beloofd. Buurvrouw is overigens eigenlijk eerste contactpersoon, maar wordt nu ook niet door het ziekenhuis op d ehoogte gehouden.
Ondanks dat ik ervoor gekozen heb uit contact te gaan met mijn moeder een aantal jaar geleden, wil ik nu toch heel graag weten hoe het met haar gaat. Het is toch mijn moeder. En als ik iets kan betekenen (op afstand) doe ik dat. Het is mijn fout niet dat ik destijds ervoor koos niet meer geconfronteerd te willen worden met alle kwetsende dingen die ze steeds te melden had. En al helemaal niet mijn fout dat ik wilde voorkomen dat ze mijn kinderen ooit ook zo zou gaan behandelen. Dit moest bij mij stoppen.
Toch heb ik het gevoel dat ik er maar voor blijf boeten, zo.
Ik denk iig over nu om dan toch het ziekenhuis toestemming te geven om mijn moeder te laten weten dat ik belde voor inlichtingen.
En / of vriend B een bericht te sturen om te vragen hoe het met haar gaat.
Computer says nooooo
vrijdag 2 juli 2021 om 11:44
Gisteren kreeg ik een bericht van de buurvrouw dat de vriend van mijn moeder B waarschijnlijk in het ziekenhuis heeft greregeld dat hij nu eerste contactpersoon is, in plaats van de buurvrouw, mijn vriendin. Zij is überhaupt geen contactpersoon meer werd haar te kennen gegeven door de verpleging toen ze in het ziekenhuis op bezoek kwam en vroeg hoe het ging met mijn moeder. Eerst was zij (op aangeven van mijn moeder!) eerste contactpersoon, nu helemaal niet. Ik kan me niet voorstellen dat mijn moeder dit uit zichzelf zo heeft bedacht.
Computer says nooooo
