Psyche
alle pijlers
Beslissing geen kinderen meer
woensdag 20 februari 2008 om 18:32
Hallo allemaal,
Graag zou ik ervaringen willen uitwisselen met meiden die net als ik de kinderwens hebben opgegeven voor hun relatie. Afgelopen november heb ik een miskraam gehad, en dat was niet fijn! Ben sinds eind januari pas echt lichamelijk genezen. Maar in mijn koppie moet ik het nog wel verwerken! Gezien het leeftijdsverschil met vriend, hebben we besloten niet meer voor een zwangerschap te gaan. Ik sta hier echt wel achter, maar heb soms toch nog een verward en pijn gevoel van binnen.
Wie herkent dit?
Liefs Rafeltje
Graag zou ik ervaringen willen uitwisselen met meiden die net als ik de kinderwens hebben opgegeven voor hun relatie. Afgelopen november heb ik een miskraam gehad, en dat was niet fijn! Ben sinds eind januari pas echt lichamelijk genezen. Maar in mijn koppie moet ik het nog wel verwerken! Gezien het leeftijdsverschil met vriend, hebben we besloten niet meer voor een zwangerschap te gaan. Ik sta hier echt wel achter, maar heb soms toch nog een verward en pijn gevoel van binnen.
Wie herkent dit?
Liefs Rafeltje
woensdag 20 februari 2008 om 20:53
woensdag 20 februari 2008 om 20:57
Nou dan moet ik als bejaarde van 35 met meerdere miskramen de hoop maar op gaan geven, of toch nog maar doorgaan want die 75 % zijn door mij ruimschoots gehaald 
Eigenlijk komt het er dus op neer dat jij jezelf er maar bij neerlegd, maar wil je niet meer omdat er écht geen kinderwens meer is of omdat je bang bent voor een miskraam. Ook vreemd verhaal hoor over die 75% gyn heeft mij de vorige keer niet naar huis gestuurd met de mededeling: Zou het niet meer doen als ik jou was!
In deze vind ik leeftijd dus geen excuus
Eigenlijk komt het er dus op neer dat jij jezelf er maar bij neerlegd, maar wil je niet meer omdat er écht geen kinderwens meer is of omdat je bang bent voor een miskraam. Ook vreemd verhaal hoor over die 75% gyn heeft mij de vorige keer niet naar huis gestuurd met de mededeling: Zou het niet meer doen als ik jou was!
In deze vind ik leeftijd dus geen excuus
woensdag 20 februari 2008 om 21:41
Hallo meiden, ik schrik een beetje van jullie felle reacties,. Ten eerste ben ik zeker geen vrouw, die afhankelijk is van haar man of vriend! En ja inderdaad ben ik natuurlijk nog bezig met de verwerking van de miskraam! Maar als iets fout gaat in je leven, ga je wel nog dieper nadenken over een volgende stap, en hoeveel je je op dat moment dan waard is, En op dit punt zitten we dus . Tuurlijk is het hebben van kinderen een groot geluk, en geschenk. Maar het moet toch niet zo zijn dat als je dan eenmaal kinderen hebt, gelukkiger bent dan zonder kinderen! Ik wilde gewoon even weten hoe men omgaat als ze beslissen in een relatie geen kinderen te nemen. Ook merk in de maatschappij dat men hier erg verschillend over denkt, vandaar mijn vraag!
En volgens mij is dit forum niet om elkaar te veroordelen of te beoordelen, maar om elkaar advies te geven!!!
En volgens mij is dit forum niet om elkaar te veroordelen of te beoordelen, maar om elkaar advies te geven!!!
woensdag 20 februari 2008 om 21:51
De reacties vallen wel mee hoor, Rafeltje. Ik, en met mij nog wat mensen geloof ik, vraag me alleen af wat nou de werkelijke reden is dat je na je miskraam hebt besloten geen kind meer te willen, te 'nemen'.
Deze zin snap ik niet:
en hoeveel je je op dat moment dan waard is,
En wat bedoel je met 'als er iets fout gaat in je leven' . Wat gaat er fout in je leven, heb je het nu over die miskraam... Verrassing: zoveel mensen krijgen een miskraam, hoop toch niet dat iedereen het zo ziet als jij.
Deze zin snap ik niet:
en hoeveel je je op dat moment dan waard is,
En wat bedoel je met 'als er iets fout gaat in je leven' . Wat gaat er fout in je leven, heb je het nu over die miskraam... Verrassing: zoveel mensen krijgen een miskraam, hoop toch niet dat iedereen het zo ziet als jij.
woensdag 20 februari 2008 om 21:55
Mijn miskraam heeft me laten zien dat ik het nog meer wil dan zou kunnen. Schuitje hebben man en ik ook gezeten. man wilde eerst helemaal geen kinderen. Ik vond dat hij mij mijn kinderwens niet kon ontzeggen. Stonden op het punt om na 6 maanden huwelijk te scheiden hierdoor. Gelukkig nog wel op zijn pootjes terecht gekomen, en we willen het allebei zooooo graag nu.
Vind het heel moeilijk te begrijpen dat je een maand na de miskraam zegt, dan nooit meer, terwijl ik het idee heb dat je er niet 100% achter staat. Daarbij komt nog eens foute info tov miskramen en leeftijd. Dus ik denk niet dat je de deur in ene moet dichtgooien.
Vind het heel moeilijk te begrijpen dat je een maand na de miskraam zegt, dan nooit meer, terwijl ik het idee heb dat je er niet 100% achter staat. Daarbij komt nog eens foute info tov miskramen en leeftijd. Dus ik denk niet dat je de deur in ene moet dichtgooien.
woensdag 20 februari 2008 om 21:58
zie mijn antwoordt van 21:41, jammer dat het uit zijn verband wordt getrokken. Ik krijg een beetje het gevoel dat men niet verder kijkt. Met iets fout gaan in je leven, kan op allerei gebieden. En inderdaad zoveel mensen krijgen een miskraam maar iedereen beleefd dat weer op zijn en haar manier. Gelukkig maar, want niet iedereen is hetzelfde, en is een eigen individu.
Liefs Rafeltje
Liefs Rafeltje
woensdag 20 februari 2008 om 22:08
Rafeltje: Ik heb alle berichten gelezen en begreep uit jouw openings post dat jullie beiden een rugzakje hebben, zoals jij dat noemde. Ik kan me heel goed voorstellen dat je dan, na een miskraam, twijfelt. Je hebt misschien juist zoveel moeite gedaan om het met z'n tweeën te redden en dan ben je er en is er ruimte voor een kind. Als dat dan mis gaat, dan kan ik me dat goed voorstellen.
Maar ik denk ook dat net zoals je na het er bovenop komen van de andere dingen in je rugzakje, je ook over dit heen komt, het verwerkt. En dan kan het opeens zo zijn dat je wel weer een kind aandurft. Geef je verwerking de tijd, maak nu die moeilijke beslissing nog niet en wacht het af.
Qua leeftijd om zwanger te raken ben ik geen expert maar laat je dat niet dwingen tot het sneller maken van de keuze dan dat je er aan toe bent.
Ik hoop dat je de rust vindt voor jouw goede keuze!
Maar ik denk ook dat net zoals je na het er bovenop komen van de andere dingen in je rugzakje, je ook over dit heen komt, het verwerkt. En dan kan het opeens zo zijn dat je wel weer een kind aandurft. Geef je verwerking de tijd, maak nu die moeilijke beslissing nog niet en wacht het af.
Qua leeftijd om zwanger te raken ben ik geen expert maar laat je dat niet dwingen tot het sneller maken van de keuze dan dat je er aan toe bent.
Ik hoop dat je de rust vindt voor jouw goede keuze!
woensdag 20 februari 2008 om 23:10
Rafeltje, ik vind dat je vreselijk overdrijft door te zeggen dat er felle reacties zijn hier. IK heb er nog niet 1 voorbij zien komen.
(De klapstoel is echt nog niet eens in de verste verte in het zicht!)
Maar goed. Bovenstaande heb ik gequote omdat ik het tegenovergestelde vind. Ik ben wel degelijk gelukkiger nu ik een kind heb. Ik snap ook echt totaal niet waarom dat volgens jou nooit zo zou moeten zijn.
Bovendien zie ik niemand die jou veroordeelt.
donderdag 21 februari 2008 om 08:06
Rafeltje, jammer dat je je (kennelijk?) aangevallen voelt, want niemand hier valt je aan. Misschien ben je nog niet gewend aan het vrij directe karakter van het forum?
Ik had het wel prettig gevonden om een antwoord op mijn vraag te krijgen, gewoonweg omdat ik nieuwsgierig ben naar wat je nu precies bedoelt. Je verhaal is in mijn ogen behoorlijk vaag en mij is niet duidelijk wat je nu allemaal precies wil zeggen, ook niet na je twee laatste postings.
Je hebt het over rugzakjes, maar ik ken vrijwel niemand in mijn omgeving die geen rugzak(je) heeft. Daarnaast had je het over het leeftijdsverschil, maar 10 jaar verschil lijkt mij niet onoverkombaar. Waarom hebben jullie besloten geen kinderen te willen, als je ze eigenlijk wel wilt?
Ik had het wel prettig gevonden om een antwoord op mijn vraag te krijgen, gewoonweg omdat ik nieuwsgierig ben naar wat je nu precies bedoelt. Je verhaal is in mijn ogen behoorlijk vaag en mij is niet duidelijk wat je nu allemaal precies wil zeggen, ook niet na je twee laatste postings.
Je hebt het over rugzakjes, maar ik ken vrijwel niemand in mijn omgeving die geen rugzak(je) heeft. Daarnaast had je het over het leeftijdsverschil, maar 10 jaar verschil lijkt mij niet onoverkombaar. Waarom hebben jullie besloten geen kinderen te willen, als je ze eigenlijk wel wilt?
anoniem_26650 wijzigde dit bericht op 21-02-2008 18:05
Reden: aanvulling plus correctie spelling
Reden: aanvulling plus correctie spelling
% gewijzigd
donderdag 21 februari 2008 om 11:45
Zucht... wat zijn sommige mensen toch snel op hun pisserd getrapt.
Vraag me wel eens af of ze zo in het dagelijks leven ook zo 'gevoelig' zijn
Rafeltje; niemand valt je hier aan. Men vraagt alleen wat duidelijkheid omtrent je verhaal.
Als jij denkt dat mensen je niet begrijpen en zelfs aanvallen komt dat omdat je verhaal niet duidelijk genoeg is.
Vraag me wel eens af of ze zo in het dagelijks leven ook zo 'gevoelig' zijn
Rafeltje; niemand valt je hier aan. Men vraagt alleen wat duidelijkheid omtrent je verhaal.
Als jij denkt dat mensen je niet begrijpen en zelfs aanvallen komt dat omdat je verhaal niet duidelijk genoeg is.
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 21 februari 2008 om 12:12
Er zijn miskramen en miskramen. Hoe lang was je zwanger toen je een miskraam kreeg?
Een miskraam is misschien een verdrietige gebeurtenis (ik heb er zelfs een paar gehad, heb ondanks dat een huis vol kinderen), maar het is een natuurlijk mechanisme dat je lichaam een vrucht afstoot die geen kans maakt.
Voor hetzelfde geldt dat de volgende keer wel raak kan zijn (dat was bij mij zo)
Als je een miskraam hebt gehad weet je het volgende: je bent in staat om zwanger te worden, je lichaam neemt het heft in handen als er iets niet goed is met de vrucht, en je kunt weer gewoon zwanger worden.
De meeste vruchtbaarheidsproblemen liggen op het gebied van het zwanger worden, die problemen zijn al bij jou uitgesloten.
Hoogst zelden maar is het een afwijking van de baarmoeder of andere oorzaken die verantwoordelijk zijn voor een miskraam.
Ik ken veel vrouwen die miskramen hebben gehad, die hebben zich ook niet laten kisten door die gebeurtenis en hebben nu kinderen.
Niet dat ik je wil ompraten om toch maar een kind te willen hoor, maar ik vind de reden niet terecht, heb je er wel goed over nagedacht wat JIJ wilt?
Van mij hoef je ook geen geldige reden te hebben om geen kinderen te willen, maar de reden die je opvoert vind ik opmerkelijk, dat leeftijdsverschil tussen jullie is echt niet overdreven groot, een miskraam kan ook niet de echte reden zijn. Beter is het wel om voor jezelf de ware redenen te vinden en proberen te benoemen, want als je je kinderwens laat varen voor zulke futiele redenen die jij hier opgeeft kun je daar achteraf als het te laat is nog heel veel spijt van krijgen.
Oh ja, als die arts het heeft over een miskraampercentage van 75% dan ijlt ie maar wat. Dat geldt misschien voor vrouwen van tegen de vijftig maar echt niet voor jouw leeftijd. Wel is het zo dat je naarmate je ouder wordt minder vruchtbaar wordt omdat de eitjes die loskomen niet altijd te bevruchten zijn, en als je bevrucht bent, stoot je lichaam het sneller af rond de menstruatie, daar merk je vrij weinig van en is alleen maar goed. Je lichaam ruimt op wat niet goed gaat en zorgt ervoor dat er elke maand een kans is op nieuw en gezond leven. Leve de evolutie!
Een miskraam is misschien een verdrietige gebeurtenis (ik heb er zelfs een paar gehad, heb ondanks dat een huis vol kinderen), maar het is een natuurlijk mechanisme dat je lichaam een vrucht afstoot die geen kans maakt.
Voor hetzelfde geldt dat de volgende keer wel raak kan zijn (dat was bij mij zo)
Als je een miskraam hebt gehad weet je het volgende: je bent in staat om zwanger te worden, je lichaam neemt het heft in handen als er iets niet goed is met de vrucht, en je kunt weer gewoon zwanger worden.
De meeste vruchtbaarheidsproblemen liggen op het gebied van het zwanger worden, die problemen zijn al bij jou uitgesloten.
Hoogst zelden maar is het een afwijking van de baarmoeder of andere oorzaken die verantwoordelijk zijn voor een miskraam.
Ik ken veel vrouwen die miskramen hebben gehad, die hebben zich ook niet laten kisten door die gebeurtenis en hebben nu kinderen.
Niet dat ik je wil ompraten om toch maar een kind te willen hoor, maar ik vind de reden niet terecht, heb je er wel goed over nagedacht wat JIJ wilt?
Van mij hoef je ook geen geldige reden te hebben om geen kinderen te willen, maar de reden die je opvoert vind ik opmerkelijk, dat leeftijdsverschil tussen jullie is echt niet overdreven groot, een miskraam kan ook niet de echte reden zijn. Beter is het wel om voor jezelf de ware redenen te vinden en proberen te benoemen, want als je je kinderwens laat varen voor zulke futiele redenen die jij hier opgeeft kun je daar achteraf als het te laat is nog heel veel spijt van krijgen.
Oh ja, als die arts het heeft over een miskraampercentage van 75% dan ijlt ie maar wat. Dat geldt misschien voor vrouwen van tegen de vijftig maar echt niet voor jouw leeftijd. Wel is het zo dat je naarmate je ouder wordt minder vruchtbaar wordt omdat de eitjes die loskomen niet altijd te bevruchten zijn, en als je bevrucht bent, stoot je lichaam het sneller af rond de menstruatie, daar merk je vrij weinig van en is alleen maar goed. Je lichaam ruimt op wat niet goed gaat en zorgt ervoor dat er elke maand een kans is op nieuw en gezond leven. Leve de evolutie!
donderdag 21 februari 2008 om 12:24
Als je een miskraam hebt gehad weet je het volgende: je bent in staat om zwanger te worden, je lichaam neemt het heft in handen als er iets niet goed is met de vrucht, en je kunt weer gewoon zwanger worden
Ik hoor/lees deze opmerking wel vaker en eigenlijk ben ik het daar niet mee eens.
Dat je in staat bent om zwanger te raken wil toch niet zeggen dat je automatisch ook in staat bent om zwanger te blijven?
Ik ken verhalen genoeg (ook hier op het forum) waar vrouwen de ene miskraam na de andere krijgen.
Ik hoor/lees deze opmerking wel vaker en eigenlijk ben ik het daar niet mee eens.
Dat je in staat bent om zwanger te raken wil toch niet zeggen dat je automatisch ook in staat bent om zwanger te blijven?
Ik ken verhalen genoeg (ook hier op het forum) waar vrouwen de ene miskraam na de andere krijgen.
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 21 februari 2008 om 13:03
Eens met Calvijn. Als je er al eentje rond hebt lopen, kun je eea misschien relativeren. Maar als het de eerste keer is...
Ik kreeg de eerste keer een miskraam. Goh, ik wist dat ik zwanger kon worden, gelukkig. Na een maand was ik weer zwanger. Was ik opgelucht? Nee, zeker niet. Wist toch al dat ik zwanger kon worden? Het was belangrijker om te weten of ik het ook kon blijven.
Ik kreeg de eerste keer een miskraam. Goh, ik wist dat ik zwanger kon worden, gelukkig. Na een maand was ik weer zwanger. Was ik opgelucht? Nee, zeker niet. Wist toch al dat ik zwanger kon worden? Het was belangrijker om te weten of ik het ook kon blijven.
donderdag 21 februari 2008 om 13:08
Net zoals er verhalen genoeg zijn dat het bijvoorbeeld bij 1 miskraam blijft, en dat er verder gewoon gezonde kinderen geboren worden.
Maar dat is het niet punt hier.
Het is nog steeds onduidelijk wat nou precies de reden is dat TO geen kinderen meer wilt.
Ze wilde wel kinderen, geeft ze zelf aan. Is zwanger geworden, werd (helaas) een miskraam, en nu is opeens de kinderwens weg? Ik heb dan geen miskraam gehad, maar volgens mij wordt de kinderwens alleen maar groter alsie tijdelijk even wat verder weg lijkt.
En nog steeds is niet duidelijk wat nou het leeftijdsverschil ermee te maken heeft. TO geeft niet duidelijk aan wat nou precies de reden is. Ze haalt verschillende dingen aan in haar verhaal, en die klinken meer als excuzen of uitwegen, en niet als echte argumenten voor haar om geen kinderen meer te willen. Vreemd.
Maar dat is het niet punt hier.
Het is nog steeds onduidelijk wat nou precies de reden is dat TO geen kinderen meer wilt.
Ze wilde wel kinderen, geeft ze zelf aan. Is zwanger geworden, werd (helaas) een miskraam, en nu is opeens de kinderwens weg? Ik heb dan geen miskraam gehad, maar volgens mij wordt de kinderwens alleen maar groter alsie tijdelijk even wat verder weg lijkt.
En nog steeds is niet duidelijk wat nou het leeftijdsverschil ermee te maken heeft. TO geeft niet duidelijk aan wat nou precies de reden is. Ze haalt verschillende dingen aan in haar verhaal, en die klinken meer als excuzen of uitwegen, en niet als echte argumenten voor haar om geen kinderen meer te willen. Vreemd.
