Psyche
alle pijlers
Beste vriendin poging tot zelfdoding
woensdag 25 september 2019 om 09:20
Beste,
Afgelopen weken staat mijn leven op zijn kop. Mijn beste vriendin heeft een serieuze zelfmoordpoging ondernomen. Met heel veel geluk is ze er lichamelijk goed uitgekomen. Nu blijkt dat ze een persoonlijkheidsstoornis heeft. Ik blijf me nu steeds afvragen waar ik de signalen heb gemist. Ik sta ermee op en ga ermee slapen. En heb buiten een drukke baan ook nog een gezin. Heeft iemand zoiets meegemaakt en heeft tips hoe je iemand kan steunen zonder daar zelf aan onder door te gaan?
Afgelopen weken staat mijn leven op zijn kop. Mijn beste vriendin heeft een serieuze zelfmoordpoging ondernomen. Met heel veel geluk is ze er lichamelijk goed uitgekomen. Nu blijkt dat ze een persoonlijkheidsstoornis heeft. Ik blijf me nu steeds afvragen waar ik de signalen heb gemist. Ik sta ermee op en ga ermee slapen. En heb buiten een drukke baan ook nog een gezin. Heeft iemand zoiets meegemaakt en heeft tips hoe je iemand kan steunen zonder daar zelf aan onder door te gaan?
woensdag 25 september 2019 om 09:32
Dat is heel erg om mee te maken 
. Nee, je kunt prima geen enkel signaal hebben gemist, dat is niet jouw 'schuld', tekortkoming of iets waar je de boot hebt gemist. Dat kan gewoon gebeuren.
Een persoonlijkheidsstoornis klinkt altijd meteen heel erg zwaar, maar dat hoeft niet meteen een dramatisch effect te hebben op een mens. Het ligt er vooral aan welke ze heeft en hoe ernstig. Borderline is bekend voor veel mensen, maar zoals in elke stoornis heb je daarbinnen gradaties.
Steunen kun je het beste doen door dicht bij jezelf te blijven. Wat kun jij bieden? Haar een keer of twee per week laten aanschuiven aan de gezinstafel om mee te eten? Super! Een bos bloemen in huis? Helemaal goed! Haar een middag helpen bij wat klusjes in huis zoals schoonmaken of boodschappen? Misschien heel fijn!
Bedenkt wat jíj realistisch gezien kunt bieden en stel haar dat (letterlijk) voor. Alleen zeggen "je kunt altijd aankloppen of als er wat is, trek je aan de bel, he?" is nooit voldoende.
. Nee, je kunt prima geen enkel signaal hebben gemist, dat is niet jouw 'schuld', tekortkoming of iets waar je de boot hebt gemist. Dat kan gewoon gebeuren. Een persoonlijkheidsstoornis klinkt altijd meteen heel erg zwaar, maar dat hoeft niet meteen een dramatisch effect te hebben op een mens. Het ligt er vooral aan welke ze heeft en hoe ernstig. Borderline is bekend voor veel mensen, maar zoals in elke stoornis heb je daarbinnen gradaties.
Steunen kun je het beste doen door dicht bij jezelf te blijven. Wat kun jij bieden? Haar een keer of twee per week laten aanschuiven aan de gezinstafel om mee te eten? Super! Een bos bloemen in huis? Helemaal goed! Haar een middag helpen bij wat klusjes in huis zoals schoonmaken of boodschappen? Misschien heel fijn!
Bedenkt wat jíj realistisch gezien kunt bieden en stel haar dat (letterlijk) voor. Alleen zeggen "je kunt altijd aankloppen of als er wat is, trek je aan de bel, he?" is nooit voldoende.
woensdag 25 september 2019 om 09:34
NB: Bij je vriendin heeft de persoonlijkheidsstoornis dus wel een dramatisch effect, maar dat kan dus ook van tijdelijke aard zijn, vul ik nog maar even aan. Ik ben zelf vroeger suicidaal geweest door een persoonlijkheidsstoornis, maar functioneer tegenwoordig helemaal 'gezond' (huisje, boompje, beestje, studie, baan en sociaal leven).
woensdag 25 september 2019 om 09:35
Wat heftig.
De kunst lijkt mij, is om er zelf niet aan onderdoor te gaan. De situatie van je vriendin is zo complex, dat KAN jij niet alleen oplossen of verantwoordelijk voor zijn.
Blijf met haar in gesprek. Heeft ze wat van je nodig? Of bied iets concreet aan (booschappen, middagje shoppen) Maar bewaak je eigen grenzen. Als jij iets niet kan of wil, dan kan of wil jij iets niet.
Als je er snachts door wakker ligt, dan zijn gesprekken met de POHer misschien raadzaam?
De kunst lijkt mij, is om er zelf niet aan onderdoor te gaan. De situatie van je vriendin is zo complex, dat KAN jij niet alleen oplossen of verantwoordelijk voor zijn.
Blijf met haar in gesprek. Heeft ze wat van je nodig? Of bied iets concreet aan (booschappen, middagje shoppen) Maar bewaak je eigen grenzen. Als jij iets niet kan of wil, dan kan of wil jij iets niet.
Als je er snachts door wakker ligt, dan zijn gesprekken met de POHer misschien raadzaam?
woensdag 25 september 2019 om 09:46
woensdag 25 september 2019 om 09:59
woensdag 25 september 2019 om 10:16
woensdag 25 september 2019 om 10:16
Heb je zelf misschien iemand die jou kan helpen? Door bijvoorbeeld een maaltijd te koken, een paar wassen te draaien, zoiets. Een familielid, of een buurman, een vriend die niet in de situatie betrokken is? Vraag daarom, mensen zijn vaak blij als ze je kunnen helpen, en dan kun jij op jouw beurt weer beter je vriendin helpen zonder daar zelf aan onderdoor te gaan.
woensdag 25 september 2019 om 10:29
Dat maakt natuurlijk niks uit
woensdag 25 september 2019 om 10:30
Mijn ex partner heeft zelfmoord gepleegd en liet een afscheidsbrief achter waarin hij aangaf dat 'ik' degene was die hem had aangezet tot deze stap. Aan dit verhaal is natuurlijk heel veel vooraf gegaan(waaronder twee zelfmoordpogingen).
En toch heb ik me er geen seconde schuldig over gevoeld. Hoe? Doordat ik weet dat ik voldoende heb gedaan om hem te helpen, ondanks zijn gelieg en gemanipuleer. We hadden een kind samen, dus ik wilde alleen maar dat hij weer op de rit kwam, dat hij gepaste hulp kreeg, zodat hij ook weer een vader voor ons kind kon zijn.
Hij gaf dus wel heel veel signalen af, dat het niet goed ging, maar wees alle hulp af. Het 'probleem' lag buiten hem. Zo voelde hij dat(helaas
).
Als je geen signalen hebt gekregen of opgepikt, dan is dat natuurlijk extra moeilijk. Maar geen reden om je daar schuldig over te voelen. Je bent niet verantwoordelijk voor die ander. En ik denk dat je grenzen bewaken in deze situatie heel belangrijk is. Laat je niet volledig opslokken.
Ook haar onstabiele thuissituatie is, hoe naar ook, niet jouw probleem. Dat je wilt helpen begrijp ik.
En geloof me....als mensen echt dood willen, dan lukt het ze.
En zoals Lilalinda zegt: het proberen te begrijpen heb ik ook nooit gedaan. Zinloze energie verspilling. Ik zeg altijd maar dat ik blij ben, dat ik het niet begrijp. Ik heb zelf dus nog nooit zo 'diep' gezeten gelukkig.
Sterkte!
En toch heb ik me er geen seconde schuldig over gevoeld. Hoe? Doordat ik weet dat ik voldoende heb gedaan om hem te helpen, ondanks zijn gelieg en gemanipuleer. We hadden een kind samen, dus ik wilde alleen maar dat hij weer op de rit kwam, dat hij gepaste hulp kreeg, zodat hij ook weer een vader voor ons kind kon zijn.
Hij gaf dus wel heel veel signalen af, dat het niet goed ging, maar wees alle hulp af. Het 'probleem' lag buiten hem. Zo voelde hij dat(helaas
).Als je geen signalen hebt gekregen of opgepikt, dan is dat natuurlijk extra moeilijk. Maar geen reden om je daar schuldig over te voelen. Je bent niet verantwoordelijk voor die ander. En ik denk dat je grenzen bewaken in deze situatie heel belangrijk is. Laat je niet volledig opslokken.
Ook haar onstabiele thuissituatie is, hoe naar ook, niet jouw probleem. Dat je wilt helpen begrijp ik.
En geloof me....als mensen echt dood willen, dan lukt het ze.
En zoals Lilalinda zegt: het proberen te begrijpen heb ik ook nooit gedaan. Zinloze energie verspilling. Ik zeg altijd maar dat ik blij ben, dat ik het niet begrijp. Ik heb zelf dus nog nooit zo 'diep' gezeten gelukkig.
Sterkte!
woensdag 25 september 2019 om 10:33
woensdag 25 september 2019 om 10:39
Mijn partner werd ook verdacht van borderline problematiek. En dat is echt heel heftig en moeilijk. Mijn bericht klinkt misschien hard richting mijn ex, maar ik moest ook mezelf beschermen(en mijn kind). Dus ik MOEST ook wel grenzen bewaken, want anders ging ik er zelf ook aan onderdoor. Gelukkig is dat niet gebeurd, maar heb echt aan de rand van die afgrond gestaan en het heeft me heel wat jaren gekost, ondanks het bewaken van die grenzen, om weer een beetje bij mezelf te komen.
Met andere woorden: pas goed op jezelf!
Met andere woorden: pas goed op jezelf!
woensdag 25 september 2019 om 10:46
Ik denk dat ze bedoeld nog maar één avond in plaats van meerdere avonden.mallebeppie schreef: ↑25-09-2019 10:35Je hebt besloten om nog een avond op je te nemen en in de volgende zin schrijf je: mijn eigen gezin gaat voor?
woensdag 25 september 2019 om 11:00
Ja dit inderdaad!
En wat verder al gezegd is: denk aan je eigen grenzen.
Ik heb een kennis/vriendin wiens beste vriendin ook suïcidaal is. Zij (mijn kennis) wordt er iedere dag weer volledig door opgeslokt. Echt dag in dag uit. Al meer dan een jaar inmiddels.
En zij gaat er nu ook aan onderdoor. Sterkte TO!
Olijk, guitig, jofel, koddig, schrander, schalks en hip.
woensdag 25 september 2019 om 11:03
Ik wist dat mijn vriendin op een dag zelfmoord zou plegen, het was alleen afwachten wanneer het haar zou lukken.
Dus al leggen ze het op een gouden schaaltje voor je, je kan het niet voorkomen als ze zo graag willen.
Soms kan je dat soort zaken beter niet weten, want het vreet aan je. Maanden, jaren... praten, praten, afleveren bij een kliniek. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Bergen energie. etc etc.
Dus al leggen ze het op een gouden schaaltje voor je, je kan het niet voorkomen als ze zo graag willen.
Soms kan je dat soort zaken beter niet weten, want het vreet aan je. Maanden, jaren... praten, praten, afleveren bij een kliniek. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Bergen energie. etc etc.
woensdag 25 september 2019 om 11:08
Lieve TO,
Nee, jij hebt niets gemist, en je hoeft je ook niet schuldig te voelen. Sterker nog, even bot gezegd: niemand hoeft zich schuldig te voelen.
Jouw vriendin is ziek, zeker nu. Misschien gaat het over, misschien niet. Maar op dit moment is ze ziek. Zou je het jezelf ook verwijten als men erachter was gekomen dat ze een tumor heeft?
Bij kanker is de behandeling fysiek zwaar, voor zowel patiënt als omgeving. Bij psychische problemen is de behandeling mentaal heel zwaar, zowel voor de patiënt als de omgeving.
Zorg voor jezelf, dan voor haar. Doe op de avond/nacht dat je ‘dienst’ hebt iets rustigs leuks met haar (samen domme tv kijken, of een film of serie met een knappe acteur, lekker eten, of ga samen knutselen (kleuren voor volwassenen, haken, breien, diamond painting) of een legpuzzel maken.
Neem alleen de telefoon op op tijden die je afspreekt met haar. En realiseer je dat jij niets gemist hebt.
Nee, jij hebt niets gemist, en je hoeft je ook niet schuldig te voelen. Sterker nog, even bot gezegd: niemand hoeft zich schuldig te voelen.
Jouw vriendin is ziek, zeker nu. Misschien gaat het over, misschien niet. Maar op dit moment is ze ziek. Zou je het jezelf ook verwijten als men erachter was gekomen dat ze een tumor heeft?
Bij kanker is de behandeling fysiek zwaar, voor zowel patiënt als omgeving. Bij psychische problemen is de behandeling mentaal heel zwaar, zowel voor de patiënt als de omgeving.
Zorg voor jezelf, dan voor haar. Doe op de avond/nacht dat je ‘dienst’ hebt iets rustigs leuks met haar (samen domme tv kijken, of een film of serie met een knappe acteur, lekker eten, of ga samen knutselen (kleuren voor volwassenen, haken, breien, diamond painting) of een legpuzzel maken.
Neem alleen de telefoon op op tijden die je afspreekt met haar. En realiseer je dat jij niets gemist hebt.
