Psyche
alle pijlers
Betrap je jezelf wel eens op oneerlijke gedachten?
zaterdag 23 januari 2021 om 12:38
Ik zat zojuist lekker in het zonnetje vanuit mijn appartement naar buiten te kijken. Ik zag dat een auto parkeerde, en dat het een gezinnetje betrof die met een makelaar naar een appartement hier kwam kijken.
De vader van het gezin, een man van ca. 40 jaar liep erg moeilijk en krom, met een loopstok. En hij had een trainingsbroek aan. Ik merkte dat ik bij mezelf meteen dacht : Pfff lekker dit, wat een armoedig figuur, komt dat hier wonen?!
Meteen corrigeerde ik mezelf, want het slaat natuurlijk nergens op. Misschien is die man wel militair geweest en op een mijn gestapt in Uruzgan. Of misschien heeft hij wel botkanker. En eigenlijk : welke reden het ook is : krom met een wandelstok lopen is, ook op die leeftijd, helemaal niet ''armoedig''. Het zou je zelf maar overkomen, en dat mensen je dan zo bekijken. Dat is toch heel unfair. Maar vaak als we zelf een situatie niet kennen, is het niet altijd even makkelijk om in te leven / te begrijpen.
Soms heb ik wel eens van die onlogische gedachtes die er kennelijk ooit (in mijn jeugd) een keer ingesleten zijn. Jonge mensen met een wandelstok die mank lopen, vind ik al gauw ''gek''. Bij iemand in een rolstoel ben ik soms geneigd te denken dat je niet al te ingewikkeld tegen die persoon moet praten. Misschien zit het zelfs wel dieper ingebakken dan in mijn jeugd, want in de middeleeuwen waren mensen met een lichamelijk mankement soms behekst en werden ze wel eens in brand gestoken. Misschien is het zelfs een evolutionair dingetje. Maar alsnog totaal verkeerd natuurlijk.
Nog een voorbeeld: Ik was vroeger als kind trots dat we in een groot huis woonde en dat mijn vader piloot was, terwijl : dat is natuurlijk helemaal niet mijn eigen verdienste, dus hoezo ben ik daar trots op?
Dat soort onlogische en oneerlijke gedachten. Ik ben benieuwd of en in hoeverre jullie die wel eens ervaren.
De vader van het gezin, een man van ca. 40 jaar liep erg moeilijk en krom, met een loopstok. En hij had een trainingsbroek aan. Ik merkte dat ik bij mezelf meteen dacht : Pfff lekker dit, wat een armoedig figuur, komt dat hier wonen?!
Meteen corrigeerde ik mezelf, want het slaat natuurlijk nergens op. Misschien is die man wel militair geweest en op een mijn gestapt in Uruzgan. Of misschien heeft hij wel botkanker. En eigenlijk : welke reden het ook is : krom met een wandelstok lopen is, ook op die leeftijd, helemaal niet ''armoedig''. Het zou je zelf maar overkomen, en dat mensen je dan zo bekijken. Dat is toch heel unfair. Maar vaak als we zelf een situatie niet kennen, is het niet altijd even makkelijk om in te leven / te begrijpen.
Soms heb ik wel eens van die onlogische gedachtes die er kennelijk ooit (in mijn jeugd) een keer ingesleten zijn. Jonge mensen met een wandelstok die mank lopen, vind ik al gauw ''gek''. Bij iemand in een rolstoel ben ik soms geneigd te denken dat je niet al te ingewikkeld tegen die persoon moet praten. Misschien zit het zelfs wel dieper ingebakken dan in mijn jeugd, want in de middeleeuwen waren mensen met een lichamelijk mankement soms behekst en werden ze wel eens in brand gestoken. Misschien is het zelfs een evolutionair dingetje. Maar alsnog totaal verkeerd natuurlijk.
Nog een voorbeeld: Ik was vroeger als kind trots dat we in een groot huis woonde en dat mijn vader piloot was, terwijl : dat is natuurlijk helemaal niet mijn eigen verdienste, dus hoezo ben ik daar trots op?
Dat soort onlogische en oneerlijke gedachten. Ik ben benieuwd of en in hoeverre jullie die wel eens ervaren.
zaterdag 23 januari 2021 om 19:07
Man en ik zaten van de zomer aan een waterplas naast de camping toen wij een jongen van een jaar of 8 met duidelijk overgewicht naar de camping zagen lopen. Wij grapten naar elkaar; 'die gaat vast een Magnum kopen!'.
Groot was onze hilariteit toen hij inderdaad met zo'n joekel van een Magnum terug kwam slenteren.
Groot was onze hilariteit toen hij inderdaad met zo'n joekel van een Magnum terug kwam slenteren.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zaterdag 23 januari 2021 om 19:08
Mwah, een keer iets incorrects denken wat je superego eigenlijk niet meent is gewoon menselijk hoorZonnedauwRegenboog schreef: ↑23-01-2021 16:27Het voornemen en het proberen om je continu te verbeteren, is mijn inziens meer een maatstaf voor "een goed mens".
zaterdag 23 januari 2021 om 19:09
Het zijn geconditioneerde gedachtenpatronen. Iedereen heeft die, dat is gewoon een functie van je brein. Deze snelle oordelen helpen je in het dagelijks leven bij het anticiperen op veranderingen in je omgeving. In geval van gevaar nuttig, maar het is geen onfeilbaar systeem. Het maakt geen onderscheid tussen goede een slechte informatie.
Je kunt wel leren om je bewust te worden van je mentale reflexen, zodat je er niet aan overgeleverd hoeft te zijn. Het is denk ik vooral het feit dat het jou opvalt dat dit gebeurt en dat je erop reflecteert wat je onderscheidt van de meeste mensen. Door bewustzijn kun je voorkomen dat je ook naar je vooroordelen handelt, een soms kun je ze zelfs leren vervangen door neutrale of positievere gedachten.
Je kunt wel leren om je bewust te worden van je mentale reflexen, zodat je er niet aan overgeleverd hoeft te zijn. Het is denk ik vooral het feit dat het jou opvalt dat dit gebeurt en dat je erop reflecteert wat je onderscheidt van de meeste mensen. Door bewustzijn kun je voorkomen dat je ook naar je vooroordelen handelt, een soms kun je ze zelfs leren vervangen door neutrale of positievere gedachten.
zaterdag 23 januari 2021 om 19:54
Klopt wel, als ik mezelf betrap op een negatieve gedachte wijs ik mezelf vaak terecht in mijn hoofd en dwing mezelf iets positiefs te denkenFoechoer schreef: ↑23-01-2021 19:09Het zijn geconditioneerde gedachtenpatronen. Iedereen heeft die, dat is gewoon een functie van je brein. Deze snelle oordelen helpen je in het dagelijks leven bij het anticiperen op veranderingen in je omgeving. In geval van gevaar nuttig, maar het is geen onfeilbaar systeem. Het maakt geen onderscheid tussen goede een slechte informatie.Mag va
Je kunt wel leren om je bewust te worden van je mentale reflexen, zodat je er niet aan overgeleverd hoeft te zijn. Het is denk ik vooral het feit dat het jou opvalt dat dit gebeurt en dat je erop reflecteert wat je onderscheidt van de meeste mensen. Door bewustzijn kun je voorkomen dat je ook naar je vooroordelen handelt, een soms kun je ze zelfs leren vervangen door neutrale of positievere gedachten.
Ik denk echter dat je ook te bewust kunt zijn van je gedachten, ik had dat een poos terug dat ik continu rechtertje aan het spelen was over mijn foute gedachten. Nu laat ik mezelf ook gewoon mens zijn zolang het niet te gortig wordt en het in mijn hoofd blijft. Roddelen over anderen daar trek ik de grens omdat ik dat al genoeg heb ervaren en weet hoe schadelijk het is om die negativiteit de wereld in te slingeren.
zaterdag 23 januari 2021 om 20:02
Dit is gewoon een kind van 8 uit lachen.Doreia* schreef: ↑23-01-2021 19:07Man en ik zaten van de zomer aan een waterplas naast de camping toen wij een jongen van een jaar of 8 met duidelijk overgewicht naar de camping zagen lopen. Wij grapten naar elkaar; 'die gaat vast een Magnum kopen!'.
Groot was onze hilariteit toen hij inderdaad met zo'n joekel van een Magnum terug kwam slenteren.
zaterdag 23 januari 2021 om 20:21
Ja, ook hier wel hoor.
Ik heb altijd meegekregen van mijn ouders dat je verzorgd de deur uitgaat. Dat hoeft niet super netjes, maar wel zorgen dat je gewoon bent aangekleed en je haren hebt gedaan.
Ik krijg dus bij iedereen die in een jogging/ trainingspak met slippers (in de winter
) in de winkels loopt een stemmetje in m’n hoofd “ jeetje dat is tokkie, je kan je toch minstens even aankleden”
Oh en kennen jullie dat liedje van K3? “En alle Chinezen, die mogen er wezen, de wereld is van iedereen”
Dat hoor ik dus automatisch als ik Chinezen zie. En daar bedoel ik niets negatiefs mee, het is dan ook een super vrolijk liedje, maar die associatie heb ik dus wel. Ik doe er alleen niets mee.
Ik heb altijd meegekregen van mijn ouders dat je verzorgd de deur uitgaat. Dat hoeft niet super netjes, maar wel zorgen dat je gewoon bent aangekleed en je haren hebt gedaan.
Ik krijg dus bij iedereen die in een jogging/ trainingspak met slippers (in de winter
) in de winkels loopt een stemmetje in m’n hoofd “ jeetje dat is tokkie, je kan je toch minstens even aankleden”Oh en kennen jullie dat liedje van K3? “En alle Chinezen, die mogen er wezen, de wereld is van iedereen”
Dat hoor ik dus automatisch als ik Chinezen zie. En daar bedoel ik niets negatiefs mee, het is dan ook een super vrolijk liedje, maar die associatie heb ik dus wel. Ik doe er alleen niets mee.
zaterdag 23 januari 2021 om 20:21
ZonnedauwRegenboog schreef: ↑23-01-2021 16:21Iedereen is hier ontwapenend over hun eigen vooroordelen. Juist doordat mensen het hier noemen, getuigt van reflectie op dat het een vooroordeel of foute overtuiging was, want immers daar gaat het topic over.
Jouw reactie lijkt me dan ook volstrekt overbodig.
Echt naar als mensen zich beter gaan voordoen dan een ander hier. Óók handelen naar een foute overtuiging is menselijk en doen we allemaal, zeker in de voor- beginfase van bewustwording.
Dus omdat het een ontboezeming is, mag je opeens niet meer zeggen dat je iets geen leuke eigenschap vindt? Ik had in een eerdere post al geschreven dat iedereen vooroordelen heeft. Ik vind handelen naar een vooroordeel iets anders dan het hebben van een vooroordeel.
Ik doe mij helemaal niet beter voor dan een ander. Ik zeg ook niet dat TO niet menselijk is. Waarom mag jij in jouw ogen wel een oordeel hebben over mijn reactie maar ik niet over die andere reactie? Hypocriet.
zaterdag 23 januari 2021 om 20:40
Daar is al consensus over dat het niet leuk en eerlijk is want het topic luidt : “betrap je jezelf weleens op oneerlijke gedachten?” Ik vind het ook onnodig om mensen dan nog de les te lezen. Nodigt ook niet uit om mee te schrijven in dit topic en dat is jammer, vind het wel een interessant onderwerp namelijk.chocolol schreef: ↑23-01-2021 20:21Dus omdat het een ontboezeming is, mag je opeens niet meer zeggen dat je iets geen leuke eigenschap vindt? Ik had in een eerdere post al geschreven dat iedereen vooroordelen heeft. Ik vind handelen naar een vooroordeel iets anders dan het hebben van een vooroordeel.
Ik doe mij helemaal niet beter voor dan een ander. Ik zeg ook niet dat TO niet menselijk is. Waarom mag jij in jouw ogen wel een oordeel hebben over mijn reactie maar ik niet over die andere reactie? Hypocriet.
zaterdag 23 januari 2021 om 20:44
Mee eens.moentje_ schreef: ↑23-01-2021 20:40Daar is al consensus over dat het niet leuk en eerlijk is want het topic luidt : “betrap je jezelf weleens op oneerlijke gedachten?” Ik vind het ook onnodig om mensen dan nog de les te lezen. Nodigt ook niet uit om mee te schrijven in dit topic en dat is jammer, vind het wel een interessant onderwerp namelijk.
Ze weten dat het niet goed is en daarom posten ze dat hier.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
zaterdag 23 januari 2021 om 20:49
Ja hoor to, bekend.
Ook over echt domme dingen. Ik heb best veel homo vrienden, bruiloften meegemaakt etc.
Toch heb ik een keer een collega, die er leuk verzorgd uitzag
en over haar kinderen had gesproken bijna hardop gecorrigeerd 
toen ze over haar vrouw sprak.
Terwijl ik haar corrigeerde hoorde ik mezelf en toen werd het helemaal akward.
'je bedoelt je mmm... hahaha je vrouw wat leuk hoe heet ze'
('WAT LEUK')
en tig keer 'JE VROUW' zeggen om het te verbloemen, waardoor het nog meer opviel.
Het leek wel zo'n sketch van iemand die heel modern wil doen en daardoor juist heel suf lijkt.
Gelukkig is het een leuk mens en kon ze erom lachen maar ik schaamde me echt kapot.
Zo bekrompen.
Ook over echt domme dingen. Ik heb best veel homo vrienden, bruiloften meegemaakt etc.
Toch heb ik een keer een collega, die er leuk verzorgd uitzag
en over haar kinderen had gesproken bijna hardop gecorrigeerd toen ze over haar vrouw sprak.Terwijl ik haar corrigeerde hoorde ik mezelf en toen werd het helemaal akward.
'je bedoelt je mmm... hahaha je vrouw wat leuk hoe heet ze'
('WAT LEUK'
)en tig keer 'JE VROUW' zeggen om het te verbloemen, waardoor het nog meer opviel.
Het leek wel zo'n sketch van iemand die heel modern wil doen en daardoor juist heel suf lijkt.
Gelukkig is het een leuk mens en kon ze erom lachen maar ik schaamde me echt kapot.
Zo bekrompen.
zaterdag 23 januari 2021 om 20:53
Tja. Hij liep naar de camping. Hij had met van álles terug kunnen komen natuurlijk. Maar nee, hij kwam terug met precies datgene waarover wij met zijn tweeën grapten. De jongen heeft er uiteraard helemaal niets van meegekregen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zaterdag 23 januari 2021 om 20:54
Ik had een keer een overleg met ook een aantal externen waaronder iemand die er zó ordinair uitzag (superlange nepnagels, enorm geblondeerd haar, rokerig/hese stem,
en fel kleurige kleren die écht niet pasten (dat je het aankrijgt wil niet zeggen dat het je past) dat ik mezelf er ook op betrapte dat ik verbaasd was dat ze zo deskundig over het onderwerp kon praten en meedenken en eigenlijk van alle aanwezigen de verstandigste was.
en fel kleurige kleren die écht niet pasten (dat je het aankrijgt wil niet zeggen dat het je past) dat ik mezelf er ook op betrapte dat ik verbaasd was dat ze zo deskundig over het onderwerp kon praten en meedenken en eigenlijk van alle aanwezigen de verstandigste was.
zaterdag 23 januari 2021 om 22:06
Oei ik heb dit soort gedachten ook vaak...
Ik werk in het ziekenhuis en daar komen allerlei mensen.
De keren dat ik mensen aan het zuurstof moet leggen, die forse COPD hebben en waar ik de nicotine pleisters nog moet plakken en hun kleding en haren helemaal naar rook ruiken... Tja... dan nemen mijn gedachten ook een loopje met mij.
Ik uit het nooit hoor, want het slaat nergens op.
Het kan evengoed zijn dat ik de volgende dag met hardlopen van mijn sokken wordt gereden en dan is het ook eigen schuld dikke bult.
Ik werk in het ziekenhuis en daar komen allerlei mensen.
De keren dat ik mensen aan het zuurstof moet leggen, die forse COPD hebben en waar ik de nicotine pleisters nog moet plakken en hun kleding en haren helemaal naar rook ruiken... Tja... dan nemen mijn gedachten ook een loopje met mij.
Ik uit het nooit hoor, want het slaat nergens op.
Het kan evengoed zijn dat ik de volgende dag met hardlopen van mijn sokken wordt gereden en dan is het ook eigen schuld dikke bult.
zaterdag 23 januari 2021 om 22:10
moentje_ schreef: ↑23-01-2021 20:40Daar is al consensus over dat het niet leuk en eerlijk is want het topic luidt : “betrap je jezelf weleens op oneerlijke gedachten?” Ik vind het ook onnodig om mensen dan nog de les te lezen. Nodigt ook niet uit om mee te schrijven in dit topic en dat is jammer, vind het wel een interessant onderwerp namelijk.
Ja dat gaat over gedachten. Maar ernaar handelen is toch een stap verder?
zaterdag 23 januari 2021 om 22:57
Ooit met kind en al in het donker op een niet al te prettig stukje van de stad gestaan. Er kwam een man aanlopen, slenterend, hoodie op, koptelefoon en mijn vooroordelen waren gelijk wakker. Stond ik daar in opperste staat van paraatheid, klaar om kind en mijzelf de veiligheid in te krabben, gillen en meppen. Beste man nadert ons, schuift zijn koptelefoon opzij, kijkt op en zegt 'Goedenavond mevrouw,' waarna hij verder liep en ik me even diep heb staan schamen.
En soms hoor ik opeens mijn opvoeding door m'n hoofd schieten. Boos worden op kind om iets waarvan ik helemaal niet vind dat je daar boos om moet worden op een kind, bijvoorbeeld. En dat merk ik ook bij die vooroordelen: sommige zijn aangeleerd, maar dat is geen vrijbrief om ze maar te accepteren.
Toen ik zelf een kind kreeg, merkte ik ook hoe snel er geoordeeld wordt. Waar ik voorheen een wat ouder kind in een kinderwagen een no go vond, kreeg ik zelf een kind dat maar niet ging lopen en dus een flinke tijd in de kinderwagen zat. En dan doen die blikken (of wellicht is het de eigen invulling die ik eraan gaf) toch wel zeer. Was een eye opener waar ik nog regelmatig aan denk wanneer ik mezelf weer eens betrap op een vooroordeel.
En soms hoor ik opeens mijn opvoeding door m'n hoofd schieten. Boos worden op kind om iets waarvan ik helemaal niet vind dat je daar boos om moet worden op een kind, bijvoorbeeld. En dat merk ik ook bij die vooroordelen: sommige zijn aangeleerd, maar dat is geen vrijbrief om ze maar te accepteren.
Toen ik zelf een kind kreeg, merkte ik ook hoe snel er geoordeeld wordt. Waar ik voorheen een wat ouder kind in een kinderwagen een no go vond, kreeg ik zelf een kind dat maar niet ging lopen en dus een flinke tijd in de kinderwagen zat. En dan doen die blikken (of wellicht is het de eigen invulling die ik eraan gaf) toch wel zeer. Was een eye opener waar ik nog regelmatig aan denk wanneer ik mezelf weer eens betrap op een vooroordeel.
zaterdag 23 januari 2021 om 23:00
Dan zul je zelf wel overgewicht hebben.
zaterdag 23 januari 2021 om 23:12
Volgens mij heb jij problemen met eten of je gewicht. Blijkbaar zit je dat erg hoog en projecteer je dat op anderen.
En voor je het vraagt, nee, ik ben eerder iets aan de magere kant, maar ik veroordeel mensen niet op basis van hun gewicht of lichaamsbouw.
Zou je ook eens moeten proberen.
zaterdag 23 januari 2021 om 23:12
+1LAgirl82 schreef: ↑23-01-2021 23:12Volgens mij heb jij problemen met eten of je gewicht. Blijkbaar zit je dat erg hoog en projecteer je dat op anderen.
En voor je het vraagt, nee, ik ben eerder iets aan de magere kant, maar ik veroordeel mensen niet op basis van hun gewicht of lichaamsbouw.
Zou je ook eens moeten proberen.
zaterdag 23 januari 2021 om 23:28
Inmiddels lang geleden, maar een niet erg aantrekkelijke bekende kwam na een reis uit een exotisch land terug met een erg knappe, stuk jongere man dan hemzelf terug. Eerste gedachte was: hij is vast op geld uit. Maar uiteindelijk jaren samen, dus mijn gedachte bleek onterecht.
Als een dikker persoon en patatje eet vind ik er niet echt wat van, maar ook weleens gezien dat het niet om een patatje ging, maar eerder familiezak friet en allerhande snacks erbij. Toen schoot de gedachte wel door m'n hoofd.
Als een dikker persoon en patatje eet vind ik er niet echt wat van, maar ook weleens gezien dat het niet om een patatje ging, maar eerder familiezak friet en allerhande snacks erbij. Toen schoot de gedachte wel door m'n hoofd.
zondag 24 januari 2021 om 00:04
Mijn moeder heeft door een hersenbeschadiging niet meer het sociale filter dat voorkomt dat die gedachten ook uitgesproken worden. Dat is regelmatig erg gênant aangezien ze het vooral op dikke mensen heeft voorzien. ‘Gelukkig’ zie je aan haar dat ze ‘iets’ heeft en als ik ernaast sta zeg ik er ook niets van, ik hoef haar niet op te voeden.
Volgens mij denk ik zelf niet zo over dikke mensen. Dat heb ik vaak niet eens door, omdat ik de meeste mensen slanker vind ogen dan ik zelf ben. Dat zijn ze meestal niet, vermoed ik, maar zo werkt mijn brein. Wat ik wel snel denk is lawaaierig = dom en ik vind snel iets van slecht geverfd haar.
Volgens mij denk ik zelf niet zo over dikke mensen. Dat heb ik vaak niet eens door, omdat ik de meeste mensen slanker vind ogen dan ik zelf ben. Dat zijn ze meestal niet, vermoed ik, maar zo werkt mijn brein. Wat ik wel snel denk is lawaaierig = dom en ik vind snel iets van slecht geverfd haar.
zondag 24 januari 2021 om 00:07
herfstappeltaart schreef: ↑23-01-2021 16:31Ik betrap mezelf wel eens op de verwerpelijke gedachte: "ik hoop dat je tegen een boom rijdt" als er weer eens iemand de veiligheid in de wijk verpest door met 150 km./uur langs te scheuren.
Mag ik niet denken, doe het toch.
Oh dat denk ik ook wel eens. Wel altijd met de toevoeging: je hoeft niet dood, maar zes weken kreukels gun ik je wel.
Trots op die gedachte? Nee!
