Psyche
alle pijlers
Boos op iedereen na stoppen verslavingen
donderdag 24 augustus 2017 om 06:26
Heeft iemand zijn leven eigenlijk echt onder controle?
Dit is iets wat ik mij afvraag, het ziet er overal prachtig uit op facebook maar ondertussen..
Ikzelf heb nu erg last van piekeren, somberheid, verdriet, boosheid en flashbacks.
Ik ben sinds 2016 gestopt met roken en drinken. Daarnaast ben ik mijn medicatie aan het afbouwen: anti depressiva paroxetine 20 mg.
Ik was van plan om de paroxetine af te bouwen binnen een maand maar dat was
Niet te doen, heb last van ontrekkingsverschijnselen zoals onstabiele stemmingen, last van licht, enorme irritaties,onzekerheid, angst jaloezie, heftige gevoelens en heftig reageren. Het afbouwen van anti depressiva heeft veel impact het is alsof je weer opnieuw moet leren fietsen; maar dan met je emoties. In feite zijn mijn stemmingen en angsten 6 jaar stabiel geweest door het lamleggen met de happypils.
Op dit moment zit ik op 10 mg om de dag 0 mg.
(Voor mensen die gaan afbouwen/ aan het afbouwen zijn:
Ik wil iedereen heel erg op het hart drukken goede research te doen voor het afbouwen van anti depressiva!)
Door het stoppen met al deze afleidingsmanoeuvres en verslavingen ben ik veel beter in mijn fel gaan zitten maar ook heeft het een keerzijde:
Ik ben heel erg boos! Ik ben verdrietig, ik heb moeite met vergeven en loslaten. Mijn ouders zijn gescheidden al jaren. Helaas was dit een vechtscheiding vooral van mijn moeders kant, mijn vader was meer ontwijkend
Ik ben op mijn 19e het huis uit gezet door mijn moeder. Mijn vader heeft mij aan de kant gezet en onze relatie zet zich voort als een soort kennis/vreemde.
Mijn ex vriend was veel te oud voor mij ( ik was 15/16 hij 24, hij was een crimineel en heeft mij jarenlang gebruikt voor sex en hield me aan het lijntje.. bracht mij altijd overal naar toe behalve naar zijn eigen huis. ik was volledig geobsedeerd door die jongen. Deze destructieve relatie heeft 6 jaar geduurd. De relatie met mijn ouders was toen heel slecht, ik voelde mij constant bekritiseerd en een blok aan het been. Op een gegeven moment kon ik het niet meer aan en begon ik meer te drinken, te roken, af te glijden, angstig te worden. Helaas had ik de cirkel toen niet helemaal door, nu gelukkig wel
Ik denk dat deze periode mij heeft getraumatiseerd want ik heb doordat ik nu in de realiteit leef en gestopt ben met verslavingen last van negatieve flashbacks en sterke herinneringen.
Ik merk dat ik constant banden met mensen aanga die totaal nier bij elkaar passen. Een confrontatie tussen al deze mensen roept veel angst op. Ik weet niet goed hoe ik me staande moet houden tussen mensen die vechten, elkaaar zwart maken, negeren en ik sta er tussen maar hou van beide kanten. Voor mij zijn ze allemaal goed genoeg. Ik merk dat ik gezamenlijk beinkomsten aan het ontwijken ben door een loyaliteitsconflict. Hoe bescherm ik mezelf tegen dit?
Dit is iets wat ik mij afvraag, het ziet er overal prachtig uit op facebook maar ondertussen..
Ikzelf heb nu erg last van piekeren, somberheid, verdriet, boosheid en flashbacks.
Ik ben sinds 2016 gestopt met roken en drinken. Daarnaast ben ik mijn medicatie aan het afbouwen: anti depressiva paroxetine 20 mg.
Ik was van plan om de paroxetine af te bouwen binnen een maand maar dat was
Niet te doen, heb last van ontrekkingsverschijnselen zoals onstabiele stemmingen, last van licht, enorme irritaties,onzekerheid, angst jaloezie, heftige gevoelens en heftig reageren. Het afbouwen van anti depressiva heeft veel impact het is alsof je weer opnieuw moet leren fietsen; maar dan met je emoties. In feite zijn mijn stemmingen en angsten 6 jaar stabiel geweest door het lamleggen met de happypils.
Op dit moment zit ik op 10 mg om de dag 0 mg.
(Voor mensen die gaan afbouwen/ aan het afbouwen zijn:
Ik wil iedereen heel erg op het hart drukken goede research te doen voor het afbouwen van anti depressiva!)
Door het stoppen met al deze afleidingsmanoeuvres en verslavingen ben ik veel beter in mijn fel gaan zitten maar ook heeft het een keerzijde:
Ik ben heel erg boos! Ik ben verdrietig, ik heb moeite met vergeven en loslaten. Mijn ouders zijn gescheidden al jaren. Helaas was dit een vechtscheiding vooral van mijn moeders kant, mijn vader was meer ontwijkend
Ik ben op mijn 19e het huis uit gezet door mijn moeder. Mijn vader heeft mij aan de kant gezet en onze relatie zet zich voort als een soort kennis/vreemde.
Mijn ex vriend was veel te oud voor mij ( ik was 15/16 hij 24, hij was een crimineel en heeft mij jarenlang gebruikt voor sex en hield me aan het lijntje.. bracht mij altijd overal naar toe behalve naar zijn eigen huis. ik was volledig geobsedeerd door die jongen. Deze destructieve relatie heeft 6 jaar geduurd. De relatie met mijn ouders was toen heel slecht, ik voelde mij constant bekritiseerd en een blok aan het been. Op een gegeven moment kon ik het niet meer aan en begon ik meer te drinken, te roken, af te glijden, angstig te worden. Helaas had ik de cirkel toen niet helemaal door, nu gelukkig wel
Ik denk dat deze periode mij heeft getraumatiseerd want ik heb doordat ik nu in de realiteit leef en gestopt ben met verslavingen last van negatieve flashbacks en sterke herinneringen.
Ik merk dat ik constant banden met mensen aanga die totaal nier bij elkaar passen. Een confrontatie tussen al deze mensen roept veel angst op. Ik weet niet goed hoe ik me staande moet houden tussen mensen die vechten, elkaaar zwart maken, negeren en ik sta er tussen maar hou van beide kanten. Voor mij zijn ze allemaal goed genoeg. Ik merk dat ik gezamenlijk beinkomsten aan het ontwijken ben door een loyaliteitsconflict. Hoe bescherm ik mezelf tegen dit?
donderdag 24 augustus 2017 om 06:33
Ga in therapie, als je jaren met drank, wiet en pillen je emoties in bedwang hebt gehouden dan lijkt het me logisch dat je nu dus met jouw angsten en geveoelens moet leren omgaan.
Pak zo de telefoon, bel je huisarts en vertel hem dit verhaal. Je hebt nu de juiste ondersteuning nodig om te voorkomen dat pillen, alcohol en wiet weer je hulpjes gaan worden. Succes
Pak zo de telefoon, bel je huisarts en vertel hem dit verhaal. Je hebt nu de juiste ondersteuning nodig om te voorkomen dat pillen, alcohol en wiet weer je hulpjes gaan worden. Succes
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 24 augustus 2017 om 06:42
Je hebt al die dingen niet verwerkt. Maar verzopen/ in de rook gezet. Ik denk ook therapie. Ik snap dat je van de ad af wilt. Maar als je dat te snel afbouwt heb je denk ik een grotere kans op terugval/ nieuwe verslaving. Met een fijne therapeut kun je verleden verwerken en een beter pad gaan bewandelen.
Heb je nu een eigen huis? Werk? Relatie?
Heb je nu een eigen huis? Werk? Relatie?
donderdag 24 augustus 2017 om 06:56
Dit!Enn schreef: ↑24-08-2017 06:33Ga in therapie, als je jaren met drank, wiet en pillen je emoties in bedwang hebt gehouden dan lijkt het me logisch dat je nu dus met jouw angsten en geveoelens moet leren omgaan.
Pak zo de telefoon, bel je huisarts en vertel hem dit verhaal. Je hebt nu de juiste ondersteuning nodig om te voorkomen dat pillen, alcohol en wiet weer je hulpjes gaan worden. Succes
Uit verslaving/gebruik stappen heeft vaak veel onverwachte consequenties. Eigenlijk kom je dan pas uit bij wie je echt bent en daar hoort ook bij dat je allerlei onverwerkte zaken moet gaan verwerken. Daar kun je echt wel hulp bij gebruiken. Uiteindelijk is het echt de moeite waard, maar het is wel een lastig traject en terugval ligt altijd op de loer.
Heel vaal succes!
donderdag 24 augustus 2017 om 08:14
Ik denk ook dat je gebaat bent bij psychologische hulp. Je hebt van huis uit niet meegekregen hoe je gevoelens op een constructieve manier kunt verwerken (anders was je niet in de verslaving gedoken), dus dan zijn wat nuttig tips, trucs en tools van een deskundige meer dan welkom, lijkt mij.
En probeer daarnaast je ogen op het doel te houden. Je verleden kun je niet meer veranderen, want dat is nu eenmaal gebeurd. De mensen om je heen kun je ook niet veranderen, want die zijn wie zij zijn. Wat je echter wel in de hand hebt, is jouw eigen toekomst en hoe jij in die toekomst in het leven zult staan. Als je het goed aanpakt, dan kan het vanaf hier dus alleen maar beter worden. En met een beetje hulp van deskundigen, gaat dat proces nog een stukje sneller. Gun jezelf die betere toekomst.
Sterkte!
En probeer daarnaast je ogen op het doel te houden. Je verleden kun je niet meer veranderen, want dat is nu eenmaal gebeurd. De mensen om je heen kun je ook niet veranderen, want die zijn wie zij zijn. Wat je echter wel in de hand hebt, is jouw eigen toekomst en hoe jij in die toekomst in het leven zult staan. Als je het goed aanpakt, dan kan het vanaf hier dus alleen maar beter worden. En met een beetje hulp van deskundigen, gaat dat proces nog een stukje sneller. Gun jezelf die betere toekomst.
Sterkte!
donderdag 24 augustus 2017 om 08:17
donderdag 24 augustus 2017 om 08:27
Wat goed dat je gestopt bent en dat je zo'n duidelijk beeld hebt van wat er mis is!
Woede is een logisch onderdeel van je verwerking. Het is ook niet zo vreemd dat die woede bij jou nu pas komt. Niks mis mee, mits je er niet te lang in blijft hangen. Ook ik denk dat je hierbij wel wat hulp kan gebruiken. Want uiteindelijk wil je toch proberen om die nare periode te zien als een vervelende herinnering - zonder dat daar steeds heftige emoties bij komen.
Sterkte!
Woede is een logisch onderdeel van je verwerking. Het is ook niet zo vreemd dat die woede bij jou nu pas komt. Niks mis mee, mits je er niet te lang in blijft hangen. Ook ik denk dat je hierbij wel wat hulp kan gebruiken. Want uiteindelijk wil je toch proberen om die nare periode te zien als een vervelende herinnering - zonder dat daar steeds heftige emoties bij komen.
Sterkte!
donderdag 24 augustus 2017 om 08:35
Zolang ik niet afhankelijk van een der partijen ben is dat niet erg belangrijk. Ik kan prima voetbalfans met elkaar zien vechten en het idioten vinden maar toch kan het me niet schelen zolang ik zelf geen klappen oploop.Ik weet niet goed hoe ik me staande moet houden tussen mensen die vechten, elkaaar zwart maken, negeren en ik sta er tussen maar hou van beide kanten.
Maar als bijvoorbeeld opgroeiend kind tussen vechtende ouders kan dat heel veel stress geven.
Ik ben het overigens eens met het idee van therapie.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 24 augustus 2017 om 08:42
Het advies over de therapie is hardstikke goed. Maar als je al zo ver bent gekomen en gevoelig bent voor verslaving. Waarom wil je stoppen met je medicijnen. En waarom zo snel. Binnen een maand is veel te snel, lijkt mij.
Maar toen je besloot om te gaan stoppen met de medicijnen, zul je je heel goed en krachtig hebben gevoeld.
Dat is toch een teken dat die medicijnen het goed doen. Je zit nu in een achtbaan van emoties en je bent gevoelig voor verskaving. Ik weet niet of het beter is om te stoppen.
Ik bedoel het oprecht en niet gemeen hoor. Maar zou zo zonde zijn van al die jaren inspanning.
Maar toen je besloot om te gaan stoppen met de medicijnen, zul je je heel goed en krachtig hebben gevoeld.
Dat is toch een teken dat die medicijnen het goed doen. Je zit nu in een achtbaan van emoties en je bent gevoelig voor verskaving. Ik weet niet of het beter is om te stoppen.
Ik bedoel het oprecht en niet gemeen hoor. Maar zou zo zonde zijn van al die jaren inspanning.
donderdag 24 augustus 2017 om 08:48
Ik herken het wel, ik zou de antidepressiva dan weer niet helemaal afbouwen als het gelijk zo diepgaat maar met een kleine dosis de verwerking aan gaan die je nu voor je kiezen krijgt.
Er missen dan ook gewoon stoffen in je hersens die bovenop het 'gewone' verwerken komt.
Er zit ook een hoop acceptatie bij, ja het is gebeurt, ja het was kut, ja het was rot voor je maar bewust je keuze maken dat jouw ervaringen je ook sterk en een overlever hebben gemaakt nu ga je bij jezelf na wie je wil zijn, heb je he altijd harder voorgedaan dan je was dan trek je misschien daardoor de verkeerde mensen aan, zet je masker af en bepaal hoe je in het leven wil staan en me5 wat voor mensen dan groei je heel langzaam in je eigen ik.
Kijk naar goede voorbeelden en neem afstand van mensen die je energie niet waard zijn.
Blijven sommige beelden uit je jeugd terug komen vraag dan aan je huisarts een goed aangeschreven emdr therapeut.
Er missen dan ook gewoon stoffen in je hersens die bovenop het 'gewone' verwerken komt.
Er zit ook een hoop acceptatie bij, ja het is gebeurt, ja het was kut, ja het was rot voor je maar bewust je keuze maken dat jouw ervaringen je ook sterk en een overlever hebben gemaakt nu ga je bij jezelf na wie je wil zijn, heb je he altijd harder voorgedaan dan je was dan trek je misschien daardoor de verkeerde mensen aan, zet je masker af en bepaal hoe je in het leven wil staan en me5 wat voor mensen dan groei je heel langzaam in je eigen ik.
Kijk naar goede voorbeelden en neem afstand van mensen die je energie niet waard zijn.
Blijven sommige beelden uit je jeugd terug komen vraag dan aan je huisarts een goed aangeschreven emdr therapeut.
donderdag 24 augustus 2017 om 15:15
donderdag 24 augustus 2017 om 15:16
Ik zou nu je toch weer herbelevingen en boosheid voelt eerst samen met een therapeut gaan zitten en misschien eerst weer met een lage dosis gaan verwerken, het haalt de scherpe kantjes er toch vanaf, misschien zit je nog midden in het proces, wel heel knap dat je je verslavingen de baas bent, je kunt daar al heel trots op zijn!Oliveranosleep schreef: ↑24-08-2017 12:44Bedankt voor de reacties! Ik heb mijn anti depressiva niet helemaal afgebouwd het idee was destijds om 1 maand af te bouwen maar inmiddels doe ik er een half jaar over (ik denk dat hier een misverstand over is na mijn verhaal)
En op de vraag heeft iemand controle over zijn leven.. nee iedereen heeft zijn eigen groei proces en zijn eigen levenslessen, je kunt een tijdje in rustig vaarwater komen en ineens kan alles weer op zijn kop staan en als je een lastige jeugd hebt gehad ben je gezegend met een schepje erbovenop. Ik sta nooit te kijken van weer een lastige fase, maak goede keuzes en geef je grenzen aan dat scheelt al een hoop stress.
donderdag 24 augustus 2017 om 15:55
Nee dat heeft mijn huisarts mij aanbevolen. Ik slik 10 mg dan een dag niets en dan weer 10 mg. Ik zou graag verder afbouwen maar denk niet dat dat verstandig is... mijn huisarts zei ook dat bij teveel ontregeling hrt afbouwen moet staken.Saga_Röversdotter schreef: ↑24-08-2017 15:15Maar heb je dat van om de dag zelf bedacht? Ik heb zelf ook behoorlijk wat verschillende gebruikt en afgebouwd en dit was nooit een optie/ nuttig voor de ontwenningsverschijnselen. Dus was benieuwd. Veel sterkte en complimenten dat je met verslavende middelen gestopt bent!
Ik heb mij gelukkig goed voorbereid op het afbouwen. Het is voor mij niet aantrekkelijk om weer volop aan de happypils te gaan ik heb ze ooit genomen vanwege,angsten, straatangst en een depressie. Dat heb ik nu niet meer, ik ben ook gemotiveerd om er iets aan te doen em met mn gevoelens te dealen. Ik wil leren hoe ik mezelf gerust stel bij angsten in plaats van een tablet te slikken ik ben daar namelijk klaar voor.
Ik ben heel benieuwd hoe andere mensen omgaan met hun angsten
donderdag 24 augustus 2017 om 16:31
Ik heb zelf jarenlang een paniekstoornis met agorafobie gehad. Nog steeds af en toe als ik niet helemaal fit ben dan bekruipt de duizeligheid en angst me. Met name in bv winkels. Mij helpt het met name om niet te vermijden. En het te accepteren, in de zin van me er niet voor schamen. Ik weet natuurlijk niet hoe jouw angst eruit ziet enzo. Kan je wel echt therapie aanraden ervoor.
