
Bore out
maandag 9 december 2019 om 15:28
Ik voel me al een tijdje niet oké. En ik denk dat het ligt aan het feit dat ik mijn kwaliteiten niet benut. Eigenlijk heb ik ook niet echt een idee wat ik nou wil met mijn leven. Doelloos.
Ik heb 2 kinderen, werk 32 uur (2 banen) maar kan de ene baan makkelijk in 10 uur terwijl ik er 24 uur voor heb. Ik heb er lange tijd wat van proberen te maken maar nu ik weet dat deze baan ophoudt over een jaar voelen ik en mijn werkgever ons niet geroepen er nog veel moeite en geld in te steken.
Ik doe tijdens werktijden de boodschappen, doe papierwerk van thuis, doe mijn andere baan enz. Alles om de tijd te doden.
Aan de ene kant wil ik een andere baan, aan de andere kant vind ik het wel veilig zo. Ik kan mijn werk volledig om mijn gezin heen breien. Ik heb zoveel vrijheid en goede inkomsten (voor wat ik moet doen) dat ik dat eigenlijk niet kwijt wil.
Vrienden waren echt jaloers op mijn ideale baan. Maar sinds ik weet dat het afloopt voel ik me compleet nutteloos.
Over een jaar zijn er nog wel meer mogelijkheden bij deze werkgever. Ik houd echt van mijn werkgever. Maar een jaar zo doorgaan houd ik niet vol.
Zijn er mensen die de verveling op het werk herkennen? Ben je ander werk gaan zoeken of is het ook mogelijk dat ik voldoening buiten werk kan vinden?
Ik heb 2 kinderen, werk 32 uur (2 banen) maar kan de ene baan makkelijk in 10 uur terwijl ik er 24 uur voor heb. Ik heb er lange tijd wat van proberen te maken maar nu ik weet dat deze baan ophoudt over een jaar voelen ik en mijn werkgever ons niet geroepen er nog veel moeite en geld in te steken.
Ik doe tijdens werktijden de boodschappen, doe papierwerk van thuis, doe mijn andere baan enz. Alles om de tijd te doden.
Aan de ene kant wil ik een andere baan, aan de andere kant vind ik het wel veilig zo. Ik kan mijn werk volledig om mijn gezin heen breien. Ik heb zoveel vrijheid en goede inkomsten (voor wat ik moet doen) dat ik dat eigenlijk niet kwijt wil.
Vrienden waren echt jaloers op mijn ideale baan. Maar sinds ik weet dat het afloopt voel ik me compleet nutteloos.
Over een jaar zijn er nog wel meer mogelijkheden bij deze werkgever. Ik houd echt van mijn werkgever. Maar een jaar zo doorgaan houd ik niet vol.
Zijn er mensen die de verveling op het werk herkennen? Ben je ander werk gaan zoeken of is het ook mogelijk dat ik voldoening buiten werk kan vinden?
maandag 9 december 2019 om 15:49
Je kunt twee dingen doen, of je blijft en gaat erachter komen waarom je perse voelt dat je zo moet presteren, of je gaat en zoekt een baan die je uitdaagt maar wellicht het leven een tikkie zwaarder maakt.
Het zal afwegen zijn of laatste keuze je ook echt energie gaat geven. Daarvoor zou ik eerst willen weten waarom wil je zo graag presteren? Wat is die drijfveer? Of wat maakt dat je je nu zo voelt?
Het zal afwegen zijn of laatste keuze je ook echt energie gaat geven. Daarvoor zou ik eerst willen weten waarom wil je zo graag presteren? Wat is die drijfveer? Of wat maakt dat je je nu zo voelt?
'Happiness is only real when shared'.

maandag 9 december 2019 om 15:53
Zou je tijdens deze baan alvast kunnen uitzoeken wat je nou eigenlijk wel wil in het leven? Job craften, loopbaanvraagstukken oplossen dat soort dingen. Iets van loopbaanbegeleiding en dan je huiswerk tijdens je baan doen?
Met zicht op oneindig lijkt me niks, maar met uitzicht op volgens jaar iets anders zou je best uitdaging buiten je werk kunnen vinden denk ik. Ik ben toen de Russische klassiekers gaan lezen. Hoewel het nu bij mijn baan hoort heb ik er nu geen tijd energie en concentratie meer voor, toen snakte ik ernaar.
Met zicht op oneindig lijkt me niks, maar met uitzicht op volgens jaar iets anders zou je best uitdaging buiten je werk kunnen vinden denk ik. Ik ben toen de Russische klassiekers gaan lezen. Hoewel het nu bij mijn baan hoort heb ik er nu geen tijd energie en concentratie meer voor, toen snakte ik ernaar.
maandag 9 december 2019 om 16:09
Ik ben 42 jaar. Mijn enige interesse van de afgelopen jaren is spiritualiteit geweest. Ik heb me er lange tijd in verdiept en veel gelezen. Dat ging prima met een baan die me geen stress gaf. Maar nu heb ik de behoefte om met mijn beide benen op de grond te staan. En gewoon toe te passen wat ik weet en geleerd heb.
Ik heb verder geen interesses meer om in te studeren. Ik had heel veel ambities, heb 2,5 hbo opleidingen gedaan. Maar er is niets van over. Eigenlijk omdat ik leerde dat het leven niet draait om status en je te pletter te werken. Het draait om familie, vrienden, verbinding en persoonlijke ontwikkeling. Tenminste, dat is mijn mening. Maar verdikkie, nu ik dat alles heb voelt het leeg. Ik voel me eigenlijk ondankbaar. Ik denk dat ik ook gewoon een schop onder mijn kont nodig heb.
Als antwoord op de vraag waarom mijn werk afloopt: ons bedrijf voert opdrachten van de gemeente uit. Mijn opdracht loopt volgend jaar af. Maar ik heb het volledig op poten gezet en het loopt nu zonder mij ook wel.
Het vooruitzicht is wel dat er volgend jaar soortgelijke nieuwe opdrachten komen.
Ik heb verder geen interesses meer om in te studeren. Ik had heel veel ambities, heb 2,5 hbo opleidingen gedaan. Maar er is niets van over. Eigenlijk omdat ik leerde dat het leven niet draait om status en je te pletter te werken. Het draait om familie, vrienden, verbinding en persoonlijke ontwikkeling. Tenminste, dat is mijn mening. Maar verdikkie, nu ik dat alles heb voelt het leeg. Ik voel me eigenlijk ondankbaar. Ik denk dat ik ook gewoon een schop onder mijn kont nodig heb.
Als antwoord op de vraag waarom mijn werk afloopt: ons bedrijf voert opdrachten van de gemeente uit. Mijn opdracht loopt volgend jaar af. Maar ik heb het volledig op poten gezet en het loopt nu zonder mij ook wel.
Het vooruitzicht is wel dat er volgend jaar soortgelijke nieuwe opdrachten komen.

maandag 9 december 2019 om 16:18
Tja, als je niks wil zal er ook niks gebeuren.
Je klinkt erg ongemotiveerd om zelf iets aan je situatie te veranderen.
En ook ondankbaar. Er zijn veel mensen die maar wat blij zouden zijn met een baan die ze rondom andere zaken konden plannen en waar ze niet constant gestresst zijn.
Dus.....geef jezelf een schop onder je kont, hou op met zeuren en zorg ervoor dat je meer uitdaging in je leven krijgt.
En als dat echt niet lukt: ga naar je huisarts om te kijken of er een andere reden is dat je je zo leeg en lamlendig voelt.
Je klinkt erg ongemotiveerd om zelf iets aan je situatie te veranderen.
En ook ondankbaar. Er zijn veel mensen die maar wat blij zouden zijn met een baan die ze rondom andere zaken konden plannen en waar ze niet constant gestresst zijn.
Dus.....geef jezelf een schop onder je kont, hou op met zeuren en zorg ervoor dat je meer uitdaging in je leven krijgt.
En als dat echt niet lukt: ga naar je huisarts om te kijken of er een andere reden is dat je je zo leeg en lamlendig voelt.
maandag 9 december 2019 om 16:19
Zeg je nu dat eigenlijk niks je interesseert?Pantera88 schreef: ↑09-12-2019 16:09Ik ben 42 jaar. Mijn enige interesse van de afgelopen jaren is spiritualiteit geweest. Ik heb me er lange tijd in verdiept en veel gelezen. Dat ging prima met een baan die me geen stress gaf. Maar nu heb ik de behoefte om met mijn beide benen op de grond te staan. En gewoon toe te passen wat ik weet en geleerd heb.
Ik heb verder geen interesses meer om in te studeren. Ik had heel veel ambities, heb 2,5 hbo opleidingen gedaan. Maar er is niets van over. Eigenlijk omdat ik leerde dat het leven niet draait om status en je te pletter te werken. Het draait om familie, vrienden, verbinding en persoonlijke ontwikkeling. Tenminste, dat is mijn mening. Maar verdikkie, nu ik dat alles heb voelt het leeg. Ik voel me eigenlijk ondankbaar. Ik denk dat ik ook gewoon een schop onder mijn kont nodig heb.
Als antwoord op de vraag waarom mijn werk afloopt: ons bedrijf voert opdrachten van de gemeente uit. Mijn opdracht loopt volgend jaar af. Maar ik heb het volledig op poten gezet en het loopt nu zonder mij ook wel.
Het vooruitzicht is wel dat er volgend jaar soortgelijke nieuwe opdrachten komen.

maandag 9 december 2019 om 16:22
Oké, dus je baan houdt niet op, maar de opdracht waar je aan werkt. En als die opdracht is afgelopen ga je op zoek naar een andere opdracht?Pantera88 schreef: ↑09-12-2019 16:09Ik ben 42 jaar. Mijn enige interesse van de afgelopen jaren is spiritualiteit geweest. Ik heb me er lange tijd in verdiept en veel gelezen. Dat ging prima met een baan die me geen stress gaf. Maar nu heb ik de behoefte om met mijn beide benen op de grond te staan. En gewoon toe te passen wat ik weet en geleerd heb.
Ik heb verder geen interesses meer om in te studeren. Ik had heel veel ambities, heb 2,5 hbo opleidingen gedaan. Maar er is niets van over. Eigenlijk omdat ik leerde dat het leven niet draait om status en je te pletter te werken. Het draait om familie, vrienden, verbinding en persoonlijke ontwikkeling. Tenminste, dat is mijn mening. Maar verdikkie, nu ik dat alles heb voelt het leeg. Ik voel me eigenlijk ondankbaar. Ik denk dat ik ook gewoon een schop onder mijn kont nodig heb.
Als antwoord op de vraag waarom mijn werk afloopt: ons bedrijf voert opdrachten van de gemeente uit. Mijn opdracht loopt volgend jaar af. Maar ik heb het volledig op poten gezet en het loopt nu zonder mij ook wel.
Het vooruitzicht is wel dat er volgend jaar soortgelijke nieuwe opdrachten komen.
maandag 9 december 2019 om 16:35
Ja. Tenminste, ik verwacht dat er nog wel wat komt. Ik heb ook echt een geweldige werkgever, dus die aan de kant zetten zou me wel aan het hart gaan.SallySpectra* schreef: ↑09-12-2019 16:22Oké, dus je baan houdt niet op, maar de opdracht waar je aan werkt. En als die opdracht is afgelopen ga je op zoek naar een andere opdracht?

maandag 9 december 2019 om 16:40
Nou inderdaad, mijn werkgever zou er niet blij van worden als ik mijn boodschappen, administratie en andere zaken onder werktijd doe.
Je klinkt inderdaad erg ondankbaar en futloos. Vraag aan je werkgever of andere afdeling of je en korte termijn opdracht kunt doen. Alles beter dan de helft van de tijd nutteloos zijn.
maandag 9 december 2019 om 16:41
Tsja, als ik erover nadenk valt het wel mee hoor. Ik geniet nog steeds van mijn kinderen, relatie, vriendschappen.
Maar verder voel ik me bijna hetzelfde als toen ik in een burn-out zat 18 jaar geleden. Maar dan denk ik van verveling en doelloosheid.
En ik klink inderdaad behoorlijk ondankbaar terwijl de reden dat ik blijf is dat ik zo dankbaar ben voor de meest ideale baan op aarde die me de kans geeft te doen en laten wat ik wil. Ik moet er niet aan denken die vrijheid op te geven.
Alhoewel mijn kinderen inmiddels een leeftijd bereikt hebben dat ze zelfstandiger zijn en me niet meer zoveel nodig hebben. Ik zou best een baan willen waar ik hard voor moet werken op dit moment.
maandag 9 december 2019 om 16:42

maandag 9 december 2019 om 16:50
maandag 9 december 2019 om 17:29
Ik begrijp je wel. Stress is vervelend, maar de klok vooruit kijken is ook echt niet leuk. Ik heb ook in zon situatie gezeten, en dan kun je nog zo blij zijn met het salaris en de werktijden, maar ik wil me ook graag nuttig voelen. Na een tijd heb ik dus iets anders gezocht. Ik had geen idee of dit nu mijn droombaan was, maar ik kon het niet langer aan om me zo nutteloos te voelen en niets meer te leren. Achteraf vind ik dat ik het eerder had moeten doen.
maandag 9 december 2019 om 18:08
En een burn out en een bore out vind ik wel bijzonder. Het is dan misschien wel interessant om de tijd die je hebt te gebruiken om de balans te vinden. Wát geeft je uitdaging maar ook weer geen negatieve stress.Pantera88 schreef: ↑09-12-2019 16:41Tsja, als ik erover nadenk valt het wel mee hoor. Ik geniet nog steeds van mijn kinderen, relatie, vriendschappen.
Maar verder voel ik me bijna hetzelfde als toen ik in een burn-out zat 18 jaar geleden. Maar dan denk ik van verveling en doelloosheid.
En ik klink inderdaad behoorlijk ondankbaar terwijl de reden dat ik blijf is dat ik zo dankbaar ben voor de meest ideale baan op aarde die me de kans geeft te doen en laten wat ik wil. Ik moet er niet aan denken die vrijheid op te geven.
Alhoewel mijn kinderen inmiddels een leeftijd bereikt hebben dat ze zelfstandiger zijn en me niet meer zoveel nodig hebben. Ik zou best een baan willen waar ik hard voor moet werken op dit moment.

maandag 9 december 2019 om 18:28
.
Maar je doet helemaal niet wat je wil, want je verveelt je en bent ontevreden over de situatie. Je kan het niet allebei hebben én meer werk én betaald worden om privézaken in de tijd van je baas te doen.
Je vindt je werkgever leuk, maar je project heeft onvoldoende werk nog voor je. Hoe zou je het vinden als je een nieuw project (nieuwe opdracht) zou krijgen volgende week?
maandag 9 december 2019 om 18:30
Er is maar één persoon die hier wat aan kan doen. Eenmaal raden wie
Eigenlijk is een bore out best tegenstrijdig. Je beseft wat er gebeurt en hoeveel energie het je kost. Tegelijkertijd ben je niet vooruit te branden om iets aan die situatie te veranderen en hou je vast aan het bekende, waarvan je weet dat je er verrekte ongelukkig van wordt. Best zelfdestructief...
Maar alleen jij kan hier actie op ondernemen. Maar blijkbaar ben je er nog niet zat genoeg van?

Eigenlijk is een bore out best tegenstrijdig. Je beseft wat er gebeurt en hoeveel energie het je kost. Tegelijkertijd ben je niet vooruit te branden om iets aan die situatie te veranderen en hou je vast aan het bekende, waarvan je weet dat je er verrekte ongelukkig van wordt. Best zelfdestructief...
Maar alleen jij kan hier actie op ondernemen. Maar blijkbaar ben je er nog niet zat genoeg van?
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
I'm on energy saving mode
maandag 9 december 2019 om 20:24
Dit is het inderdaad. Ik moet gewoon in beweging komen. Maar dit is zo lekker veilig.malibu82 schreef: ↑09-12-2019 18:30Er is maar één persoon die hier wat aan kan doen. Eenmaal raden wie![]()
Eigenlijk is een bore out best tegenstrijdig. Je beseft wat er gebeurt en hoeveel energie het je kost. Tegelijkertijd ben je niet vooruit te branden om iets aan die situatie te veranderen en hou je vast aan het bekende, waarvan je weet dat je er verrekte ongelukkig van wordt. Best zelfdestructief...
Maar alleen jij kan hier actie op ondernemen. Maar blijkbaar ben je er nog niet zat genoeg van?

dinsdag 10 december 2019 om 10:56
Ik herken het. Kapot gaan van verveling, maar niet weten wat je wil doen, geen fut hebben om er iets aan te veranderen. Uiteindelijk bij een psycholoog en een loopbaancoach terecht gekomen en nu studeer ik en werk ik halftijds in een andere baan. Best druk, maar leuker dan de uren zien voorbij kruipen.
Ik had ook eerst geprobeerd om mijn takenpakket uit te breiden, maar "ik moest niet zo zeuren en blij zijn dat ik lekker rustig kon werken." Ja dag, ik wil me nuttig voelen!
Ik had ook eerst geprobeerd om mijn takenpakket uit te breiden, maar "ik moest niet zo zeuren en blij zijn dat ik lekker rustig kon werken." Ja dag, ik wil me nuttig voelen!
dinsdag 10 december 2019 om 21:18
Ik geloof dat mijn werkgever er ook zo over denkt. En dan wordt het toch gewoon een nieuwe baan.MissOnigiri schreef: ↑10-12-2019 10:56Ik herken het. Kapot gaan van verveling, maar niet weten wat je wil doen, geen fut hebben om er iets aan te veranderen. Uiteindelijk bij een psycholoog en een loopbaancoach terecht gekomen en nu studeer ik en werk ik halftijds in een andere baan. Best druk, maar leuker dan de uren zien voorbij kruipen.
Ik had ook eerst geprobeerd om mijn takenpakket uit te breiden, maar "ik moest niet zo zeuren en blij zijn dat ik lekker rustig kon werken." Ja dag, ik wil me nuttig voelen!