boze geesten

Pink, ik ga alleen op woorden in die je zelf geschreven hebt: op maandag 8 oktober om 00.49 schrijf je zelf, ik citeer: "Ik probeer mezelf er trouwens zo goed mogelijk voor af te sluiten".



Jij zegt hier dus dat je je zo goed mogelijk voor geesten af probeert te sluiten, dat lukt dus niet altijd, anders zou je het woord proberen niet gebruiken. Hier leid ik als logisch denkend mens uit af dat jij af en toe 'geestverschijningen' moet zien..



In je volgende bijdrage een paar minuten later schrijf je, ik citeer weer: "Ik zou zelfs eerder stellen dat een leven zonder - al dan niet stalkende - geesten fijner is dan een leven mét. Ik denk ook dat het zusje van TO ze liever niet ziet."



Een logisch denkend mens kan hieruit afleiden dat jij zelf inziet dat een leven zonder de steeds terugkerende 'geestverschijningen' veel fijner is.



Wel goed lezen Pink, ik pretendeer jou helemaal niet te kennen, maar ik neem jouw woorden bloedserieus. Dat jij jezelf steeds onderuit haalt door te ontkennen wat je zelf beweert, dat zegt natuurlijk ook weer alles over hoe jij in dit leven staat.



Maar om je gerust te stellen: ik laat het hierbij. Het is waardeloos om met mensen te discussiëren die ontkennen wat zij eerder zwart op wit geschreven hebben, en die de woorden van anderen verdraaien als het hun uitkomt.





Beste Tangerine,

ook ik sluit niks uit, Ik heb regelmatig dat ik dingen al 'weet' voordat ik ze feitelijk kan weten. Hoe ik de signalen heb opgevangen weet ik niet, maar enige hooggevoeligheid is mij niet vreemd. Ik zie dat als verrijking van mijn leven en het zit mij niet in de weg, want ik ben er mee opgegroeid en het is een deel van mezelf. Het is voor mij een onmisbaar onderdeel van mijn creativiteit, waardoor ik mij als kunstenaar kan ontplooien.

Toch blijf ik daar nuchter onder ja, ik denk niet dat het iets 'magisch' is, maar duidelijk een kwestie van hoe de hersenen werken. Dat is van persoon tot persoon verschillend. Ga eens een paar nachten 'doorhalen' en je gaat geheid hallucineren (je hersenen kunnen de informatiestroom niet meer verwerken), of neem een paar paddo's en je denkt dat je kunt vliegen. Weinig magisch, maar wetenschappelijk verklaarbaar.

Hooggevoeligheid zou best eens een eigenschap kunnen zijn die wij in de oertijd hard nodig hadden, bij dieren is die eigenschap nog rijkelijk aanwezig, alhoewel al een hoop wetenschappelijk werk is verricht en heeft aangetoond dat er een wetenschappelijke verklaring voor is. Dus ik laat het voor het kleine stukje wat we nog niet weten even open, alleen weiger ik aan te nemen dat ik nu een 'helderziende' zou zijn. Zaterdag las ik in de Volkskrant dat het onderbewustzijn groter en sneller is dan eerst was aangenomen, daar zou het best wel eens in thuis kunnen horen. Interessant is het wel.

Ho Nell, laten we even eerlijk bllijven, je schreef deze dingen:



Ik hou mij met de feiten bezig ja, en dat is misschien moeilijk voor te stellen voor iemand die 10 cm boven de grond zweeft. Logisch denken is dan ook niet aan jou besteedt.

Ben je mal, jij kunt een hoop in het midden laten en lekker vaag baden in je spookfantasieën :



Wat is jouw probleem?



Nergens staat dat ik 10 cm boven de grond zweef en lekker vaag baad in spookfantasiën. Dat is wat jij ervan maakt. Omdat je zelf niet in die energieën gelooft. En ik wel.

Ik schreef ergens over dat het leven fijner is zonder al dan niet stalkende geesten, hetgeen niet impliceert dat ik last heb van stalkende geesten. Misschien eens een cursus begrijpend lezen volgen Nell? Ik vond je ook al zo snel klaarstaan met een uitgebreide analyse van Gipsy Girl, en dat was eigenlijk de reden dat ik reageerde. Ik was het niet eens met wat GG typte, maar ergende me mateloos aan de badinerende toon die je aansloeg. Het is dezelfde toon die je vervolgens naar mij toe aansloeg.



Ik lach trouwens mijn broek aan flarden als ik lees dat je zelf een mate van hooggevoeligheid hebt. Ehm, dát is niet zweverig oid, en gevoelig zijn voor enerieën is dat wel? Fijne dicussietechniek houd je erop na: als een ander ergens anders over denkt dan jij, dient die persoon door jou met de grond gelijk gemaakt te worden? Ga eens bij jezelf te rade (hoewel ik bang ben dat je dan ook niet veel verder komt )



Waarschijnlijk besef je ook dat je deze discussie niet kunt winnen, en trek je je daardoor eruit terug. Het ga je goed!

Ik ben het in ieder geval niet eens dat het meisje naar een psycholoog moet. Ze moet zeker naar een psychiater, een arts, want psychologen lullen eigenlijk maar wat en kunnen geen antipsychotica voorschrijven. Dus hup, naar de psychiater, probeer eerst antipsychotica uit en dan kun je altijd een goed medium vinden. Toevallig heb ik een vriendin die zich er veel mee bezighoudt en ben ik naar een healer geweest (naar 2, de eerste was echt geldklopperij, de tweede hielp me echt, al was het voor een dag, ik voelde me zo licht als een veertje). Ik heb vroeger ook stemmen gehoord en dingen gezien, gelukkig is dat over. Ik geloof dat er voor alles een degelijke verklaring is, maar dat er mensen zijn die dat niet willen geloven en het gooien op geesten en dergelijke. Ik weet niet of er geesten bestaan enzovoorts, want dat kun je gewoon nooit weten. Wat dat betreft ben ik een échte scepticus: ook de wetenschap bekijk ik kritisch en ik sluit niets uit. Maar de nadruk moet volgens mij (ook als psychologiestudent en psychiatrisch patient) leggen op psychiatrische hulp, en rap ook. Mijn gesprekje met meneer de schizo leerde me dat hij zelfs de duivel in eigen persoon heeft gezien, en dat de medicatie dat onderdrukte. Maar hij bleef bang, want stel dat het inderdaad bestaat. En daar kan ik hem ook geen ongelijk in geven, dus voor zijn of ieders gemoedsrust die deze klachten en verschijnselen heeft, kan ik een goede healer aanraden (die ook weer goede healers kent) in Zuid-Holland. Lieve vrouw, geruststellende dame, en er gebeurt echt iets. Als wetenschapper pur sang moest ik dat toch toegeven, want ik ben niet goedgelovig. Dus: 80% psychiatrie, 20% alternatieve troep, is dat iets? Probeer het alsjeblieft, want dit zal het eerste geval niet zijn van zelfmoord/moord/agressieve opdrachten uitvoeren door de stemmen/geesten.



x

Nell, ik denk dat we dan aardig op één lijn zitten.



Ergens is het logisch, vroegah wisten we niet wat de zon is, dus riep men dat het een god was. Vroegah wist men niet waar onweer vandaan kwam, dus rende Thor langs de hemel met een hamer. Inmiddels weten we veel meer over de natuur en gelooft bijna niemand meer dat God (of ie nu wel of niet bestaat) hoogstpersoonlijk de natuur aanstuurt -> daar hebben we allemaal mooie natuurkundige verklaringen voor.

Voor helder weten/ voelen/ horen hebben we (nog?) géén natuurkundige of neurologische verklaring. Sterker nog, we begrijpen een groot deel van onze eigen hersenen niet eens. En onze VN-man uit de Wereld van Sophie zegt niet voor niks 'als onze hersenen zo simpel waren dat we ze konden begrijpen, waren we te dom om ze te begrijpen'. (Ik quote vast niet perfect zo uit de losse pols ) Dus is het niet zo vreemd dat we die gebeurtenissen, die we nog níet kunnen verklaren, inderdaad afdoen aan een geesteswereld. Nogmaals, ik doe geen uitspraken over het wel of niet bestaan van een God of geesteswereld, dat is niet aan mij en dat kan ik niet weten. Maar het is de mensen ook niet vreemd om voor alles wat we (nog) niet op een andere manier kunnen verklaren, een hogere macht erbij te roepen...



Maar nu dwaal ik nogal off topic denk ik. Ik zeg, psychiater

ja psychiater helemaal mee eens.





Wat ik nog wel wil zeggen over de "schizo" die de duivel zag en nu met medicatie niet meer.

Ehmmm als hij nou ECHT de duivel zou zien, heb je dan het idee dat die zich niet meer zou laten zien en niet meer zou kunnen manifesteren door wat anti depressiva?



Ik geloof nogmaal helemaal nergens in, niet in paranormale toetelegein, niet in God en niet in de duivel maar het is me toch wel duidelijk dat áls deze uberkrachtige en machtige personen wél zouden hebben bestaan ze zich niet uit de voeten maakte of onzichtbaar werden van wat valium of AD medicatie.

Ik schijt in mijn broek voor spinnen, die bestaan "ook" echt, neem ik een pilletje zijn ze niet weg hoor.



Als je medicatie helpt moet het voor de patient toch acuut duidelijk zijn?

Ik kan me overigens goed voorstellen dat het idioot beangstigend moet zijn als je allerlei figuren/geesten/duivels/goden "ziet". Het moet verschrikkelijke paniekgevoelens veroorzaken en je angstig maken, verschrikkelijk naar.

Geen dag mee wachten, naar de psychiater!

Tuurlijk Twompie, dat vind ik ook. Maar je moet je eens inbeelden dat je dat ziet, en al jarenlang, dan helpen die antispychotica wel maar je blijft onzeker. Vandaar dat ik er niet tegen ben als diegene dan ook eens naar een betrouwbaar medium gaat of iets dergelijks, puur ter geruststelling en het placebo-effect. Ik klop ook het water uit mijn tandenborstel exact vijf keer uit, een soort obsessief-compulsieve neiging. Rationeel gezien onzin, maar zolang het niet te bizar wordt kan dat geen kwaad.

kijk eens bij Knoops, een therapeut in Nijmegen die al vaker met dit bijltje heeft gehakt.

Proserpina, helemaal mee eens hoor. Beetje baat het niet dan schaad het niet principe mitssss er geen zweeftype bij betrokken is die de boel belazerd natuurlijk. Maar idd het placebo effect kan bij sommige problemen worden verkozen boven wat voor andere behandeling dan ook.



Ik werk in de allopatische geneeskunde en ben dus heel erg op feitjes en pilletjes, diagnose stellen en behandelen gericht. Denk dat daar ook wel oorsprong ligt van mijn acuut alle zweeftoetelegein uitsluiten hoor.

Maar somsss zou ik zo dolgraag een placebootje voorschrijven omdat ik geloof dat de patient er zo veel meer baat bij zou hebben.



Helaas komt het (vaak door aandringen van patient) dan toch weer neer op voorschrift medicatie die na een tijd weer wordt gestaakt omdat het "ook al niet helpt". Het is ook zo jammer dat ik niet makkelijk met patienten over de psychosomatische kant van hun problematiek kunt praten zonder dat m'n patienten zich niet meer serieus genomen voelen.

Lichaam en geest kunnen beide ziek zijn en vaak ook weer genezen. Het één kan niet zonder de gezondheid van de ander. Gelukkig durven veel mensen wel open te staan voor die benadering en knappen enorm op van een serie gesprekken bij een psychiater.

Zeg hoepsefloeps, hoe staat het er nu mee? Waartoe hebben jullie besloten?