Psyche
alle pijlers
Buiige natuur
woensdag 10 juni 2009 om 23:31
Hoi,
Ik ben eigenlijk een meelezer, maar nu is er toch iets dat ik jullie voor wil leggen. Al vanaf dat ik heel jong was, konden mijn stemmingen snel wisselen. Nu ben ik 25 en ik hoopte er inmiddels wel aan gewend te zijn en ermee om te kunnen gaan, maar het lukt me niet zo goed. Ik geniet erg van de toppen, begrijp me niet verkeerd, maar de dalen gaan me steeds meer tegenstaan. Tot voor kort dacht ik altijd wel een reden aan te kunnen wijzen voor een dal en daardoor kwam ik er dan weer snel uit, maar de laatste dips zijn voor mij onverklaarbaar en duren opeens ook een stuk langer. Ik heb nu al sinds Hemelvaart een sombere onderstroom in mijn gevoel, ook al voel ik me elke dag wel momenten (heel) gelukkig. Ik heb gewoon plezier met vriendinnen en het lukt me ook om alle dagelijkse dingen te blijven doen. Dit was vroeger mijn medicijn om eruit te komen, maar het werkt nu niet. Ik ben ooit depressief geweest en heb in therapie geleerd dat je een beetje mee moet geven met buien om je weer sneller okee te voelen, maar dat lukt me niet zo goed.
Nu is mij opgevallen dat hier aardig wat vrouwen rondlopen, waar ik nog een hoop van kan leren. Hoe kan ik om leren gaan met mijn wisselvallige natuur? Ik vind het zoals het nu gaat gewoon echt niet leuk meer.
Alvast bedankt.
PS: ik voel me niet depressief. Ik weet heel goed het verschil tussen een depressie en een dip en dit is echt een gewone dip, hij duurt alleen langer dan ik gewend ben.
Ik ben eigenlijk een meelezer, maar nu is er toch iets dat ik jullie voor wil leggen. Al vanaf dat ik heel jong was, konden mijn stemmingen snel wisselen. Nu ben ik 25 en ik hoopte er inmiddels wel aan gewend te zijn en ermee om te kunnen gaan, maar het lukt me niet zo goed. Ik geniet erg van de toppen, begrijp me niet verkeerd, maar de dalen gaan me steeds meer tegenstaan. Tot voor kort dacht ik altijd wel een reden aan te kunnen wijzen voor een dal en daardoor kwam ik er dan weer snel uit, maar de laatste dips zijn voor mij onverklaarbaar en duren opeens ook een stuk langer. Ik heb nu al sinds Hemelvaart een sombere onderstroom in mijn gevoel, ook al voel ik me elke dag wel momenten (heel) gelukkig. Ik heb gewoon plezier met vriendinnen en het lukt me ook om alle dagelijkse dingen te blijven doen. Dit was vroeger mijn medicijn om eruit te komen, maar het werkt nu niet. Ik ben ooit depressief geweest en heb in therapie geleerd dat je een beetje mee moet geven met buien om je weer sneller okee te voelen, maar dat lukt me niet zo goed.
Nu is mij opgevallen dat hier aardig wat vrouwen rondlopen, waar ik nog een hoop van kan leren. Hoe kan ik om leren gaan met mijn wisselvallige natuur? Ik vind het zoals het nu gaat gewoon echt niet leuk meer.
Alvast bedankt.
PS: ik voel me niet depressief. Ik weet heel goed het verschil tussen een depressie en een dip en dit is echt een gewone dip, hij duurt alleen langer dan ik gewend ben.
donderdag 11 juni 2009 om 09:43
Hai Fiepje,
Ik ken het gevoel (heb er nu ook even last van). Vooral nu het regent dan wordt het nog een tikje erger. Tis bij mij ook niet zo dat ik mij in een hoekje verschuil, werk en sociale contacten gaan gewoon door, maar toch dat onbestemde onderbuik gevoel. In dit geval kan ik het wel een beetje verklaren, privé wat perikelen die spelen en het vinden van een nieuwe baan voor 1 juli.
Toch vind ik het moeilijk om te accepteren dat ik op dit moment even geen toptijd beleef met mijzelf (op een paar leuke momenten op een dag na). Ik hoop dat ik mij snel weer lekkerder in mijn vel ga voelen. En jij ook natuurlijk
Ik hou dit topic in de gaten,ben benieuwd of we nog wat bruikbare tips van mensen kunnen krijgen.
Ik ken het gevoel (heb er nu ook even last van). Vooral nu het regent dan wordt het nog een tikje erger. Tis bij mij ook niet zo dat ik mij in een hoekje verschuil, werk en sociale contacten gaan gewoon door, maar toch dat onbestemde onderbuik gevoel. In dit geval kan ik het wel een beetje verklaren, privé wat perikelen die spelen en het vinden van een nieuwe baan voor 1 juli.
Toch vind ik het moeilijk om te accepteren dat ik op dit moment even geen toptijd beleef met mijzelf (op een paar leuke momenten op een dag na). Ik hoop dat ik mij snel weer lekkerder in mijn vel ga voelen. En jij ook natuurlijk
Ik hou dit topic in de gaten,ben benieuwd of we nog wat bruikbare tips van mensen kunnen krijgen.
anoniem_77812 wijzigde dit bericht op 11-06-2009 21:58
Reden: Te persoonlijk
Reden: Te persoonlijk
% gewijzigd
donderdag 11 juni 2009 om 11:26
donderdag 11 juni 2009 om 12:04
Door je emoties in de hand te houden en heel goed na te blijven denken. Ga bezig in de tijden dat je geen buien hebt met wat realistisch is en wat niet. Probeer die tijden te investeren door na te denken waarom jij je in die pieken en dalen zo voelt. Krijg kennis over jezelf. Die kennis kan je gebruiken om jezelf uit een dal te halen.
donderdag 11 juni 2009 om 21:34
Over hardlopen hoor/lees ik vaak dat het goed tegen een depressie werkt. Bij mij werkt het in ieder geval goed tegen heftige pms-buien.
Van mezelf weet ik ook dat ik mijn nachtrust nodig heb, na een nachtje doorzakken voel ik me (zelfs zonder kater) ontzettend labiel. Nou ja, soms is dat het toch wel waard!
Van mezelf weet ik ook dat ik mijn nachtrust nodig heb, na een nachtje doorzakken voel ik me (zelfs zonder kater) ontzettend labiel. Nou ja, soms is dat het toch wel waard!
