Psyche
alle pijlers
Buitenbeentje
zondag 22 december 2019 om 11:38
Heel goed dat je in therapie gaat. Het klinkt alsof je veel afwijzing hebt gehad in je leven, juist van die mensen waarvan je acceptatie nodig hebt. Ik denk dat daar echt winst voor je is te halen, in hoe je je over jezelf voelt.
Richt je daarop voorlopig.
Als je wat verder in dat proces bent kun je gaan kijken wat je met je familie wil. Het een keer uitspreken, of juist niet. Zelf proberen de banden aan te halen, of is het wel best zo. De kans is dat je anders gaat staan ten opzichte van hen, dat weet je nu nog niet.
Succes!
Richt je daarop voorlopig.
Als je wat verder in dat proces bent kun je gaan kijken wat je met je familie wil. Het een keer uitspreken, of juist niet. Zelf proberen de banden aan te halen, of is het wel best zo. De kans is dat je anders gaat staan ten opzichte van hen, dat weet je nu nog niet.
Succes!
zondag 22 december 2019 om 11:41
zondag 22 december 2019 om 11:55
Bedankt voor jullie reacties.
Maud; klopt en dankjewel!
Gizzmo; ja dat kan ik wel weer eens proberen, heb ik in verleden al weleens gedaan maar toen al snel weer opgegeven.
Dekenau; het doet pijn er niet bij te horen, dat deed het toen en nu nog steeds. Ook al zijn we verschillend, we komen wel uit hetzelfde gezin, het zijn mijn broers en zussen.. En inderdaad, erkenning, gezien worden.
Maud; klopt en dankjewel!
Gizzmo; ja dat kan ik wel weer eens proberen, heb ik in verleden al weleens gedaan maar toen al snel weer opgegeven.
Dekenau; het doet pijn er niet bij te horen, dat deed het toen en nu nog steeds. Ook al zijn we verschillend, we komen wel uit hetzelfde gezin, het zijn mijn broers en zussen.. En inderdaad, erkenning, gezien worden.
zondag 22 december 2019 om 11:57
zondag 22 december 2019 om 12:14
Familie kies je niet voor en tot op heden hebben zij je nooit gegeven wat je wilde. De vraag is waarom je blijft hopen dat dit ooit verandert.
Concentreer je op de mensen die jou wel de bevestiging geven dat je de moeite waard bent en er toe doet.
Heel goed dat je in therapie gaat, je zult zien dat je daardoor ook minder afhankelijk gaat worden van mensen die niet gaan veranderen.
Je hebt het over vrienden en partners, allemaal mensen die jou belangrijk genoeg vinden om in hun leven te hebben, dat moet je basis worden.
Je hoeft geen contact te hebben met je broers en zussen, alleen omdat je dezelfde bloedband hebt.
Concentreer je op de mensen die jou wel de bevestiging geven dat je de moeite waard bent en er toe doet.
Heel goed dat je in therapie gaat, je zult zien dat je daardoor ook minder afhankelijk gaat worden van mensen die niet gaan veranderen.
Je hebt het over vrienden en partners, allemaal mensen die jou belangrijk genoeg vinden om in hun leven te hebben, dat moet je basis worden.
Je hoeft geen contact te hebben met je broers en zussen, alleen omdat je dezelfde bloedband hebt.
zondag 22 december 2019 om 12:46
SilverShadow schreef: ↑22-12-2019 12:14Familie kies je niet voor en tot op heden hebben zij je nooit gegeven wat je wilde. De vraag is waarom je blijft hopen dat dit ooit verandert.
Geen idee eigenlijk. Het is een eeuwig gevecht. En maakt ook dat ik aan mijzelf ga twijfelen. En dan onzeker wordt, denk dat het aan mij ligt, want waarom zij allen wel en ik niet. En dat ik dus nog meer mijn best moet doen, mij moet aanpassen, anders moet zijn dan wie/hoe ik ben..
Concentreer je op de mensen die jou wel de bevestiging geven dat je de moeite waard bent en er toe doet.
Heel goed dat je in therapie gaat, je zult zien dat je daardoor ook minder afhankelijk gaat worden van mensen die niet gaan veranderen.
Ik hoop het!
Je hebt het over vrienden en partners, allemaal mensen die jou belangrijk genoeg vinden om in hun leven te hebben, dat moet je basis worden.
Je hoeft geen contact te hebben met je broers en zussen, alleen omdat je dezelfde bloedband hebt.
Klopt en dankjewel. Het probleem is alleen dat ik bovengenoemde negatieve ´overtuigingen´ meeneem in mijn huidige relaties. En dat is niet goed.
zondag 22 december 2019 om 12:46
Ik vind het knap van je dat je je eigen weg bent gegaan. Hierdoor heb jij je verder kunnen ontwikkelen. Tegelijkertijd verlang je naar een plek in je familie. Daar verlangt denk ik iedereen naar, gezien en gehoord worden door de mensen met wie je bent opgegroeid, waarmee je een bloedband hebt. Ik kan uit ervaring zeggen dat dat helaas niet altijd lukt. Je wilt iets heel graag, maar het lijkt maar niet te lukken en dat doet pijn. Misschien voel je je keer op keer afgewezen, die zere plek uit je jeugd. Je zoekt erkenning. Misschien helpt het om het om te draaien. Wat hebben ze JOU te bieden? Ze zijn niet beter dan jij. Ze zijn zelfs onaardig. Waarom zou je naar ze op kijken en hun bevestiging nodig hebben? Zoals ik het lees ben jij verder ontwikkeld dan je familie en is het voor jou alleen maar aanpassen om 'erbij' te horen. Wil je dat echt?
Goed dat je in therapie gaat. Daar ga je leren om het los te laten en zekerder te worden van jezelf.
Goed dat je in therapie gaat. Daar ga je leren om het los te laten en zekerder te worden van jezelf.
zondag 22 december 2019 om 12:47
Kerstvrouw ik heb ze al heel vaak uitgenodigd bij mij thuis.Kerstvrouw schreef: ↑22-12-2019 12:18Jij wil iets van hun maar zij moeten het initiatief nemen, je uitnodigen e.d. en je wordt steeds teleurgesteld omdat zij dat niet doen...tja....
zondag 22 december 2019 om 12:56
Wat een fijne post Witte Reiger. En iedereen die de moeite neemt om mijn verhaal te lezen en te reageren trouwens!wittereiger schreef: ↑22-12-2019 12:46Ik vind het knap van je dat je je eigen weg bent gegaan. Hierdoor heb jij je verder kunnen ontwikkelen. Tegelijkertijd verlang je naar een plek in je familie. Daar verlangt denk ik iedereen naar, gezien en gehoord worden door de mensen met wie je bent opgegroeid, waarmee je een bloedband hebt. Ik kan uit ervaring zeggen dat dat helaas niet altijd lukt. Je wilt iets heel graag, maar het lijkt maar niet te lukken en dat doet pijn. Misschien voel je je keer op keer afgewezen, die zere plek uit je jeugd. Je zoekt erkenning. Misschien helpt het om het om te draaien. Wat hebben ze JOU te bieden? Ze zijn niet beter dan jij. Ze zijn zelfs onaardig. Waarom zou je naar ze op kijken en hun bevestiging nodig hebben? Zoals ik het lees ben jij verder ontwikkeld dan je familie en is het voor jou alleen maar aanpassen om 'erbij' te horen. Wil je dat echt?
Goed dat je in therapie gaat. Daar ga je leren om het los te laten en zekerder te worden van jezelf.
Het klopt dat ik de liefde en erkenning zoek en me keer op keer afgewezen voel. En dit doet zo´n pijn. Het lijkt soms wel dat hoe ouder ik word, hoe pijnlijker dit is.. Dat ik (als enige) geen partner heb helpt daarbij ook niet natuurlijk. Ik krijg van die kant uit ook geen bevestiging. Ik heb wel een aantal vriendinnen en zij geven mij zeker de bevestiging dat ik de moeite waard ben, maar zij hebben ook allen een partner, een gezin.. Ik zie ze eens in de zoveel tijd . En dan ben ik vaak degene die het initiatief neemt. Het is moeilijk. Ik vind het moeilijk.
Goede opmerking over dat omdraaien. Daar zal ik eens over nadenken.
zondag 22 december 2019 om 12:57
Nee. Ik zie hier niemand. De laatste keer was toen ik 40 werd en een huisfeestje gaf. Dit was 7 jaar geleden.
zondag 22 december 2019 om 13:18
Werk aan jezelf en zorg dat je zekerder wordt en geen hunkering meer hebt naar je familie. Je familie kan je niet veranderen en jij bent wie je bent. Je zult merken dat als je de juiste hulp krijgt, dat je zult accepteren hoe het is en meer tijd in jezelf, je gezin en mensen gaat zetten die je wel accepteren zoals je bent en geen excuses verzinnen en alles voor jou invullen, omdat ze geen band met je voelen.
Geef de liefde aan de mensen die jou ook liefde geven en niet alleen maar nemen.
Geef de liefde aan de mensen die jou ook liefde geven en niet alleen maar nemen.
zondag 22 december 2019 om 14:11
Het woord dat ik mij opkomt:
Aanhaken. Haak aan. Dat kun je doen.
Je schrijft een heel epistel over waarom je afgehaakt bent. Zo is het gelopen en daar zit schade en wijsheid. Je kan nu de keuze nemen om aan te haken. En sat kun je alleen zelf. Daar moet je zelf de regie in nemen.
En spreek uit waar je behoefte aan hebt, niet afwachten en achteraf constateren dat ze weer niet dit of dat.
Aanhaken. Haak aan. Dat kun je doen.
Je schrijft een heel epistel over waarom je afgehaakt bent. Zo is het gelopen en daar zit schade en wijsheid. Je kan nu de keuze nemen om aan te haken. En sat kun je alleen zelf. Daar moet je zelf de regie in nemen.
En spreek uit waar je behoefte aan hebt, niet afwachten en achteraf constateren dat ze weer niet dit of dat.
Geloof niet alles wat je denkt.
zondag 22 december 2019 om 14:14
Maar heb je ze bv voor Kerst allemaal al eens uitgenodigd?2020Suzuki schreef: ↑22-12-2019 12:57Nee. Ik zie hier niemand. De laatste keer was toen ik 40 werd en een huisfeestje gaf. Dit was 7 jaar geleden.
zondag 22 december 2019 om 14:17
Je bent wel leuk genoeg. Maar jij bent verder gegaan en hebt jezelf ontwikkeld. Zij zijn blijven staan. Is misschien condronterend voor hen. Jij zoekt continu bevestiging voor je eigen ik. Dat kan op teleurstelling uitlopen. Maak het kleiner, er zullen vast anderen zijn die je wel 'zien'.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
zondag 22 december 2019 om 14:59
La Gamine, bedankt voor jouw reactie. Hier wil ik even op doorgaan. Wat bedoel je precies met aanhaken? Kun je iets meer uitleggen? Bvd!La-Gamine schreef: ↑22-12-2019 14:11Het woord dat ik mij opkomt:
Aanhaken. Haak aan. Dat kun je doen.
Je schrijft een heel epistel over waarom je afgehaakt bent. Zo is het gelopen en daar zit schade en wijsheid. Je kan nu de keuze nemen om aan te haken. En sat kun je alleen zelf. Daar moet je zelf de regie in nemen.
En spreek uit waar je behoefte aan hebt, niet afwachten en achteraf constateren dat ze weer niet dit of dat.
zondag 22 december 2019 om 14:59
Sweetfirefly, bedankt voor jouw reactie. Wat bedoel je met ´maak het kleiner´?SweetFirefly schreef: ↑22-12-2019 14:17Je bent wel leuk genoeg. Maar jij bent verder gegaan en hebt jezelf ontwikkeld. Zij zijn blijven staan. Is misschien condronterend voor hen. Jij zoekt continu bevestiging voor je eigen ik. Dat kan op teleurstelling uitlopen. Maak het kleiner, er zullen vast anderen zijn die je wel 'zien'.
zondag 22 december 2019 om 17:22
Het is ook moeilijk, vooral met de decembermaand. Ik kan me voorstellen dat je je eenzaam voelt, zeker zo zonder partner. Zou je die leegte kunnen vullen, zonder iets van je familie te verwachten?2020Suzuki schreef: ↑22-12-2019 12:56Wat een fijne post Witte Reiger. En iedereen die de moeite neemt om mijn verhaal te lezen en te reageren trouwens!
Het klopt dat ik de liefde en erkenning zoek en me keer op keer afgewezen voel. En dit doet zo´n pijn. Het lijkt soms wel dat hoe ouder ik word, hoe pijnlijker dit is.. Dat ik (als enige) geen partner heb helpt daarbij ook niet natuurlijk. Ik krijg van die kant uit ook geen bevestiging. Ik heb wel een aantal vriendinnen en zij geven mij zeker de bevestiging dat ik de moeite waard ben, maar zij hebben ook allen een partner, een gezin.. Ik zie ze eens in de zoveel tijd . En dan ben ik vaak degene die het initiatief neemt. Het is moeilijk. Ik vind het moeilijk.
Goede opmerking over dat omdraaien. Daar zal ik eens over nadenken.
