Psyche
alle pijlers
Buitenland bruiloft
vrijdag 2 oktober 2020 om 07:47
Beste medeforummers,
Volgend jaar trouwt één van mijn broers in Polen (zijn vriendin komt uit Polen).
De familie is uitgenodigd voor de bruiloft, alleen ik zie er erg tegenop om te gaan.
Ik houd niet van reizen en vind het vervelend om geld uit te geven voor een reis. Nu betaalt mijn broer en schoonzus 1 of 2 overnachtingen in een hotel bij de trouwlocatie, de overige reiskosten moeten we zelf betalen.
Mijn vriend had bedacht om er een minitrip van te maken en tijdens de heenreis en terugreis een overnachting aan vast te plakken. Dat vind ik begrijpelijk anders ga je alleen voor de bruiloft naar Polen en het is prettig om als je naar Polen rijdt een tussenstop te maken. Ik zie er alleen als een berg tegenop. Een andere broer is 2 jaar geleden in Italië getrouwd (had zijn vriendin in Italië ten huwelijk gevraagd). Daar zag ik toen ook tegenop en heb mij tijdens het verblijf teruggetrokken met mijn laptop om daar te werken (zat in drukke periode met werk).
Sinds ik een vriend heb (die wel van reizen houdt) ben ik gaan nadenken wat mij zo tegenstaat aan reizen. Terugkijken op eerdere reizen ben ik tot de conclusie gekomen, dat ik last heb van heimwee (dat kan zich uiteindelijk uitten in geen eetlust meer hebben en alleen maar naar huis willen) houd van het vertrouwde van thuis en mijn structuur. Weekendjes weg gaan in eigen land vind ik nog net leuk en lang genoeg. Maar naar het buitenland en langer weg zijn, dan staat mij enorm tegen. Nu is het nogal wat om niet naar de bruiloft van familie te gaan en ik ben bang dat mijn broer hier lang boos over gaat blijven.
Zijn hier forumleden dit herkennen? Heimwee? Niet van reizen houden? Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Volgend jaar trouwt één van mijn broers in Polen (zijn vriendin komt uit Polen).
De familie is uitgenodigd voor de bruiloft, alleen ik zie er erg tegenop om te gaan.
Ik houd niet van reizen en vind het vervelend om geld uit te geven voor een reis. Nu betaalt mijn broer en schoonzus 1 of 2 overnachtingen in een hotel bij de trouwlocatie, de overige reiskosten moeten we zelf betalen.
Mijn vriend had bedacht om er een minitrip van te maken en tijdens de heenreis en terugreis een overnachting aan vast te plakken. Dat vind ik begrijpelijk anders ga je alleen voor de bruiloft naar Polen en het is prettig om als je naar Polen rijdt een tussenstop te maken. Ik zie er alleen als een berg tegenop. Een andere broer is 2 jaar geleden in Italië getrouwd (had zijn vriendin in Italië ten huwelijk gevraagd). Daar zag ik toen ook tegenop en heb mij tijdens het verblijf teruggetrokken met mijn laptop om daar te werken (zat in drukke periode met werk).
Sinds ik een vriend heb (die wel van reizen houdt) ben ik gaan nadenken wat mij zo tegenstaat aan reizen. Terugkijken op eerdere reizen ben ik tot de conclusie gekomen, dat ik last heb van heimwee (dat kan zich uiteindelijk uitten in geen eetlust meer hebben en alleen maar naar huis willen) houd van het vertrouwde van thuis en mijn structuur. Weekendjes weg gaan in eigen land vind ik nog net leuk en lang genoeg. Maar naar het buitenland en langer weg zijn, dan staat mij enorm tegen. Nu is het nogal wat om niet naar de bruiloft van familie te gaan en ik ben bang dat mijn broer hier lang boos over gaat blijven.
Zijn hier forumleden dit herkennen? Heimwee? Niet van reizen houden? Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:33
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:34
Ja, ik herken dit en ben ook niet zo’n reiziger, hoewel ik voor werk normaal heel veel reis.Zijn hier forumleden dit herkennen? Heimwee? Niet van reizen houden? Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Ik vind een tripje plannen gedoe en beleef daar geen voorpret aan. Tijdens mijn reis wil ik altijd eerder naar huis dan de reis duurt. Ga ik 3 weken weg, dan ben ik het na 2,5 week zat. Ga ik 10 dagen weg, dan wil ik na een week wel weer naar huis.
Dit gezegd hebbende, naar zo’n bruiloft zou ik gewoon gaan én me ook sociaal opstellen.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:34
Wat je in je laatste alinea zegt heeft er inderdaad ook mee te maken. Ik heb kenmerken van een (gegeneraliseerde) angststoornis en dat uit zich niet alleen met reizen, maar ook op werk met sociale aangelegenheden en in faalangst. Ik slik daar ook medicatie voor wat ik nu aan het afbouwen ben en wat nu steeds beter gaat met werk. Maar bij dit soort dingen voel ik grote paniek en kan ik van tevoren al wakker worden. Ik word vaak ook fysiek ziek, van tevoren overgeven en enorm piekeren. En het heeft ook te maken met familiegedoe uit het ververlende ruzies, conflicten geen prettige sfeer op vakanties e.d. waardoor ik dit soort dingen graag uit te weg ga.lotus77 schreef: ↑02-10-2020 08:29Je bent gewoon goed aan het praten voor jezelf hoe je je gedraagt en weer wil gaan gedragen. Je hebt duidelijk enorme tegenzin en die is groter dan je drang om het normaal aan te pakken.
Als dit nou van dat aanstellerige gedoe was om per se op de Malediven te willen trouwen zonder dat het bruidspaar enige link heeft met dat land, dan zou ik ook bedankt hebben. Maar dit is je broer (!), zijn partner komt daarvandaan, het is niet achterlijk ver rijden, ze bieden zelfs twee overnachtingen aan en jouw vriend gaat blijkbaar vooral rijden en neemt jou al wat uit handen door ideeën te opperen over hoe het in te kleden. Jij: ja maar ik hou niet van reizen!
Is er hier iets aan de hand qua angsstoornis of autistische trekjes? Want dat zou ik een geldige reden vinden, dan kun je echt niet beter. Maar anders zul je echt moeten ophouden met mokken, hoor.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:36
Ik vind bruiloften vreselijk ouderwets en totale onzin, ik vind het geld dat gasten moeten uitgeven belachelijk.
En ik heb last van pijn en prikkels verwerken kan ik ook niet meer zo goed, reizen is echt niet mijn ding. Vakanties ook niet meer.
Maar voor mijn zus of broer zou ik 1x een uitzondering maken. Niet langer gaan dan nodig maar wel gaan. Dan maar overprikkeld met pijn daarna een week van de rel zijn.
Voor niemand anders zou ik dat doen. Alleen voor hen.
Maar ik lees nu dat je eigenlijk je familie kut vind en ook daarom niet wil gaan. Dat kan maar hou rekening met dat je dan zonder familie komt te zitten.
En ik heb last van pijn en prikkels verwerken kan ik ook niet meer zo goed, reizen is echt niet mijn ding. Vakanties ook niet meer.
Maar voor mijn zus of broer zou ik 1x een uitzondering maken. Niet langer gaan dan nodig maar wel gaan. Dan maar overprikkeld met pijn daarna een week van de rel zijn.
Voor niemand anders zou ik dat doen. Alleen voor hen.
Maar ik lees nu dat je eigenlijk je familie kut vind en ook daarom niet wil gaan. Dat kan maar hou rekening met dat je dan zonder familie komt te zitten.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:39
Goh, er komt elke keer een nieuwe reden smoes bij... Houdt niet van reizen, te ver, te lang, te duur, heimwee, geen zin in een bruiloft, slechte familieverhoudingen, en nu ook nog een angststoornis.
Zeg gewoon tegen je broer dat je schijt hebt aan z'n bruiloft. En stop ook meteen met die relatie met je vriend, want je belemmert hem in zijn reispassie.
Zeg gewoon tegen je broer dat je schijt hebt aan z'n bruiloft. En stop ook meteen met die relatie met je vriend, want je belemmert hem in zijn reispassie.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:42
Snap ik ook. Je hoeft het echter niet leuk te vinden, je enige doel is er zonder kleerscheuren vanaf komen. De reis erheen probeer je zo leuk mogelijk te maken, met onderweg je lievelingseten, comfortabele kleren aan, lekker lang douchen in het hotel enzovoort. Op de bruiloft zelf visualiseer je ‘s ochtends dat je in zo’n corona-maanpak zit, en dat elke stomme opmerking van je afglijdt. Anders dan vakantie is een bruiloft niet alleen met familie, dus er zijn bij die 100 gasten vast wel 1 of 2 die niet stom zijn en geen ruziezoeken. Sterker nog: er is beslist een gast te vinden die het ook vreselijk vindt. Probeer die te ontdekken en sleep elkaar er doorheen. Op de terugweg spreek je met je man af dat je minstens een uur mag razen over hoe verschrikkelijk je familie is. En dan ben je alweer thuis!Viva2020 schreef: ↑02-10-2020 08:30Ik snap de reacties. Door jullie reacties realiseer ik mij dat het niet alleen gaat om het reizen en geld, maar ook dat ik mij graag aan de familiegelegenheden onttrek door negatieve ervaringen in het verleden en niet graag lang tijd doorbreng met mijn familie, omdat dat vaak voor ruzies/escalaties zorgt.
Even op je tanden bijten.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:44
Ik heb zelf een samenlevingscontract en testament samen met mijn vriend.Luci_Morgenster schreef: ↑02-10-2020 08:36Ik vind bruiloften vreselijk ouderwets en totale onzin, ik vind het geld dat gasten moeten uitgeven belachelijk.
En ik heb last van pijn en prikkels verwerken kan ik ook niet meer zo goed, reizen is echt niet mijn ding. Vakanties ook niet meer.
Maar voor mijn zus of broer zou ik 1x een uitzondering maken. Niet langer gaan dan nodig maar wel gaan. Dan maar overprikkeld met pijn daarna een week van de rel zijn.
Voor niemand anders zou ik dat doen. Alleen voor hen.
Maar ik lees nu dat je eigenlijk je familie kut vind en ook daarom niet wil gaan. Dat kan maar hou rekening met dat je dan zonder familie komt te zitten.
Volgens notaris heb je daarmee tegenwoordig juridisch alles goed geregeld en is trouwen niet meer nodig.
Ik ben zelf van het mensen vrij laten in waar zij zich prettig bij voelen en voel mij niet gekwetst of afgewezen als iemand niet komt op een gelegenheid die belangrijk voor mij is. Tijdens belangrijke momenten in mijn leven, zoals diploma-uitreiking was ook niet iedereen aanwezig en dat neem ik niemand kwalijk. Je kunt ook je betrokkenheid op andere manieren laten merken en hangt niet af van dat ene moment.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:47
Toepasselijke opmerking passend bij je nicknameTrotter schreef: ↑02-10-2020 08:39Goh, er komt elke keer een nieuwe reden smoes bij... Houdt niet van reizen, te ver, te lang, te duur, heimwee, geen zin in een bruiloft, slechte familieverhoudingen, en nu ook nog een angststoornis.
Zeg gewoon tegen je broer dat je schijt hebt aan z'n bruiloft. En stop ook meteen met die relatie met je vriend, want je belemmert hem in zijn reispassie.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:50
Ik ben wel nieuwsgierig hoeveel forumleden hier getrouwd zijn en voor het de mooiste dag van hun leven was
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:51
wat een slechte toptictitel, je zet mensen volkomen op het verkeerde been
1. Je mag naar Polen, maar let op: doorreis door Duitsland kan niet zomaar, als je uit ZHolland/NHolland/Utrecht komt)
2. Iedereen vindt iets van bruiloften, heel ander onderwerp
3. Heimwee, is dat je echte probleem? Wat kan helpen, is het heel goed voorbereiden, of als je al gaat, vaker naar dezelfde plaats gaan. En, je beseffen dat wat je voelt, heimwee is. En het accepteren, dit hoort bj jou
1. Je mag naar Polen, maar let op: doorreis door Duitsland kan niet zomaar, als je uit ZHolland/NHolland/Utrecht komt)
2. Iedereen vindt iets van bruiloften, heel ander onderwerp
3. Heimwee, is dat je echte probleem? Wat kan helpen, is het heel goed voorbereiden, of als je al gaat, vaker naar dezelfde plaats gaan. En, je beseffen dat wat je voelt, heimwee is. En het accepteren, dit hoort bj jou
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:52
Op de bruiloft van mijn broer kreeg ik een stevige migraine-aanval, met overgeven en de hele bliksemse boel. Ik heb daar medicijnen voor genomen en vond twee andere gasten die ook migraine-patient bleken te zijn en hun doosje rizatriptan aanboden.
De helft van de schoonfamilie kwam uit het buitenland, wat als voordeel heeft dat je altijd een gespreksonderwerp hebt: hoe vind je het hier? Of: leuke schoenen, die hebben ze niet in Nederland.
Dan hebben wij ook nog interessante familie-perikelen waardoor een gezinslid vanwege “angst” niet kon komen. Geloof me: dat kan je niet maken, hangt als een zware wolk boven de dag.
Of je gaat niet. Dan zou ik maar meteen helemaal met je familie breken, want dat komt niet meer goed.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:53
Dat klopt. Daar laat ik hem vrij in.
We hebben het er uitgebreid over gehad en ik heb zoiets als het onoverkomelijk belangrijk is, dan ben ik misschien niet de juiste persoon.
Blijkbaar is het niet onoverkomelijk belangrijk
. Plus als je al veel tijd met elkaar doorbrengt, is het des te interessanter om ook eens zonder elkaar tijd te besteden. Met een vriend op vakantie of zelf op groepsreis. Houdt het ook interessant en spannend.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:55
Volgend jaar?lilalinda schreef: ↑02-10-2020 08:51wat een slechte toptictitel, je zet mensen volkomen op het verkeerde been
1. Je mag naar Polen, maar let op: doorreis door Duitsland kan niet zomaar, als je uit ZHolland/NHolland/Utrecht komt)
2. Iedereen vindt iets van bruiloften, heel ander onderwerp
3. Heimwee, is dat je echte probleem? Wat kan helpen, is het heel goed voorbereiden, of als je al gaat, vaker naar dezelfde plaats gaan. En, je beseffen dat wat je voelt, heimwee is. En het accepteren, dit hoort bj jou
En je vergeet, nare familie en angsstoornis.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:55
Bedankt voor je reactie. Ik wist niet zo snel een andere topictitel te bedenken.lilalinda schreef: ↑02-10-2020 08:51wat een slechte toptictitel, je zet mensen volkomen op het verkeerde been
1. Je mag naar Polen, maar let op: doorreis door Duitsland kan niet zomaar, als je uit ZHolland/NHolland/Utrecht komt)
2. Iedereen vindt iets van bruiloften, heel ander onderwerp
3. Heimwee, is dat je echte probleem? Wat kan helpen, is het heel goed voorbereiden, of als je al gaat, vaker naar dezelfde plaats gaan. En, je beseffen dat wat je voelt, heimwee is. En het accepteren, dit hoort bj jou
Ik weet niet hoe de situatie volgend jaar met corona is. Dat is even afwachten. Misschien lost het probleem vanzelf op.
Het klopt dat een goede voorbereiding helpt, dat stelt gerust.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:56
En dat maakt wat uit?
Ik overduidelijk niet. Je kan gaan of niet. Maar realiseer dat je dan echt banden verbreekt of kapot maakt. En die zijn niet zomaar te lijmen.
Dus stop met elke keer een andere reden erbij te halen.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:57
Not guilty. Ik heb echt een grondige hekel aan bruiloften en vind een samenlevingscontract mooi zat.
Maar ik accepteer ook dat mijn broers en vriendinnen er anders over denken en dat het voor hen wèl belangrijk is. En dat het misschie die enkele dag in het jaar niet gaat om wat ik belangrijk vindt, maar wat iemand anders belangrijk vindt.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:58
Kun je mij uitleggen waarom iemand met een familielid die niet naar een bruiloft komt geen contact meer zou willen hebben? Terwijl diegene voor de rest normaal contact heeft en betrokken is bij diegene?xynix schreef: ↑02-10-2020 08:52Op de bruiloft van mijn broer kreeg ik een stevige migraine-aanval, met overgeven en de hele bliksemse boel. Ik heb daar medicijnen voor genomen en vond twee andere gasten die ook migraine-patient bleken te zijn en hun doosje rizatriptan aanboden.
De helft van de schoonfamilie kwam uit het buitenland, wat als voordeel heeft dat je altijd een gespreksonderwerp hebt: hoe vind je het hier? Of: leuke schoenen, die hebben ze niet in Nederland.
Dan hebben wij ook nog interessante familie-perikelen waardoor een gezinslid vanwege “angst” niet kon komen. Geloof me: dat kan je niet maken, hangt als een zware wolk boven de dag.
Of je gaat niet. Dan zou ik maar meteen helemaal met je familie breken, want dat komt niet meer goed.
vrijdag 2 oktober 2020 om 09:00
Als je dat niet snapt, kom op.
Wat is dit voor een raar gedoe?
vrijdag 2 oktober 2020 om 09:01
Viva2020 schreef: ↑02-10-2020 08:44Ik heb zelf een samenlevingscontract en testament samen met mijn vriend.
Volgens notaris heb je daarmee tegenwoordig juridisch alles goed geregeld en is trouwen niet meer nodig.
Ik ben zelf van het mensen vrij laten in waar zij zich prettig bij voelen en voel mij niet gekwetst of afgewezen als iemand niet komt op een gelegenheid die belangrijk voor mij is. Tijdens belangrijke momenten in mijn leven, zoals diploma-uitreiking was ook niet iedereen aanwezig en dat neem ik niemand kwalijk. Je kunt ook je betrokkenheid op andere manieren laten merken en hangt niet af van dat ene moment.
Ik snap dat je niet wil trouwen, ik snap dat je niet van reizen houdt, ik snap dat je geen waardeoordeel hangt aan aanwezigheid op een feest. Wat ik niet snap is je gezeur erover. Het is heel duidelijk dat je absoluut niet wil gaan. Zeg dat dan gewoon tegen je broer. Maar accepteer dan ook de eventuele consequenties.
