Psyche
alle pijlers
(C)ptss
dinsdag 18 september 2018 om 15:21
Hoe ga jij er mee om? Ik weet pas 1 jaar dat ik dit heb na vele onderzoeken. Emdr is niet geheel goed gegaan en al een paar dagen zakt de moed in mijn schoenen voor studeren, werken omdat ik me zo overprikkeld voelt.
Ik heb therapie maar soms val ik terug. Hoe doe jij het? Complexe ptss is soms zo lastig...
Ik heb therapie maar soms val ik terug. Hoe doe jij het? Complexe ptss is soms zo lastig...
dinsdag 18 september 2018 om 15:25
Ik heb nu al een paar maanden geen therapie vanwege andere medische redenen en dat valt me best zwaar, want emdr helpt bij mij juist erg goed 
Merk dat ik door mijn huidige probleem toch een aantal dingen herbeleef en met mijn neus op de feiten wordt gedrukt m.b.t. dat er toch flink wat schade zit.
Ook merk ik dat ik met elke nieuwe traumatische gebeurtenis meer afgemat raak. Ze zeggen wel eens dat je daar sterk van wordt en er dan volgende keer beter mee om kunt gaan, maar ik merk alleen maar dat vechten me steeds moeilijker valt.
Weet niet of je hier wat aan hebt, dacht ik typ wat van me af. Cptss hier.
Merk dat ik door mijn huidige probleem toch een aantal dingen herbeleef en met mijn neus op de feiten wordt gedrukt m.b.t. dat er toch flink wat schade zit. Ook merk ik dat ik met elke nieuwe traumatische gebeurtenis meer afgemat raak. Ze zeggen wel eens dat je daar sterk van wordt en er dan volgende keer beter mee om kunt gaan, maar ik merk alleen maar dat vechten me steeds moeilijker valt.
Weet niet of je hier wat aan hebt, dacht ik typ wat van me af. Cptss hier.
dinsdag 18 september 2018 om 15:30
Hai! Het is heel lang goed gegaan tot ik te veel stress krijg doe een zware studie wat ik heel graag wilt voortzetten. Emdr heeft wel wat scherpe randen weggehaald maar op den duur mij ook enorm gedesoriënteerd waardoor ik op een schooldag hele dag flashbacks had en dissociatie.Zeeepje schreef: ↑18-09-2018 15:25Ik heb nu al een paar maanden geen therapie vanwege andere medische redenen en dat valt me best zwaar, want emdr helpt bij mij juist erg goed
Ook merk ik dat ik met elke nieuwe traumatische gebeurtenis meer afgemat raak. Ze zeggen wel eens dat je daar sterk van wordt en er dan volgende keer beter mee om kunt gaan, maar ik merk alleen maar dat vechten me steeds moeilijker valt.
Weet niet of je hier wat aan hebt, dacht ik typ wat van me af. Cptss hier.
Wat vervelend dat je geen therapie hebt op het moment het is helaas toch een levenlangsdingetje..
Helaas loop ik hier dus ook tegen aan het besef dat ik ook erg beschadigd ben en triggers heb wat me afmat.
dinsdag 18 september 2018 om 17:34
Wel eens van gehoord idd ik hoor er wisselende verhalen over een gaat wel goed andere niet.
dinsdag 18 september 2018 om 18:21
Mijn grootste PTSS-probleem op dit moment is uitputting, omdat ik ca. 85% van de tijd hyperalert ben. Ik denk onbewust dat mijn leven, dat ik een paar jaar na een heftige crisis weer min of meer heb opgebouwd, ineens weer in kan storten.
Ik had vorige week mijn eerste EMDR-sessie op twee van de tientallen traumatiserende beelden, we hebben het een halfjaar zorgvuldig voorbereid. Ik vond het wel aangenaam, het luchtte op.
Praktisch uit die uitputting zich in dat ik met geen mogelijkheid wakker kan worden. De eerste uren in de ochtend zijn een hel voor mij, elke dag. Zodra ik de deur uit ben dan gaat het wel weer.
Ik had vorige week mijn eerste EMDR-sessie op twee van de tientallen traumatiserende beelden, we hebben het een halfjaar zorgvuldig voorbereid. Ik vond het wel aangenaam, het luchtte op.
Praktisch uit die uitputting zich in dat ik met geen mogelijkheid wakker kan worden. De eerste uren in de ochtend zijn een hel voor mij, elke dag. Zodra ik de deur uit ben dan gaat het wel weer.
dinsdag 18 september 2018 om 18:28
Castorp schreef: ↑18-09-2018 18:21Mijn grootste PTSS-probleem op dit moment is uitputting, omdat ik ca. 85% van de tijd hyperalert ben. Ik denk onbewust dat mijn leven, dat ik een paar jaar na een heftige crisis weer min of meer heb opgebouwd, ineens weer in kan storten.
Ik had vorige week mijn eerste EMDR-sessie op twee van de tientallen traumatiserende beelden, we hebben het een halfjaar zorgvuldig voorbereid. Ik vond het wel aangenaam, het luchtte op.
Praktisch uit die uitputting zich in dat ik met geen mogelijkheid wakker kan worden. De eerste uren in de ochtend zijn een hel voor mij, elke dag. Zodra ik de deur uit ben dan gaat het wel weer.
Herken die vermoeidheid wel idd!
Werk je of studeer je er ook bij?
dinsdag 18 september 2018 om 18:35
Ja het is een bekend iets he, ik vind het superirritant. Ik ben dankbaar dat ik wel kan slapen, maar doodmoe wakker worden is gewoon niet tof. Ik droom ook heel intens, antidepressiva maken dat nog erger.
Ik werk 32 uur op academisch niveau, maar dat valt me zwaar. Mijn resultaten en beoordelingen zijn heel erg goed, maar het voelt anders. Ik krijg er ook geen voldaan gevoel van, ik ben blij met de afleiding en ik heb het nodig om onder de mensen te zijn, maar tegelijk sloopt het me.
Ik werk 32 uur op academisch niveau, maar dat valt me zwaar. Mijn resultaten en beoordelingen zijn heel erg goed, maar het voelt anders. Ik krijg er ook geen voldaan gevoel van, ik ben blij met de afleiding en ik heb het nodig om onder de mensen te zijn, maar tegelijk sloopt het me.
dinsdag 18 september 2018 om 19:41
Ik heb helemaal geen medicijn nooit gehad. Wel stoer dat je functioneert op academisch niveau. Ik koos door extreme faalangst altijd voor alles onder mijn niveau werk op mbo niveau maar heb een wo denk niveau. Doe nu een deeltijd hbo opleiding en maar door faalangst ben ik moe van het eeuwig stampen en stampen en denken dat ik het niet kan....Castorp schreef: ↑18-09-2018 18:35Ja het is een bekend iets he, ik vind het superirritant. Ik ben dankbaar dat ik wel kan slapen, maar doodmoe wakker worden is gewoon niet tof. Ik droom ook heel intens, antidepressiva maken dat nog erger.
Ik werk 32 uur op academisch niveau, maar dat valt me zwaar. Mijn resultaten en beoordelingen zijn heel erg goed, maar het voelt anders. Ik krijg er ook geen voldaan gevoel van, ik ben blij met de afleiding en ik heb het nodig om onder de mensen te zijn, maar tegelijk sloopt het me.
Het is uitputtend zeker ook voor jou...
dinsdag 18 september 2018 om 19:52
dinsdag 18 september 2018 om 20:13
Daar is weinig stoers aan hoor, ik heb gewoon geluk gehad op dat gebied. Het kan ook juist zwaarder zijn om onder je niveau te werken. Ik vind het knap van je dat je werk en een opleiding combineert. Hopelijk gaat het je lukken om wat liever tegen jezelf te zijn, dat ook als je het 'niet zou kunnen', je nog net zo waardevol bent. Er is geen opleiding of gebrek daaraan die daar wat aan verandert, en je bent hartstikke moedig dat je het probeert.Lavendel2 schreef: ↑18-09-2018 19:41Wel stoer dat je functioneert op academisch niveau. Ik koos door extreme faalangst altijd voor alles onder mijn niveau werk op mbo niveau maar heb een wo denk niveau. Doe nu een deeltijd hbo opleiding en maar door faalangst ben ik moe van het eeuwig stampen en stampen en denken dat ik het niet kan....
dinsdag 18 september 2018 om 20:37
Rottig zeg! Ga even bij de huisarts langs, 'ontwrichtend' is niet goed. Ondertussen kun je jezelf misschien wat geruststellen door je te realiseren dat het gedachten zijn, 'gewoon' onverwerkte herinneringen. Door die confrontatie zagen ze hun kans schoon om weer in je werkgeheugen terug te komen, zodat jij er alsnog wat mee gaat doen. Als je je nu veilig voelt en in staat om die rottigheid onder ogen te zien, dan kun je het verwerken, integreren in je leven, en weer door. Misschien heb je daar wat professionele hulp bij nodig, maar een leven lang ellende is zeker niet het enige scenario vanaf nu. Sterkte!Franky77 schreef: ↑18-09-2018 19:52Bedankt voor de antwoorden. Ik lees graag mee op het topic. Herken wel het eea. Afgelopen donderdag bijv had ik een confrontatie met verleden. Dagenlang piekeren/terugdenken aan en spanningshoofdpijn tot gevolg. Hoop dat het ‘vanzelf’ minder wordt, dit was echt ontwrichtend. Succes allemaal.
dinsdag 18 september 2018 om 22:45
Dank je! Ik heb minstens 1x per week dat ik me wil uitschrijven omdat ik me dood pieker over mijn kunnen.Castorp schreef: ↑18-09-2018 20:13Daar is weinig stoers aan hoor, ik heb gewoon geluk gehad op dat gebied. Het kan ook juist zwaarder zijn om onder je niveau te werken. Ik vind het knap van je dat je werk en een opleiding combineert. Hopelijk gaat het je lukken om wat liever tegen jezelf te zijn, dat ook als je het 'niet zou kunnen', je nog net zo waardevol bent. Er is geen opleiding of gebrek daaraan die daar wat aan verandert, en je bent hartstikke moedig dat je het probeert.
Ja onder mijn niveau werken is vreselijk vooral als je als een idioot behandeld word haha
maandag 15 oktober 2018 om 17:45
@Zeeepje, fijn dat er nog iemand leeft hier
Tja, waar te beginnen. Lang verhaal, dus ik beperk het even tot de laatste weken.
Ik heb C-PTSS opgelopen na een behoorlijk destructieve relatie die me min of meer ge-hertraumtiseerd heeft. Sindsdien kamp ik met klachten die ik nog nooit in mijn leven heb meegemaakt (paniek-aanvallen, enorme angsten, woede-uitbarstingen, huilbuien etc). Het zal jullie wellicht bekend voorkomen (?)
Na lang wachten heb ik dan uiteindelijk een therapeut gevonden die me kan helpen. Ik heb pas drie sessies gehad dus ik kan er nog niet veel over zeggen, maar sinds de laatste sessie heb ik ineens een enorme terugval.
Het ging namelijk net een beetje beter met me, de permanente stress was gezakt, ik kon me weer enigszins ontspannen en dacht niet meer voortdurend aan wat me was overkomen. Maar sinds vrijdag voel ik alsof het allemaal gister gebeurd is. Ik voel me vreselijk onveilig en vernederd. Ik heb huilbuien en ben emotioneel enorm prikkelbaar. Ik schrik daar nogal van.
Nu weet ik dat het eerst even erger kan worden met therapie, voordat het beter wordt, maar ik merk dat ik me dit keer niet prettig voelde bij de psych. Hij interrumpeerde me met regelmaat, leek niet echt te luisteren en ik voelde me (achteraf) niet erg serieus genomen en eigenlijk een beetje vernederd.
Hoe is therapie voor jullie? Hebben jullie er wat aan? Heb je lang moeten zoeken naar een fijne psych?
Tja, waar te beginnen. Lang verhaal, dus ik beperk het even tot de laatste weken.
Ik heb C-PTSS opgelopen na een behoorlijk destructieve relatie die me min of meer ge-hertraumtiseerd heeft. Sindsdien kamp ik met klachten die ik nog nooit in mijn leven heb meegemaakt (paniek-aanvallen, enorme angsten, woede-uitbarstingen, huilbuien etc). Het zal jullie wellicht bekend voorkomen (?)
Na lang wachten heb ik dan uiteindelijk een therapeut gevonden die me kan helpen. Ik heb pas drie sessies gehad dus ik kan er nog niet veel over zeggen, maar sinds de laatste sessie heb ik ineens een enorme terugval.
Het ging namelijk net een beetje beter met me, de permanente stress was gezakt, ik kon me weer enigszins ontspannen en dacht niet meer voortdurend aan wat me was overkomen. Maar sinds vrijdag voel ik alsof het allemaal gister gebeurd is. Ik voel me vreselijk onveilig en vernederd. Ik heb huilbuien en ben emotioneel enorm prikkelbaar. Ik schrik daar nogal van.
Nu weet ik dat het eerst even erger kan worden met therapie, voordat het beter wordt, maar ik merk dat ik me dit keer niet prettig voelde bij de psych. Hij interrumpeerde me met regelmaat, leek niet echt te luisteren en ik voelde me (achteraf) niet erg serieus genomen en eigenlijk een beetje vernederd.
Hoe is therapie voor jullie? Hebben jullie er wat aan? Heb je lang moeten zoeken naar een fijne psych?
maandag 15 oktober 2018 om 18:00
Kan je de psych daarop attent maken? Zou ik wel doen. (als ik al Mn lef eerst verzameld had).Ira-Z schreef: ↑15-10-2018 17:45@Zeeepje, fijn dat er nog iemand leeft hier
Tja, waar te beginnen. Lang verhaal, dus ik beperk het even tot de laatste weken.
Ik heb C-PTSS opgelopen na een behoorlijk destructieve relatie die me min of meer ge-hertraumtiseerd heeft. Sindsdien kamp ik met klachten die ik nog nooit in mijn leven heb meegemaakt (paniek-aanvallen, enorme angsten, woede-uitbarstingen, huilbuien etc). Het zal jullie wellicht bekend voorkomen (?)
Na lang wachten heb ik dan uiteindelijk een therapeut gevonden die me kan helpen. Ik heb pas drie sessies gehad dus ik kan er nog niet veel over zeggen, maar sinds de laatste sessie heb ik ineens een enorme terugval.
Het ging namelijk net een beetje beter met me, de permanente stress was gezakt, ik kon me weer enigszins ontspannen en dacht niet meer voortdurend aan wat me was overkomen. Maar sinds vrijdag voel ik alsof het allemaal gister gebeurd is. Ik voel me vreselijk onveilig en vernederd. Ik heb huilbuien en ben emotioneel enorm prikkelbaar. Ik schrik daar nogal van.
Nu weet ik dat het eerst even erger kan worden met therapie, voordat het beter wordt, maar ik merk dat ik me dit keer niet prettig voelde bij de psych. Hij interrumpeerde me met regelmaat, leek niet echt te luisteren en ik voelde me (achteraf) niet erg serieus genomen en eigenlijk een beetje vernederd.
Hoe is therapie voor jullie? Hebben jullie er wat aan? Heb je lang moeten zoeken naar een fijne psych?
maandag 15 oktober 2018 om 18:17
maandag 15 oktober 2018 om 18:55
Super goed van je! Hoop dat ie er wat mee kan.Ira-Z schreef: ↑15-10-2018 18:17@Franky,
Ja, daar heb ik over nagedacht en dat ga ik zeker doen. Want ik wil me juist bij een psych wel veilig kunnen voelen, zeker nu die veiligheid zo wankel is in mezelf.
Ik heb 4 maanden moeten wachten op hulp en ik ga dus ook niet zomaar overstappen... Dan kan ik wéér zo lang wachten
dinsdag 16 oktober 2018 om 18:31
Ik ben er weer! Ira z heftig verhaal.. her trauma is vreselijk.
Ik zie mijn therapeut in december weer. Ondertussen heb ik enorme faalangst met hoogbegaafdheid en c ptss zucht ik ben een conceptuele denker.. heel lastig op mijn opleiding theorie toets blokkeer ik of ik zou wil of niet. Ik ga nu training hier in krijgen met familie opstelling dus geen idee of dit helpt.
Iemand hier ervaring mee?
Ik zie mijn therapeut in december weer. Ondertussen heb ik enorme faalangst met hoogbegaafdheid en c ptss zucht ik ben een conceptuele denker.. heel lastig op mijn opleiding theorie toets blokkeer ik of ik zou wil of niet. Ik ga nu training hier in krijgen met familie opstelling dus geen idee of dit helpt.
Iemand hier ervaring mee?
woensdag 17 oktober 2018 om 12:20
woensdag 17 oktober 2018 om 12:34
Hey, ik lees ook mee. Hier denk ik ongeveer dezelfde ervaring. Her traumatisering na destructieve relatie. Sinds 2 maanden emdr. Al het bovenstaande is erg herkenbaarIra-Z schreef: ↑15-10-2018 17:45@Zeeepje, fijn dat er nog iemand leeft hier
Tja, waar te beginnen. Lang verhaal, dus ik beperk het even tot de laatste weken.
Ik heb C-PTSS opgelopen na een behoorlijk destructieve relatie die me min of meer ge-hertraumtiseerd heeft. Sindsdien kamp ik met klachten die ik nog nooit in mijn leven heb meegemaakt (paniek-aanvallen, enorme angsten, woede-uitbarstingen, huilbuien etc). Het zal jullie wellicht bekend voorkomen (?)
