Psyche
alle pijlers
CPTSS en blijvende onrust
maandag 11 maart 2024 om 01:26
Hoi allemaal,
Graag hoor ik of jullie je in mijn verhaal herkennen en wellicht tips hebben.
Mijn kindertijd en Jeugd is traumatisch geweest. Ik wilde niks liever dan 'normaal' zijn en zodra het kon begon ik met bouwen aan een 'normaal' leven: diploma, goede baan, een kind en een leuk huis.
Uiteraard kwam ik mijzelf weer tegen. Ik kreeg angst- en paniekaanvallen en leefde constant onder spanning. Uiteindelijk heb ik een EMDR traject doorlopen bij een GGZ instelling, zowel in groepsvorm als individueel. Ik werd gediagnosticeerd met complexe PTSS maar aan het eind van het traject ook genezen verklaard. De kleine triggers die me flashbacks gaven zijn ook echt weg, maar dat eeuwige onrustige gevoel blijft. Alsof ik constant onder spanning sta, alsof mijn lichaam niet kan functioneren zonder de angst en spanning van vroeger.
Enorm irritant. Iemand die in een soortgelijke situatie heeft gezeten en tips heeft? Een vervolgtherapie? Als allerlaatste redmiddel overweeg ik medicatie, maar dat wil ik liever niet. Mede omdat ik ook een eetstoornis heb en bang ben dat ik aankom en ook omdat ik niet afhankelijk wil zijn.
Graag hoor ik of jullie je in mijn verhaal herkennen en wellicht tips hebben.
Mijn kindertijd en Jeugd is traumatisch geweest. Ik wilde niks liever dan 'normaal' zijn en zodra het kon begon ik met bouwen aan een 'normaal' leven: diploma, goede baan, een kind en een leuk huis.
Uiteraard kwam ik mijzelf weer tegen. Ik kreeg angst- en paniekaanvallen en leefde constant onder spanning. Uiteindelijk heb ik een EMDR traject doorlopen bij een GGZ instelling, zowel in groepsvorm als individueel. Ik werd gediagnosticeerd met complexe PTSS maar aan het eind van het traject ook genezen verklaard. De kleine triggers die me flashbacks gaven zijn ook echt weg, maar dat eeuwige onrustige gevoel blijft. Alsof ik constant onder spanning sta, alsof mijn lichaam niet kan functioneren zonder de angst en spanning van vroeger.
Enorm irritant. Iemand die in een soortgelijke situatie heeft gezeten en tips heeft? Een vervolgtherapie? Als allerlaatste redmiddel overweeg ik medicatie, maar dat wil ik liever niet. Mede omdat ik ook een eetstoornis heb en bang ben dat ik aankom en ook omdat ik niet afhankelijk wil zijn.
maandag 11 maart 2024 om 10:04
Hier ook c-ptss, mij is in de tijd van therapie verteld dat er altijd "rest schade" (als in onrust/sneller van slag zijn door situaties) zal blijven. Omdat het lichaam hier gevoeliger voor is.
Ik gebruik geen medicatie, heb mijn leven aangepast: meer rust momenten, verminderde prikkels en per dag kijken wat er lukt.
Ik gebruik geen medicatie, heb mijn leven aangepast: meer rust momenten, verminderde prikkels en per dag kijken wat er lukt.
maandag 11 maart 2024 om 11:23
Ook hier, helaas, herkenning. 5 jaar geleden gediagnosticeerd en inmiddels 3x opnieuw in therapie geweest. Ik heb schematherapie gevolgd en 3x EMDR waarbij de laatste keer bij PsyTrec. Helaas nog altijd de diagnose ptss en ook ik merk continue spanning, onrust, kort lontje, niet goed kunnen schakelen, overzicht missen, concentratie problemen, drukte en harde geluiden niet kunnen verdragen (enz enz). Ik zit wel al geruime tijd aan de anti depressiva, maar dit haalt enkel de scherpe randjes eraf.
maandag 11 maart 2024 om 12:52
Hier ook C ptss vaak en snel onrustig het zijn restschades die in stressvolle situaties te voorschijn komen geen medicatie. Vooral sporten en rust niet te veel prikkels willen al begrijpt mijn partner niet altijd dat ik soms gewoon echt alleen alleen dag wil hebben..
Psychomotorische en of haptotherapie zou je nog naar kunnen kijken lichaams werk trauma zit vaak ook in je lijf en niet alleen in het hoofd vaak wordt er alleen aan het laatste gewerkt! Sporten heeft mij erg geholpen.
Psychomotorische en of haptotherapie zou je nog naar kunnen kijken lichaams werk trauma zit vaak ook in je lijf en niet alleen in het hoofd vaak wordt er alleen aan het laatste gewerkt! Sporten heeft mij erg geholpen.
woensdag 13 maart 2024 om 02:52
Niet fijn om te lezen dat ik niet de enige ben maar ik ben wel blij met de herkenning.
@Flowepower1991 Knap dat je rust momenten kan inbouwen. Mij lukt dat nog niet tot het moment dat ik mezelf heb uitgeput
@uggs, heeft de schematherapie geholpen? En is het makkelijker hanteerbaar met medicatie? Ik ben op het moment erg bezig met wat medicatie mij oplevert t.o.v. de bijwerkingen. Hoe ervaar jij die?
@eefje, dat gevoel heb ik ook. De trauma's zijn wel naar de achtergrond maar m'n lichaam lijkt het niet te snappen
@lavendel22, sport je elke dag? Ik vind het moeilijk een balans te vinden naast een kind, drukke baan, hond, LAT relatie en sociale contacten. Ik merk dat ik vlucht in bezigheden en dat ik de rust die ik nodig heb, vermijd of simpelweg geen tijd voor heb
@Flowepower1991 Knap dat je rust momenten kan inbouwen. Mij lukt dat nog niet tot het moment dat ik mezelf heb uitgeput
@uggs, heeft de schematherapie geholpen? En is het makkelijker hanteerbaar met medicatie? Ik ben op het moment erg bezig met wat medicatie mij oplevert t.o.v. de bijwerkingen. Hoe ervaar jij die?
@eefje, dat gevoel heb ik ook. De trauma's zijn wel naar de achtergrond maar m'n lichaam lijkt het niet te snappen
@lavendel22, sport je elke dag? Ik vind het moeilijk een balans te vinden naast een kind, drukke baan, hond, LAT relatie en sociale contacten. Ik merk dat ik vlucht in bezigheden en dat ik de rust die ik nodig heb, vermijd of simpelweg geen tijd voor heb
woensdag 13 maart 2024 om 06:21
Die uitputting herken ik. Ik zit nu thuis. Sporten lukt me niet, terwijl ik dat altijd wel (vrij dwangmatig denk ik nu) deed.
Je vroeg het aan iemand anders maar ik ben in okt gestart met antidepressiva (Citalopram). Dat wilde ik eigenlijk echt niet, maar ik moest toen wel iets ivm somberheid en angsten. Bijwerkingen waren voor mij vooral enkele weken extra hoofdpijn en enorm gapen. Ik weet niet of het geholpen heeft. Ik ben wel wat minder somber en angstig, maar ik zit nu ook enorm in m'n eigen bubbel (thuis van werk, relatie gesneuveld) waarin ik dus heel veel triggers vermijd. Dus tja wat is wat. Ik ben overigens nu alweer aan het afbouwen omdat ik vond dat ik heel snel aankwam in gewicht, maar ja, ik kan dus ook niet sporten nu en ik kon mijn supernette eetpatroon ook een tijd niet volhouden, dus ook: wat is wat.
Hebben jullie ook last van dat je vind dat je altijd nuttig bezig moet zijn? Dus dat ontspannen daardoor ook niet goed lukt? Ik put mezelf daar helemaal mee uit.
Je vroeg het aan iemand anders maar ik ben in okt gestart met antidepressiva (Citalopram). Dat wilde ik eigenlijk echt niet, maar ik moest toen wel iets ivm somberheid en angsten. Bijwerkingen waren voor mij vooral enkele weken extra hoofdpijn en enorm gapen. Ik weet niet of het geholpen heeft. Ik ben wel wat minder somber en angstig, maar ik zit nu ook enorm in m'n eigen bubbel (thuis van werk, relatie gesneuveld) waarin ik dus heel veel triggers vermijd. Dus tja wat is wat. Ik ben overigens nu alweer aan het afbouwen omdat ik vond dat ik heel snel aankwam in gewicht, maar ja, ik kan dus ook niet sporten nu en ik kon mijn supernette eetpatroon ook een tijd niet volhouden, dus ook: wat is wat.
Hebben jullie ook last van dat je vind dat je altijd nuttig bezig moet zijn? Dus dat ontspannen daardoor ook niet goed lukt? Ik put mezelf daar helemaal mee uit.
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 13-03-2024 09:52
4.03% gewijzigd
woensdag 13 maart 2024 om 09:29
Schematherapie heeft me inzichten gegeven, maar was ook niet het ei van Columbus zeg maar. Ik ben me nu wel bewust van mijn coping, maar dan weer niet tov de ptss.
Eefje, ik ben zo blij dat je dat zegt! Precies dat heb ik dus ook. Continue nuttig bezig moeten zijn, daardoor mezelf weer compleet overvragen, dus voel ik me ellendig, ga ik nog meer doen en kom in een vicieuze cirkel, maar vind het zó moeilijk om het niet te doen. Is voor mij overigens ook een vorm van vermijding…
Citalopram heb ik ook, het helpt de scherpe randjes van de depressie af te halen, maar doet, naar mijn idee, relatief weinig voor de ptss. Maargoed, het is dan ook een antidepressiva.
Eefje, ik ben zo blij dat je dat zegt! Precies dat heb ik dus ook. Continue nuttig bezig moeten zijn, daardoor mezelf weer compleet overvragen, dus voel ik me ellendig, ga ik nog meer doen en kom in een vicieuze cirkel, maar vind het zó moeilijk om het niet te doen. Is voor mij overigens ook een vorm van vermijding…
Citalopram heb ik ook, het helpt de scherpe randjes van de depressie af te halen, maar doet, naar mijn idee, relatief weinig voor de ptss. Maargoed, het is dan ook een antidepressiva.
woensdag 13 maart 2024 om 10:20
https://polyvagaalplatform.nl/
Echt lieve mensen, lees dit eens. Sta ervoor open.
Ik ben dus jaren en jaren in en uit therapie geweest. Meerdere langdurige opnames, meerdere crisisopnames, uitbehandeld in de reguliere ggz. Te complex voor psytrec of TCNL. En toen ging ik werken met de polyvagaaltheorie. En ik heb bijna nergens last meer van. Ik ben doorgaans ontspannen. Echt waar.
Echt lieve mensen, lees dit eens. Sta ervoor open.
Ik ben dus jaren en jaren in en uit therapie geweest. Meerdere langdurige opnames, meerdere crisisopnames, uitbehandeld in de reguliere ggz. Te complex voor psytrec of TCNL. En toen ging ik werken met de polyvagaaltheorie. En ik heb bijna nergens last meer van. Ik ben doorgaans ontspannen. Echt waar.
woensdag 13 maart 2024 om 10:48
Heel interessant, dank je, ik ga er meer over lezen. Concept is niet nieuw voor mij, wel dat het zo heet.GreenLadyFern schreef: ↑13-03-2024 10:20https://polyvagaalplatform.nl/
Echt lieve mensen, lees dit eens. Sta ervoor open.
Ik ben dus jaren en jaren in en uit therapie geweest. Meerdere langdurige opnames, meerdere crisisopnames, uitbehandeld in de reguliere ggz. Te complex voor psytrec of TCNL. En toen ging ik werken met de polyvagaaltheorie. En ik heb bijna nergens last meer van. Ik ben doorgaans ontspannen. Echt waar.
Wat fijn dat het na zoveel omzwervingen zo goed heeft geholpen bij jou!
https://polyvagaalplatform.nl/polyvagaal/
Is er een van de boeken hier die je zou aanraden? Of een heel ander boek misschien?
woensdag 13 maart 2024 om 11:21
Ik heb met mijn therapeute samen gewerkt uit het boek de polyvagaaltheorie in therapie. Daarnaast ook het Safe and Sound protocol doorlopen, wat eigenlijk uren luisteren naar blikkerige jaren 80 muziek is terwijl je kleurt of borduurt of whatever. 
Doordat ik me hierdoor veiliger ben gaan voelen ben ik meer gaan samenwerken met gedissocieerde delen - zonder dus te dissocieren. Heel bijzonder.
Doordat ik me hierdoor veiliger ben gaan voelen ben ik meer gaan samenwerken met gedissocieerde delen - zonder dus te dissocieren. Heel bijzonder.
woensdag 13 maart 2024 om 11:27
Oh dat nuttig bezig zijn herken ik zo goed! Ik heb jaren niet naar m'n grenzen geluisterd, hierdoor vind ik ziekmelden op m'n werk ook zo moeilijk. Ik ben weinig ziek, maar als ik het wel ben dan denk ik altijd nog "ik kan toch best achter m'n laptop zitten"? En ik kom er altijd te laat achter dat ik weer over m'n grens gegaan ben.
Knuffel!
Knuffel!
donderdag 14 maart 2024 om 10:18
Nee ik sport niet iedere dag ik sport 4x kracht per week en voor mijn werk loop ik veel. Ik werk 32 uur er naast maar ik moet eerlijk zijn ik heb geen kinderen alleen me partner en sociale contacten ik heb het er in leren bouwen ook met het idee dat het me goed doet en stress verlaagt maar iedereen doet dit anders natuurlijk misschien is er wel iets anders wat voor jou beter werkt en past in jouw levenstijl die je nu hebt. Ik vluchtte ook altijd en deed veel te veel hooi op me vork nemen ik ben langzaam aan het bouwen aan een betere balans maar daardoor ben ik ook veel oude vrienden kwijt geraakt hierdoor meer voor mijzelf te kiezen het is goed zo!Saphi schreef: ↑13-03-2024 02:52Niet fijn om te lezen dat ik niet de enige ben maar ik ben wel blij met de herkenning.
@Flowepower1991 Knap dat je rust momenten kan inbouwen. Mij lukt dat nog niet tot het moment dat ik mezelf heb uitgeput
@uggs, heeft de schematherapie geholpen? En is het makkelijker hanteerbaar met medicatie? Ik ben op het moment erg bezig met wat medicatie mij oplevert t.o.v. de bijwerkingen. Hoe ervaar jij die?
@eefje, dat gevoel heb ik ook. De trauma's zijn wel naar de achtergrond maar m'n lichaam lijkt het niet te snappen
@lavendel22, sport je elke dag? Ik vind het moeilijk een balans te vinden naast een kind, drukke baan, hond, LAT relatie en sociale contacten. Ik merk dat ik vlucht in bezigheden en dat ik de rust die ik nodig heb, vermijd of simpelweg geen tijd voor heb
donderdag 14 maart 2024 om 10:26
Heb je een heel traject gehad bij psystrec intern of online? Partner in coronatijd online, maar dat heeft zijn cptss alleen maar verergerd. En ze bleven pushen om nog meer afspraken en dat hij zich echt beter moest voelen. Geen goede ervaring mee dus.uggs schreef: ↑11-03-2024 11:23Ook hier, helaas, herkenning. 5 jaar geleden gediagnosticeerd en inmiddels 3x opnieuw in therapie geweest. Ik heb schematherapie gevolgd en 3x EMDR waarbij de laatste keer bij PsyTrec. Helaas nog altijd de diagnose ptss en ook ik merk continue spanning, onrust, kort lontje, niet goed kunnen schakelen, overzicht missen, concentratie problemen, drukte en harde geluiden niet kunnen verdragen (enz enz). Ik zit wel al geruime tijd aan de anti depressiva, maar dit haalt enkel de scherpe randjes eraf.
donderdag 14 maart 2024 om 12:48
Ik ben intern geweest (gelukkig!) ik had 2 dagen, maar helaas verlenging gekregen na de twee dagen. De andere 2 dagen waren online, daar heb ik echt duidelijk minder aan gehad dan de interne dagen. Ze willen het liefst zoveel mogelijk online de trajecten doen, tenzij dit om bepaalde redenen echt niet mogelijk is. Omdat ik al eerder ambulante EMDR heb gehad die onvoldoende heeft gewerkt en mijn achtergrond van de ptss hebben ze besloten dat het beter was dat ik intern was.
donderdag 14 maart 2024 om 13:30
Vervelend dat het jou ook niet gebracht heeft wat ze beloven.uggs schreef: ↑14-03-2024 12:48Ik ben intern geweest (gelukkig!) ik had 2 dagen, maar helaas verlenging gekregen na de twee dagen. De andere 2 dagen waren online, daar heb ik echt duidelijk minder aan gehad dan de interne dagen. Ze willen het liefst zoveel mogelijk online de trajecten doen, tenzij dit om bepaalde redenen echt niet mogelijk is. Omdat ik al eerder ambulante EMDR heb gehad die onvoldoende heeft gewerkt en mijn achtergrond van de ptss hebben ze besloten dat het beter was dat ik intern was.
Hij zou 1 of 2 weken intern moeten was toen sprake van. Weet het niet meer precies. Maar online was beter omdat er nog andere gezondheidsissues spelen waardoor hij intern toch geen heel dagprogramma mee kon doen. Thuis kon hij dan uitloggen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
