Psyche
alle pijlers
de 'jus' van het leven
woensdag 24 december 2008 om 10:51
Zit nu weer een tijdje in zo'n bui dat ik het leven weinig bevredigend vind. Ik doe mijn ding, het is allemaal ok, de dagen gaan voorbij...Maar ik mis een gevoel van bevlogenheid, een gevoel dat het leven de moeite waard is, dat ik kan genieten van kleine dingen. Net alsof mijn leven bestaat uit een bord aardappels, maar dat de jus er niet is die het net even wat sappiger maakt.
Te vaak zoek ik naar dingen buiten mezelf om toch die bevrediging te bereiken, maar dat wil niet zo lukken. Ik denk dat het van binnen zit, maar weet niet goed wat ik moet doen.
Herkent iemand dit? En hoe zorgen jullie voor 'jus'?
Te vaak zoek ik naar dingen buiten mezelf om toch die bevrediging te bereiken, maar dat wil niet zo lukken. Ik denk dat het van binnen zit, maar weet niet goed wat ik moet doen.
Herkent iemand dit? En hoe zorgen jullie voor 'jus'?
woensdag 24 december 2008 om 10:54
Realiseren wat je ècht belangrijk vindt, en hoe jouw leven daar nu aan voldoet. Misschien komen hier punten uit die je wilt verbeteren, dan kun je die 'aanpakken' en ermee aan de slag gaan.
Meestal (ik althans) realiseer je je dat je alles al voor elkaar hebt wat je ècht belangrijk vindt (familie, vrienden, werk, stabiele thuis). Dat motiveert mij persoonlijk om mijn leven meer te waarderen.
Meestal (ik althans) realiseer je je dat je alles al voor elkaar hebt wat je ècht belangrijk vindt (familie, vrienden, werk, stabiele thuis). Dat motiveert mij persoonlijk om mijn leven meer te waarderen.
woensdag 24 december 2008 om 11:29
We hadden het er gisteren thuis over. Eigenlijk geen idee waar het heen moet met het leven. Inderdaad, geen bevlogenheid, of richting. Alles gaat goed en waarschijnlijk gaat het zo nog wel een jaar of twintig door.
Komt denk ik ook wel omdat we geen kinderen hebben. Met een kind heb je meteen een reden om te leven, allerlei dingen om naar uit te kijken, je zorgen over te maken, aan te ergeren etc.
Komt denk ik ook wel omdat we geen kinderen hebben. Met een kind heb je meteen een reden om te leven, allerlei dingen om naar uit te kijken, je zorgen over te maken, aan te ergeren etc.
woensdag 24 december 2008 om 11:46
Ik heb exact het zelfde gehad, een tijdje terug en veel vriendinnen hebben het ook gehad. Ik had het idee dat het wat met de leeftijd te maken had (wij waren begin 30, geen kids, stabiele baan, man etc) en ik had het idee: Is dit het nou? Tijd voor keuzes (prive, werk), want het gevoel van als je wat anders wilt, kan het nu nog, over een paar jaar niet meer. Of dat een realistische gedachte was staat hier even buiten, het was hoe ik er toen tegenaan keek.
Als ik dan terug ga kijken hoe ik daar uit ben gekomen...oei...goed graven. Aan het gaat vanzelf weer beter heb je niets, maar dat gevoel heb ik wel gehad. Ik ben gaan nadenken wat ik dan miste en heb meer dingen ondernomen, zelfstandiger geworden in dingen. Niet dat ik dat niet was, maar ik probeerde de vaste patronen te doorbreken, zaken anders aan te pakken. Heb mijn eigen functie gecreeerd en de directie overtuigd dat we die functie nodig hadden. Ik deed ook mijn werk, maar kon er mijn hart niet volledig in kwijt en dat kan ik nu wel (al mopper ik er ook wel eens op
)
Ben met mijn partner gaan praten en heb aangegeven dat ik dingen graag anders wilde zien. We hadden een goede relatie, dat was het niet, maar soms sluipen er dingen in, patronen, die soms veranderd moeten worden.
Ik begrijp dat het allemaal wat vaag is, maar het is om aan te geven dat het voor mij goed is geweest om na te denken wat ik nou echt wilde in het leven en het van een afstandje te bekijken om er daarna een iets andere zwaai aan te geven. Overigens hebben we het in dit geval wel over een hele periode, dat is niet in een nachtje gebeurd.
Als ik dan terug ga kijken hoe ik daar uit ben gekomen...oei...goed graven. Aan het gaat vanzelf weer beter heb je niets, maar dat gevoel heb ik wel gehad. Ik ben gaan nadenken wat ik dan miste en heb meer dingen ondernomen, zelfstandiger geworden in dingen. Niet dat ik dat niet was, maar ik probeerde de vaste patronen te doorbreken, zaken anders aan te pakken. Heb mijn eigen functie gecreeerd en de directie overtuigd dat we die functie nodig hadden. Ik deed ook mijn werk, maar kon er mijn hart niet volledig in kwijt en dat kan ik nu wel (al mopper ik er ook wel eens op
)Ben met mijn partner gaan praten en heb aangegeven dat ik dingen graag anders wilde zien. We hadden een goede relatie, dat was het niet, maar soms sluipen er dingen in, patronen, die soms veranderd moeten worden.
Ik begrijp dat het allemaal wat vaag is, maar het is om aan te geven dat het voor mij goed is geweest om na te denken wat ik nou echt wilde in het leven en het van een afstandje te bekijken om er daarna een iets andere zwaai aan te geven. Overigens hebben we het in dit geval wel over een hele periode, dat is niet in een nachtje gebeurd.
woensdag 24 december 2008 om 12:00
woensdag 24 december 2008 om 12:05
quote:absoluteEinstein schreef op 24 december 2008 @ 11:29:
We hadden het er gisteren thuis over. Eigenlijk geen idee waar het heen moet met het leven. Inderdaad, geen bevlogenheid, of richting. Alles gaat goed en waarschijnlijk gaat het zo nog wel een jaar of twintig door.
Komt denk ik ook wel omdat we geen kinderen hebben. Met een kind heb je meteen een reden om te leven, allerlei dingen om naar uit te kijken, je zorgen over te maken, aan te ergeren etc.Ik denk dat je gelijk hebt, ik leefde er ook maar een beetje op los voordat ik kinderen had.....kon ook mijn draai moeilijk vinden.....met kinderen (en zorgen en minder doen financieel) was alles anders en toen had ik nog wel eens heimwee naar die tijd!
We hadden het er gisteren thuis over. Eigenlijk geen idee waar het heen moet met het leven. Inderdaad, geen bevlogenheid, of richting. Alles gaat goed en waarschijnlijk gaat het zo nog wel een jaar of twintig door.
Komt denk ik ook wel omdat we geen kinderen hebben. Met een kind heb je meteen een reden om te leven, allerlei dingen om naar uit te kijken, je zorgen over te maken, aan te ergeren etc.Ik denk dat je gelijk hebt, ik leefde er ook maar een beetje op los voordat ik kinderen had.....kon ook mijn draai moeilijk vinden.....met kinderen (en zorgen en minder doen financieel) was alles anders en toen had ik nog wel eens heimwee naar die tijd!
woensdag 24 december 2008 om 12:19
@korenwolf: wat mooi. Ik wil ook tevreden zijn met alleen aardappels. Het lijkt ook zo ondankbaar wat ik zeg, want ik heb niks te klagen eigenlijk. Wil alleen zo graag jus. Hoe doe jij dat: tevreden zijn met aardappels?
@Linndaatje: dat is ook wel een goeie wat je schrijft. Ik ga maar eens bewust maken wat voor mij belangrijke waarden zijn.
@absoluteEinstein: zou dat het zijn: geen kinderen? Ben zelf ook in de dertig, heb ook nog geen kinderen. Ik kan me voorstellen dat als je ze hebt, je niet eens de tijd meer hebt om jezelf 'jus'-vragen te stellen. Wat je schrijft over dat alles goed gaat en dat dat best saai is eigenlijk, herken ik ook heel erg. Het kabbelt..en kabbelingen maken rustig maar als het stormt voel je meer dat je leeft of zo..
@Elninjoo en Anne1973: wat jullie zeggen komt eigenlijk een beetje op hetzelfde neer: jezelf doelen stellen, dromen verwezenlijken. Ik ga daar maar eens over nadenken.
Maar weet je: op dit moment ben ik beetje 'blue' en kan ik niet eens dromen bedenken. Het lijkt ook even niet mogelijk om te 'bedenken' wat ik wil. Heb al vaker rijtjes gemaakt van waarden en doelen, maar is dat het dan? Misschien wel. Ik denk wel dat mensen die duidelijke doelen voor ogen hebben, gelukkiger zijn dan mensen die die niet hebben.
Ik zou graag de levenskunst willen leren van genieten van alledag, zonder dat ik van alles zou moeten bereiken. Gewoon simpelweg genieten van wat is..
Wel mooi, Elninjoo, dat je veel haalt uit fotografie en de natuur!
@Linndaatje: dat is ook wel een goeie wat je schrijft. Ik ga maar eens bewust maken wat voor mij belangrijke waarden zijn.
@absoluteEinstein: zou dat het zijn: geen kinderen? Ben zelf ook in de dertig, heb ook nog geen kinderen. Ik kan me voorstellen dat als je ze hebt, je niet eens de tijd meer hebt om jezelf 'jus'-vragen te stellen
. Wat je schrijft over dat alles goed gaat en dat dat best saai is eigenlijk, herken ik ook heel erg. Het kabbelt..en kabbelingen maken rustig maar als het stormt voel je meer dat je leeft of zo..@Elninjoo en Anne1973: wat jullie zeggen komt eigenlijk een beetje op hetzelfde neer: jezelf doelen stellen, dromen verwezenlijken. Ik ga daar maar eens over nadenken.
Maar weet je: op dit moment ben ik beetje 'blue' en kan ik niet eens dromen bedenken. Het lijkt ook even niet mogelijk om te 'bedenken' wat ik wil. Heb al vaker rijtjes gemaakt van waarden en doelen, maar is dat het dan? Misschien wel. Ik denk wel dat mensen die duidelijke doelen voor ogen hebben, gelukkiger zijn dan mensen die die niet hebben.
Ik zou graag de levenskunst willen leren van genieten van alledag, zonder dat ik van alles zou moeten bereiken. Gewoon simpelweg genieten van wat is..
Wel mooi, Elninjoo, dat je veel haalt uit fotografie en de natuur!
woensdag 24 december 2008 om 12:24
Wij mij heeft geholpen is alles doen met aandacht. Dus ook dat bord aardappels eten met aandacht. Niet gedachteloos maar leeglebberen; kijken, ruiken en proeven. Als je buiten loopt; kijk eens om je heen....ruik de ochtendlucht, zie de vogeljes en hoor het gekwetter. Zie de eerste bolletjes boven de grond, voel de vrieskou en zuig het leven als het ware op. Als je boodschappen gaat doen, raas dan niet met je kar langs de schappen en koop wat je altijd koopt, maar zoek van te voren een lekker recept (bv uit de allerhande) en zoek naar de juiste dingen, de 'lekkermakers', zeg maar. Doe je werk met aandacht, geniet van je naasten met aandacht, en hoe vaker je je ertoe moet zetten om iets met aandacht te doen, hoe makkelijker het in de loop van de tijd gaat, na een paar weken gaat het als vanzelf en heb je een hoop meer waardering voor de dingen in het leven.
Succes!
Succes!
woensdag 24 december 2008 om 12:25
quote:absoluteEinstein schreef op 24 december 2008 @ 11:29:
We hadden het er gisteren thuis over. Eigenlijk geen idee waar het heen moet met het leven. Inderdaad, geen bevlogenheid, of richting. Alles gaat goed en waarschijnlijk gaat het zo nog wel een jaar of twintig door.
Komt denk ik ook wel omdat we geen kinderen hebben. Met een kind heb je meteen een reden om te leven, allerlei dingen om naar uit te kijken, je zorgen over te maken, aan te ergeren etc.dat is een goed punt, kindjes krijgen om richting en invulling aan je leven te geven. Lekker concreet, niet te veel vragen stellen. Maar is het niet een beetje (te) makkelijk?
We hadden het er gisteren thuis over. Eigenlijk geen idee waar het heen moet met het leven. Inderdaad, geen bevlogenheid, of richting. Alles gaat goed en waarschijnlijk gaat het zo nog wel een jaar of twintig door.
Komt denk ik ook wel omdat we geen kinderen hebben. Met een kind heb je meteen een reden om te leven, allerlei dingen om naar uit te kijken, je zorgen over te maken, aan te ergeren etc.dat is een goed punt, kindjes krijgen om richting en invulling aan je leven te geven. Lekker concreet, niet te veel vragen stellen. Maar is het niet een beetje (te) makkelijk?
woensdag 24 december 2008 om 12:28
Een kind is wel een aanvulling op je leven ja, maar absoluut geen ' doelgever'. Als je dat voor ogen had voordat je een kind kreeg, dan zal je daar snel van terugkomen als je eenmaal een kind hebt en je je realiseert dat een kind nooit een vervanging kan zijn van hetgeen je binnen in jezelf zou moeten (kunnen) voelen. Ik denk dat je van een koude kermis thuis komt .....Er zijn maar heel, heel weinig mensen voor wie een kind op zich al genoeg voldoening geeft.
woensdag 24 december 2008 om 12:32
quote:Carlice schreef op 24 december 2008 @ 12:25:
[...]
dat is een goed punt, kindjes krijgen om richting en invulling aan je leven te geven. Lekker concreet, niet te veel vragen stellen. Maar is het niet een beetje (te) makkelijk?
Volgens mij is dat net zo min bevredigend, al zit je aan zo'n levenskeus echt vast. Misschien voelen mensen die een kinderwens hebben zich idd wel bevredigd als dat kind er eenmaal is. Maar komen daar dan geen nieuwe wensen/dromen voor terug als die ene wens behaald is? Zelf gooi ik mijn leven ook niet zo snel om, maar de wetenschap dat ik daar wel de vrijheid voor heb (geen kinderen) geeft mij wel 'n hoop innerlijke rust.
Denk dat 't hebben van 'n passie de drive is voor je leven. Voor mij is dat fotografie, reizen en natuur. Maar iemand anders kan dat net zo goed halen uit bijv. goed kunnen koken, het verbouwen van 'n huis of 't schrijven van 'n boek. Ligt er maar net aan waar je talenten liggen en wat je interesse heeft. Maar zonder dromen denk ik dat iedereen snel zou afstompen.
[...]
dat is een goed punt, kindjes krijgen om richting en invulling aan je leven te geven. Lekker concreet, niet te veel vragen stellen. Maar is het niet een beetje (te) makkelijk?
Volgens mij is dat net zo min bevredigend, al zit je aan zo'n levenskeus echt vast. Misschien voelen mensen die een kinderwens hebben zich idd wel bevredigd als dat kind er eenmaal is. Maar komen daar dan geen nieuwe wensen/dromen voor terug als die ene wens behaald is? Zelf gooi ik mijn leven ook niet zo snel om, maar de wetenschap dat ik daar wel de vrijheid voor heb (geen kinderen) geeft mij wel 'n hoop innerlijke rust.
Denk dat 't hebben van 'n passie de drive is voor je leven. Voor mij is dat fotografie, reizen en natuur. Maar iemand anders kan dat net zo goed halen uit bijv. goed kunnen koken, het verbouwen van 'n huis of 't schrijven van 'n boek. Ligt er maar net aan waar je talenten liggen en wat je interesse heeft. Maar zonder dromen denk ik dat iedereen snel zou afstompen.
woensdag 24 december 2008 om 12:36
quote:elninjoo schreef op 24 december 2008 @ 12:03:
Maar heb je dan geen dromen die je nog wilt verwezenlijken, Einstein?
Juist al mijn toekomstplannen zorgen ervoor dat ik door ga en elke keer weer iets nieuws heb om naar uit te kijken.
Ja, een hele belangrijke. Mijn motto is ook dat je altijd iets moet hebben om naar uit te kijken. Soms grote dingen, soms maar hele kleine. Wij hopen over een dik jaar te gaan emigreren en dat is een groot doel in ons leven waar we naar toe leven en naar uit kijken. De geboorte van ons eertse kindje is het grootste doel (is niet echt het goede woord) van 2009.
Maar ik snap dat het in eerste instantie makkelijker is dan gedaan. Het heeft mij ook echt een hele tijd gekost om het weer anders te gaan zien. Ik vind de opmerking van Whopper over het aandacht hebben voor ook een hele goede!
Maar heb je dan geen dromen die je nog wilt verwezenlijken, Einstein?
Juist al mijn toekomstplannen zorgen ervoor dat ik door ga en elke keer weer iets nieuws heb om naar uit te kijken.
Ja, een hele belangrijke. Mijn motto is ook dat je altijd iets moet hebben om naar uit te kijken. Soms grote dingen, soms maar hele kleine. Wij hopen over een dik jaar te gaan emigreren en dat is een groot doel in ons leven waar we naar toe leven en naar uit kijken. De geboorte van ons eertse kindje is het grootste doel (is niet echt het goede woord) van 2009.
Maar ik snap dat het in eerste instantie makkelijker is dan gedaan. Het heeft mij ook echt een hele tijd gekost om het weer anders te gaan zien. Ik vind de opmerking van Whopper over het aandacht hebben voor ook een hele goede!
woensdag 24 december 2008 om 12:36
Vrees niet hoor Whopper, ik ga geen kinderen krijgen om invulling te geven aan m'n leven.
Maar ik kan me wel voorstellen dat je leven meer richting heeft met kinderen. Je hebt in ieder geval het doel om ze een beetje goed uitgerust en ontwikkeld in de maatschappij te zetten. Nou ja, daar ben je op z'n minst 18 jaar mee bezig.
Wat ik nu ook heb is, ik spaar, verzamel mooie dingen en wat moet er met al dat goed als ik dood ben?
Ik vind het jammer dat alles naar vadertje staat gaat, i.p.v. iemand die het waardeert en er blij mee is.
Maar ik kan me wel voorstellen dat je leven meer richting heeft met kinderen. Je hebt in ieder geval het doel om ze een beetje goed uitgerust en ontwikkeld in de maatschappij te zetten. Nou ja, daar ben je op z'n minst 18 jaar mee bezig.
Wat ik nu ook heb is, ik spaar, verzamel mooie dingen en wat moet er met al dat goed als ik dood ben?
Ik vind het jammer dat alles naar vadertje staat gaat, i.p.v. iemand die het waardeert en er blij mee is.
woensdag 24 december 2008 om 12:48
Ik doe hetzelfde als Whopper: alles met veel aandacht (proberen te) doen. Ook de vervelende dingen als de vaatwasser inruimen of tandenpoetsen. Het klinkt te simpel voor woorden, maar het werkt écht. Probeer al je zintuigen te laten werken, dus van een wandeling buiten geniet je met je ogen, maar ook met je neus. Als je iets eet, proef je de smaak, maar luister je ook hoe de materie knispert in je mond. Ik zeg maar wat en het klinkt allemaal heel zweverig en daar ben ik nogal wars van, maar mij helpt dit om me véél meer bewust te zijn van het leven.
Wat is de jus? Tegenwoordig is de jus in mijn leven de kleine dingen die ik zoveel meer waardeer. Ik hoef niet meer groots en meeslepend. Wat maakt mijn leven de moeite waard? De dagelijkse mail van mijn vriendin. Een cappuccino aan de eettafel. Een douche met hamamschuim dat ik kreeg van een lieve collega. Het schilderij aan de muur. De geur van een leren jasje. De geur van mijn zoon als-ie uit zijn bed komt, eigenlijk best vies maar o zo dierbaar.
Misschien klinkt dit belegen en bejaard, maar op mijn 40e ben ik gelukkiger dan ooit.
Wat is de jus? Tegenwoordig is de jus in mijn leven de kleine dingen die ik zoveel meer waardeer. Ik hoef niet meer groots en meeslepend. Wat maakt mijn leven de moeite waard? De dagelijkse mail van mijn vriendin. Een cappuccino aan de eettafel. Een douche met hamamschuim dat ik kreeg van een lieve collega. Het schilderij aan de muur. De geur van een leren jasje. De geur van mijn zoon als-ie uit zijn bed komt, eigenlijk best vies maar o zo dierbaar.
Misschien klinkt dit belegen en bejaard, maar op mijn 40e ben ik gelukkiger dan ooit.
.
woensdag 24 december 2008 om 13:48
Aangezien ik voorlopig geen kinderen zal krijgen , ga ik me richten op de adviezen van Whopper en Mariannanas.
Mooie postings van jullie trouwens!
Weet je, ik denk ook dat ik daar echt veel aan kan hebben. Doe dingen vaak gedachteloos en te gehaast. Te veel bezig met wat eigenlijk zou moeten en hoe alle 'grootse' dingen (als baan die helemaal bevredigend moet zijn, eindelijk een topconditie krijgen en 10 kilo eraf, etc etc) zouden moeten worden. Ik denk dat ik in die kleine dingen veel meer kan vinden dan ik nu doe.
Ga dus nu maar eens mijn lunch met aandacht opeten...
, ga ik me richten op de adviezen van Whopper en Mariannanas.Mooie postings van jullie trouwens!
Weet je, ik denk ook dat ik daar echt veel aan kan hebben. Doe dingen vaak gedachteloos en te gehaast. Te veel bezig met wat eigenlijk zou moeten en hoe alle 'grootse' dingen (als baan die helemaal bevredigend moet zijn, eindelijk een topconditie krijgen en 10 kilo eraf, etc etc) zouden moeten worden. Ik denk dat ik in die kleine dingen veel meer kan vinden dan ik nu doe.
Ga dus nu maar eens mijn lunch met aandacht opeten...
woensdag 24 december 2008 om 15:04
Leuk, Balanszoeker, dat je het gaat proberen! Ik ben benieuwd of je er iets aan hebt, maar als ik lees dat je alles veel te gedachteloos en gehaast doet (herkenbaar!), dan denk ik zomaar dat dit je kan helpen. Het leven wordt er gewoon leuker op. Uiteraard heb ik nog zeer geregeld momenten waarop ik weer loop te haastenrennenvliegen, zodat de dag voorbij is zonder dat ik 1 moment van rust of geluk heb gehad, maar zodra ik me daar bewust van word, ga ik weer heel bewust alles met veel aandacht doen. Het helpt. Laat je weten hoe het bevalt als je er een paar dagen mee bezig bent?
.
woensdag 24 december 2008 om 15:06
Nog een kleine tip: ga fotograferen. Niets kunstzinnigs of professioneels, maar gewoon standaard een cameraatje in je tas doen en je continu afvragen wat de moeite waard is gefotografeerd te worden. Dat doe ik sinds een paar maanden ook en mijn foto's zijn heus het bekijken nauwelijks waard, maar ik KIJK meer en bewuster.
.
woensdag 24 december 2008 om 16:19
Ik denk dat aardig voor jezelf ook werkt. Ik probeer zo vaak mogelijk te genieten van de keuzes die ik gemaakt heb, de situatie waar ik in zit. De meeste mensen denken dat deze situatie echt zwaar is en vervelend. En deels is dat ook zo. Maar als ik met een mandje aan mijn arm door een volle supermarkt cross, langs volle karren met ruziemakende stellen en ik zie wat ze allemaal inslaan, dan ben ik blij dat alles wat ik de komende 5 dagen nodig heb ik een mandje past. En dat kerst ook leuk is zonder al dat gevreet, gestress en kadootjes. Dan ben ik blij en tevreden met mijn situatie. Liever dit, dan wat ik om me heen zie. Dat zelfde heb ik ook met de file. Ik heb bewust gekozen voor de fiets (en ok, ik kan een auto nu niet betalen). Ik fiets om 17.30 gewoon langs de file, en dat vind ik hartstikke fijn!
Met andere woorden: de voordelen en positieve punten van je situatie inzien, weten dat het ook anders kan en blij zijn dat jij die positieve punten nu in je leven hebt!
Met andere woorden: de voordelen en positieve punten van je situatie inzien, weten dat het ook anders kan en blij zijn dat jij die positieve punten nu in je leven hebt!
woensdag 24 december 2008 om 17:35
@hi1777: daar zit ook wat in, wat jij schrijft. Knap hoe je dat doet, dat je zo de positieve punten van je situatie ziet! Fijne feestdagen in ieder geval.
@Mariannanas: tnx voor je reactie weer! Dat fotograferen vind ik ook een leuk idee, vooral nu ik een digitale camera heb en ik meteen het resultaat kan bekijken..
Ik zal na een paar dagen proberen meer met aandacht te leven laten weten hoe het gaat. Ik merk alleen nu al, nu ik het probeer, hoe moeilijk ik het vind mijn aandacht ergens op te richten en vast te houden. Ik heb geen ADD of zo, maar ik heb wel echt van die 'wegzap-hersenen'. Zo noem ik het maar even, opgegroeid zijnde in de 'zap-cultuur'. Ik wil echt niet de omstandigheden de schuld geven, baal ervan dat ik niet lang geinteresseerd blijf. Denk dat daar ook mijn probleem zit. Heel snel boeit iets me al niet meer. Neem ik me voor lekker film te gaan kijken, dan vlakt mijn aandacht ook af en val ik in slaap. Idem bij het volgen van gesprekken: echt moeilijk om mijn volle aandacht erbij te houden. Werken...ik zoek steeds afleiding, waaronder op dit forum. Ik lijk maar steeds weer te zoeken naar iets dat spannender en boeiender is, zodat ik 'erin op kan gaan'.
Denk je/denken jullie dat dit te trainen is?
@Mariannanas: tnx voor je reactie weer! Dat fotograferen vind ik ook een leuk idee, vooral nu ik een digitale camera heb en ik meteen het resultaat kan bekijken..
Ik zal na een paar dagen proberen meer met aandacht te leven laten weten hoe het gaat. Ik merk alleen nu al, nu ik het probeer, hoe moeilijk ik het vind mijn aandacht ergens op te richten en vast te houden. Ik heb geen ADD of zo, maar ik heb wel echt van die 'wegzap-hersenen'. Zo noem ik het maar even, opgegroeid zijnde in de 'zap-cultuur'. Ik wil echt niet de omstandigheden de schuld geven, baal ervan dat ik niet lang geinteresseerd blijf. Denk dat daar ook mijn probleem zit. Heel snel boeit iets me al niet meer. Neem ik me voor lekker film te gaan kijken, dan vlakt mijn aandacht ook af en val ik in slaap. Idem bij het volgen van gesprekken: echt moeilijk om mijn volle aandacht erbij te houden. Werken...ik zoek steeds afleiding, waaronder op dit forum. Ik lijk maar steeds weer te zoeken naar iets dat spannender en boeiender is, zodat ik 'erin op kan gaan'.
Denk je/denken jullie dat dit te trainen is?
