Psyche
alle pijlers
Depressie komt vaak terug?
dinsdag 11 maart 2008 om 18:03
Ik las op internet het volgende bericht:
''Na één depressie is de kans dat men een nieuwe inzinking krijgt ongeveer 50%, na twee depressies is dit 80% en na drie al 90%.''
Mijn vraag is, herkent iemand van jullie deze situatie dat als je in het verleden depressief bent geweest dat de kans op een terugval later groter is?
Bron van het bericht: http://www.gezondheidsple...ssie-komt-vaak-terug.html
''Na één depressie is de kans dat men een nieuwe inzinking krijgt ongeveer 50%, na twee depressies is dit 80% en na drie al 90%.''
Mijn vraag is, herkent iemand van jullie deze situatie dat als je in het verleden depressief bent geweest dat de kans op een terugval later groter is?
Bron van het bericht: http://www.gezondheidsple...ssie-komt-vaak-terug.html
dinsdag 11 maart 2008 om 18:44
Ik heb ben een aantal jaren flink depressief geweest, tot het op een gegeven moment echt zo erg was dat ik niks meer kon en deed.
Ik heb toen een aantal keuzes gemaakt. Ben naar de dokter gestapt, heb mijn studie opgezegd, heb een baantje genomen, en mijn depressie verdween als sneeuw voor de zon. Dat speelt dus nu. Ik voel me echt 100x beter.
Van die terugvallen heb ik ook wel eens gehoord. Ik ben heel erg bang dat mij dat ook nog gaat overkomen omdat ik niet echt aan mijn depressie gewerkt heb, geen medicijnen gehad, geen psycholoog gehad of niks... En ik wil écht nooit meer terugvallen! Maja, ik weet niet of je dat zelf in de hand hebt...
Ik heb toen een aantal keuzes gemaakt. Ben naar de dokter gestapt, heb mijn studie opgezegd, heb een baantje genomen, en mijn depressie verdween als sneeuw voor de zon. Dat speelt dus nu. Ik voel me echt 100x beter.
Van die terugvallen heb ik ook wel eens gehoord. Ik ben heel erg bang dat mij dat ook nog gaat overkomen omdat ik niet echt aan mijn depressie gewerkt heb, geen medicijnen gehad, geen psycholoog gehad of niks... En ik wil écht nooit meer terugvallen! Maja, ik weet niet of je dat zelf in de hand hebt...
dinsdag 11 maart 2008 om 19:22
Kennelijk zit het dan dus in je dat je door ingrijpende gebeurtenissen in een depressie schiet, mijn eerste reactie is dus 'ja'. Maar ja, ik ben geen arts, dus ik kan dat helemaal niet zeggen. Kan alleen voor mezelf spreken. Ik ben zelf nooit depressief geworden van grootse gebeurtenissen (dood van ouders, verbreken van relaties, geboorte van kind).
dinsdag 11 maart 2008 om 19:39
Eens met Fleurtje, het zit kennelijk in je om depressief te reageren op heftige gebeurtenissen. Ik heb dus wel reactief-depressief gereageerd op grote gebeurtenissen ( dood vader, zelfmoord heel close vriendin, verbroken relaties) Maar kan na mn 30ste toch beter met dingen omgaan dan voorheen. Ik ben nooit zomaar depressief geweest, maar reageer wel depressief/agressief op bepaalde voedingsmiddelen. Ik geloof wel dat je chemische balans flink verstoort kan raken door een depressie, en dat je daardoor vatbaarder bent/blijft. Maar ik ben ook geen arts.
dinsdag 11 maart 2008 om 19:55
Wat had jij vlak voor die ban, een jaar of wat geleden, dan wel niet in je mik gedouwd....
(even off: wilde jij nog de titel van dat boek over daders hebben... Ik heb het toen wel ergens neergezet, maar weet niet of je dat ooit gelezen hebt. Het boek heet, rararara: Daders en is geschreven door Harald Welzer)
dinsdag 11 maart 2008 om 20:44
De kans dat je een terugval hebt is inderdaad aanwezig volgens mij, maar als je door de eerste depressie heen bent, en je hebt behoorlijk diep gezeten, heb ik de ervaring dat je van te voren weet dat je er ook wel weer bovenop komt.
Als ik al een terugval heb, durf ik me veel meer te laten gaan en het gekke is dat ik ervaar dat ik er steeds weer een beetje sterker uitkom.
Als ik al een terugval heb, durf ik me veel meer te laten gaan en het gekke is dat ik ervaar dat ik er steeds weer een beetje sterker uitkom.
dinsdag 11 maart 2008 om 20:46
Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik er sterker uitkwam, zeker niet. Was het maar zo.
En dat vantevoren weten dat je er weer bovenop komt.... Het is dat ik op een gegeven moment de juiste medicijnen heb gekregen, anders was ik er op een dag niet meer bovenop gekomen. De wil werd ook steeds een stukje minder. Had geen zin meer om elke keer dat gevecht opnieuw te moeten leveren....
En dat vantevoren weten dat je er weer bovenop komt.... Het is dat ik op een gegeven moment de juiste medicijnen heb gekregen, anders was ik er op een dag niet meer bovenop gekomen. De wil werd ook steeds een stukje minder. Had geen zin meer om elke keer dat gevecht opnieuw te moeten leveren....
dinsdag 11 maart 2008 om 21:20
:
[...]
Wat had jij vlak voor die ban, een jaar of wat geleden, dan wel niet in je mik gedouwd....Dank je voor boek title trouwens! Ook off topic: jij hebt een snoezige dochter om te zien!
(even off: wilde jij nog de titel van dat boek over daders hebben... Ik heb het toen wel ergens neergezet, maar weet niet of je dat ooit gelezen hebt. Het boek heet, rararara: Daders en is geschreven door Harald Welzer)
dinsdag 11 maart 2008 om 21:25
Ik ook niet. Ik noem het kanker van de geest, en die tumor kan altijd teruggroeien. Elke keer weer moest ik met iets nieuws beginnen en elke keer verslechterde de beginperiode, daar had ik echt niet rationeel het idee van 'het komt wel goed'. En het kwam ook niet meer goed de laatste keer. Toch vind ik depressie vaak iets waarvan ik steeds meer denk: is het niet gelinkt aan een overkoepelend iets? Nu slik ik bijvoorbeeld geen AD's meer, maar iets anders. Omdat depressie dus ook een symptoom kan zijn van een persoonlijkheidsstoornis.
dinsdag 11 maart 2008 om 21:29
Tijdje terug was ik bij de psycholoog (winterdepressie) en hij vertelde dat men vaak spreekt over aanleg en vaak kijkt naar depressies in de familie bv bij ouders. Voor iedereen is het mogelijk (omstandigheden) om terecht te komen in een depressie, maar ik denk dat als je het eenmaal hebt gehad, dit altijd wel een rol blijft spelen ( idd. "vatbaar" of aanleg)
dinsdag 11 maart 2008 om 21:51
Bij mij ook. Niet dat dat het minder erg maakte! Maar het is wel een puntje om bij stil te staan. Want als je met medicijnen die worden gebruikt bij ADD beter functioneert, dan word je ook niet meer depressief. Bij mij is zo'n beetje een redelijk zware persoonlijkheidsstoornis (ze zoeken nog een beetje) vastgesteld, en nu krijg ik geen AD's meer maar een antipsychoticum. Daar doe ik het stukken beter op. Wel jammer dat artsen je meteen een AD geven, als je zegt dat je je ongelukkig voelt.
