Depressief, agressief en stoornis?

Ik ben 19 jaar oud en ik zit met een probleem. Al jaren lang zit ik niet echt lekker in mijn vel. Ik kan me eigenlijk niet eens meer herinneren wanneer ik echt gelukkig was. Toen ik 12 was gingen mijn ouders plotseling scheiden. Geheel onverwachts. Ik denk dat het toen allemaal erger werd. Ook ben ik een aantal jaar geleden gediagnostiseerd met ADD. Hierdoor is het altijd erg moeilijk voor mij om op gang te komen etc. Bij mijn studie heb ik hier ook veel last van. Ik doe HBO en ik stel dingen uit of ga niet eens naar school. Hierdoor heb ik geen sociale contacten op school. Buiten school heb ik ook niet veel vrienden. Een paar vriendinnen die ik pas sinds een maand ongeveer heb, want mijn vriendschappen duren nooit erg lang. Ook heb ik geen goede band met mijn ouders en kan dus niet met hen praten. Als dingen gevoelig worden sluit ik me af van de wereld en doe ik erg afstandelijk.

Nu komt er een groter probleem; ik heb een nieuwe vriend. Dit is sinds een paar maanden. Ik hou erg veel van hem maar de relatie staat op het puntje van de afgrond. Ik ben erg onzeker en voel me vaak wanhopig en waardeloos; hier heeft mijn vriend veel last van. Ik heb constant bevestiging nodig en ik word gekwetst door elk klein ding. Nu is het sinds korte tijd geëscaleerd; we hebben voortaan vechtruzies. Ik heb een erg kort lontje en kan erg tekeergaan waardoor hij ook weer heel boos word. Ik heb mezelf niet meer in de hand. Constant denk ik over alles na en alles kwetst me of raakt me waardoor ik nog onzekerder word. Als hij weg gaat krijg ik het gevoel dat hij niet bij me wil zijn. Als hij opstap is en hij reageert 3 uur niet denk ik dat hij me niet meer wil. Het is heel heftig maar ik heb mijn gevoelens niet in de hand, ik wil zo graag veranderen.. we hebben ook vaak erg gelukkige momentjes dat we helemaal verliefd zijn en onafscheidelijk zijn, maar hij trekt dit niet meer. Hij kan niet meer verder met deze relatie als ik geen hulp zoek met mijn 'probleem'.

Nu heb ik zelf zitten googelen en komt het er toch echt op neer dat ik inderdaad depressief ben. Hiervoor heb ik hulp nodig maar ik weet niet waar ik moet beginnen. Een aantal jaar geleden had ik ook suïcidale gedachten en ben ik ook in aanraking gekomen met psychologen etc. Maar dit werkt niet bij mij. Ook ben ik vroeger in aanraking geweest met jeugdzorg. Op mijn middelbare school had ik ook een soort psycholoog en zat ik in een speciale, aparte klas.

De drempel is nu hier omdat ik mijn vriend echt niet kwijt wil en ik dus wel hulp moet krijgen. Ik weet alleen niet op welke manier. Ik kan niet met mijn ouders en ook niet met mijn vriendinnen. Maar als het zo door blijft gaan raak ik alles kwijt, en word het alleen maar erger..