Depressief?

Ik hoop dat je er snel uit komt. Dikke knuffel!

Kleine tip is niet te ver vooruit kijken. Neem kleine stapjes. Hoe verder je vooruit kijkt en hoe groter de stappen zijn die je wilt nemen, hoe moeilijker je het jezelf maakt. Wees blij met alle kleine stapjes in de goede richting.

Beetje vaag misschien, sorry. Het klinkt heel herkenbaar wat je schrijft en komt daardoor te dichtbij om je wat concrete en objectieve tips te geven.

Als het echt een depressie is, vrees ik dat dat je niet gaat lukken. Gewoon naar de dokter dus.

Wil je een gebroken been ook genezen zonder gips?

ik zou ervoor naar de huisarts gaan, je hebt tegenwoordig enorme wachttijden bij de ggz dus mocht je probleem verholpen zijn in die tijd kun je je gewoon afmelden zonder kosten.(mijn ervaring is trouwens dat een psycholoog niet zo veel helpt als je echt een probleem hebt)

Elke dag naar buiten. Bij voorkeur hardlopen, anders wandelen.

Regelmaat. Gewoon opstaan, al wil je slapen, niet 's middags gaan slapen, en proberen aan het werk te blijven.

Elke dag drie dingen noemen die goed waren aan de dag. Kopje koffie, 5 minuten dat het geen slecht weer was, toch alle vorken uit de vaatwasser gehaald, die orde van grootte. Dat schijnt paadjes in je hersens te maken voor positieve gedachten. Niet van jezelf verwachten dat je blij of positief bent, maar wel oefenen.

Een minuut op en neer springen als je dreigt in de somberheid weg te zakken.

Mediteren, bij voorkeur bij een groepje, dat is makkelijker. In de zon zitten niksen, als mediteren niet lukt.

Maar vooral: naar buiten en bewegen.

Een goede psycholoog kan helpen, maar er moet ook een klik zijn.

Medicatie kan ook helpen, als ondersteuning.

Als ik merk dat ik richting depressie ga, ga ik Pokemon Go spelen.

Maar ik zou wel echt naar de huisarts gaan. Waarom wil je dat niet?

orkenflow schreef: ↑

28-06-2017 22:29

Elke dag naar buiten. Bij voorkeur hardlopen, anders wandelen.

Regelmaat. Gewoon opstaan, al wil je slapen, niet 's middags gaan slapen, en proberen aan het werk te blijven.

Elke dag drie dingen noemen die goed waren aan de dag. Kopje koffie, 5 minuten dat het geen slecht weer was, toch alle vorken uit de vaatwasser gehaald, die orde van grootte. Dat schijnt paadjes in je hersens te maken voor positieve gedachten. Niet van jezelf verwachten dat je blij of positief bent, maar wel oefenen.

Een minuut op en neer springen als je dreigt in de somberheid weg te zakken.

Mediteren, bij voorkeur bij een groepje, dat is makkelijker. In de zon zitten niksen, als mediteren niet lukt.

Maar vooral: naar buiten en bewegen.

+1

is het een echte depressie of zit het gewoon allemaal flink tegen en voel jij je gewoon kut.

bewegen, zonlicht en voeding kunnen je goed op weg helpen. en een gesprek met je huisarts kan je misschien ook wel op de goede weg krijgen. eventueel daar ondersteuning vragen via bijvoorbeeld een praktijkondersteuner.

Heel veel sterkte!
Zelf kamp ik ook al enkele jaren met depressie (met angststoornis en paniekaanvallen, ik heb betere en slechtere periodes)
Wat je omschrijft komt me bekend voor, het liefst de hele dag in bed liggen, niks willen, nergens zin in hebben.
Wat anderen ook al zeiden raad ik ook echt aan, blijf je ritme houden, hoe moeilijk soms ook. Opstaan, douchen, ontbijten, werken, hou je ritme erin. Mijn ervaring is dat als je in bed blijft liggen (en er dus als het ware aan toegeeft) het nog erger wordt.
Destijds ben ik bij diverse psychologen geweest. Uiteindelijk heeft dat niet veel effect gehad, daarom ga ik nu een stapje verder en hoop dat ik met een psychiater verder kom, die ook meer gespecialiseerd is.
Ik kan je helaas geen tips geven om er zelf uit te komen (bij mij wordt het soms vanzelf minder maar ik heb nog geen trucje gevonden om dit zelf te doen). Maar als je merkt dat je er zelf niet uit komt raad ik wel echt aan om hulp te zoeken. Ook dat is iets waar je heel erg tegenop kan zien, maar het kan enorm helpen. Heel vele succes!

Bij een dipje:
1. Regelmaat, elke dag zelfde tijd opstaan en zelfde tijd naar bed, geen dutjes.
2. Elke dag minimaal half uur bewegen, liefst buiten.
3. Gevarieerd en regelmatig eten.
4. Balans tussen inspanning en ontspanning.

Bij depressie:
Naar huisarts, hulp zoeken. Of simpelweg wachten. De meeste depressies duren met en zonder hulp uiteindelijk even lang.

Het hangt er vanaf waar het vandaan komt. Als het 'gewoon' ineens kwam, dan is het waarschijnlijk een chemishe imbalans in je brein. Die dus weer rustig laten aanvullen, je kan je brein daarbij helpen door
* rust
* ritme (dus niet hele dagen slapen)
* je omgeving schoonhouden en je agenda bijhouden
* buiten komen
* bewegen
*niet in sociaal isolement komen
* slapen (maar wel met REGELMAAT)
en wat voor mezelf heel erg helpt is accepteren dat ik me op dat moment ongelukkig voel en dat dat niet erg is; het onrustige gevoel van zoeken naar iets dat je weer geluk laat voelen loslaten helpt de druk van de ketel te halen.
Accepteer dat je je nu zo voelt en spreek met jezelf af dat als je bovenstaande dingen doet het helemaal prima is. Mijn motivatie is dan "je hoeft nu niet te willen leven, maar als toekomstige jij wel wil leven, dan staat je leven klaar om weer opgepakt te worden".
Oftewel, onderhoudsmaatregelen nemen (zoals schoonmaken en je moeder bellen) en verder jezelf niks kwalijk nemen en doen wat jij vielt dat je nodig hebt om door de dag te komen. Behandel het als mentale griep.

En dat betekent dus ook dat als het niet weggaat, dat je doet wat je doet als de griep continu opspeelt: naar de dokter. Blijkbaar heeft je lichaam hulp nodig dat is geen ramp. Iemand met depressie heeft een serotine tekort, iemand met diabetes een insuline tekort. Die gaat toch ook voor naar de dokter?

Ingewikkelder ligt het als er echt een hele duidelijke oorzaak voor depressie is, dan is het meer dan wat ik de mentale griep noem. Dan zul je toch echt dat eerst moeten verwerken en heb je juist veel baat bij een psycholoog.

Als je gewoon relatief gezond bent van geest dan wisselen blije, minder blije, kicks- en sleurperioden elkaar af en een depressie dient dan om je te dwingen tot reflexie. Op een goede morgen sta je dan op en ineens heb je weer zin. Of er gebeurt iets wat je raakt, je ontmoet iemand of het dak stort in waardoor je ineens moet laten zien wat je kan..

Als je maar niet uit je depressie kan komen omdat je geen zelfvertrouwen meer hebt en niets weet om dat weer op te poken dan wordt het tijd om hulp te zoeken.