Psyche
alle pijlers
Dertigers dilemma???
vrijdag 13 november 2009 om 18:54
Volgens mij zit ik er middenin en kan ik wel wat hulp gebruiken.
Wie weet een goede coach in brabant?
http://coachjan.be/dertig ... onlijk-verhaal-en-aanpak/ heeft 6 vragen en ik beantwoord ze alle 6 met ja....
Wie weet een goede coach in brabant?
http://coachjan.be/dertig ... onlijk-verhaal-en-aanpak/ heeft 6 vragen en ik beantwoord ze alle 6 met ja....
vrijdag 13 november 2009 om 19:20
vrijdag 13 november 2009 om 19:23
vrijdag 13 november 2009 om 19:25
quote:Nijntje schreef op 13 november 2009 @ 19:20:
Ik wil er best over praten, maar ten eerste ben ik 40 en dus niet je doelgroep. En ten tweede is het me teveel moeite om voor een topic een link en een filmpje te moeten openen en bekijken (het is vrijdag, ik ben moe).
Sorry, anders had ik vast zin gehad in deze discussie.
Ik wil er best over praten, maar ten eerste ben ik 40 en dus niet je doelgroep. En ten tweede is het me teveel moeite om voor een topic een link en een filmpje te moeten openen en bekijken (het is vrijdag, ik ben moe).
Sorry, anders had ik vast zin gehad in deze discussie.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 13 november 2009 om 20:10
vrijdag 13 november 2009 om 20:51
vrijdag 13 november 2009 om 20:54
Het is me inmiddels ene beetje duidelijk geworden wat hjet dertigersdilemma dan wel niet is.
dit dus:
Ze zijn rond de dertig, hoogopgeleid en hebben een interessante baan. Beter kan het niet, zou je denken. Toch zitten veel dertigers niet lekker in hun vel. Ze twijfelen over hun loopbaankoers, raken gestrest bij het nemen van beslissingen en voelen zich opgejut om in het spitsuur van hun leven alles voor elkaar te moeten boksen. Bovendien blijken dertigers overmand te worden door filosofische levensvragen: ‘Is dit nu echt alles?!’.
Twijfels en ontevredenheid kortom.
hebben we daar allemaal niet vroeg of laat last van? En is het inderdaad aan leeftijd gebonden? Ik had twijfels tijdens mijn hele puberteit en later weer op mijn 27ste. Ik ben nu 32 en sluit niet uit dat ik op een zeker moment weer eens ga twijfelen.
Maar aan de andere kant heb ik al veel baantjes gehad en weet dat er overal downsides aanzitten en dat het gras alleen maar groener lijkt bij de buren. Dus misscien schuif ik twijfels straks veel makkelijker aan de kant.
Is het niet voor een groot deel de onzekerheid die vele 30'ers overvalt als op die leeftijd blijkt dat ze niet het wonderkind zijn die dè belofte waar komt maken? Dat ze van een jonge, wilde, snelle meid/knul ineens veranderd blijken in een burgerlul/trut in een vinexhuis met 1,2 kinderen een labrador en een volvo station?
Remedie? Minder druk maken wat de buitenwereld vindt.
dit dus:
Ze zijn rond de dertig, hoogopgeleid en hebben een interessante baan. Beter kan het niet, zou je denken. Toch zitten veel dertigers niet lekker in hun vel. Ze twijfelen over hun loopbaankoers, raken gestrest bij het nemen van beslissingen en voelen zich opgejut om in het spitsuur van hun leven alles voor elkaar te moeten boksen. Bovendien blijken dertigers overmand te worden door filosofische levensvragen: ‘Is dit nu echt alles?!’.
Twijfels en ontevredenheid kortom.
hebben we daar allemaal niet vroeg of laat last van? En is het inderdaad aan leeftijd gebonden? Ik had twijfels tijdens mijn hele puberteit en later weer op mijn 27ste. Ik ben nu 32 en sluit niet uit dat ik op een zeker moment weer eens ga twijfelen.
Maar aan de andere kant heb ik al veel baantjes gehad en weet dat er overal downsides aanzitten en dat het gras alleen maar groener lijkt bij de buren. Dus misscien schuif ik twijfels straks veel makkelijker aan de kant.
Is het niet voor een groot deel de onzekerheid die vele 30'ers overvalt als op die leeftijd blijkt dat ze niet het wonderkind zijn die dè belofte waar komt maken? Dat ze van een jonge, wilde, snelle meid/knul ineens veranderd blijken in een burgerlul/trut in een vinexhuis met 1,2 kinderen een labrador en een volvo station?
Remedie? Minder druk maken wat de buitenwereld vindt.
zaterdag 14 november 2009 om 09:15
wat is nou precies het verschi ltussen de quarterlife crisis en de dertigers dip? Of is het net zoiets als wat hysterie was in Victoriaanse tijden (daar heeft nu ook niemnad last mer van op die manier) en hebben we het vooral omdat in de blaadjes staat dat je het moet hebben?
Ik vind het juist wel leuk steeds ouder worden, maak me steedsminder druk om de buitenwereld (op een manier dat ik heb oordeel me aantrek), kan beter relativeren omdat je meer levenservaring hebt. Ik kan me niet voorstellen dat het zo abnormaal is om af en toe te reflecteren en je afvragen of je op je nog op de weg zit waar je het leifst zou willen zitten. (En zo nee, bedenken hoe je daar mee om kan gaan). Maar het ligt een beetje aan jezelf hoe groot probleem je er van maakt en of je ondertussen ook niet vergeet een beetje te genieten.
Ik vind het juist wel leuk steeds ouder worden, maak me steedsminder druk om de buitenwereld (op een manier dat ik heb oordeel me aantrek), kan beter relativeren omdat je meer levenservaring hebt. Ik kan me niet voorstellen dat het zo abnormaal is om af en toe te reflecteren en je afvragen of je op je nog op de weg zit waar je het leifst zou willen zitten. (En zo nee, bedenken hoe je daar mee om kan gaan). Maar het ligt een beetje aan jezelf hoe groot probleem je er van maakt en of je ondertussen ook niet vergeet een beetje te genieten.
zaterdag 14 november 2009 om 10:09
@ Starshine: zoals jij het hebt verwoord, daar ben ik het helemaal mee eens!
Dertig is vooral sociaal gezien een leeftijd waarop je het 'voor elkaar moet hebben'. Als je op je dertigste nog geen huis, man/vrouw, goede baan en evt. kind hebt, gaat de wereld om je heen (aangevoerd door bijv. je ouders) zich afvragen of het wel goed gaat me je. In principe belachelijk, maar ookal wil je het niet, je trekt je er onwillekeurig toch wel iets van aan. Tenminste, dat heb ik jarenlang gedaan. Ik ben nu 33 en ben erachter gekomen dat het echt NIET helpt als je probeert een bepaald beeld van jezelf neer te zetten. Daar word je alleen maar nog ongelukkiger van.
Ik denk echter ook dat het zgn. 'dertigersdilemma' bij vrouwen een rol speelt als het om het krijgen van kinderen gaat. De medische wereld zegt nu eenmaal dat je vruchtbaarheid na je dertigste afneemt. Aangezien dit als vaststaand feit wordt beschouwd, is het niet raar dat je als vrouw vanaf je dertigste ineens over allerlei andere zaken na gaat denken. Want: als je een kind wilt, moet je ook eerst een goede partner, een stabiele baan en een huis met genoeg kamers hebben. En ziedaar: het 'dertigersdilemma' is geboren. Het is mijns inziens een verschijnsel van onze tijd. Vroeger ging je gewoon trouwen rond je twintigste en kreeg je daarna meteen kinderen. Tegenwoordig zijn er zoveel manieren om je leven in te vullen dat er een 'dilemma' aan wordt gekoppeld als je even niet meer weet wat je nu precies wil. Maar ik ben het met de anderen eens dat er altijd weer momenten in je leven komen dat je opnieuw niet weet wat je nu wilt. That's life.
Dertig is vooral sociaal gezien een leeftijd waarop je het 'voor elkaar moet hebben'. Als je op je dertigste nog geen huis, man/vrouw, goede baan en evt. kind hebt, gaat de wereld om je heen (aangevoerd door bijv. je ouders) zich afvragen of het wel goed gaat me je. In principe belachelijk, maar ookal wil je het niet, je trekt je er onwillekeurig toch wel iets van aan. Tenminste, dat heb ik jarenlang gedaan. Ik ben nu 33 en ben erachter gekomen dat het echt NIET helpt als je probeert een bepaald beeld van jezelf neer te zetten. Daar word je alleen maar nog ongelukkiger van.
Ik denk echter ook dat het zgn. 'dertigersdilemma' bij vrouwen een rol speelt als het om het krijgen van kinderen gaat. De medische wereld zegt nu eenmaal dat je vruchtbaarheid na je dertigste afneemt. Aangezien dit als vaststaand feit wordt beschouwd, is het niet raar dat je als vrouw vanaf je dertigste ineens over allerlei andere zaken na gaat denken. Want: als je een kind wilt, moet je ook eerst een goede partner, een stabiele baan en een huis met genoeg kamers hebben. En ziedaar: het 'dertigersdilemma' is geboren. Het is mijns inziens een verschijnsel van onze tijd. Vroeger ging je gewoon trouwen rond je twintigste en kreeg je daarna meteen kinderen. Tegenwoordig zijn er zoveel manieren om je leven in te vullen dat er een 'dilemma' aan wordt gekoppeld als je even niet meer weet wat je nu precies wil. Maar ik ben het met de anderen eens dat er altijd weer momenten in je leven komen dat je opnieuw niet weet wat je nu wilt. That's life.
zaterdag 14 november 2009 om 17:05
Volgens het artikel dat ik las gaat het ook om de vragen: Wie ben ik eigenlijk? Wat wil ik eigenlijk? Is dit alles? etc.
Ik liep op mijn 17e tegen die dingen aan. Anderen kennelijk voorbij de 30.
Quarterlifecrisis zal wel deels op hetzelfde neerkomen.
Maar wie een nieuwe term introduceert en er een boek bij schrijft, is gewoon commercieel bezig.
Ik liep op mijn 17e tegen die dingen aan. Anderen kennelijk voorbij de 30.
Quarterlifecrisis zal wel deels op hetzelfde neerkomen.
Maar wie een nieuwe term introduceert en er een boek bij schrijft, is gewoon commercieel bezig.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
