Psyche
alle pijlers
Dieptepunten puberteit
donderdag 2 augustus 2018 om 15:21
Ik zag dat andere topic over hoogtepunten en aangezien ik die niet heb dacht even kijken hoe het met de dieptepunten staat.
TO trapt af:
Terugkerend dieptepunt was toch wel de voorraad pillen die mijn moeder mij liet zien en dan tegen mij zei: Ja jongen volgend jaar ben ik er niet meer want dan heb ik zelfmoord gepleegd, wen er maar alvast aan.
TO trapt af:
Terugkerend dieptepunt was toch wel de voorraad pillen die mijn moeder mij liet zien en dan tegen mij zei: Ja jongen volgend jaar ben ik er niet meer want dan heb ik zelfmoord gepleegd, wen er maar alvast aan.
donderdag 2 augustus 2018 om 15:33
Wat erg TO. Ik kan mij heel goed voorstellen wat dat met je heeft gedaan. Die van mij nam ze immers gewoon. Terwijl ik alleen met haar was in een huis, op dertien jarige leeftijd. Ik dacht dat ze sliep. Gelukkig belde iemand op, en toen ik de telefoon wilde geven, reageerde ze niet meer. Uiteindelijk heeft ze het overleeft, maar dit soort geintjes blijven je wel bij ja. Alsof puber zijn niet vreselijk genoeg is. Met deuren smijten krijgt dan een hele andere lading naast de hormonen.Westerpaviljoen schreef: ↑02-08-2018 15:21Ik zag dat andere topic over hoogtepunten en aangezien ik die niet heb dacht even kijken hoe het met de dieptepunten staat.
TO trapt af:
Terugkerend dieptepunt was toch wel de voorraad pillen die mijn moeder mij liet zien en dan tegen mij zei: Ja jongen volgend jaar ben ik er niet meer want dan heb ik zelfmoord gepleegd, wen er maar alvast aan.
Dikke
voor jou
donderdag 2 augustus 2018 om 17:04
Ik werd veel gepest in mijn puberteit. Zowel op de middelbare school als het MBO. In alle opzichten was ik anders. Geadopteerd, Aziatisch uiterlijk, had een eigen kledingstijl, was motorisch en sociaal onhandig. Altijd moesten ze wel wat zeggen over me. Samenwerken was een hel. Ten 1e werd ik nooit gekozen en wist ik niet er precies van me verwacht werd. Dan werd gezegd: "Hondenmens doet nooit iets." Ook werd ik vaak "vergeten" door klasgenoten. Als een leerling iets voor de hele klas moest uitprinten moest uitprinten zat er voor mij geen exemplaar bij. Dan moest ik zelf weer aan zien te komen door de leraar thuis op te bellen. Bepaalde opdrachten en handelingen kon ik niet doen, omdat je daarvoor met 2 moest zijn. Het ergste moment was bij een les Omgangskunde. Iedereen moest aangeven aan wie zij (meidenklas) het meest en het minst heeft gehad. Ik werd door allemaal als minst gekozen. Ook door het meisje die ik als meest koos. Ineens was ik het gespreksonderwerp van de les. Er werd steeds gevraagd waarom ik zo was als ik was. Ook in stages liep ik vast. Na een jaar kwam de diagnose ASS. Een verademing voor mij.
donderdag 2 augustus 2018 om 18:41
Wat één vd dieptepunten was, was de avond waarop mijn moeder gillend en schreeuwend mijn kamer in stormde op zoek naar een koffer (zolderkamer met bergruimte achter schotten) om 'weg' te gaan. Ik lag op bed een boek te lezen. Mijn vader kwam achter haar aan, wilde haar tegenhouden waardoor een gevecht/worsteling in mijn kamer en op de houten trap ontstond. Een gladde houten trap waar 2 huizen verderop vrij recent een buurvrouw haar nek over had gebroken en dat niet meer na kon vertellen.
Mijn oudere zus was een paar weken daarvoor 'verdwenen'....nadat mijn ma had verkondigd dat ze niet meer met een 'liegend chagrijnig misbaksel' onder 1 dak wilde wonen en ze zsm op zoek moest naar andere woonruimte. Dus was zus zonder iets te zeggen met haar spulletjes met onbekende bestemming vertrokken en had ik met mijn 15 jr géén idee wat er om me heen gebeurde.
De emotie tussen ouders was zo nasty dat mijn lijf heel raar reageerde, ik heb nog uren in mijn bed liggen shaken...
Mijn oudere zus was een paar weken daarvoor 'verdwenen'....nadat mijn ma had verkondigd dat ze niet meer met een 'liegend chagrijnig misbaksel' onder 1 dak wilde wonen en ze zsm op zoek moest naar andere woonruimte. Dus was zus zonder iets te zeggen met haar spulletjes met onbekende bestemming vertrokken en had ik met mijn 15 jr géén idee wat er om me heen gebeurde.
De emotie tussen ouders was zo nasty dat mijn lijf heel raar reageerde, ik heb nog uren in mijn bed liggen shaken...
hanke321 wijzigde dit bericht op 02-08-2018 20:09
0.15% gewijzigd
donderdag 2 augustus 2018 om 19:49
Wat vreselijk! Dat je wereld zo overhoop wordt gehaald. Zo te lezen had je moeder behoorlijk wat issues. Maar om je kinderen dan zo te behandelen. Dat vind ik echt erg. Ik kan dat gewoon niet begrijpen.hanke321 schreef: ↑02-08-2018 18:41Wat één vd dieptepunten was, was de avond waarop mijn moeder gillend en schreeuwend mijn kamer in stormde op zoek naar een koffer (zolderkamer met bergruimte achter schotten) om 'weg' te gaan. Ik lag op bed een boek te lezen. Mijn vader kwam achter haar aan, wilde haar tegenhouden waardoor een gevecht/worsteling in mijn kamer en op de houten trap ontstond. Een gladde houten trap waar 2 huizen verderop vrij recent een buurvrouw haar nek over had gebroken en dat niet meer na kon vertellen.
Mijn oudere zus was een paar weken daarvoor 'verdwenen'....nadat mijn ma had verkondigd dat ze niet meer met een 'liegend chagrijnig misbaksel' onder 1 dak wilde wonen en ze zsm op zoek moest naar andere woonruimte. Dus was zus zonder iets te zeggen met haar spulletjes met onbekende bestemming vertrokken en had ik met mijn 15 jr géén idee wat er om me heen gebeurde.
De emotie tussen ouders was zo nasty dat mijn lijf heel raar reageerde, ik heb nog uren in mijn bed liggen schaken...
Heb je nog contact met haar? En hoe is het met je zus afgelopen?
donderdag 2 augustus 2018 om 20:09
Ja mammie had wat issues en leefde die geroutineerd op haar omgeving uit. Eenmaal uit haar klauwen vrij snel het contact gestopt en haar heeeel wat jaren niet gezien. Jaar voor haar dood weer contact en haar haar laatste adem (na een laatste sneer naar mij toe) uit zien blazen. Ban blij dat ze dood is, as in opgelucht.
Zus heb ik een aantal jaren na die 'verdwijning' weer gezien en contact is altijd gebleven. Leuk mens, ook een flinke tik van vroegah meegekregen maar al met al de boel aardig op orde.
Ik heb er een ernstige vorm van cptss aan overgehouden. Maar goed, met zo'n ma ben je een sitting duck voor pesters en pedofielen. Dat kwam er ook nog ff bij.
Zus heb ik een aantal jaren na die 'verdwijning' weer gezien en contact is altijd gebleven. Leuk mens, ook een flinke tik van vroegah meegekregen maar al met al de boel aardig op orde.
Ik heb er een ernstige vorm van cptss aan overgehouden. Maar goed, met zo'n ma ben je een sitting duck voor pesters en pedofielen. Dat kwam er ook nog ff bij.
