Dilemma

Hoi

Ik opende vroeger reeds een topic met hierop de vraag om raad betreffende de familie-situatie van vriend: psyche/dilemma/list_messages/226395/3?s ... 50cf04b04b

Situatie: vriend, zijn broer en zus zijn vroeger jaren misbruikt door vader.
De moeder lag ruime tijd in ziekenhuis (kanker), was bang van haar man, had alle banden met familie gebroken.

Toen ik vriend leerde kennen viel het me op dat de thuis-situatie niet normaal was.
Ik voelde me niet op mjjn gemak bij zijn vader (vader complimenteerde me als ik een rokje/ kleedje aan had op een manier die niet goed aanvoelde).

Beetje bij beetje kreeg ik details over de jeugd van mijn vriend te horen. Zus was jaren misbruikt en is op haar 18de verjaardag gaan samenwonen met haar toenmalige vriend. Vriend en zijn broer woonden nog thuis toen ik hem leerde kennen.

Uiteindelijk na heel het verhaal te kennen vriend aangespoord klacht in te dienen (vriend woonde toen juist alleen).
Eens klacht ingediend is de vader veroordeeld (5 jaar cel maar niet volledig uitgezeten). Zijn moeder is hem in ‘t begin nog gaan opzoeken in de gevangenis maar heeft er nadien mee gebroken.

Situatie nu: zus van vriend heeft nog steeds goed contact met vader... vader is zelfs dooppeter van haar zoon. Haar man kent het verhaal maar is van mening dat iedereen een 2de kans verdient.
Vriend zijn broer is drankverslaafd. Hij is opgepakt voor bezit van kinderporno en hiervoor veroordeeld. Hij heeft 2 kinderen waarvan er 1 is misbruikt (verdachten waren toen zijn vader en hijzelf), rechterlijke onderzoek geweest maar ze ontkenden beide. Weet hier het fijne niet van maar na alles hebben ze dus nog wel contact met elkaar!
Zelfs op Facebook zie ik dat vriend zijn zus, zijn broer en zijn vader “vriendjes” zijn en veel van elkaar liken!

Vriend en ik hebben zelf kinderen, alles gaat goed.
Vriend heeft gebroken met broer en vader.
Met zijn zus is er enkel contact op verjaardagen maar dan via sms.

Met de moeder van mijn vriend is er meer contact.
Ze nodigt ons uit met verjaardagen, feestdagen.
Ze vraagt nooit hoe het met onze kinderen gaat, belt niet op hun verjaardag.
Toen we vorige keer bij haar waren heeft ze geen 3 zinnen tegen mijn dochter gezegd! Mijn dochter is een tiener en trekt zich dit alles aan.

Doordat mijn vriend zijn moeder blijft omgaan met haar zoon (bezit kinderporno en verdacht van misbruik eigen kind), haar eigen kinderen niet beschermende tegen hun vader “omdat ze niet wist wat er gebeurde” en een rechtszaak aanspande om de kinderen van haar zoon op regelmatige basis te zien (zoon wou geen contact meer met zijn eigen kinderen, zijn ex wou alle banden doorknippen wegens teveel gebeurd) wil ik eigenlijk ook geen contact meer.

Dit alles geeft me veel stress en een heel wrang gevoel.
Vooral omdat ze mijn dochter zo negeert.
Vriend vraagt me om het contact met zijn moeder zo te houden omdat hij niet meer veel contact heeft met familie.
Maar ik heb na al die jaren genoeg van dit alles.
Zijn moeder heeft een nieuwe vriend (al een aantal jaren) en heb er ook een raar gevoel bij.
Ze vroeg een 2-tal jaren terug eens of onze dochter een dag bij haar mocht komen spelen, onze zoon mocht toen bij ons thuis blijven. Dit heb ik geweigerd maar de vraag alleen al in combinatie met hun verleden doet me nog kippenvel krijgen.

Dochter heeft Instagram en kreeg last de melding dat broer van mjjn vriend haar volgt. (Dochter heeft nickname en ik kan haar niet opzoeken via haar gewone naam). Ze toonde me dit meteen en we hebben hem geblokkeerd.

Wat zouden jullie doen?
Breken?
Ik vind het totaal niet erg dat vriend naar zijn moeder gaat, heb vroeger al wel eens het excuus gebruikt dat ik niet meeging wegens “ziek”.
Onze dochter weet dat zijn familie niet deugd en dat dit de reden is waarom ze haar grootvader niet ziet.

Mijn vriend zijn zus is getrouwd. Heeft 2 kinderen en haar man is op de hoogte van haar verleden. Toch maken ze haar vader dooppeter van hun kind.
Alles wordt daar maar als normaal aanzien. Ik verzet me daartegen, dus ben ik het buitenbeentje.
Ik geloof zijn moeder niet als ze zegt dat ze van niets afwist, maar dat is maar een gevoel, ik kan het niet bewijzen.
Het vertrouwen is er niet bij deze mensen.
Nu zijn we uitgenodigd voor een nieuwjaarsfeest bij zijn moeder en haar vriend thuis (zijn broer en zus komen daar nooit als wij er zijn). Heb hier geen zin meer in.
Vriend heeft haar vanmorgen nog gebeld en aangesproken over dit alles.
Ze haalde aan dat ze weinig tegen onze dochter kinderen zegt omdat ze dacht dat wij dit niet graag hebben (we zijn er altijd bij). Dat ze nooit achter de kinderen vraagt als ze naar mijn vriend belt, daar geeft ze ook die reden voor op.