Psyche
alle pijlers
Down
maandag 22 september 2008 om 12:47
Ik ben het helemaal met Omen eens. Je was 18 jaar.
Zelf ben ik meerdere keren in situaties terecht gekomen waarvan ik achteraf ook zeg, hoe heb je dat kunnen doen. Het is nooit echt fout gegaan maar als ik er nu op terugkijk had het wel fout kunnen gaan. En ik was toen een stuk ouder dan jij toen.
Maar ik blijf er bij dat NEE NEE is.
Zelf ben ik meerdere keren in situaties terecht gekomen waarvan ik achteraf ook zeg, hoe heb je dat kunnen doen. Het is nooit echt fout gegaan maar als ik er nu op terugkijk had het wel fout kunnen gaan. En ik was toen een stuk ouder dan jij toen.
Maar ik blijf er bij dat NEE NEE is.
maandag 22 september 2008 om 14:03
maandag 22 september 2008 om 14:41
Ach _Brownie, iedereen gaat anders om met zo'n situatie. Zoals je leest, is wat jou overkomen is voor anderen iets om de schouders over op te halen. Dat zegt niets over jou hoor! Iedereen voelt zich anders na zo'n ervaring. De een slikt even en gaat weer door, de ander zit er gewoon best wel mee.
Je zegt zelf al dat je het nu heel anders had aangepakt. Je was 18 en bent overvallen door de gebeurtenis...
Als ik je een raad mag geven: praat er toch over met een vriendin (of iemand anders). Het zou zomaar kunnen dat er een last van je schouders afvalt.
Ook een eventueel vriendje zou je dit kunnen vertellen, zodat hij weet dat hij rustig aan moet doen.
Je zegt zelf al dat je het nu heel anders had aangepakt. Je was 18 en bent overvallen door de gebeurtenis...
Als ik je een raad mag geven: praat er toch over met een vriendin (of iemand anders). Het zou zomaar kunnen dat er een last van je schouders afvalt.
Ook een eventueel vriendje zou je dit kunnen vertellen, zodat hij weet dat hij rustig aan moet doen.
maandag 22 september 2008 om 14:44
Volgens mij vindt het niemand het normaal, hoor. Maar niet iedereen vindt het iets vreselijk schokkends, dat is toch iets anders.
Als je vasthoudt aan je laatste woorden, dan weet je toch dat jou niets te verwijten valt en dat je dit op deze manier niet meer zal gebeuren?!
Leg het naast je neer, het is je energie niet waard.
maandag 22 september 2008 om 15:30
Ik vind ook wel dat een aantal mensen hier lekker ongenuanceerd reageren. Ik ben het met bovenstaande dan ook meer dan eens.
Niet iedereen is altijd even assertief, (zeker op je 18de, net uit de puberteit!) en een kat in het nauw maakt rare sprongen. Om daar nu keihard over te oordelen...
En dan over het statement "maak het niet moeilijker dan het is".
Dat je niet alles uit hoeft te kauwen en dat je met sommige vervelende gebeurtenissen maar moet leven en niet te moeilijk moet doen.
Nou, ik ben een mooi voorbeeld: ik bagataliseerde ook altijd elke vervelende gebeurtenis in mijn leven. Van de mishandeling van mijn moeder vroeger voor mijn ogen bijv.
Nu na jaren heb ik daar toch behoorlijk last van gekregen. De één is nou eenmaal gevoeliger dan de ander. Wegstoppen is niet de oplossing.
Ik vind het goed dat zij het nu op deze manier probeert een plekje te geven.
Dus ik vind dat zij hierin serieus moet worden genomen.
En dat heeft dus niets te maken met "zachte heelmeesters, stinkende wonden".
Voor de mensen die het overdreven vinden, moeten zich eens voorstellen dat dit hun eigen dochter zou overkomen. Denk je dan ook "nou dat kind moet niet zeuren?"
maandag 22 september 2008 om 19:05
nee hoor, het is 'n teken van 't hebben van genoeg relativeringsvermogen
natuurlijk is zo'n man 'n lul, maar als er feitelijk niets is gebeurd zijn er in elk geval 2 positieve dingen uit te halen: 1) de man vindt je blijkbaar geil genoeg om te willen bespringen 2) jij als kleine vrouw (fysiek minder sterk als de man) hebt 'm er toch van weten te weerhouden dat ie te ver zou gaan
anything that doesn't kill you makes you stronger
Verder ben ik 't met alle opmerkingen eens die niet snappen dat TO onder de douche ging terwijl ze net die geilneus van zich af gekregen had. Ik had beiden mannen buiten geschopt en zeker niet die loser nog opgebeld 's avonds laat om me op te komen halen.
maandag 22 september 2008 om 19:34
Oh ja, dat is het. Als je alles wat je mogelijkerwijs maar weet te kwetsen maar goed kan relativeren dan kan je ook niet geraakt worden.
"Best wel jammer dat mijn ouders in dat vanochtend neergestorte vliegtuig zaten, maar zij werden al wat slecht ter been en begonnen vervelende kwaaltjes te krijgen. Eigenlijk ben ik wel blij dat hen nu verder lijden wordt bespaart."
Relativeren is een prima middel om beter om te leren gaan met zaken waar je een groot punt van maakt, maar eigenlijk helemaal niet zo ingrijpend zijn.....zoals het laten aanbranden van het vlees. Op het moment dat je iets wat voor een ander heel ingrijpend is of kan zijn geweest gaat relativeren dan geeft het blijk van een gebrek aan empathie. Of misschien het niet kunnen of durven toelaten van die emotie.
maandag 22 september 2008 om 20:00
Elninjoo, soms vind ik je commentaar hilarisch maar in dit topic kan ik me over het algemeen niet vinden in je reacties. Vind je punt 1 niet wat kort door de bocht? Goh joepie, ik ben geil want mannen vallen mij lastig en betasten mij. Wat is daar positief aan? Het geeft aan dat er teveel randdebielen rondlopen. Een leuke man betast je namelijk niet tegen je wil.
Ik snap best dat je het wil relativeren maar met zo'n opmerking sla je de plank mis.
Over relativeren gesproken, zie post van m'n voorganger. Je kan alles dan wel gaan bagataliseren.
Ik snap best dat je het wil relativeren maar met zo'n opmerking sla je de plank mis.
Over relativeren gesproken, zie post van m'n voorganger. Je kan alles dan wel gaan bagataliseren.
dinsdag 23 september 2008 om 23:23
Voor iedereen die het misschien nog niet wist, aanranding is een strafbaar feit. Je kunt daarvoor veroordeeld worden. Het is niet zomaar even een lolletje, een geintje. Dat moet je echt niet bagataliseren.
Brownie, misschien helpt het als je er met iemand over praat waarvan je niet bang bent dat ze je veroordeelt. Je ex is ver over je grenzen gegaan en heel erg in de fout. Dat je de volgende dag hem hebt gebeld om een lift is misschien ook wel omdat je onbewust alles weer "normaal" wilde laten worden. Verwijt jezelf niks, praat eens met iemand erover en bedenk dat je ex een hufter is die ooit iets bij de verkeerde flikt en dan komt hij er niet zo genadig van af...
Brownie, misschien helpt het als je er met iemand over praat waarvan je niet bang bent dat ze je veroordeelt. Je ex is ver over je grenzen gegaan en heel erg in de fout. Dat je de volgende dag hem hebt gebeld om een lift is misschien ook wel omdat je onbewust alles weer "normaal" wilde laten worden. Verwijt jezelf niks, praat eens met iemand erover en bedenk dat je ex een hufter is die ooit iets bij de verkeerde flikt en dan komt hij er niet zo genadig van af...
woensdag 24 september 2008 om 09:40
Nou, op deze manier kun je alles waar je niet dood aan gaat wel wegrelativeren als niets gebeurd. Ja, ik ben wel vaginaal verkracht, maar anaal in ieder geval niet en er zijn ook vrouwen die dat overkomt. Offuh, ja, ik ben wel anaal en veginaal verkracht maar hij heeft me niet na afloop in stukken gesneden.
Iets te veel relativeringsvernogen lijkt mij.
TO, je bent aangerand, door een ex, iemand waar je een vertrouwensband mee had. Heel rot, kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt om anderen te vertrouwen en je eigen beoordelingsvermogen misschien ook in twijfel trekt. Mijn advies zou zijn om te praten erover, met je moeder, andere familie, vriendinnen? En als je last blijft houden met een professionele hulpverlener. Dat helpt zeker, want het is te verwerken. Maar in je eentje lukt dus niet goed, zoals je merkt. Dat is niet raar, dus vraag om hulp, je hoeft niet alles alleen op te lossen.
Sterkte!
