Drink niet met mate

Misschien kun je bij zulke gelegenheden met iemand afspreken dat je maar x mag drinken en dat diegene je daar ook op aan mag spreken.
Contact opnemen met de huisarts om te vragen hoe je hier nu het beste mee om kan gaan is ook nooit verkeerd, dat betekent niet meteen dat je een alcoholist bent.

Nogal zorgelijk dat je het niet als een keuze ervaart of je wel of niet drinkt en hoeveel je vervolgens drinkt.
Zo zorgelijk, dat ik zou denken dat het wijste is om te stoppen met drinken. Geen enkele sociale situatie verplicht je tot drinken.

Wanneer je niet voldoende gemotiveerd bent om te stoppen, zou ik eens goed gaan kijken waarom je eigenlijk drinkt en waarom je geen keuze kunt ervaren hierin.

1 slok is teveel, alle andere slokken daarna zijn te weinig....

Onthouding van alcohol is wat je rest. Zeker als je blackouts hebt.

Als je niet met alcohol om kunt gaan dan is het goed om daar wat aan te doen. Als stoppen niet lukt en je van het ene goede voornemen via het volgende debacle naar het volgende goede voornemen hobbelt, wordt het tijd om hulp in te roepen. Naar de HA dus voor een verwijzing.

Er zijn bij de verslavingszorg e learning modules waarin je kun leren omgaan met je probleemgedrag t.o.v. alcohol. Dat is een laagdrempelige manier om hulp te zoeken. Vaak krijg je dan online opdrachten van een hulpverlener. En anders ambulante gesprekken.

Mocht je denken dat je met een alcoholverslaving te maken hebt, kun je bij een bijeenkomst van de AA binnenlopen.

lolanu schreef: ↑

14-12-2018 12:56

Dat is het inderdaad, dat ik het moment niet voel wanneer het genoeg is geweest. Dan dus over mijn grens ga. Maar besef me dat ik strengere afspraken met mezelf moet maken. En als dat niet lukt gewoon moet stoppen met drinken.

Het is dus niet zo dat ik thuis in mijn eentje zit te drinken ofzo. Heeft vooral te maken met als er ergens gedronken wordt ik geen mate kan houden.

Ik denk dat je jezelf voor de gek houdt door te denken dat je strengere afspraken met jezelf moet en kan maken en jezelf vanalles te verwijten.
Met dit 'proberen te minderen' kun je zomaar een paar jaar zoet zijn, jezelf enorm frustreren omdat je zo slap bent dan je het niet kunt, tot je een hekel aan jezelf krijgt en dat weer een reden wordt om er toch maar weer één te nemen.
Ik ben het eens met Stroman, en met degene die in één van de eerste posts schreef : 'bel nu je huisarts op'.

lolanu schreef: ↑

14-12-2018 12:56

Dat is het inderdaad, dat ik het moment niet voel wanneer het genoeg is geweest. Dan dus over mijn grens ga. Maar besef me dat ik strengere afspraken met mezelf moet maken. En als dat niet lukt gewoon moet stoppen met drinken.

Hoevaak heb je dit al geprobeerd en hoe vaak is dit gelukt? De enige afspraak met jezelf die echt werkt is geen alcohol drinken, want na 1 drankje ga je alweer voor de bijl. Wees daar ook eerlijk over richting vrienden, leg ze uit waarom jij niet meer wil drinken. Kun je dit niet, zoek dan hulp bij de huisarts.

Ik drink vrijwel nooit, daar doet niemand moeilijk over. Als jij het brengt als gewoon/mededeling dan vinden anderen dit meestal ook.

Zazamaenade schreef: ↑

14-12-2018 13:21

Ik denk dat je jezelf voor de gek houdt door te denken dat je strengere afspraken met jezelf moet en kan maken en jezelf vanalles te verwijten.
Met dit 'proberen te minderen' kun je zomaar een paar jaar zoet zijn, jezelf enorm frustreren omdat je zo slap bent dan je het niet kunt, tot je een hekel aan jezelf krijgt en dat weer een reden wordt om er toch maar weer één te nemen.
Ik ben het eens met Stroman, en met degene die in één van de eerste posts schreef : 'bel nu je huisarts op'.

Dit denk ik ook. Mensen denken makkelijk dat een alcoholprobleem alleen gaat over mensen die altijd drinken, dus die niet de keuze kunnen maken om niet te drinken. Maar het is ook een probleem als je op zich best ervoor kunt kiezen om helemaal niet te drinken, maar niet ervoor kunt kiezen om maar 1 (of 2) glazen te drinken. Sommige mensen kunnen dat gewoon niet, dan kun je je voornemen allerlei afspraken met jezelf te maken, maar als je dat niet kan, dan kan dat gewoon niet, en dan is er maar 1 keuze: helemaal niet drinken.

Dat betekent overigens niet dat je alleen maar kruidenthee mag drinken de rest van je leven, ik drink thuis nooit frisdrank, maar als ik met mensen op stap ben en ik drink niet mee (ben geen grote drinker) dan zijn er vaak best veel lekkere alcoholvrij dingen die toch het gevoel geven dat er iets speciaals is en dat je enigszins aan het 'zondigen' bent.

lolanu schreef: ↑

14-12-2018 12:11

Ik ben benieuwd of mensen dit herkennen en hoe jullie ermee omgaan?

Ik herken het wel een beetje, maar oefening baart kunst; hoe vaker en meer je drinkt, hoe beter je er op een gegeven moment tegen kunt. Wanneer je het lekker vind, waarom zou je het dan niet zo nu en dan doen ? Mensen reageren altijd zo overdreven, net alsof je al in de goot ligt. Tegen de tijd dat het zover is ben je meestal vanzelf al gestopt of ben je zwaar gaan minderen. Hetzelfde geld met roken. Je leeft maar één keer

Helemaal niet drinken.

KroegFilosoof schreef: ↑

14-12-2018 15:16

Ik herken het wel een beetje, maar oefening baart kunst; hoe vaker en meer je drinkt, hoe beter je er op een gegeven moment tegen kunt. Wanneer je het lekker vind, waarom zou je het dan niet zo nu en dan doen ? Mensen reageren altijd zo overdreven, net alsof je al in de goot ligt. Tegen de tijd dat het zover is ben je meestal vanzelf al gestopt of ben je zwaar gaan minderen. Hetzelfde geld met roken. Je leeft maar één keer

TO vindt het zelf vervelend (of in elk geval, dat maak ik op uit haar post) en als het haar niet lukt om te minderen, dan is stoppen de enige optie (naast accepteren dat ze het zelf vervelend vindt natuurlijk). In de goot ligt ze overduidelijk nog niet, mensen in de goot hebben geen baan (met bijbehorende kerstborrel)
Ik heb overigens geen problemen met drinkers, van mij mag ook iedereen drunken worden, zolang ze daar anderen niet mee lastigvallen (vervelend gedrag, in de auto stappen etc) vind ik het prima.

Ik heb niet alle reacties gelezen maar ik herken jouw verhaal wel .

Ik kan met mezelf heel veel afspraken maken maar zodra ik twee wijn op heb gooi ik alles overboord.
Ik denk dan bij ieder extra drankje maar het gaat toch goed?
En ik kan met iedereen afspreken dat ze zeggen dat ik niet meer mag drinken maar daar luister ik niet naar.

Ik heb wat van mezelf gebaald en kan mezelf dan echt walgelijk vinden. Dus nu drink ik zelfden nog wat.
Of als ik echt wat wil drinken dan begin ik pas heel laat op de avond met Mn eerste alcoholische drankje. Dat werkt echt prima voor mij.
De rest is kansloos.

Voor mij is je verhaal heel herkenbaar en begrijp maar al te goed hoe heftig het is dat je er voor je gevoel mee naar buiten treedt.
Het is ook best moedig om toe te geven dat alcohol dit met je doet en het lijkt of je telkens weer bakzeil moet halen op je eigen voornemen, gek eigenlijk he?

Er zijn al best veel reacties gegeven met over het algemeen goede adviezen dus ik beperk mij tot mijn eigen inzicht en ervaringen.
Zelf ben ik er ook eentje die nogal "allergisch" reageert op het drinken van alcohol, al vroeg in mijn drank-carrière kwam ik er achter dat ik toch vaker dan anderen doorging waar de meeste het wel genoeg vonden.
Jarenlang ging dat goed, ik heb ook nooit de behoefte gehad aldoor te drinken maar als ik dronk dan was het altijd meer dan dat goed voor mij was dan wel wat ik mij had voorgenomen.
Ik kon er goed tegen vond ik zelf, wel was het zo dat met het opbouwen van die tolerantie de katers ook steeds heftiger werden, hoe meer je drinkt, hoe meer je moet ontgiften.
Zelf zag ik mij niet als verslaafd maar had ik meer een soort van probleem in het doseren van het goedje.
Hoe vaak ik mijzelf in de ochtend, ziek als een hond, heb voorgenomen nooit meer te drinken weet ik niet meer en hoe vaak ik het toch weer ging " proberen" evenmin.
Ik vond mijzelf niet verslaafd maar toch deed ik mijzelf dit aan, hoe bizar eigenlijk ?
Stel, je stapt de boks-ring in omdat je onder sociale druk mee wil doen en je gaat het gevecht aan met als uitkomst dat je aardig wordt afgetuigd.
Vervolgens wordt je de volgende dag wakker bont en blauw, je stapt je bed uit neemt jezelf voor nooit meer te boksen tegen deze tegenstander maar gaandeweg de dag of week trek je wedstrijdbroek weer aan, je bokshandschoenen, bit in en hup de ring weer in om vervolgens weer afgetuigd te worden door dezelfde tegenstander.
En dit dan keer op keer ! het klinkt bizar maar dat is dus wat alcohol met mij deed.
Te gek voor woorden natuurlijk maar het kwam er feitelijk wel op neer.

Uiteindelijk heb ik hulp gezocht en ook gekregen en de uitkomst is eigenlijk simpel.
Ik moet accepteren dat ik geen maat kan houden als het om alcohol gaat en daarom is minderen in mijn geval geen optie.
Ik kan die strijd domweg niet winnen, dat heb ik in al die jaren wel aan mezelf bewezen.
Mijn stopcentrum in mijn brein is helaas niet goed genoeg aangelegd als het gaat om drank.
De enige optie die voor mij overbleef was niet meer de boksring in te stappen, hoe gezellig het soms ook is daar in de zaal.
Ik las een soortgelijke opmerking verderop, voor sommige onder ons is eentje teveel en honderd nog niet genoeg, het is niet anders.

Je bent ermee bezig en de bewustwording is er, hopelijk heb je wat aan mijn verhaal.