Psyche
alle pijlers
Echt overspannen?
dinsdag 7 maart 2017 om 22:52
Ik maak het mezelf alleen maar moeilijker dus ik denk.. topic!
Sinds een aantal weken heb ik enorm last van ademhalingsproblemen: ademhaling verstoord. Afgelopen week belandde ik bij een co-assistent van de dokter en die verwees mij door naar een psychosomatische fysiotherapeut. Ik nam een extra dag vrij want ik zat aan m'n tax en maakte me door mn ademhaling alleen maar meer zorgen. Ik slaap slecht en heel onrustig. Op werk schiet ik snel in de stress. Ala.. een extra dag vrij leek mij een goed plan. Na een lang weekend heb ik op werk een hele dag zitten hyperventileren. Zo erg dat ik de dokter belde en niet meer wist wat ik moest doen. Steken in m'n borst. Uiteindelijk werd ik door collega's naar huis gestuurd. Dat wilde ik helemaal niet, dus barste ik in huilen uit en stortte in.
Volgende dag dokter. Weer in paniek en huilen. Dokter was heel duidelijk: overspannen met burnout klachten. Heb wat kalmeringstabletten gekregen voor deze week. Twee weken ziekmelden, doorverwijzing fysiotherapeut en psycholoog. Na 2 weken zal de bedrijfsarts het overnemen. Ik moet ritme houden, gewoon dingen blijven doen waar ik me goed bij voel maar vooral niet werken. Plus rekening houden met het feit dat het nog wel even kan gaan duren.
Wat nu? Ik weet niet wat mij overkomt. Wat mag ik wel wat mag ik niet (controle?)? Heeft de huisarts wel gelijk? Ik voel me over het algemeen ook heel goed hoor.. herkenbaar? Ik twijfel namelijk.. is dit het echt? Google was vandaag mn beste vriend maar toch zoveel vragen
Sinds een aantal weken heb ik enorm last van ademhalingsproblemen: ademhaling verstoord. Afgelopen week belandde ik bij een co-assistent van de dokter en die verwees mij door naar een psychosomatische fysiotherapeut. Ik nam een extra dag vrij want ik zat aan m'n tax en maakte me door mn ademhaling alleen maar meer zorgen. Ik slaap slecht en heel onrustig. Op werk schiet ik snel in de stress. Ala.. een extra dag vrij leek mij een goed plan. Na een lang weekend heb ik op werk een hele dag zitten hyperventileren. Zo erg dat ik de dokter belde en niet meer wist wat ik moest doen. Steken in m'n borst. Uiteindelijk werd ik door collega's naar huis gestuurd. Dat wilde ik helemaal niet, dus barste ik in huilen uit en stortte in.
Volgende dag dokter. Weer in paniek en huilen. Dokter was heel duidelijk: overspannen met burnout klachten. Heb wat kalmeringstabletten gekregen voor deze week. Twee weken ziekmelden, doorverwijzing fysiotherapeut en psycholoog. Na 2 weken zal de bedrijfsarts het overnemen. Ik moet ritme houden, gewoon dingen blijven doen waar ik me goed bij voel maar vooral niet werken. Plus rekening houden met het feit dat het nog wel even kan gaan duren.
Wat nu? Ik weet niet wat mij overkomt. Wat mag ik wel wat mag ik niet (controle?)? Heeft de huisarts wel gelijk? Ik voel me over het algemeen ook heel goed hoor.. herkenbaar? Ik twijfel namelijk.. is dit het echt? Google was vandaag mn beste vriend maar toch zoveel vragen
dinsdag 7 maart 2017 om 22:58
Ik moet ritme houden, gewoon dingen blijven doen waar ik me goed bij voel maar vooral niet werken.
Tja dat bepaalt de ha niet, maar de bedrijfsarts. Als de ba over 2 weken zegt dat je voor een bepaald percentage kan werken dan moet je gewoon werken.
Ben je overspannen door werk of spelen er tig dingen in je privéleven?
Tja dat bepaalt de ha niet, maar de bedrijfsarts. Als de ba over 2 weken zegt dat je voor een bepaald percentage kan werken dan moet je gewoon werken.
Ben je overspannen door werk of spelen er tig dingen in je privéleven?
dinsdag 7 maart 2017 om 23:04
quote:GateKeeper schreef op 07 maart 2017 @ 22:58:
Ik moet ritme houden, gewoon dingen blijven doen waar ik me goed bij voel maar vooral niet werken.
Tja dat bepaalt de ha niet, maar de bedrijfsarts. Als de ba over 2 weken zegt dat je voor een bepaald percentage kan werken dan moet je gewoon werken.
Ben je overspannen door werk of spelen er tig dingen in je privéleven?Nou zo werkt het niet helemaal. De bedrijfsarts geeft een advies over de arbeids(on)geschiktheid aan de werkgever.
Ik moet ritme houden, gewoon dingen blijven doen waar ik me goed bij voel maar vooral niet werken.
Tja dat bepaalt de ha niet, maar de bedrijfsarts. Als de ba over 2 weken zegt dat je voor een bepaald percentage kan werken dan moet je gewoon werken.
Ben je overspannen door werk of spelen er tig dingen in je privéleven?Nou zo werkt het niet helemaal. De bedrijfsarts geeft een advies over de arbeids(on)geschiktheid aan de werkgever.
dinsdag 7 maart 2017 om 23:07
Dat is waar. Ik loop te hard van stapel maar vind het ook lastig te begrijpen. Zodra ik werk loop ik compleet vast. Privé gebeuren er wel dingen maar niet anders als normaal, en daar vind ik ook mijn rust. Hoewel ik uitjes, sociale contacten etc. ook steeds lastiger vind. Ik ben heel erg gefocust op het vinden van rust in mijn vrije tijd. Dus ga steeds meer uit de weg omdat ik bijvoorbeeld na een weekend wel opgeladen moet zijn om fulltime te kunnen werken. En nu merk ik dat mijn vrije tijd en rust pakken dus niets meer uithaalt, want ik zit bij de start van een werkdag al te hyperventileren..
dinsdag 7 maart 2017 om 23:10
dinsdag 7 maart 2017 om 23:12
Je kunt ervan uitgaan dat als je nu niet aan de rem trekt en je klachten serieus neemt, je echt overspannen kan worden.
Ik heb een burn out en daar heb je geen vraagtekens meer bij. Je kunt letterlijk niets meer, uitgeput. Dan wordt boodschappen doen al een opgave.
Overspannenheid is gradueel
Let goed op jezelf
Ik heb een burn out en daar heb je geen vraagtekens meer bij. Je kunt letterlijk niets meer, uitgeput. Dan wordt boodschappen doen al een opgave.
Overspannenheid is gradueel
Let goed op jezelf
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
dinsdag 7 maart 2017 om 23:14
Ik heb geen flauw idee. Ik denk dat dat de reden Is van de doorverwijzing naar de psycholoog.
Ik ervaar een hoge werkdruk en ben het type dat alles goed wil doen. Dus ik denk dat het zowel werk is als mijn mentaliteit. Iets waar ik sowieso aan moet werken en verandering in moet aanbrengen. Ik ben blij met de hulp. Maar is dit overspannen? Of onderschat ik mijn mate van gezondheid?
Ik ervaar een hoge werkdruk en ben het type dat alles goed wil doen. Dus ik denk dat het zowel werk is als mijn mentaliteit. Iets waar ik sowieso aan moet werken en verandering in moet aanbrengen. Ik ben blij met de hulp. Maar is dit overspannen? Of onderschat ik mijn mate van gezondheid?
dinsdag 7 maart 2017 om 23:15
Ik herken veel van je klachten. Zes jaar geleden ben ik overspannen geweest, ook op het werk ingestort en naar huis gestuurd.
Je bent nu ziek gemeld begrijp ik? Dan zal je vanzelf een oproep voor de bedrijfsarts krijgen en die bepaald dan of je overspannen bent en zal adviseren hoe lang je de tijd krijgt om te herstellen.
De ba adviseerde mij toen dat ik vooral leuke dingen moest gaan doen maar ik kon echt geen stap meer verzetten. Eerste week 18 uur per dag geslapen, toen heel langzaam aan begonnen met wandelen, iedere dag. Eerst 5 minuten per dag en langzaam opgebouwd.
Ik kreeg ook een verwijzing van de huisarts voor een psychosomatisch fysiotherapeut en daar heb ik ontzettend veel aan gehad, voor mijn ademhaling maar ook om te leren om te ontspannen door allerlei oefeningen.
Uiteindelijk ben ik er drie maanden zoet mee geweest voordat ik weer langzaam mijn uren begon op te bouwen, dat gaat allemaal in overleg met de bedrijfsarts. Wel moest ik zodra ik kon even naar het werk, al was het alleen maar een kop koffie met collega's, dat was om de drempel om terug te keren minder hoog te maken.
Het is in ieder geval niets om je voor te schamen, je hebt hier ook niet voor gekozen tenslotte. Het is al naar genoeg dat het zover is gekomen. Wees gewoon eerlijk naar de ba, hij/zij heeft vaker met dit bijltje gehakt.
Veel sterkte met je herstel
Je bent nu ziek gemeld begrijp ik? Dan zal je vanzelf een oproep voor de bedrijfsarts krijgen en die bepaald dan of je overspannen bent en zal adviseren hoe lang je de tijd krijgt om te herstellen.
De ba adviseerde mij toen dat ik vooral leuke dingen moest gaan doen maar ik kon echt geen stap meer verzetten. Eerste week 18 uur per dag geslapen, toen heel langzaam aan begonnen met wandelen, iedere dag. Eerst 5 minuten per dag en langzaam opgebouwd.
Ik kreeg ook een verwijzing van de huisarts voor een psychosomatisch fysiotherapeut en daar heb ik ontzettend veel aan gehad, voor mijn ademhaling maar ook om te leren om te ontspannen door allerlei oefeningen.
Uiteindelijk ben ik er drie maanden zoet mee geweest voordat ik weer langzaam mijn uren begon op te bouwen, dat gaat allemaal in overleg met de bedrijfsarts. Wel moest ik zodra ik kon even naar het werk, al was het alleen maar een kop koffie met collega's, dat was om de drempel om terug te keren minder hoog te maken.
Het is in ieder geval niets om je voor te schamen, je hebt hier ook niet voor gekozen tenslotte. Het is al naar genoeg dat het zover is gekomen. Wees gewoon eerlijk naar de ba, hij/zij heeft vaker met dit bijltje gehakt.
Veel sterkte met je herstel
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
dinsdag 7 maart 2017 om 23:20
quote:dream26 schreef op 07 maart 2017 @ 23:14:
Ik heb geen flauw idee. Ik denk dat dat de reden Is van de doorverwijzing naar de psycholoog.
Ik ervaar een hoge werkdruk en ben het type dat alles goed wil doen. Dus ik denk dat het zowel werk is als mijn mentaliteit. Iets waar ik sowieso aan moet werken en verandering in moet aanbrengen. Ik ben blij met de hulp. Maar is dit overspannen? Of onderschat ik mijn mate van gezondheid?
Dit is een enorme valkuil. Nadat het mij is overkomen heb ik eindelijk geleerd niet voor een 9 te gaan maar genoegen te nemen met een 7 bij wijze van spreken. Een 7 is ook meer dan een voldoende, als je voor hoger wilt gaan dan ga je gewoon mijlenver je grenzen over en daar reageert je lichaam op. Stress en overspannenheid kan veel klachten veroorzaken, ik voelde me toen ook echt ziek.
Als je nog geen afspraak gemaakt hebt bij de psychosomatisch fysiotherapeut doe dit dan zo snel mogelijk, je krijgt daar echt de juiste handvatten om te werken aan je herstel.
Ik heb geen flauw idee. Ik denk dat dat de reden Is van de doorverwijzing naar de psycholoog.
Ik ervaar een hoge werkdruk en ben het type dat alles goed wil doen. Dus ik denk dat het zowel werk is als mijn mentaliteit. Iets waar ik sowieso aan moet werken en verandering in moet aanbrengen. Ik ben blij met de hulp. Maar is dit overspannen? Of onderschat ik mijn mate van gezondheid?
Dit is een enorme valkuil. Nadat het mij is overkomen heb ik eindelijk geleerd niet voor een 9 te gaan maar genoegen te nemen met een 7 bij wijze van spreken. Een 7 is ook meer dan een voldoende, als je voor hoger wilt gaan dan ga je gewoon mijlenver je grenzen over en daar reageert je lichaam op. Stress en overspannenheid kan veel klachten veroorzaken, ik voelde me toen ook echt ziek.
Als je nog geen afspraak gemaakt hebt bij de psychosomatisch fysiotherapeut doe dit dan zo snel mogelijk, je krijgt daar echt de juiste handvatten om te werken aan je herstel.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
dinsdag 7 maart 2017 om 23:27
quote:blueeyes*3 schreef op 07 maart 2017 @ 23:17:
Normaliter zeg ik het niet snel, maar neem zo'n pilletje van de dokter. Morgen is er weer een dag.
Haha net gedaan
@Calamitycat thanks voor je reacties. Ik heb komende week een afspraak, daar kijk ik echt naar uit. Ik lig al de hele dag en zit nu zelfs met m'n ademhaling in de knoop. Ik heb het gevoel dat met een beetje rust en deze doorverwijzingen ik er wel ga komen. Maar dat gevoel van mogelijke onderschatting en ontkenning zijn beangstigend. Maar ik wil me ook niks aan laten praten. Lastig.
Normaliter zeg ik het niet snel, maar neem zo'n pilletje van de dokter. Morgen is er weer een dag.
Haha net gedaan
@Calamitycat thanks voor je reacties. Ik heb komende week een afspraak, daar kijk ik echt naar uit. Ik lig al de hele dag en zit nu zelfs met m'n ademhaling in de knoop. Ik heb het gevoel dat met een beetje rust en deze doorverwijzingen ik er wel ga komen. Maar dat gevoel van mogelijke onderschatting en ontkenning zijn beangstigend. Maar ik wil me ook niks aan laten praten. Lastig.
dinsdag 7 maart 2017 om 23:29
quote:aatjuhh123 schreef op 07 maart 2017 @ 23:10:
[...]
Precies. Bedrijfsarts heeft ook niets te vertellen inzake aan het werk gaan. Die kan idd slechts adviseren.Het is geen vrijblijvend advies. Op het moment dat je het niet met de bedrijfsarts eens bent moet je een deskundige oordeel aanvragen bij het UWV.
[...]
Precies. Bedrijfsarts heeft ook niets te vertellen inzake aan het werk gaan. Die kan idd slechts adviseren.Het is geen vrijblijvend advies. Op het moment dat je het niet met de bedrijfsarts eens bent moet je een deskundige oordeel aanvragen bij het UWV.
dinsdag 7 maart 2017 om 23:45
quote:dream26 schreef op 07 maart 2017 @ 23:27:
[...]
Haha net gedaan
@Calamitycat thanks voor je reacties. Ik heb komende week een afspraak, daar kijk ik echt naar uit. Ik lig al de hele dag en zit nu zelfs met m'n ademhaling in de knoop. Ik heb het gevoel dat met een beetje rust en deze doorverwijzingen ik er wel ga komen. Maar dat gevoel van mogelijke onderschatting en ontkenning zijn beangstigend. Maar ik wil me ook niks aan laten praten. Lastig.
Als ik je nog een tip mag geven; het is hartstikke laat, ga lekker slapen en zoals hier eerder al gezegd is morgen weer een dag.
Je huisarts heeft er dan wel niets over te zeggen of je aan het werk kan of niet, maar hij heeft wel gezegd dat je overspannen bent dus onderschat dat zeker niet. En ontkennen moet je zeker niet doen, daarmee ondermijn je jezelf alleen maar en zeg je eigenlijk dat dit je niet had mogen overkomen. Maar het is je al overkomen, nu moet je ermee aan de slag.
Als je straks in bed ligt en je ademhaling op hol slaat een oefening die ik van de p.f.t. heb gehad, klinkt heel simpel en is het ook maar ontzettend effectief: adem diep in en spreek op je uitademing zachtjes letterlijk de letter f uit. Dus inademen, rustig en diep en dan efffffffff op je uitademing. Niet blazen, echt de f zeggen. Dat drie keer achter elkaar. Heeft mij steeds weer geholpen (en nog) als mijn ademhaling weer van slag is en ik duizelig word. Slaap lekker
[...]
Haha net gedaan
@Calamitycat thanks voor je reacties. Ik heb komende week een afspraak, daar kijk ik echt naar uit. Ik lig al de hele dag en zit nu zelfs met m'n ademhaling in de knoop. Ik heb het gevoel dat met een beetje rust en deze doorverwijzingen ik er wel ga komen. Maar dat gevoel van mogelijke onderschatting en ontkenning zijn beangstigend. Maar ik wil me ook niks aan laten praten. Lastig.
Als ik je nog een tip mag geven; het is hartstikke laat, ga lekker slapen en zoals hier eerder al gezegd is morgen weer een dag.
Je huisarts heeft er dan wel niets over te zeggen of je aan het werk kan of niet, maar hij heeft wel gezegd dat je overspannen bent dus onderschat dat zeker niet. En ontkennen moet je zeker niet doen, daarmee ondermijn je jezelf alleen maar en zeg je eigenlijk dat dit je niet had mogen overkomen. Maar het is je al overkomen, nu moet je ermee aan de slag.
Als je straks in bed ligt en je ademhaling op hol slaat een oefening die ik van de p.f.t. heb gehad, klinkt heel simpel en is het ook maar ontzettend effectief: adem diep in en spreek op je uitademing zachtjes letterlijk de letter f uit. Dus inademen, rustig en diep en dan efffffffff op je uitademing. Niet blazen, echt de f zeggen. Dat drie keer achter elkaar. Heeft mij steeds weer geholpen (en nog) als mijn ademhaling weer van slag is en ik duizelig word. Slaap lekker
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
dinsdag 7 maart 2017 om 23:53
quote:ieneminnie schreef op 07 maart 2017 @ 23:29:
[...]
Het is geen vrijblijvend advies. Op het moment dat je het niet met de bedrijfsarts eens bent moet je een deskundige oordeel aanvragen bij het UWV.Nee zo gaat het niet. Bedrijfsarts adviseert werkgever. Werkgever bepaalt vervolgens of hij dat advies overneemt. En klopt, het is inderdaad niet vrijblijvend.
[...]
Het is geen vrijblijvend advies. Op het moment dat je het niet met de bedrijfsarts eens bent moet je een deskundige oordeel aanvragen bij het UWV.Nee zo gaat het niet. Bedrijfsarts adviseert werkgever. Werkgever bepaalt vervolgens of hij dat advies overneemt. En klopt, het is inderdaad niet vrijblijvend.
woensdag 8 maart 2017 om 08:32
quote:Calamitycat schreef op 07 maart 2017 @ 23:15:
Ik herken veel van je klachten. Zes jaar geleden ben ik overspannen geweest, ook op het werk ingestort en naar huis gestuurd.
Je bent nu ziek gemeld begrijp ik? Dan zal je vanzelf een oproep voor de bedrijfsarts krijgen en die bepaald dan of je overspannen bent en zal adviseren hoe lang je de tijd krijgt om te herstellen.
De ba adviseerde mij toen dat ik vooral leuke dingen moest gaan doen maar ik kon echt geen stap meer verzetten. Eerste week 18 uur per dag geslapen, toen heel langzaam aan begonnen met wandelen, iedere dag. Eerst 5 minuten per dag en langzaam opgebouwd.
Ik kreeg ook een verwijzing van de huisarts voor een psychosomatisch fysiotherapeut en daar heb ik ontzettend veel aan gehad, voor mijn ademhaling maar ook om te leren om te ontspannen door allerlei oefeningen.
Uiteindelijk ben ik er drie maanden zoet mee geweest voordat ik weer langzaam mijn uren begon op te bouwen, dat gaat allemaal in overleg met de bedrijfsarts. Wel moest ik zodra ik kon even naar het werk, al was het alleen maar een kop koffie met collega's, dat was om de drempel om terug te keren minder hoog te maken.
Het is in ieder geval niets om je voor te schamen, je hebt hier ook niet voor gekozen tenslotte. Het is al naar genoeg dat het zover is gekomen. Wees gewoon eerlijk naar de ba, hij/zij heeft vaker met dit bijltje gehakt.
Veel sterkte met je herstel I agree with you. One of my friend had used your advice and it had greatly benefited him. Keep sharing such info with us.
Ik herken veel van je klachten. Zes jaar geleden ben ik overspannen geweest, ook op het werk ingestort en naar huis gestuurd.
Je bent nu ziek gemeld begrijp ik? Dan zal je vanzelf een oproep voor de bedrijfsarts krijgen en die bepaald dan of je overspannen bent en zal adviseren hoe lang je de tijd krijgt om te herstellen.
De ba adviseerde mij toen dat ik vooral leuke dingen moest gaan doen maar ik kon echt geen stap meer verzetten. Eerste week 18 uur per dag geslapen, toen heel langzaam aan begonnen met wandelen, iedere dag. Eerst 5 minuten per dag en langzaam opgebouwd.
Ik kreeg ook een verwijzing van de huisarts voor een psychosomatisch fysiotherapeut en daar heb ik ontzettend veel aan gehad, voor mijn ademhaling maar ook om te leren om te ontspannen door allerlei oefeningen.
Uiteindelijk ben ik er drie maanden zoet mee geweest voordat ik weer langzaam mijn uren begon op te bouwen, dat gaat allemaal in overleg met de bedrijfsarts. Wel moest ik zodra ik kon even naar het werk, al was het alleen maar een kop koffie met collega's, dat was om de drempel om terug te keren minder hoog te maken.
Het is in ieder geval niets om je voor te schamen, je hebt hier ook niet voor gekozen tenslotte. Het is al naar genoeg dat het zover is gekomen. Wees gewoon eerlijk naar de ba, hij/zij heeft vaker met dit bijltje gehakt.
Veel sterkte met je herstel I agree with you. One of my friend had used your advice and it had greatly benefited him. Keep sharing such info with us.
Sharing and gaining knowledge
