Psyche
alle pijlers
Een beetje aankomen
zaterdag 30 juni 2018 om 21:45
Hi!
Ik ben 19 jaar en ik heb een kleine cupmaat (kleine cup A).
Verder ben ik slank (maat 34 of xs/s).
Ik vind het vervelend dat ik zulke kleine borsten heb, als ik om me heen kijk hebben de meeste meiden echt wel minimaal een cup B.
Daarnaast heb ik een leuke jongen ontmoet en dit maakt me ook wel onzeker...
Om deze redenen wil ik wat gaan aankomen op een gezonde manier.
Dus meer avocado's, noten, vette vis etc. eten maar ook wat minder de controle willen hebben over mijn eten (dus vaker een taartje of een ijsje).
Nu komt mijn probleem: ik heb een anorexia verleden en het zit nog steeds niet helemaal 'goed' in mijn hoofd.
Ik heb een prima gezond gewicht nu - heel slank volgens velen - maar toch voel en zie ik vet.
Dit is ook normaal en gezond, dat weet ik, maar het maakt me onzeker en als ik een slechte dag heb wil ik gelijk weer minder gaan eten en gaan afvallen/extreem gaan sporten.
Ik doe dit echter niet, ik geef absoluut niet toe aan de anorexia en de laatste tijd ben ik mezelf dus echt aan het uitdagen met vaker lekkere dingen eten en goed voor mezelf zorgen, dus goeie voeding met goeie vetten enzo.
Ik wil ook echt grotere borsten krijgen en ik hoop dat dat zo gaat lukken, maar ik ben bang dat ik vind dat ik straks te veel ben aangekomen op de verkeerde plekken en dat ik dat niet aankan in mijn hoofd en terugval in mijn anorexia.
Ik ben zo bang voor een buikje of dikkere heupen, want ik vind dat er nu al genoeg vet op mijn heupen zit.
Ik weet ook niet zo goed wat ik met dit topic wil bereiken, gewoon een beetje van me afschrijven en horen hoe anderen hier tegenaan kijken?
Dus: gewoon weer de rem erop en extreem gezond eten (en dus ook geen grotere borsten krijgen
) of wat 'vrijer' met eten omgaan en proberen om zo op een gezonde manier wat aan te komen en dus ook wat grotere borsten te krijgen?
Ik merk gewoon dat ik zoveel onrust heb in mijn hoofd sinds ik 'meer' en 'ongezonder' ben gaan eten, terwijl ik echt niet te veel eet en 90% van de mensen dit gewoon een ok voedingspatroon zou vinden.
Ik ben dus ook zo bang dat ik echt een dikke buik en dikke heupen ga krijgen en moddervet word nu.
Sorry voor dit onduidelijke verhaal, maar wellicht hebben jullie inzichten waar ik iets mee kan?
Alvast bedankt!
X Em
ps. ik wist niet of dit onder lijf/lijn of psyche valt
Ik ben 19 jaar en ik heb een kleine cupmaat (kleine cup A).
Verder ben ik slank (maat 34 of xs/s).
Ik vind het vervelend dat ik zulke kleine borsten heb, als ik om me heen kijk hebben de meeste meiden echt wel minimaal een cup B.
Daarnaast heb ik een leuke jongen ontmoet en dit maakt me ook wel onzeker...
Om deze redenen wil ik wat gaan aankomen op een gezonde manier.
Dus meer avocado's, noten, vette vis etc. eten maar ook wat minder de controle willen hebben over mijn eten (dus vaker een taartje of een ijsje).
Nu komt mijn probleem: ik heb een anorexia verleden en het zit nog steeds niet helemaal 'goed' in mijn hoofd.
Ik heb een prima gezond gewicht nu - heel slank volgens velen - maar toch voel en zie ik vet.
Dit is ook normaal en gezond, dat weet ik, maar het maakt me onzeker en als ik een slechte dag heb wil ik gelijk weer minder gaan eten en gaan afvallen/extreem gaan sporten.
Ik doe dit echter niet, ik geef absoluut niet toe aan de anorexia en de laatste tijd ben ik mezelf dus echt aan het uitdagen met vaker lekkere dingen eten en goed voor mezelf zorgen, dus goeie voeding met goeie vetten enzo.
Ik wil ook echt grotere borsten krijgen en ik hoop dat dat zo gaat lukken, maar ik ben bang dat ik vind dat ik straks te veel ben aangekomen op de verkeerde plekken en dat ik dat niet aankan in mijn hoofd en terugval in mijn anorexia.
Ik ben zo bang voor een buikje of dikkere heupen, want ik vind dat er nu al genoeg vet op mijn heupen zit.
Ik weet ook niet zo goed wat ik met dit topic wil bereiken, gewoon een beetje van me afschrijven en horen hoe anderen hier tegenaan kijken?
Dus: gewoon weer de rem erop en extreem gezond eten (en dus ook geen grotere borsten krijgen
) of wat 'vrijer' met eten omgaan en proberen om zo op een gezonde manier wat aan te komen en dus ook wat grotere borsten te krijgen?Ik merk gewoon dat ik zoveel onrust heb in mijn hoofd sinds ik 'meer' en 'ongezonder' ben gaan eten, terwijl ik echt niet te veel eet en 90% van de mensen dit gewoon een ok voedingspatroon zou vinden.
Ik ben dus ook zo bang dat ik echt een dikke buik en dikke heupen ga krijgen en moddervet word nu.
Sorry voor dit onduidelijke verhaal, maar wellicht hebben jullie inzichten waar ik iets mee kan?
Alvast bedankt!
X Em
ps. ik wist niet of dit onder lijf/lijn of psyche valt
zaterdag 30 juni 2018 om 22:50
Een A-cup kan overigens erg mooi zijn. Een 80A is een grotere maat cup dan een 75A en een 70A is kleiner. Dus niet alle A's zijn even groot. Ikzelf moet echt wel zo'n 10 kg meer gaan wegen dan mijn huidige 52 kg om een maatje groter te kunnen dragen. Nou, dan draag ik net zo lief een mooie voorgevormde. Dat zie je echt niet.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 30 juni 2018 om 23:04
Niemand zou je vanuit gezonde motieven ooit het eerste adviseren.Dus: gewoon weer de rem erop en extreem gezond eten (en dus ook geen grotere borsten krijgen ) of wat 'vrijer' met eten omgaan en proberen om zo op een gezonde manier wat aan te komen en dus ook wat grotere borsten te krijgen?
Als je lijf accepteren nog zo problematisch is voor je en er je er zoveel waarde aan hecht/zoveel aan ophangt, is hulp of begeleiding dan niet een goed idee?
zondag 1 juli 2018 om 08:44
Bedankt voor de reacties.
Ik zit er ook al een tijdje aan te denken om weer in behandeling te gaan.
Maar ik heb een gezond gewicht dus dan schaam ik me om hier hulp voor te vragen en misschien willen ze me wel niet helpen want ik eet toch gewoon?
De anorexia zit momenteel echt alleen maar in mijn hoofd en het is niet aan me te zien.
Ik zit er ook al een tijdje aan te denken om weer in behandeling te gaan.
Maar ik heb een gezond gewicht dus dan schaam ik me om hier hulp voor te vragen en misschien willen ze me wel niet helpen want ik eet toch gewoon?
De anorexia zit momenteel echt alleen maar in mijn hoofd en het is niet aan me te zien.
zondag 1 juli 2018 om 10:15
Ze willen je zeker helpen!! Het gaat om je grondhouding en -gevoel (eetstoornisgedachtrn zijn er zeker), niet perse om je daadwerkelijke gewicht.
Als ik vanuit jou probeer te denken, kan ik me voorstellen dat je denkt dat je niet ‘goed genoeg’ (= te dun) bent om hulp te vragen. Dat je zeurt a.h.w.
Stap daarvan af!!! Ook jij verdient hulp, goed juist dat je geen ernstig ondergewicht (meer) hebt!!!
Sterkte!
Ps doe het trouwens voor jezelf, niet voor een ander (vriendje).
Als ik vanuit jou probeer te denken, kan ik me voorstellen dat je denkt dat je niet ‘goed genoeg’ (= te dun) bent om hulp te vragen. Dat je zeurt a.h.w.
Stap daarvan af!!! Ook jij verdient hulp, goed juist dat je geen ernstig ondergewicht (meer) hebt!!!
Sterkte!
Ps doe het trouwens voor jezelf, niet voor een ander (vriendje).
zondag 1 juli 2018 om 10:16
Dat zijn nogal anorectische overtuigingen, niet realistische. (Aldus een diëtist hierEmmanoor1998 schreef: ↑01-07-2018 08:44Maar ik heb een gezond gewicht dus dan schaam ik me om hier hulp voor te vragen en misschien willen ze me wel niet helpen want ik eet toch gewoon?
De anorexia zit momenteel echt alleen maar in mijn hoofd en het is niet aan me te zien.
)Wellicht heb je op dit moment inderdaad geen somatische zorg nodig, of begeleiding bij je eetpatroon zelf, maar dat zegt toch niets over het feit dat je een slecht zelfbeeld hebt, een vertekend lichaamsbeeld, dat je mentale problemen foutief op je lijf projecteert? En dat je daar, zoals zoveel anderen, psychologische hulp bij mag krijgen?
zondag 1 juli 2018 om 12:55
Wat zou je tegen je beste vriendin zeggen als zij met deze vraag bij jou zou komen voor advies?Emmanoor1998 schreef: ↑01-07-2018 08:44Bedankt voor de reacties.
Ik zit er ook al een tijdje aan te denken om weer in behandeling te gaan.
Maar ik heb een gezond gewicht dus dan schaam ik me om hier hulp voor te vragen en misschien willen ze me wel niet helpen want ik eet toch gewoon?
De anorexia zit momenteel echt alleen maar in mijn hoofd en het is niet aan me te zien.
