Een dierbare missen

04-01-2009 19:13 9 berichten
Alle reacties Link kopieren
Het is al 4 jaar geleden en het lijkt als de dag van gisteren. Ik mis mijn dochter. Zal het ooit ophouden? Wel wordt van mij verwacht dat ik door moet gaan met mijn leven , is dat reeel?
Alle reacties Link kopieren
Nee,niet reeel,jij bepaalt zelf hoe je dit gaat verwerken en verwerken kent geen tijd,het houdt nooit op ;het missen van een dierbare.....veel sterkte..
kijk altijd wat je hebt en niet wat je niet hebt...
Alle reacties Link kopieren
lieve Kristell, wat naar zeg.. het verlies van een kind ...

Heb je het gevoel dat je niet doorgaat met je leven?

Ik begrijp heel goed dat je haar mist, daar is toch ook niks mis mee? Maar het leven gaat door, hoe hard het ook klinkt.. en makkelijk, dat ook.. want dat kunnen anderen wel zo makkelijk zeggen, maar om het te doen, is een tweede.. veel sterkte..
Alle reacties Link kopieren
Doorgaan met leven is reëel. Bij de pakken neer gaan zitten maakt het gemis van je dochter niet minder. Maar bedoel je misschien ook een beetje, dat mensen het er nog maar weinig over hebben, of er weinig naar vragen? Want dat vind ik persoonlijk een misser die veel mensen maken. Ook wel begrijpelijk, want ook voor andere mensen gaat het leven door.... Maar als je ooit een dierbare bent verloren, wéét je dat het gemis blijft, hoe lang het ook geleden is. En Kristell, als jij de behoefte hebt om over je dochter te praten, doe het dan! Zeg dat je haar mist, dan kunnen anderen je steunen......

Van mij in ieder geval een dikke
You don't have to fit into the format
Alle reacties Link kopieren
er staat nergens geschreven hoe lang je mag rouwen.



Verder eens met Lotte.



Veel sterkte en kracht voor jou!
Alle reacties Link kopieren
Ach, lieve Kristell... Je meisje is er niet meer...

Reeel dat je door gaat met je leven? Ja.. Je leven gaat vanzelf verder. De wereld draait door. Maar je mag altijd stil staan bij dit enorme verlies, je mag rouwen, zo vaak, zo veel en op de manier zoals jij het wil.



Alle reacties Link kopieren
Kristell, het verlies van een kind vergeet je nooit. Bij mij is het al 13 jaar geleden dat mijn dochter van 11 overleed en het lijkt de dag van gisteren. De wereld om je heen vergeet het ook niet, maar weten niet hoe zich een houding te geven. Ik heb het geluk dat ik een paar hele goede vriendinnen heb die zelf vaak over mijn dochter beginnen. Ik trouwens zelf ook hoor. Ik heb altijd veel over mijn meiske gepraat en doe dat nog steeds. En mijn broers en zussen vertellen ook nog regelmatig leuke dingen over haar. Nu mijn man kanker heeft zeggen veel mensen dat het niet eerlijk is dat wij alles krijgen. Ik merk aan de opmerkingen dat ze haar nog lang niet zijn vergeten. Blijf gewoon over haar praten. Ondanks de reacties van iedereen. Jij hebt dat nu eenmaal nodig.

Sterkte hoor. Ik weet hoe je je voelt. Het valt af en toe niet mee.

Liefs Zoebie
Alle reacties Link kopieren
Dankje Zoebie, dat had ik ff nodig.
Alle reacties Link kopieren
Er is niks fijners dan over je kind te praten. Dat je kunt zeggen dat je haar erg mist. En dat je merkt dat ze haar nog niet zijn vergeten. Gewoon doen. Dan weet iedereen ook dat je er zelf wel over wilt praten. Als je zelf open bent, krijg je ook fijne reacties. Ik denk zelf wel eens dat ik te open ben. Maar dan interesseert het me ook geen bal. Ik heb daar nu eenmaal behoefte aan.



Leuke boot op je avator, is die van jullie? Zeilen is echt lekker, kun je even alles vergeten. Wij hebben er ook een.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven