Psyche
alle pijlers
Een eigen leven opbouwen, HOE moet dat?
woensdag 26 maart 2008 om 17:37
Hallo allemaal!
Ben deze week na jaren ellende, soms maanden tot een jaar een goed gevoel, dan weer maanden het gevoel dat ik niks waard ben, dik, onzeker, ongelukkig, naar de dokter geweest en hij zegt dat ik aan mezelf moet denken en een eigen leven op moet bouwen....Zoals ik het wil...
Maar het probleem is, ik heb een baan op kantoor ( van 's ochtends 8 tot 's avonds 8, 4 uur reizen elke dag) waar ik ontevreden mee ben, geen mensen om me heen, alleen 3 mannen van rond de 40 en ouder...Wil na de zomer weer gaan studeren , wat al 2 keer door ontzettende faalangst is mislukt en weet écht niet wat ik wil studeren...
Mijn enige vriendinnetje is een jaar naar het buitenland en heb verder geen sociale contacten eigenlijk...Op de vrienden van mijn vriendje na...
Bovendien heb ik een relatie met een superlieverd, alleen hij heeft een superdruk sociaal leven, werkt in het weekend 's avonds en heeft het zelf ontzettend druk met studie en werk en sociaal leven waardoor ik vaak een pas op de plaats moet maken om niet met mijn issues over hem heen te walsen ( verlatingsangst)
Kortom, Ik ben in mijn vroegere jaren heel erg dik geweest en heel erg verpest....Altijd GEpest, weinig vriendinnetjes, altijd alleen en eenzaam maar probeerde altijd kop op, ervoor gaan, ik kom er wel, ALLEEN!
Ben 7 jaar geleden op mezelf gaan wonen toen ik 17 was in een nieuwe stad waar ik niemand kende, superleuk leventje gehad in de horeca ( 3 jaar tot anderhalf jaar geleden), maar van al die contacten is alles verwaterd, omdat het een wereldje is waar je bij hoort zolang je er werkt....
En nu zit ik, alleen, op een mooie kamer, in een net huis, vriendje ( die bindingsangst heeft en voorlopig nog niet wil samenwonen, wat ik door mijn verlatingsangst heel erg vond, maar overheen gezet)
En nu moet ik een leven opbouwen zoals ik het ZELF wil....
Tsja, mijn vraag is, hoe doe je dat als je jezelf te dik vindt, je alleen maar bezig bent met wat anderen van je vinden, je doordeweek maar 2 uurtjes per dag overhoud om te eten en te douchen en in het weekend alleen bent 's avonds...
Overdag is mijn vriendje er wel en die zie ik 's avonds ook doordeweek, maar daar zit ik dan alleen op de bank....
Ben deze week na jaren ellende, soms maanden tot een jaar een goed gevoel, dan weer maanden het gevoel dat ik niks waard ben, dik, onzeker, ongelukkig, naar de dokter geweest en hij zegt dat ik aan mezelf moet denken en een eigen leven op moet bouwen....Zoals ik het wil...
Maar het probleem is, ik heb een baan op kantoor ( van 's ochtends 8 tot 's avonds 8, 4 uur reizen elke dag) waar ik ontevreden mee ben, geen mensen om me heen, alleen 3 mannen van rond de 40 en ouder...Wil na de zomer weer gaan studeren , wat al 2 keer door ontzettende faalangst is mislukt en weet écht niet wat ik wil studeren...
Mijn enige vriendinnetje is een jaar naar het buitenland en heb verder geen sociale contacten eigenlijk...Op de vrienden van mijn vriendje na...
Bovendien heb ik een relatie met een superlieverd, alleen hij heeft een superdruk sociaal leven, werkt in het weekend 's avonds en heeft het zelf ontzettend druk met studie en werk en sociaal leven waardoor ik vaak een pas op de plaats moet maken om niet met mijn issues over hem heen te walsen ( verlatingsangst)
Kortom, Ik ben in mijn vroegere jaren heel erg dik geweest en heel erg verpest....Altijd GEpest, weinig vriendinnetjes, altijd alleen en eenzaam maar probeerde altijd kop op, ervoor gaan, ik kom er wel, ALLEEN!
Ben 7 jaar geleden op mezelf gaan wonen toen ik 17 was in een nieuwe stad waar ik niemand kende, superleuk leventje gehad in de horeca ( 3 jaar tot anderhalf jaar geleden), maar van al die contacten is alles verwaterd, omdat het een wereldje is waar je bij hoort zolang je er werkt....
En nu zit ik, alleen, op een mooie kamer, in een net huis, vriendje ( die bindingsangst heeft en voorlopig nog niet wil samenwonen, wat ik door mijn verlatingsangst heel erg vond, maar overheen gezet)
En nu moet ik een leven opbouwen zoals ik het ZELF wil....
Tsja, mijn vraag is, hoe doe je dat als je jezelf te dik vindt, je alleen maar bezig bent met wat anderen van je vinden, je doordeweek maar 2 uurtjes per dag overhoud om te eten en te douchen en in het weekend alleen bent 's avonds...
Overdag is mijn vriendje er wel en die zie ik 's avonds ook doordeweek, maar daar zit ik dan alleen op de bank....
woensdag 26 maart 2008 om 17:49
heel veel sterkte, het is ook niet makkelijk. Enne ik durf niet goed tips te geven omdat het idd zoals je huisarts zegt ergens ook uit jou moet komen en je moet doen wat jij wil. Alhoewel het inderdaad wel zo is dat niet alles kan wat jij wil, want je wil ook geld hebben om te kunnen leven en je wil gelukkig zijn in de liefde maar je liefde ook niet opgeven als je die hebt, en ontkennen dat je gelukkig bent in de liefde doe je ook niet snel, want je wil er eerst aan werken en kijken hoe het verder loopt, en je hebt ook al enorm lang. Maare je bent ook jong overal mee begonnen en dat maakt ook dat je al vroeg overal inrolt. Maare zou je alleen maar willen zeggen dat je zeker voor verandering moet gaan en niet zo bang moet zijn voor de gevolgen, maar er zeker wel over nadenken en er anders met iemand over praten. Enne nieuwe vrienden maken is niet makkelijk nu heb je het forum maare als je wil mailen mag dat ook. veel succes en sterkte.
xxx pandaatje@hotmail.com
xxx pandaatje@hotmail.com
woensdag 26 maart 2008 om 18:09
Het is inderdaad niet gemakkelijk om zomaar even een eigen leven op te bouwen. Eis dan ook niet van jezelf dat je dat zomaar doet. Doe alles in kleine stapjes. Je schrijft over een aantal dingen waar je ontevreden over bent: werk (o.a. door lange reistijden), je bent niet tevreden met je lichaam, weinig sociale contacten, ziet vriendje weinig. Welke van deze dingen vind je het meest vervelend? Begin daar dan eens mee.
Ga bijvoorbeeld eens kijken of je werk kan vinden dichter bij je in de buurt, zodat je meer tijd overhoudt om leuke dingen te doen. Sporten en sociale contacten kan je combineren, sla je twee vliegen in één klap
Misschien een leuke teamsport? Of plaats een oproepje hier op het prikbord. Met je vriendje zou je misschien afspraken kunnen maken, bijv. die avonden in de week houden jullie vrij voor elkaar.
Ik weet dat mijn verhaal zo heel simpel klinkt, ik weet echt wel dat het niet zo simpel is. Neem daarom kleine stapjes! Ik wens je heel veel succes en sterkte!
Ga bijvoorbeeld eens kijken of je werk kan vinden dichter bij je in de buurt, zodat je meer tijd overhoudt om leuke dingen te doen. Sporten en sociale contacten kan je combineren, sla je twee vliegen in één klap
Misschien een leuke teamsport? Of plaats een oproepje hier op het prikbord. Met je vriendje zou je misschien afspraken kunnen maken, bijv. die avonden in de week houden jullie vrij voor elkaar. Ik weet dat mijn verhaal zo heel simpel klinkt, ik weet echt wel dat het niet zo simpel is. Neem daarom kleine stapjes! Ik wens je heel veel succes en sterkte!
woensdag 26 maart 2008 om 19:14
woensdag 26 maart 2008 om 19:23
Hey,
Ik heb een depressie gehad waardoor mijn leven ook vrij leeg was aan het eind. Zelfs mijn vriendje (die dus ook heel druk was etc) kon het niet meer aan en maakte het uit. Ik ben toen verder gaan studeren, een studie gedaan die ik echt leuk vond (ben ook pas 21) en vandaaruit weer mijn sociale contacten een beetje opgebouwd. Verder kan ik je inderdaad aanraden om iets van een sport ernaast te doen waar je in ieder geval mensen tegenkomt die je elke week ziet, dat is dan toch een stukje 'leuke vulling' van je leven. Sterkte!
Ik heb een depressie gehad waardoor mijn leven ook vrij leeg was aan het eind. Zelfs mijn vriendje (die dus ook heel druk was etc) kon het niet meer aan en maakte het uit. Ik ben toen verder gaan studeren, een studie gedaan die ik echt leuk vond (ben ook pas 21) en vandaaruit weer mijn sociale contacten een beetje opgebouwd. Verder kan ik je inderdaad aanraden om iets van een sport ernaast te doen waar je in ieder geval mensen tegenkomt die je elke week ziet, dat is dan toch een stukje 'leuke vulling' van je leven. Sterkte!
woensdag 26 maart 2008 om 19:48
tja, klinkt misschien heel bot en hard hoe ik het ga zeggen, maar soms is het ook een kwestie van keuzes maken.
Je hebt het heel erg moeilijk met jezelf. Dat spreekt uit de hele tekst. Is het mogelijk om een andere baan te zoeken? Kun je gaan sporten? Beroepskeuze test doen?
Het zal alleen maar beter worden als je actie onderneemt. Medelijden zal je niet helpen. Kies voor jezelf. Ga dingen doen die je leuk vindt in plaats van afwachten.
Je hebt het heel erg moeilijk met jezelf. Dat spreekt uit de hele tekst. Is het mogelijk om een andere baan te zoeken? Kun je gaan sporten? Beroepskeuze test doen?
Het zal alleen maar beter worden als je actie onderneemt. Medelijden zal je niet helpen. Kies voor jezelf. Ga dingen doen die je leuk vindt in plaats van afwachten.
woensdag 26 maart 2008 om 20:48
Ik sluit me aan bij vrijwel alles wat al gezegd is.
Een begin maken is moeilijk, dus begin daarom gewoon eens met op te schrijven wat je wilt. Maak een lijstje voor jezelf met alle dingen in je leven die je graag anders zou willen zien. Schrijf vervolgens per punt op wat je zelf aan zou kunnen doen om dat te veranderen en hoe je dat aan kunt pakken. En vervolgens pik je de makkelijkste er tussenuit en daar begin je mee.
Je zult zien dat je, als je eenmaal een puntje hebt verbeterd, je vanzelf ook meer vertrouwen in jezelf zult gaan krijgen. Het is namelijk heel prettig om van jezelf te ontdekken dat je je lot in eigen hand kunt nemen. Het is dus vooral een kwestie van doen, hoe moeilijk dat misschien ook is.
En als je teveel moeite met jezelf hebt, dan kun je overwegen om hulp te zoeken. Bijv. bij maatschappelijk werk of een psycholoog.
Sterkte!
Een begin maken is moeilijk, dus begin daarom gewoon eens met op te schrijven wat je wilt. Maak een lijstje voor jezelf met alle dingen in je leven die je graag anders zou willen zien. Schrijf vervolgens per punt op wat je zelf aan zou kunnen doen om dat te veranderen en hoe je dat aan kunt pakken. En vervolgens pik je de makkelijkste er tussenuit en daar begin je mee.
Je zult zien dat je, als je eenmaal een puntje hebt verbeterd, je vanzelf ook meer vertrouwen in jezelf zult gaan krijgen. Het is namelijk heel prettig om van jezelf te ontdekken dat je je lot in eigen hand kunt nemen. Het is dus vooral een kwestie van doen, hoe moeilijk dat misschien ook is.
En als je teveel moeite met jezelf hebt, dan kun je overwegen om hulp te zoeken. Bijv. bij maatschappelijk werk of een psycholoog.
Sterkte!
donderdag 27 maart 2008 om 08:49
Verander dingen. Aan je vriend zijn bindingsangst kan je niets doen, aan de saaiheid van je mannelijke collega's ook niet, maar aan al die andere dingen wel! Zoek ander werk, ga die studie doen (en met faalangst; zoek hulp, klop aan deuren, vraag begeleiding, pak kansen) Ga sporten, wees streng en zet het afvallen door als je ongelukkig bent met je gewicht.
Actie! En als je het niet alleen kan, vraag dan hulp!
Succes!
Actie! En als je het niet alleen kan, vraag dan hulp!
Succes!
donderdag 27 maart 2008 om 12:37
Op een ander topic ging het ook over 'zoveel moeten'. Daar reageerde ik met:
"Wanneer er veel 'moet', dan zit het niet goed.
Ik herken dat gevoel van moeten. Tot iemand me uitlegde dat moeten een gevoel is dat ontstaat doordat je iets gaat doen wat je niet wílt doen. Je doet iets, zonder dat je er bewust voor kiest om het ook te willen doen.
Bijvoorbeeld: 'Ik werk fulltime, ik moet wel want ik moet voor mijn kinderen zorgen en die moeten naar school en dus ontkom ik er niet aan'
Dat werd: 'Ik werk tot het jaar 2004 fulltime, omdat ik graag goed voor mijn kinderen wil zorgen en ik het belangrijk vind dat er voldoende inkomen is om mijn kinderen te voorzien van diverse zaken die ik hen graag meegeef in hun jeugd. Vanaf 2004 wil ik op zoek gaan naar een situatie waarin ik parttime werk. De voorwaarden die ik graag wil creeeren zijn .... enz.'
In principe is de situatie daarmee op dat moment ongewijzigd. Maar de houding die ik zelf heb t.a.v. de situatie, die is compleet anders. En ik overzie dat ik keuzes maak en/of gemaakt heb. Die kan ik heroverwegen. Misschien besluit ik dan alsnog om toch eerder te stoppen met fulltime werken, omdat ik anders niet vind dat de voordelen tegen de nadelen opwegen. Dat is maar net waar ik de prioriteiten in mijn leven leg."
In jouw situatie kan het handig zijn om na te denken over waarom je welke keuzes maakt /gemaakt hebt / wilt maken. Wil je echt zelf afslanken - dus omdat je het echt zelf wilt? Zo ja: mooi, dan niet zeuren en ermee aan de gang. Zo nee, waarom kies je er dan toch voor om dat na te streven? Stel dat je het graag wilt omdat je sociale acceptatie zo belangrijk acht, dat je daaraan wilt voldoen. Dat kan een voor jou geldige reden zijn en dan is dat prima. Maar ook dan weer geldt: mooi, niet zeuren dan verder en ermee aan de gang. Wil je het eigenlijk niet? Mooi. Dan niet doen! En dan achter je besluit gaan staan.
Dat geldt voor alle keuzes die je maakt.
donderdag 27 maart 2008 om 13:11
Bedankt!! Super alle reacties...
Informatie waar ik ook wat aan heb...
Alleen vind mezelf absoluut niet zielig, en vraag nooit medelijden...
Ik ga er ook zeker mee aan de slag, in kleine stapjes. Want ik moet leren waar mijn grenzen liggen en wat ze zijn...
Hulp aanvaarden en ook zoeken..
Zo'n coach lijkt me fijn, alleen heel eerlijk, met een lezing e.d. haak ik al snel af...klinkt zweverig, maar nogmaals, niet verkeerd bedoeld, dat denk ik....Ben er nog nooit geweest dus heb ook geen recht van spreken..
Studiekeuzetest, gezond eten en leven, want dat vind ik belangrijker dan maatje 36, hulp bij mijn problemen om sociaal te zijn in de zin van psycholoog..
dank jullie allemaal...
tips zijn altijd fijn en geven me ook wel weer een beetje moed!!
Informatie waar ik ook wat aan heb...
Alleen vind mezelf absoluut niet zielig, en vraag nooit medelijden...
Ik ga er ook zeker mee aan de slag, in kleine stapjes. Want ik moet leren waar mijn grenzen liggen en wat ze zijn...
Hulp aanvaarden en ook zoeken..
Zo'n coach lijkt me fijn, alleen heel eerlijk, met een lezing e.d. haak ik al snel af...klinkt zweverig, maar nogmaals, niet verkeerd bedoeld, dat denk ik....Ben er nog nooit geweest dus heb ook geen recht van spreken..
Studiekeuzetest, gezond eten en leven, want dat vind ik belangrijker dan maatje 36, hulp bij mijn problemen om sociaal te zijn in de zin van psycholoog..
dank jullie allemaal...
tips zijn altijd fijn en geven me ook wel weer een beetje moed!!
vrijdag 28 maart 2008 om 21:45
Amen!Prachtig verwoord wat ik 2 jaar terug 'ineens' leerde nadat iemand me dat al jaaaren probeerde duidelijk te maken.
Maar het is me nog nooit gelukt om het zo duidelijk onder woorden te brengen!
@TO: deze 'levensstijl' heeft mij ook heel veel rust gegeven, en een gevoel van vrijheid.
Dingen 'overkomen' je ineens niet meer, maar je kiest ervoor. Het geeft mij het gevoel dat ik mijn leven, en mijn toekomst, zelf kan maken zoals ik hem graag wil. En dat is een heerlijk gevoel!
Hoop dat je er ook wat aan hebt!
dinsdag 8 april 2008 om 16:27
Misschien heb je ook wat aan praten met een psycholoog, kan zoooo opluchten! Ik heb goede ervaring bij de geestgronden.
Zij hebben ook heel veel cursussen en dat kost niet heel veel. Kijk maar eens op www.geestgronden.nl, bij hulpaanbod (2x op hulpaanbod drukken, 1 keer bovenaan en 1 keer in de tekst). dan zie je links groepen, trainingen, cursussen en dan kijken bij zoek op categorie, d'r zit echt van alles bij.
Zij hebben ook heel veel cursussen en dat kost niet heel veel. Kijk maar eens op www.geestgronden.nl, bij hulpaanbod (2x op hulpaanbod drukken, 1 keer bovenaan en 1 keer in de tekst). dan zie je links groepen, trainingen, cursussen en dan kijken bij zoek op categorie, d'r zit echt van alles bij.
maandag 14 april 2008 om 00:09
Ik zit even te denken of ik na alle berichten nog andere tips heb waar je mee geholpen zou kunnen zijn... Als ik na ga waar ik de laatste tijd nieuwe sociale contacten heb opgedaan, zijn dat bijvoorbeeld een bijeenkomst van schrijvers, een benefietconcert, een feestje dat in het teken stond van een popartiest en bijeenkomsten van de politieke partij waar ik lid van ben.
Ik doe ook af en toe iets zonder vriend(inn)en). Ben zelfs al een paar keer alleen op vakantie geweest. Bij veel dingen waar ik heen ga ontmoet ik vaak andere mensen die ook in hun uppie zijn gekomen. Wat me opvalt is dat waar ik ook heen ga, ik altijd wel aardige mensen ontmoet. Ik hoop dat je hier wat aan hebt! Wat een andere forumster ook al zei: ACTIE! In grote lijnen kan ik je adviseren: houd je ogen en oren open voor wat er voor leuke dingen te doen zijn, heb geen torenhoge verwachtingen en ga voor de gezelligheid.
En weet je, het voelt best wel stoer om ergens in je eentje heen te gaan. Het geeft mij in ieder geval een gevoel van "macht" als ik het, zonder afhankelijk te zijn van andere mensen, gezellig heb!
Ik doe ook af en toe iets zonder vriend(inn)en). Ben zelfs al een paar keer alleen op vakantie geweest. Bij veel dingen waar ik heen ga ontmoet ik vaak andere mensen die ook in hun uppie zijn gekomen. Wat me opvalt is dat waar ik ook heen ga, ik altijd wel aardige mensen ontmoet. Ik hoop dat je hier wat aan hebt! Wat een andere forumster ook al zei: ACTIE! In grote lijnen kan ik je adviseren: houd je ogen en oren open voor wat er voor leuke dingen te doen zijn, heb geen torenhoge verwachtingen en ga voor de gezelligheid.
En weet je, het voelt best wel stoer om ergens in je eentje heen te gaan.
Het geeft mij in ieder geval een gevoel van "macht" als ik het, zonder afhankelijk te zijn van andere mensen, gezellig heb!
