Een hoop ellende en misschien een partner met ADD.

Sorry maar ik kan er geen touw aan vast knopen. Wie is hij? Je vriend of de huisbaas?

Ik heb je verhaal twee keer gelezen want het is wat onduidelijk. En er komen wat vragen in me op. Kan je vriend niet meebetalen aan de huur en de boodschappen? Wat is hsp? Waarom gaat je vriend niet gewoon naar een psycholoog of psychiater als hij wil weten wat hem mankeert? En, waarom laat je je zoveel aanleunen door je vriend? Ik denk dat het te maken kan hebben met het feit dat je jong bent. Maar dat verhaal over die fruitschaal, wat een gezeur! Ik zou die fruitschaal naar zijn hoofd hebben gegooid hoor. Jij bent ziek en dan gaat hij ruzie schoppen.



Wat ik tussen de regels door denk te lezen, vind jouw vriend het misschien erg belangrijk dat je slank bent? Daar zou ik me niet teveel van aantrekken, als dat zo is.



Medicatie zoals antidepressiva, daar kun je niet zomaar mee stoppen. Dat kan zelfs gevaarlijk zijn. Het zorgt voor heftige ontwenningverschijnselen. Dikke kans dat je daarom alles uit je handen liet vallen. Antidepressiva gaan pas na een tijdje werken. Dat kan wel 2-3 maanden duren voor je effect voelt. Nu ben je gestopt na 2 maanden dus is het niet echt duidelijk geworden of je er baat bij hebt. Je moet zelf een mening vormen over medicatie, dat andere mensen ze stom vinden, betekent niet dat dat zo is. Je kunt dat ook beter vragen aan een arts of psycholoog/psychiater. Maar je kunt ook op internet informatie lezen en bv op dit forum aan mensen vragen wat hun ervaring is met antidepressiva. Mijn ervaring ermee is heel goed maar er zijn ook mensen die er minder positief over zijn. Maar dan weet je iig meerdere meningen, en van mensen die het kunnen weten. Het is moeilijk maar je moet niet naar iedereen luisteren. Je kunt beter zelf een mening vormen door zelf onderzoek te doen. Niet klakkeloos overnemen wat een paar mensen zeggen, die er misschien niet eens verstand vanhebben.



Verder, ik denk dat jijzelf wel wat ondersteuning en begeleiding kunt gebruiken. Je bent erg jong en naar wat je beschrijft erg onzeker. Een weerbaarheidstraining zou je goed kunnen gebruiken. Of therapie. Of krijg je die al?



Weet je misschien of je in aanmerking kunt komen voor een urgentiebewijs? Dan krijg je sneller een huis aangeboden omdat je omstandigheden daarom vragen. Je kunt je gemeente bellen en daarnaar vragen. Ik neem aan dat je weg wilt omdat het een bouwval is? En gaat je vriend dan mee verhuizen? Het is lastig om in deze tijd een huurhuis te vinden maar er zijn in veel gemeentes wel projecten speciaal voor jongeren zoals containerwoningen. Niet ideaal maar ook geen bouwval. Ik denk alleen dat je meer kans maakt om aan zo'n project deel te nemen als je alleenstaand bent.



Ik hoop dat je snel een nieuwe woonplek vindt. Stuur die vriend van je naar de huisarts zodat hij doorverwezen kan worden en hij erachter komt wat hem, als iets, mankeert. Er zelf naar raden, heeft geen zin. Dat moet een professional doen. En denk eens na over een assertiviteitstraining want je klinkt erg onzeker. Je mag voor jezelf opkomen en als je vriend daar boos om wordt, dan is hij niet erg lief. Het kan best zijn dat dat met een stoornis te maken heeft maar dan is het zijn verantwoordelijkheid zich te laten behandelen daarvoor. En dat begint met een diagnose, bij een professional.

En waarom zet hij je het huis uit? Heb je een huurachterstand?

Je kreeg op je 16e wat met deze vriend en bent nu 18 als ik het goedlees? Meid, je bent veel te jong voor al deze drama. Ga bij die vriend weg en ga lekker op jezelf wonen. Wordt eerst zelf maar eens gelukkig. Maak je studie af, vind een baan en creeer rust in je leven.

Begrijp ik nu goed dat je toch in die bouwval bent gaan wonen, voor een betere prijs? En je reuma dan?



Die 50 euro boodschappen per maand terwijl je het geld niet had deed je natuurlijk zelf. Je kunt ook besluiten minder uit te geven.



Verder denk ik dat je het geroep van je vriend (of ex?) over zijn diagnoses even moet parkeren en je na moet gaan wat je verder wil met je leven.



Terug naar huis, op je kamer blijven? De relatie houden of verbreken?



Je klinkt een beetje alsof je je alles ook aantrekt en het zwaar maakt. Misschien moet je eens aan therapie werken om jezelf sterker te maken. Dan trek je je dingen ook minder aan.

Begin ermee die zogenaamde vriend uit je leven te verbannen want dat gaat nooit een leuke fijne en liefdevolle relatie worden.

Waarom ga je iemand terug smeken terwijl hij jou niet hoed behandelt? Misschien een vraag die je aan je huisarts kan stellen.

Laat deze jongen alsjeblieft gaan als hij je leven zo moeilijk maakt.

Dit is niet goed voor je gezondheid.

Kies voor jezelf en laat je niet meesleuren in zijn ellendige leven.

Wat een drama's al voor zo'n jong meisje. Ik heb zelf grote kinderen en die gaan pas het huis uit als alles goed voor elkaar is. Waarom woon je niet gewoon bij je ouders als je alles nog niet voor elkaar hebt?

Laat je de vrienden van je vriend uitleggen wat zijn standpunt is? Kan hij dat niet zelf? Het lijkt mij ongewenste bemoeienis, ik zou hun mening niet vragen. Een relatie is tussen twee mensen. Je relatieprobleme kun je wel bespreken maar meestal doen mensen dat met hun eigen vrienden of familie.



Kan het zijn dat je vriend je negeert als jullie ruzie hebben en dat je dan maar zijn vrienden gaat bellen? Ik heb je wat vragen gesteld, ik zou je willen helpen maar daarvoor heb ik antwoord nodig op mijn vragen. Misschien kun je proberen achter elke zin die af is, een punt te zetten. Dat leest wat handiger.

Waar wil je eigenlijk advies over?

Je schrijft erg wazig. Kan je niet beter gesprek hierover voeren met een huisarts of vertrouwenspersoon? Heb niet het idee dat schriftelijke communicatie lekker verloopt.

Meid. Dit was een jaar van je leven. Breng de komende 80 jaar ver weg van hem en zijn drugsvrienden door.

Wat je vertelt over je leven, daar zou iedereen depressief van worden. Ik ga mee met de rest, verlaat je vriend, verhuis uit dat rothuis weg en kijk dan eens hoe je je voelt. Naar de huisarts gaan is ook een goed idee. Maar voor je weer medicatie probeert, misschien heb je niet eens nodig als je een wat prettiger leven krijgt. En je moet er nooit zomaar mee stoppen, dan kun je er beter helemaal niet aan beginnen.



Heb je familie die je kan helpen met een tijdelijke woonplek? Ga daar dan even wonen, zou ik zeggen en zoek van daaruit naar een andere woning. Ik zou het doen voor kerst. Dan ben je weer even onder mensen die echt van je houden en kun je even bijkomen. Je kunt vast een veel lievere vriend vinden die geen drugs gebruikt en meehelpt de rwkeningen te betalen. Maar je moet eerst een andere woonplek hebben want zo wordt je niet gelukkig.

In iets meer dan drie jaar tijd een opleiding tot verpleegkundige afgerond, getrouwd, kind gekregen, depressie overwonnen en een baan gevonden?
Weet verder niet zo goed wat ik moet zeggen.