Psyche
alle pijlers
Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen
dinsdag 1 november 2022 om 08:55
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen 
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
dinsdag 8 november 2022 om 09:30
dinsdag 8 november 2022 om 09:49
Goed idee sarkast, een fijne vertrouwde geur kan erg helpen. Ik heb een flesje met een geur die ik associeer met veilig (eucalyptus). Dat helpt me uit dissociatie en herbelevingen en zorg dat ik dat bij me heb als ik therapie heb of iets spannends waar ik triggers verwacht. Verder heb ik ook een lekkere geurspray van rituals die ik vaak op mijn kussen en knuffel spuit. Zit lavendel in geloof ik en ik voel me er fijn bij. Die eucalyptus is daarvoor te sterk, die is echt om in het hier en nu te komen.
dinsdag 8 november 2022 om 11:24
Alles! Gooi eruit wat je eruit wil gooien
Here am I in my little bubble
dinsdag 8 november 2022 om 12:14
Welkom washand, ik zit ergens op het dissociatieve spectrum, geen volledige DIS. Ben in therapie ook bezig met de methode van Janina Fisher. Dat staat voorlopig on hold omdat ik zwanger ben. Ik deel er niet veel over, omdat ik dat zelf al snel veel te verwarrend vind. Dit typen vind ik eigenlijk ook al heel moeilijk 
Is het jou gelukt passende behandeling te vinden hiervoor? Dat is voor mij heel moeilijk geweest, ik heb nu een particuliere therapeut. De enige andere 'reguliere' optie was een klinische behandeling van een jaar aan de andere kant van het land en dat zag ik niet zitten.
Is het jou gelukt passende behandeling te vinden hiervoor? Dat is voor mij heel moeilijk geweest, ik heb nu een particuliere therapeut. De enige andere 'reguliere' optie was een klinische behandeling van een jaar aan de andere kant van het land en dat zag ik niet zitten.
dinsdag 8 november 2022 om 14:04
Oh wat een fijne reacties allemaal
Even zo, want er komt zo iemand voor hulp. Ik ben niet bekend in Doorn, en het is ook iets te ver bij mij vandaan helaas.
Ik heb zeker een hele goede behandeling gehad. Volledig integreren willen we niet en dit systeem werkt ook prima zo. Er zijn heel veel nare herinneringen opgeruimd. Vermoed echt wel 60 tot 70%.
Voor ons het hoogst haalbare, want bij de rest komen we niet. Misschien ooit, misschien nooit. En dat is okay. Ik ben wel ‘blij’ niet alleen te zijn hier op Viva. En toch ook weer wel. Ik ga later meer op jullie reageren, nu hulp thuis en de keuken ziet eruit alsof er minimaal een kernexplosie is geweest
Even zo, want er komt zo iemand voor hulp. Ik ben niet bekend in Doorn, en het is ook iets te ver bij mij vandaan helaas.
Ik heb zeker een hele goede behandeling gehad. Volledig integreren willen we niet en dit systeem werkt ook prima zo. Er zijn heel veel nare herinneringen opgeruimd. Vermoed echt wel 60 tot 70%.
Voor ons het hoogst haalbare, want bij de rest komen we niet. Misschien ooit, misschien nooit. En dat is okay. Ik ben wel ‘blij’ niet alleen te zijn hier op Viva. En toch ook weer wel. Ik ga later meer op jullie reageren, nu hulp thuis en de keuken ziet eruit alsof er minimaal een kernexplosie is geweest
dinsdag 8 november 2022 om 20:22
dinsdag 8 november 2022 om 20:27
Heel onwerkelijk. Ik ben wat dat betreft sowieso in best wel een opwaartse spiraal bezig. En dat maakt me heel angstig. Ik heb heel lang in een soort overlevingsmodus gezeten. En nu heb ik zelf een groot deel van mijn medicatie af kunnen bouwen en ben ik begonnen op een werkervaringsplekZ En opeens gaan dingen goed, en word me dat ook verteld. Mijn hoofd is de hele tijd bezig met zoeken, naar mogelijke fouten die ik over het hoofd gezien heb. En zich zorgen maken met dingen waar ik geen invloed op heb. Dus ookal werk ik nog maar 11 uur, ik voel me continue uitgeput.
Eerst was ik er vooral ook heel blij mee, maar tussen intake en therapie zit dus ook een wachttijd. Waardoor alles weer wat meer heeft kunnen bezinken. Degene die de therapie gaat geven, gaat weer iemand anders zijn dan de intaker natuurlijk. En dat maakt me allemaal heel nerveus.
Over de vorm van therapie ben ik ook wel heel erg te spreken. Toen ik jaren geleden aanklopte om hulp en nog geen verstand had van de GGZ, wilde ik eigenlijk gewoon heel graag hulp om alles op een rijtje te krijgen. Ik zag door de bomen het bos niet meer. En ik denk dat dit wel heel erg bij die behoefte in de buurt gaat komen.
dinsdag 8 november 2022 om 20:49
Frambloos! Wat goed dat je 'het' schrijft! Het klinkt alsof je wel het gevoel hebt dat je eindelijk stappen kan maken maar dat het (natuurlijk) ook heel spannend is en daardoor...
Deel hier maar. Ervaringsdeskundigen genoeg hier die aan zichzelf en hun pad twijfelen. (Meestal rationeel wetende dat...). Welkom dus
dinsdag 8 november 2022 om 21:06
@Cadeautje: Ik moest vandaag vaak aan je denken. Vast omwille van de periode en de reclames/programma's die weer begonnen zijn. Maar ook door je postings over het delen met man enzo... Ik begrijp het waarom, zeker ook nadat anderen het ook zo benoemden. En dacht na over wat ik deel met man.
Dat is niet de hoed en de rand (geen feitelijke details) maar wel de grote lijnen en vooral waar het gevaar voor triggers voor me loert. Dit werkt voor mij goed. Ik heb niet het gevoel dat ik de controle over het 'verhaal' kwijt ben geraakt door hem op deze manier in vertrouwen te nemen. Man heeft hierin altijd de regie bij mij gelaten en me - indien nodig - extra ondersteund en beschermd. Hij stelt zich naar mijn familieleden die het weten maar het bagatelliseren/kop in het zand steken/zal zo erg niet geweest zijn/schuld bij mij leggen... ook 'neutraal' op. Daar hebben we contact mee zoals ik het wil en daar is hij zijn fijne zelf.
Ik denk dat ik hem ontmoet heb in mijn 'fuck it' periode. Ik kwam uit een lange relatie waarin ik gekleineerd en bedonderd werd. Vertrok met alleen mijn kleren en kat (hadden samen een bedrijf, huis en studio). En begon opnieuw. Ging als tweede baan in een kroeg werken (geld nodig) en ontmoette die wonderlijke jongeling. Op date twee hebben we een nacht lang liggen praten in een grasveld. Weg van de wereld en de diepte in met z'n twee (En nee, seks kwam pas maanden later). Dat voelde zo nieuw, helend en vertrouwd. Die nacht is steeds onze basis gebleken. Toen was het eigenlijk al in kannen en kruiken beseften we later.
Dat is niet de hoed en de rand (geen feitelijke details) maar wel de grote lijnen en vooral waar het gevaar voor triggers voor me loert. Dit werkt voor mij goed. Ik heb niet het gevoel dat ik de controle over het 'verhaal' kwijt ben geraakt door hem op deze manier in vertrouwen te nemen. Man heeft hierin altijd de regie bij mij gelaten en me - indien nodig - extra ondersteund en beschermd. Hij stelt zich naar mijn familieleden die het weten maar het bagatelliseren/kop in het zand steken/zal zo erg niet geweest zijn/schuld bij mij leggen... ook 'neutraal' op. Daar hebben we contact mee zoals ik het wil en daar is hij zijn fijne zelf.
Ik denk dat ik hem ontmoet heb in mijn 'fuck it' periode. Ik kwam uit een lange relatie waarin ik gekleineerd en bedonderd werd. Vertrok met alleen mijn kleren en kat (hadden samen een bedrijf, huis en studio). En begon opnieuw. Ging als tweede baan in een kroeg werken (geld nodig) en ontmoette die wonderlijke jongeling. Op date twee hebben we een nacht lang liggen praten in een grasveld. Weg van de wereld en de diepte in met z'n twee (En nee, seks kwam pas maanden later). Dat voelde zo nieuw, helend en vertrouwd. Die nacht is steeds onze basis gebleken. Toen was het eigenlijk al in kannen en kruiken beseften we later.
dinsdag 8 november 2022 om 21:24
dinsdag 8 november 2022 om 21:28
Ik denk de volgende keer dat ze komt. Voor nu heb ik weer rust wat dat beteft. Zat er erg mee.OlleGrieze schreef: ↑08-11-2022 21:24Oh liefke! Ik heb een krop in mijn keel. Wanneer weet je het zeker? Het is je zo gegund dat je niet ook nog afstand moet doen van mensen die je vertrouwt.
dinsdag 8 november 2022 om 21:39
Olle wow, wat een mooie beschrijving van het leren kennen van je man. Die laatste zin ook…
Cadeautje, ook ik moest vandaag aan je denken. Veel al in het teken van 5 december.
Ik hoop dat je je strategie al klaar hebt. Wees vooral lief voor jezelf. Dan doen wij er hier een schepje bovenop.
Van veel wat hier beschreven wordt heb ik geen enkele ervaring. Ik vind het oprecht akelig voor jullie. Ik lees hier alles mee, weet niet altijd steunend te reageren.
Ik ben sinds een anderhalve week de laatste korst van mijn open been kwijt. Ik vet nu 2x daags de benen en voeten in met een bodylotion. Ik hoop hiermee iets steviger vel te krijgen. Mijn hielspoor gaat langzaam steeds beter. Hoef niet meer elke week bij fysio langs voor shock-wave.
Mentaal een bluesperiode. Zorgen om onze kwetsbare jongste. Dat duurt al zo’n 37 jaar. Raak soms zo moegestreden van al die zorgen en angsten. En een kind met zo’n grote zorgvraag, zo afhankelijk, in een zorginstelling waar we de zorg steeds zien teruglopen. En verder spelen vragen uit het verleden. Opmerkingen van mijn ouders die ik nog steeds “hoor”. Het blijken best wel diepe krassen.
Cadeautje, ook ik moest vandaag aan je denken. Veel al in het teken van 5 december.
Ik hoop dat je je strategie al klaar hebt. Wees vooral lief voor jezelf. Dan doen wij er hier een schepje bovenop.
Van veel wat hier beschreven wordt heb ik geen enkele ervaring. Ik vind het oprecht akelig voor jullie. Ik lees hier alles mee, weet niet altijd steunend te reageren.
Ik ben sinds een anderhalve week de laatste korst van mijn open been kwijt. Ik vet nu 2x daags de benen en voeten in met een bodylotion. Ik hoop hiermee iets steviger vel te krijgen. Mijn hielspoor gaat langzaam steeds beter. Hoef niet meer elke week bij fysio langs voor shock-wave.
Mentaal een bluesperiode. Zorgen om onze kwetsbare jongste. Dat duurt al zo’n 37 jaar. Raak soms zo moegestreden van al die zorgen en angsten. En een kind met zo’n grote zorgvraag, zo afhankelijk, in een zorginstelling waar we de zorg steeds zien teruglopen. En verder spelen vragen uit het verleden. Opmerkingen van mijn ouders die ik nog steeds “hoor”. Het blijken best wel diepe krassen.
dinsdag 8 november 2022 om 21:43
Ik noem dat op z'n goed Vlaams 'een ontploft matraske' (Beeld: verenmatras barst open en en en overal.... bijna niet op te ruimen... plakkende en vliegende pluimenRoze_washand schreef: ↑08-11-2022 14:04nu hulp thuis en de keuken ziet eruit alsof er minimaal een kernexplosie is geweest
) 
dinsdag 8 november 2022 om 21:44
Ze belde me op. Toen ze me ftf vertelde dat ze mss moest stoppen wilde ik eigenlijk dat ze meteen ging.OlleGrieze schreef: ↑08-11-2022 21:37Die rust voor nu is heel wat. Hoe vernam je het nieuws en wanneer zie je haar weer?
Ik heb weer een handwerkje opgepakt.... Voor vanavond en vannacht: pak maar en kruip lekker weg.
Ik zie haar volgende week.
De suïcidaliteit blijft en ik blijf ertegen vechten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
