Psyche
alle pijlers
Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen
dinsdag 1 november 2022 om 08:55
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen 
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
zondag 25 februari 2024 om 22:16
En je tovert weer een lach op mijn gezicht. Je coping humor blijf ik ... 
En ik zit te denken. GVD waarom staat het woord 'slet' nog in het woordenboek als ' ontuchtige vrouw'???? Niet ontuchtig mens maar VROUW. Mijn activistisch kantje zit een strategie te bedenken. Hup, weg met dat woord. Zowel voor mannen als voor vrouwen! Opzouten met dat gesletgedoe!
Edit: Was antwoord op je post van 22.10 uur.
Voor nu: Schik maar een beetje verder onze kant uit. Je mag aan het uiteinde van het rijtje zitten. Of er tussenin. Dekentjes zijn er genoeg. Zakdoekjes ook. En zachte schouders om tegen in slaap te vallen houden je veilig
En ik zit te denken. GVD waarom staat het woord 'slet' nog in het woordenboek als ' ontuchtige vrouw'???? Niet ontuchtig mens maar VROUW. Mijn activistisch kantje zit een strategie te bedenken. Hup, weg met dat woord. Zowel voor mannen als voor vrouwen! Opzouten met dat gesletgedoe!
Edit: Was antwoord op je post van 22.10 uur.
Voor nu: Schik maar een beetje verder onze kant uit. Je mag aan het uiteinde van het rijtje zitten. Of er tussenin. Dekentjes zijn er genoeg. Zakdoekjes ook. En zachte schouders om tegen in slaap te vallen houden je veilig
ollegrieze wijzigde dit bericht op 25-02-2024 22:18
27.62% gewijzigd
zondag 25 februari 2024 om 22:17
Hier in 1 weekend van diep in de lethargie en eenzaamheid naar sociaal en activiteiten buitenshuis, en als gevolg daarvan totaal maar dan ook totaal overprikkeld. Kon mijn eigen lieve maar drukke en aandacht opeisende kind zo slecht velen vandaag, het schaapje.
Even het midden proberen te vinden de komende tijd. En hopelijk ook weer eens goed slapen. En niet midden in de nacht wakker schrikken van eigen gepieker, waardoor ik telkens zo moe en wankel aan de dag begin.
Even het midden proberen te vinden de komende tijd. En hopelijk ook weer eens goed slapen. En niet midden in de nacht wakker schrikken van eigen gepieker, waardoor ik telkens zo moe en wankel aan de dag begin.
zondag 25 februari 2024 om 22:23
zondag 25 februari 2024 om 22:51
Ja, nu net gedaan omdat ik anders niet kan slapen denk ik. Alhoewel ik nog steeds niet in slaap val ook. Heb de laatste tijd ook regelmatig een soort raar drukkend gevoel op m'n borst als ik net in bed lig. Dan denk ik dat ik dood ga. Laatst zei ik dat tegen de huisarts en die zei: Ja je hebt ook veel stress natuurlijk, en zelfliefde is dan zo belangrijk. Ga gewoon wat meer van jezelf gaan houden.
Toen moest ik lachen omdat ik het een stom antwoord vond. Keek ze me aan en toen zei ik: als dat nou toch het antwoord was. Toen kreeg ik een hele verhandeling waarom het toch echt wel zo was. Toen wist ik, houd je maar gewoon stil en blijkbaar ga je niet dood. Nog niet, althans
Toen moest ik lachen omdat ik het een stom antwoord vond. Keek ze me aan en toen zei ik: als dat nou toch het antwoord was. Toen kreeg ik een hele verhandeling waarom het toch echt wel zo was. Toen wist ik, houd je maar gewoon stil en blijkbaar ga je niet dood. Nog niet, althans
zondag 25 februari 2024 om 23:01
Jahallo, kan het spanningspijn zijn, in je hoofd en op je borst? Misschien dat wat zachte yoga als avondritueel kan helpen, is ook gelijk een laagdrempelige vorm van zelfliefde. Namelijk een beetje aandacht voor je lijf, je hoeft er niets eens voor te geloven dat je het verdient.
Of een warme pittenzak op je schouders/nek.
Of een warme pittenzak op je schouders/nek.
What a nuanced anxiety
zondag 25 februari 2024 om 23:08
Lekker makkelijk gezegd van je huisarts. Die wist duidelijk niet dat dat soms erg lastig kan zijn voor mensen. Sjongejonge.
In plaats van dat ze even uitlegt wat het kan veroorzaken, en wat je er praktisch aan kan doen...
Drukkend gevoel op de borst kan idd stress en hyperventilatie zijn. Of paniekaanval.
Vooral dat gevoel dat je doodgaat is wel vrij kenmerkend voor een paniekaanval.
In plaats van dat ze even uitlegt wat het kan veroorzaken, en wat je er praktisch aan kan doen...
Drukkend gevoel op de borst kan idd stress en hyperventilatie zijn. Of paniekaanval.
Vooral dat gevoel dat je doodgaat is wel vrij kenmerkend voor een paniekaanval.
anoniem_671df2f98900a wijzigde dit bericht op 26-02-2024 08:09
75.35% gewijzigd
zondag 25 februari 2024 om 23:24
Ja, klopt. Het programma stond al min of meer vast en ik ben er wat door overvallen hoeveel energie mij dat nu kost. Voor veel mensen zou mijn weekendinvulling behoorlijk relaxt zijn, maar ik ben kapot. Het is echt even spitsroeden lopen nu. En schrikken dat het echt niet heel goed gaat momenteel.OlleGrieze schreef: ↑25-02-2024 22:23Griebus: Klinkt alsof je de 'oveslag' een beetje extreem maakte afgelopen weekend. Soms moet dat om weer mee te maken wat 'ook' kan. En inderdaad, om daarna een soort van middenmodus te kunnen vinden waarin je genoeg gevoed wordt, maar ook genoeg 'zelf ' over houdt.
zondag 25 februari 2024 om 23:26
Ach lieve lieve Olle. Mijn hart breekt voor je.
Plezieren ook. Hoe kon ze het zeggen....
Het lijkt me heel verwarrend als je lijf vanaf het begin af aan verraad pleegde.
Keek je voor er iets gebeurde ook tegen hem op?
Als partner van je grote voorbeeld kan ik me voorstellen dat hij ooit perfect leek in jouw ogen.
Zo verneukeratief. En ik snap helemaal. Als je grote voorbeeld zoiets zegt. En je wilt alleen maar dat ze van je blijft houden...
Wanneer besefte je dat het verkeerd was?
Plezieren ook. Hoe kon ze het zeggen....
Het lijkt me heel verwarrend als je lijf vanaf het begin af aan verraad pleegde.
Keek je voor er iets gebeurde ook tegen hem op?
Als partner van je grote voorbeeld kan ik me voorstellen dat hij ooit perfect leek in jouw ogen.
Zo verneukeratief. En ik snap helemaal. Als je grote voorbeeld zoiets zegt. En je wilt alleen maar dat ze van je blijft houden...
Wanneer besefte je dat het verkeerd was?
anoniem_671df2f98900a wijzigde dit bericht op 26-02-2024 00:00
41.23% gewijzigd
maandag 26 februari 2024 om 01:14
Ik lees jullie! Ik mis hier en daar alleen wat inhoud door het ook wissen.
Jahallo: goed dat je toch met vriendin hebt afgesproken. Hier ook issues met uiterlijk. Ik check altijd bij man, maar die zegt altijd dat ik er goed uitzie. Zelfs als ik nog moet douchen en me echt het lelijkste wezen ter wereld voel.
Avo: goed dat je gemaild hebt. Het is altijd goed als mensen (en coach helemaal) de weten hoe je je voelt. Dan kan ze je uiteindelijk ook beter helpen.
Ik twijfel of ik morgen toch maar even de huisarts bel. Ik kan de pijn niet echt goed aanwijzen, maar omdat hoesten en niezen en bepaalde houdingen echt veel pijn doen lijkt het op iets rondom de ribben (rechts, voor). Of toch nog afwachten? (Wat kan een huisarts hiermee?)
Maar als ik ga, kan ik wel meteen een bloedonderzoek aanvragen. Omdat ik altijd zo moe ben. Is ook alweer jaren geleden. Toen was b12 wat aan de lage kant. Kan nooit kwaad, weer even op alles laten prikken. (En het is toch ook niet normaal dat ik steeds iets heb: eerst hernia, daarna 2 keer iets met een rib/tussenribspier, zonder aanleiding.)
Weekend was druk maar fijn. Gisteren uiteindelijk nog iets afgezegd omdat het toch wat veel werd. Dus had ik toch nog een rustig avondje. Vandaag ook wat langer kunnen slapen, dus rustig opgestart. Fijn als dat kan.
Morgenmiddag weer werken en de week weer zien door te komen. Klinkt eigenlijk best erg als ik dat zo opschrijf.
Ik werk 'maar' halve dagen, maar ben evengoed daarna uitgeput / overprikkeld. Het gaat allemaal net om eerlijk te zijn. Vandaag wat in huis gedaan omdat er visite kwam, dus de kamer is weer opgeruimd en gestofzuigd, de afwas grotendeels weg, toilet schoongemaakt. Dat is fijn, want er blijft altijd best veel liggen vanwege 'geen energie' op de meest basale dingen na.
Nu naar bed, want goed slapen is een must.
Jahallo: goed dat je toch met vriendin hebt afgesproken. Hier ook issues met uiterlijk. Ik check altijd bij man, maar die zegt altijd dat ik er goed uitzie. Zelfs als ik nog moet douchen en me echt het lelijkste wezen ter wereld voel.
Avo: goed dat je gemaild hebt. Het is altijd goed als mensen (en coach helemaal) de weten hoe je je voelt. Dan kan ze je uiteindelijk ook beter helpen.
Ik twijfel of ik morgen toch maar even de huisarts bel. Ik kan de pijn niet echt goed aanwijzen, maar omdat hoesten en niezen en bepaalde houdingen echt veel pijn doen lijkt het op iets rondom de ribben (rechts, voor). Of toch nog afwachten? (Wat kan een huisarts hiermee?)
Maar als ik ga, kan ik wel meteen een bloedonderzoek aanvragen. Omdat ik altijd zo moe ben. Is ook alweer jaren geleden. Toen was b12 wat aan de lage kant. Kan nooit kwaad, weer even op alles laten prikken. (En het is toch ook niet normaal dat ik steeds iets heb: eerst hernia, daarna 2 keer iets met een rib/tussenribspier, zonder aanleiding.)
Weekend was druk maar fijn. Gisteren uiteindelijk nog iets afgezegd omdat het toch wat veel werd. Dus had ik toch nog een rustig avondje. Vandaag ook wat langer kunnen slapen, dus rustig opgestart. Fijn als dat kan.
Morgenmiddag weer werken en de week weer zien door te komen. Klinkt eigenlijk best erg als ik dat zo opschrijf.
Ik werk 'maar' halve dagen, maar ben evengoed daarna uitgeput / overprikkeld. Het gaat allemaal net om eerlijk te zijn. Vandaag wat in huis gedaan omdat er visite kwam, dus de kamer is weer opgeruimd en gestofzuigd, de afwas grotendeels weg, toilet schoongemaakt. Dat is fijn, want er blijft altijd best veel liggen vanwege 'geen energie' op de meest basale dingen na.Nu naar bed, want goed slapen is een must.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 26 februari 2024 om 15:54
maandag 26 februari 2024 om 16:44
Brr, steken en zware borst. Suizende oren zijn er ook weer. Zal wel weer te veel hebben gedaan. Maar ben verdorie nog hartstikke jong. Al zou het best kunnen dat ik eigenlijk al oud ben met de stress en alle emoties.
Vreselijk.
Ben zelfs al mijn laatste wensen aan het bespreken zodat partner het maar vast weet.
De trein dendert door.
Ik heb geen tijd/zin om naar de arts te gaan. Bij de psycholoog zie ik mij niet meer zitten. En tot nu vinden de artsen niks dus ik zingen maar uit. Hele gezin van slag als mama weer afspraken moet gaan inplannen. Nee, hard maar waar dan maar doorgaan tot je neer valt. Heb toch verder niemand en de rest red zich wel.
Vind het leven ook wel leuk hoor. Maar het is zo eenzaam. En het werk boeit mij niet meer. Ik doe mijn ding en daar blijft het wel bij. Vroeger kon ik blij worden van presteren. Nu kan ik niet meer. Genoeg is genoeg.
Zit rustig te solliciteren maar dat brengt mij ook geen blijdschap denk ik. Maar wie weet. Als er iets heel leuks komt misschien toch wel fijn.
Ik heb vannacht over een glazenwasser gedroomd. Hij was boos dat ik zijn ramen stond te zemen. Wat dat nou zou betekenen. Zit ik in iemands vaarwater ofzo. Soms zoek ik de betekenis van dromen op. Bij deze kan ik niks vinden. Toevallig iemand van jullie een idee?
Klopt niet altijd maar vind wel leuk om te lezen.
Vreselijk.
Ben zelfs al mijn laatste wensen aan het bespreken zodat partner het maar vast weet.
De trein dendert door.
Ik heb geen tijd/zin om naar de arts te gaan. Bij de psycholoog zie ik mij niet meer zitten. En tot nu vinden de artsen niks dus ik zingen maar uit. Hele gezin van slag als mama weer afspraken moet gaan inplannen. Nee, hard maar waar dan maar doorgaan tot je neer valt. Heb toch verder niemand en de rest red zich wel.
Vind het leven ook wel leuk hoor. Maar het is zo eenzaam. En het werk boeit mij niet meer. Ik doe mijn ding en daar blijft het wel bij. Vroeger kon ik blij worden van presteren. Nu kan ik niet meer. Genoeg is genoeg.
Zit rustig te solliciteren maar dat brengt mij ook geen blijdschap denk ik. Maar wie weet. Als er iets heel leuks komt misschien toch wel fijn.
Ik heb vannacht over een glazenwasser gedroomd. Hij was boos dat ik zijn ramen stond te zemen. Wat dat nou zou betekenen. Zit ik in iemands vaarwater ofzo. Soms zoek ik de betekenis van dromen op. Bij deze kan ik niks vinden. Toevallig iemand van jullie een idee?
Klopt niet altijd maar vind wel leuk om te lezen.
maandag 26 februari 2024 om 19:49
@Monstrea: Wat naar dat je in deze cirkel zit, je zo eenzaam voelt en geen vertrouwen mee op kan brengen in profi hulp. Toch denk ik dat uitreiken nodig is. Dit kan niemand alleen doorbreken. Maar jij bent degene die de regie heeft in wat er voor jou nu helpend zou kunnen zijn. Dat het hele gezin van slag gaat zijn als jij afspraken in gaat plannen is je gevoel 'voor nu'. Als jij omvalt is het gezin meer dan van slag voor een hele tijd.
Ik herken helaas het gevoel van de 'onmogelijkheden en eenzaamheid' waar je zelf in je eentje gewoon niet uit raakt. En heel eerlijk: Ik heb een aantal keren te lang in deze modus gezeten. Zo lang dat ik er anderen mee kwetste terwijl ik dacht dat ik hen 'beschermde' tot ik besefte dat ikzelf degene was die de afstand initieerde en iedereen wegduwde. Cirkeltje. En de enige die dat kon doorbreken was ik zelf. Door hulp te zoeken en die laag van mezelf - waarvoor ik me schaamde - toch een beetje te delen. En daar ben ik nog steeds erg 'lerend' in. En ik heb ontdekt dat er geduldige, lieve, mooie mensen zijn die zien hoe hard ik daarmee aan de slag ben en bij wie ik af en toe - ook echt na maanden en jaren - kan checken zonder er meteen weer helemaal te zijn.
Ik herken helaas het gevoel van de 'onmogelijkheden en eenzaamheid' waar je zelf in je eentje gewoon niet uit raakt. En heel eerlijk: Ik heb een aantal keren te lang in deze modus gezeten. Zo lang dat ik er anderen mee kwetste terwijl ik dacht dat ik hen 'beschermde' tot ik besefte dat ikzelf degene was die de afstand initieerde en iedereen wegduwde. Cirkeltje. En de enige die dat kon doorbreken was ik zelf. Door hulp te zoeken en die laag van mezelf - waarvoor ik me schaamde - toch een beetje te delen. En daar ben ik nog steeds erg 'lerend' in. En ik heb ontdekt dat er geduldige, lieve, mooie mensen zijn die zien hoe hard ik daarmee aan de slag ben en bij wie ik af en toe - ook echt na maanden en jaren - kan checken zonder er meteen weer helemaal te zijn.
maandag 26 februari 2024 om 20:25
Hopelijk mag ik hier meeschrijven.
Op dit moment sta ik voor mijn gevoel vast in het verleden. Veel op mijn bord gekregen de afgelopen jaren en er hoeft maar iets onverwachts of onaangenaam te gebeuren of ik reageer niet meer rationeel maar vanuit (onverwerkte?) emoties.
Voorbeeld: ik ben voor de zoveelste keer als enige aanhang niet uitgenodigd door vrienden van mijn man. En hoewel ik er ook zelf inmiddels geen behoefte meer aan heb raakt het me opeens toch weer volop. Wéér een afwijzing, het gevoel niet goed genoeg te zijn. Alle keren hiervoor zocht ik het bij mezelf (niet leuk of interessant genoeg) maar nu wordt ik ook heel boos op man dat hij wel gaat en zegt dat het niet zijn feestje is. En dan zit ik vervolgens daarna toch weer in twijfel of ik niet het probleem ben omdat ik voor anderen wil bepalen of ze me uitnodigen… Terwijl ik bezig zou moeten zijn met zaken die er echt toe doen, er vinden verdorie onderzoeken plaats of 1 van mijn kinderen niet dodelijk ziek is.
Door alle problemen en dit soort emoties slaap ik ook heel slecht, iedere dag vermoeid opstaan, en dat maakt ook dat ik het steeds moeilijker vind alle ballen hoog te houden. Hoe kom ik toch in een opwaarts spiraal terecht?!
Op dit moment sta ik voor mijn gevoel vast in het verleden. Veel op mijn bord gekregen de afgelopen jaren en er hoeft maar iets onverwachts of onaangenaam te gebeuren of ik reageer niet meer rationeel maar vanuit (onverwerkte?) emoties.
Voorbeeld: ik ben voor de zoveelste keer als enige aanhang niet uitgenodigd door vrienden van mijn man. En hoewel ik er ook zelf inmiddels geen behoefte meer aan heb raakt het me opeens toch weer volop. Wéér een afwijzing, het gevoel niet goed genoeg te zijn. Alle keren hiervoor zocht ik het bij mezelf (niet leuk of interessant genoeg) maar nu wordt ik ook heel boos op man dat hij wel gaat en zegt dat het niet zijn feestje is. En dan zit ik vervolgens daarna toch weer in twijfel of ik niet het probleem ben omdat ik voor anderen wil bepalen of ze me uitnodigen… Terwijl ik bezig zou moeten zijn met zaken die er echt toe doen, er vinden verdorie onderzoeken plaats of 1 van mijn kinderen niet dodelijk ziek is.
Door alle problemen en dit soort emoties slaap ik ook heel slecht, iedere dag vermoeid opstaan, en dat maakt ook dat ik het steeds moeilijker vind alle ballen hoog te houden. Hoe kom ik toch in een opwaarts spiraal terecht?!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
