Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen

01-11-2022 08:55 3632 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen :heart:


Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Tot het hele niet uitnodigen gebeurde was er niks aan de hand, dacht ook echt dat ik leuk met ze kon opschieten. Dat het met kind niet goed gaat maakt juist dat ik dit soort situaties niet van mij af kan laten glijden. Normaal zou ik denken wat een idioterie en weer overgaan tot de orde van de dag. Nu lijk ik wel alles heel zwaar op te nemen.

Volgende week horen we een voorlopige uitslag. De volledige uitslag kan maanden duren. Ik moet zeggen dat ik de spanning nu wel weer begin te voelen, afgelopen weken had ik meer de kans om struisvogel gedrag te vertonen. Het grote wakker liggen en jezelf de dag door slepen is weer terug van weg geweest
Pindakaas met nootjes, maar heeft niemand dan iets gezegd en wordt je ineens niet meer uitgenodigd voor dingen waar je eerst wel bij was?
Kan het te maken hebben met dat ze denken je te ontlasten?
En wat vindt je man ervan?
Want 'het is niet mijn feestje' zegt niets over of hij weet waarom, wat hij ervan vindt, of hij je pijn voelt.
Het betekent dat hij blijkbaar vindt dat hij niet voor je op kan/hoeft te komen of er iets over te vragen/zeggen?
Mist hij jou niet? Ik neem aan dat ie je leuk vindt?
Het wachten op uitslagen lijkt me trouwens slopend. Sterkte!


Olle!
Heb ik er overheen gelezen dat je lekkage wsl gemaakt is!!! Whooooooooohoeeeiiiii!!!!
Hoe erg is je huis eraan toe ondertussen? Dekt je opstal verzekering wel alle kosten, of moeten we een crowd funding opzetten?

Diva, slim om met de trein te gaan. Morgen misschien toch maar eerder opstaan? Hoef je niet kapot moe terug te rijden. Fijn en veilig.
Alleen ff snel tussendoor, de dingetjes die ik heb onthouden, want ik lees wel alles:

Avo, wat ben je ongelofelijk knap bezig, wat een doorbraak. De energie die dit je geeft is zo voelbaar in je berichten. En, je kon niet anders, een kind in zo'n situatie kan niet anders.

Olle, wat fijn dat de lekkage is opgespoord!! Dat soort dingen kunnen zoveel energie vreten op de achtergrond.

Pindakaasmetnootjes (nu heb ik er steeds trek in!), dit kan zo naar voelen, buitengesloten worden. Ik heb dit ook ooit eens zo gehad maar toen bleek dat ik het verkeerd had begrepen, dat automatisch werd aangenomen dat ik ook meekwam. Zou het misschien zoiets kunnen zijn?? Ik weet 't niet hoor. Veel sterkte met wachten op de uitslag, lijkt me zenuwslopend.

Hier alweeeeer met griep op de bank. Het is bijna een aaneenschaleling van. M'n lichaam wil me misschien iets vertellen :|

* poef

Ik lees nu trouwens een razend interessant boek: When the body says no (ook Nederlandse vertaling beschikbaar) van Gabor Mate. Gaat over trauma en de invloed ervan op je lichaam. Echt een eye opener.
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 02-03-2024 06:50
28.24% gewijzigd
Fijn dat je het idee hebt bij een goede therapeut te zitten Eefje. Wel heftig, meteen allerlei termen en diagnoses zeg. Jeetje.

Gabor Mate staat op mijn to read list. Heb nu even pauze na traumasporen van Bessel vd Kolk. Dat was een voor mij de eyeopener. En hoopgever.
Beterschap!!!!
.
anoniem_671df2f98900a wijzigde dit bericht op 28-02-2024 23:11
99.75% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel herkenbaar Avo. Als ze dan die rotzooi maken, help dan ook met opruimen. Laat me niet alleen met die shit. Twee weken is dan even lang.

Ik lees hier dat jullie boeken over de problematiek lezen. Is dat een aanrader of juist niet? Is het de hang naar herkenning en het proberen te snappen?
Ik heb wel een aantal boeken die me aanspreken, maar maak de ruimte niet om ze te lezen. Doel ontbreekt ook een beetje. Wat zou zo’n boek me kunnen leren? Ga ik daar niet alleen meer van piekeren?
Butterfly, ik lees veel. Het helpt mij voor herkenning en dingen begrijpen inderdaad. Het heeft me absoluut gebracht dat ik mezelf minder de schuld geef en mezelf minder gek vind, meer begrip kan opbrengen voor mezelf. Maar ik moet soms wel uitkijken dat ik niet teveel lees, omdat het dan maar in m'n hoofd blijft malen en ik niet tot rust kom. Maar ik heb dan ook niet voor niks een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis :P.

Het boek waar Avo het over had heb ik ook pas gelezen, ook echt een goeie.
Ongezien opgegroeid van Lindsay Gibson ook een aanrader. Traumaseksualiteit van PJ Schouten heb ik ook verslonden (gaat over seksueel misbruik bij jongens, maar veel ook toepasbaar voor neisjes/vrouwen, niet alles overigens naar mijn mening).

Avo, kun je in deze woelige periode niet 1x per week naar coach misschien?
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 28-02-2024 10:37
14.19% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ongezien opgegroeid staat bij mij op de eerste plek, maar durf het niet aan. Vermijden is nog altijd de “beste” tactiek.

Het klinkt wel alsof lezen van die boeken helpt. Ik zal het weer overwegen.
.
anoniem_671df2f98900a wijzigde dit bericht op 28-02-2024 23:11
99.91% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je wel voor je uitgebreide beschrijving. Het voelt nu nog niet alsof er ruimte is om ermee aan de slag te gaan, maar goed om te weten dat het wel helpend kan zijn.
Jij bepaald het tempo. Goed dat je aanvoelt dat het nu niet de juiste tijd is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pindakaasmn: is buitengesloten worden een trigger voor jou? Voor mij wel en daarom raakt het me ook altijd zo erg als ik het gevoel heb ergens niet welkom te zijn. Was laatst ook, man kreeg een uitnodiging en dacht dat het alleen voor hem was, terwijl we die persoon allebei evengoed kennen. Ik was meteen van slag, maar man kwam er even later achter dat de uitnodiging aan ons allebei gericht was. Uiteindelijk ben ik niet eens gegaan omdat ik via via hoorde dat het heel erg druk zou worden op dat feestje en is man alsnog alleen gegaan.

Werd je eerder wel uitgenodigd door die mensen? Is het nu iets speciaals, alleen voor de mannen ofzo? Hoe reageert jouw partner?

Vandaag uiteindelijk toch met de auto gegaan. Morgen ga ik wel met de trein, dan werk ik 's middags. Ik kom 's ochtends altijd moeilijk m'n bed uit en het komt heel nauw met de bus. Vandaag dus niet gelukt :bonk:
imaginary_diva wijzigde dit bericht op 28-02-2024 23:49
1.68% gewijzigd
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
When the body says no wil ik trouwens ook nog lezen. De training die ik laatst gevolgd heb, zit qua theorie en wetenschappelijk onderzoek ook in die richting. Heel interessant en het klinkt voor mij ook aannemelijk.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Imaginary_Diva schreef:
28-02-2024 23:48
When the body says no wil ik trouwens ook nog lezen. De training die ik laatst gevolgd heb, zit qua theorie en wetenschappelijk onderzoek ook in die richting. Heel interessant en het klinkt voor mij ook aannemelijk.
Wat was dit voor een cursus? Ik vind dit ook interessant.

Ik heb de NLse versie gelezen: wat als je lichaam nee zegt. Echt een aanrader! Hij heeft meer boeken geschreven, ook samen met zijn zoon geloof ik.
Ongezien opgegroeid ook gelezen. Vond ik veel herhaling, op den duur wist ik het wel.
Patronen doorbreken heb ik ook nog liggen om te gaan lezen.

Tipje.. kobo plus!Ideaal..
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh dat heb ik, Kobo Plus.
Ik zou dan ook voor de Nederlandse versie gaan. Patronen doorbreken heb ik nog liggen, maar moet er nog in beginnen.

De cursus was de kernmodule van Live the connection.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
.
anoniem_671df2f98900a wijzigde dit bericht op 02-03-2024 09:13
99.83% gewijzigd
Ach Avo, wat naar.
Vandaag heb je wel naar je lichaam geluisterd: rust.
Wat goed is en wat niet goed is, ik weet het ook vaak niet.
Op een off day helpt het me om te denken 'morgen kan het weer anders zijn' ipv paniek, ik voel me weeeer slecht, hoe wordt het ooit beter, wat een ellende, altijd hel en verdoemenis, doe nou toch eens normaal etc etc. Door meteen in de paniek te schieten wordt 't niet beter.

Hier ook een off day: ik kan wsl niet door bij deze therapeut. Ik moet zelf de knoop doorhakken (we blijken in elkaars privé leven te verkeren), moeilijk. Wsl dus weer een wachtlijst op.
He wat rot! Maar, als jij de knoop door moet hakken, dan kan je toch, als jij het geen probleem vindt, wel door?
Of lees ik dat verkeerd?
...
anoniem_671df2f98900a wijzigde dit bericht op 02-03-2024 09:13
52.25% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat heet lethargie Cadeautje. Daar belandt je soms in als je geest of lijf vindt dat het welletjes geweest is. Ook een sein. Je geest wil je lijf niet afvallen en doet 'nananana'.
(Zo heb ik dit soort modus althans voor mezelf vanaf de koude grond gepsycholiseerd ;-D )
Heel goed dat je vandaag je lijf rust gegund hebt. Morgen weer een dag. Hopelijk na een goede nacht en dan kijken wat je lijf nodig heeft. En dat kan je omdat je je lijf steeds beter weet te voelen :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Even een fait divers: Man oh man. Wat hou ik van man. Maar wat kan die man soms in overdrive vermoeiend zijn! Hij heeft wat dingen uit het autismespectrum waar we meestal beiden fijn ons voordeel mee doen. Maar plan een verbouwing met alle beslissingen: Hij vond het een goed idee om dat qua planning en begeleiding uit handen te geven aan een projectleider (die we goed kennen en hem dus gelukkig ook goed inschat) om zelf niet te verzanden in oeverloze internetzoektochten naar 'het beste'. We hebben samen alle keuzes qua inrichting en materialen e.d. gemaakt. Dus eigenlijk kan er maandag gewoon gesloopt worden en zijn alle materialen al besteld en in huis. En nu is man voortdurend de projectleider aan het stalken met misschien'betere' opties :facepalm: NEE man: we zijn klaar voor de verbouwing. HOU op. Want het gaat de volgende maand nog stressvol genoeg zijn met 6 dagen per week vanaf 7 uur bouwvakkers in huis en twee angstige katers.
Ghegheghe, vertrouwen en loslaten is zegmaar niet zijn ding, begrijp ik.
Oh Olle, wat zal je een geduld moeten hebben dan. :)
Van afstand zie ik het voor me en grinnik ik, hier een aantal mensen in de omgeving die dat ook zo zouden doen.

Hoe gaat ie bij jou? Met de start-verbouwingstress, einde lekkage, en eeuwig lange roofbouw op je lijfje?
anoniem_671df2f98900a wijzigde dit bericht op 02-03-2024 09:14
18.30% gewijzigd
...
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 02-03-2024 06:51
98.62% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijne reactie Cadeautje. Ja in sommige fases moet mijn geduld echt gerekt worden naar man toe. Dit is zo'n fase. Scheelt dat ik weet wat er onder/achter ligt en ik ook soms gewoon tegen hem kan zeggen: En nu is het klaar, dit hadden we besproken dus ophouden. En dat daar geen ruzie door ontstaat. Ik ben duidelijk en hij is zwart-wit :P
Ik ben vooral erg opgelucht over einde chemo en gevonden en opgeloste lekkage. Ik voel dat de stress uit mijn lijf aan het trekken is. Ben nog geen knip voor mijn neus waard maar vreemd genoeg zie ik niet op tegen die werkmannen vanaf zo vroeg in huis.
Lethargie vrees ik :lol: En ik vermoed dat ik de volgende maand heel vaak op het werk te vinden ga zijn...
Ik voel wel 'lucht'. De zware data zijn voor een tijd achter de rug. En ik heb mezelf echt vrij gegeven van 'familie'. Dat lukt verbazingwekkend goed. Opwaarts is wel het gevoel dat ik heb.
Als iemand me nog zo'n 15 kg aan gewicht zou kunnen schenken: Zeer welkom!
Alle reacties Link kopieren Quote
@Eefje. Wat een verdomd dilemma. Ik vind het ontzettend rot voor je. Vooral omdat ik in je berichten proef dat je klaar bent om de volgende stap aan te gaan :hug:
Ik ken natuurlijk niet de inns en outs, maar zou zelf wel geneigd zijn om toch door te zetten met deze therapie en deze persoon. Als ik die persoon genoeg zou voelen als echt profi.
Waarom vrees je lethargie?


Eefje, ah, het is voor jou onprettig. Wat maakt dat je denkt dat je niet eerlijk kan zijn? En zijn het andere voorwaarden dan enig andere behandelaar zou stellen?
Eerdere officiele behandelaren waren ook altijd van de hele duidelijke grenzen.
Kan me indenken dat je niet zit te wachten om weer ergens onderaan de wachtlijst te belanden.
Is elders op een wachtlijst inschrijven, en bij haar doorgaan tot je aan de beurt bent elders een idee?
Heb je nu toch hulp, al is het misschien niet het intensieve trauma deel waar je aan werkt dan. Een praatpaal voor de dingen die rondom trauma meespelen, en die met je kan evalueren op gedrag en problemen waar je tegenaan loopt lijkt me wel fijn. En zij kan dan ook al info doorgeven aan de evt. nieuwe, waardoor je niet van scratch overnieuw hoeft te beginnen.

Nou hoeft dat sowieso nooit natuurlijk, want therapie is leren over jezelf. Dus alles wat je bij deze mevrouw leert heb je mooi binnen!
anoniem_671df2f98900a wijzigde dit bericht op 02-03-2024 09:14
15.54% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven