Psyche
alle pijlers
Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen
dinsdag 1 november 2022 om 08:55
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen 
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
donderdag 6 april 2023 om 00:10
Gevoelens zijn doodeng. 
Dat het nog niet lukte om die bespreekbaar te maken is al een mooi punt om te bespreken.
Zou je het wel willen, je gevoelens bespreken?
Noa, ik begrijp wat je zegt.
Ik kan ook bedenken dat mensen niets zien omdat er niets te zien valt.
Ik vind dat alleen nog heel moeilijk vast te houden als vroeger 'dichtbij' is.
Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar ik voel me vaak iemand die toneelspeelt dat ze een leuk mens is, normaal is, goed en aardig is.
En momenteel dat niet eens, want ik heb hier in huis net geuit dat ik echt zat ben van het niets willen en ge-verveel en geruzie en alles stom vinden, en dat ik er tegenop zie om dat deze zomer drie weken op locatie te gaan doen.
En dat als men toch collectief het liefst binnen zit achter een schermpje, en boos wordt als men naar buiten moet of Iets Doen, ze beter lekker thuis kunnen blijven.
Scheelt een hoop geld, kunnen ze samen hangen en elkaar vervelen, en kan ik lekker op vakantie genieten van de zon, natuur en vrijheid.
Vonden ze niet heel tof.
Maar ik zag er echt zo tegenop dat ik nog geen vakantie geboekt heb, terwijl ik normaal al bijna koffers aan het pakken ben.
Ik voel me erg schuldig, maar ben ook enorm opgelucht dat dit eruit is.
Dat het nog niet lukte om die bespreekbaar te maken is al een mooi punt om te bespreken.
Zou je het wel willen, je gevoelens bespreken?
Noa, ik begrijp wat je zegt.
Ik kan ook bedenken dat mensen niets zien omdat er niets te zien valt.
Ik vind dat alleen nog heel moeilijk vast te houden als vroeger 'dichtbij' is.
Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar ik voel me vaak iemand die toneelspeelt dat ze een leuk mens is, normaal is, goed en aardig is.
En momenteel dat niet eens, want ik heb hier in huis net geuit dat ik echt zat ben van het niets willen en ge-verveel en geruzie en alles stom vinden, en dat ik er tegenop zie om dat deze zomer drie weken op locatie te gaan doen.
En dat als men toch collectief het liefst binnen zit achter een schermpje, en boos wordt als men naar buiten moet of Iets Doen, ze beter lekker thuis kunnen blijven.
Scheelt een hoop geld, kunnen ze samen hangen en elkaar vervelen, en kan ik lekker op vakantie genieten van de zon, natuur en vrijheid.
Vonden ze niet heel tof.
Maar ik zag er echt zo tegenop dat ik nog geen vakantie geboekt heb, terwijl ik normaal al bijna koffers aan het pakken ben.
Ik voel me erg schuldig, maar ben ook enorm opgelucht dat dit eruit is.
donderdag 6 april 2023 om 22:09
Nou inderdaad.
In wilde net een topic openen.
Die OlleGrieze die reageert maar niet op anderen. Tssk.
Lijkt me dat je energie even opgaat aan andere dingen. Strijden tegen ziekte. Vechten tegen trauma. Verdriet om je familie.
En nu gedoe op je werk.
Klinkt heftig. Rommelde het al langer? Wil je er wat meer over kwijt?
In wilde net een topic openen.
Die OlleGrieze die reageert maar niet op anderen. Tssk.
Lijkt me dat je energie even opgaat aan andere dingen. Strijden tegen ziekte. Vechten tegen trauma. Verdriet om je familie.
En nu gedoe op je werk.
Klinkt heftig. Rommelde het al langer? Wil je er wat meer over kwijt?
donderdag 13 april 2023 om 19:50
Ik kom even heel hard gillen om iets heeeel onnozels. 
Ik bracht mijn trouwjurk naar de stomerij omdat ik die wil dragen tijdens het etentje met BFF en co voor onze zilveren bruiloft (is geen 'traditionele trouwjurk). En nu iessie kwijt. 
En meteen 'plopt' er van alles op. Die zilveren bruiloft vieren met de familie kon niet door.... Na lang dubben werd ik gelukkig van plan C waarin ik - door mijn trouwjurk - toch het gevoel had dat ik dat moment van toen er een beetje bij had.
In mijn emotie pakte ik de telefoon om mijn Maman te bellen. Die al meer dan drie jaar geleden overleden is
Ik bracht mijn trouwjurk naar de stomerij omdat ik die wil dragen tijdens het etentje met BFF en co voor onze zilveren bruiloft (is geen 'traditionele trouwjurk). En nu iessie kwijt. En meteen 'plopt' er van alles op. Die zilveren bruiloft vieren met de familie kon niet door.... Na lang dubben werd ik gelukkig van plan C waarin ik - door mijn trouwjurk - toch het gevoel had dat ik dat moment van toen er een beetje bij had.In mijn emotie pakte ik de telefoon om mijn Maman te bellen. Die al meer dan drie jaar geleden overleden is
donderdag 13 april 2023 om 23:38
Oh nee, dat schaar ik ook niet onder onnozel hoor.
Dat schaar ik onder sentimentele ramp.
Zo'n jurk staat voor zoveel meer dan gewoon een kledingstuk.
Zeker omdat je genoegen moet nemen met plan c.
Ik weet wel zeker dat je maman van bovenaf meekijkt op jullie dag.
Hopelijk kan ze ook wonderen verrichten bij de stomerij en komt je jurk boven water.
Wat een onverlaten, dat ze zoiets belangrijks kwijt raken.
Dat schaar ik onder sentimentele ramp.
Zo'n jurk staat voor zoveel meer dan gewoon een kledingstuk.
Zeker omdat je genoegen moet nemen met plan c.
Ik weet wel zeker dat je maman van bovenaf meekijkt op jullie dag.
Hopelijk kan ze ook wonderen verrichten bij de stomerij en komt je jurk boven water.
Wat een onverlaten, dat ze zoiets belangrijks kwijt raken.
vrijdag 14 april 2023 om 13:32
DanaJoe: Je zit in een moeilijke positie zo te lezen. Hoop dat je snel weer wat mobieler bent en weer een eigen plekje krijgt.
Vaasje en Cadeautje: Dank voor jullie lieve woorden. De stomerij meneer is naarstig op zoek naar de jurk. Hij vermoed dat deze bij een andere vestiging is afgeleverd en ik hoop dat hij nog gevonden wordt.
Vaasje en Cadeautje: Dank voor jullie lieve woorden. De stomerij meneer is naarstig op zoek naar de jurk. Hij vermoed dat deze bij een andere vestiging is afgeleverd en ik hoop dat hij nog gevonden wordt.
vrijdag 21 april 2023 om 23:53
Oef, moeilijk Avocadeau… Heel herkenbaar wat je schrijft, het zou over mij kunnen gaan.
Nee, je kunt niet dood zijn vanbinnen. Je kunt je wél zo voelen. Omdat het te veel is, alles. Omdat het je aan kan vliegen, alles. Omdat je het even niet op een goeie plek kunt parkeren, omdat het even chaos is. Dat mag. Je hoeft niet altijd overal in staat te zijn om alle ballen in de lucht te houden. En je mag er ook van schrikken als dat je wél lukt, en je kennelijk zomaar voorbijgaat aan alles wat eraan vooraf is gegaan. Maar je hoeft niet altijd overal schuld te dragen. Je hoeft überhaupt geen schuld te dragen. Je bent er, je bestaat, je hebt je leven geleefd, je leeft, je hebt leven op de wereld gezet. Je bent belangrijk, je doet ertoe. Je doet je best, en dat is meer dan genoeg, meer hoef je niet te doen. En als je wel meer doet is dat ook goed. En als je het niet op kunt brengen ook. Het is goed zoals het is. Jij bent goed zoals het is, zoals je bent. Hoe doods je je ook voelt, hoe ellendig, schuldig of rot. Ook dat mag er allemaal zijn, mag je allemaal voelen. Het gaat vanzelf weer weg, echt. Maar dat neemt niet weg dat het nu gewoon k*t is…
Ik zou willen dat ik iets kon zeggen om dat gevoel weg te nemen, maar dat kan ik niet… Misschien helpt het als je weet dat je niet alleen bent…
Nee, je kunt niet dood zijn vanbinnen. Je kunt je wél zo voelen. Omdat het te veel is, alles. Omdat het je aan kan vliegen, alles. Omdat je het even niet op een goeie plek kunt parkeren, omdat het even chaos is. Dat mag. Je hoeft niet altijd overal in staat te zijn om alle ballen in de lucht te houden. En je mag er ook van schrikken als dat je wél lukt, en je kennelijk zomaar voorbijgaat aan alles wat eraan vooraf is gegaan. Maar je hoeft niet altijd overal schuld te dragen. Je hoeft überhaupt geen schuld te dragen. Je bent er, je bestaat, je hebt je leven geleefd, je leeft, je hebt leven op de wereld gezet. Je bent belangrijk, je doet ertoe. Je doet je best, en dat is meer dan genoeg, meer hoef je niet te doen. En als je wel meer doet is dat ook goed. En als je het niet op kunt brengen ook. Het is goed zoals het is. Jij bent goed zoals het is, zoals je bent. Hoe doods je je ook voelt, hoe ellendig, schuldig of rot. Ook dat mag er allemaal zijn, mag je allemaal voelen. Het gaat vanzelf weer weg, echt. Maar dat neemt niet weg dat het nu gewoon k*t is…
Ik zou willen dat ik iets kon zeggen om dat gevoel weg te nemen, maar dat kan ik niet… Misschien helpt het als je weet dat je niet alleen bent…
maandag 24 april 2023 om 22:09
dinsdag 25 april 2023 om 06:43
Elfje is in ieder geval actief elders op het forum 
Met mij en baby Green gaat het goed, nog steeds in de babybubbel. Ze ligt momenteel bij me op schoot in bed. Ze werd wakker dus ik dacht haar te gaan voeden maar nu viel mevrouw pardoes in slaap terwijl ik mijn borst aan het ontbloten was haha. Best oneerlijk, want nu kan ik niet meer slapen
Ik heb wel een klein beetje last van traumadingen. Nachtmerries waar nu ook mijn dochter in zit. Ik denk dat iedereen wel droomt dat hij/zij een pasgeboren baby laat vallen - die dromen heb ik ook - maar die ik nu soms heb zijn wel van een ander kaliber.
Daarnaast heb ik best flinke verzakkingsklachten. De hele tijd bewust zijn met pijn en een drukkend gevoel in die regio, maar vooral het gevoel dat er iets 'in' me zit is behoorlijk triggerend dus daar kan ik soms wel down van worden. Ook een endeldarmverzakking met pijn bij de ontlasting en pijn daar is ook nogal een trigger. Hopelijk gaat dat met rust en fysio steeds beter.
Maar verder gaat het echt heel goed. Man is nog twee weken thuis, dat is ook heel fijn.
Met mij en baby Green gaat het goed, nog steeds in de babybubbel. Ze ligt momenteel bij me op schoot in bed. Ze werd wakker dus ik dacht haar te gaan voeden maar nu viel mevrouw pardoes in slaap terwijl ik mijn borst aan het ontbloten was haha. Best oneerlijk, want nu kan ik niet meer slapen
Ik heb wel een klein beetje last van traumadingen. Nachtmerries waar nu ook mijn dochter in zit. Ik denk dat iedereen wel droomt dat hij/zij een pasgeboren baby laat vallen - die dromen heb ik ook - maar die ik nu soms heb zijn wel van een ander kaliber.
Daarnaast heb ik best flinke verzakkingsklachten. De hele tijd bewust zijn met pijn en een drukkend gevoel in die regio, maar vooral het gevoel dat er iets 'in' me zit is behoorlijk triggerend dus daar kan ik soms wel down van worden. Ook een endeldarmverzakking met pijn bij de ontlasting en pijn daar is ook nogal een trigger. Hopelijk gaat dat met rust en fysio steeds beter.
Maar verder gaat het echt heel goed. Man is nog twee weken thuis, dat is ook heel fijn.
dinsdag 25 april 2023 om 13:30
Green, fijn genieten in je babybubbel en veel sterkte met de traumadingen en andere, fysieke, klachten. Alles bestaat naast elkaar..
Hopelijk voel je je snel beter.
Bloemenvaasje, natuurlijk!
En jij ook, Avo.
Hier heftige tijden. Overlijden in de familie (eigenlijk in mijn gezin van herkomst) en niet welkom zijn op de uitvaart maar geen antwoord krijgen op mijn vraag waarom; daarna plotseling overlijden van mijn ex-man waar ik na de scheiding goed contact mee had - het zijn pittige en heel triggerende dingen. Ik zit nog niet in de verwerkingsfase van de therapie, dus tot nu toe is het allemaal bewustworden-van. Eigenlijk is ook hier de beerput open en voel ik veel meer dan eerder, maar heb nog niet de manieren om daarmee om te gaan. Meer voelen en meer aanwezig zijn is fijn, maar ook moeilijker.
Graag niet quoten, ik pas dit later aan. Bang voor mogelijke herkenning.
Hopelijk voel je je snel beter.
Bloemenvaasje, natuurlijk!
En jij ook, Avo.
Hier heftige tijden. Overlijden in de familie (eigenlijk in mijn gezin van herkomst) en niet welkom zijn op de uitvaart maar geen antwoord krijgen op mijn vraag waarom; daarna plotseling overlijden van mijn ex-man waar ik na de scheiding goed contact mee had - het zijn pittige en heel triggerende dingen. Ik zit nog niet in de verwerkingsfase van de therapie, dus tot nu toe is het allemaal bewustworden-van. Eigenlijk is ook hier de beerput open en voel ik veel meer dan eerder, maar heb nog niet de manieren om daarmee om te gaan. Meer voelen en meer aanwezig zijn is fijn, maar ook moeilijker.
Graag niet quoten, ik pas dit later aan. Bang voor mogelijke herkenning.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 25 april 2023 om 14:46
Jeetje, wat heftig EV, twee keer rouw.
Hoe is het voor je, dat er uit je ouderlijk huis
Iemand wegvalt?
En de -non- reactie lijkt me een keiharde klap in je gezicht zeg.
Zijn dit dingen die je ook meeneemt in therapie, of is dat puur gericht op andere dingen?
Jij ook al de beerput open. Groot respect.
Greenie, klinkt als een baby. Zodra je denkt te snappen hoe het moet doen ze het weer lekker helemaal anders.
Kan je wel genieten, ondanks pijn en triggers?
Ik weet nog hoe klein en kwetsbaar ze waren, en hoe vreselijk het was om alleen al te denken aan ze pijn doen.
En de verwarring die dat opleverde.
En ook angst. Wat als ik net zo zou worden.
Fijn om jullie weer te lezen.
Hoe is het voor je, dat er uit je ouderlijk huis
Iemand wegvalt?
En de -non- reactie lijkt me een keiharde klap in je gezicht zeg.
Zijn dit dingen die je ook meeneemt in therapie, of is dat puur gericht op andere dingen?
Jij ook al de beerput open. Groot respect.
Greenie, klinkt als een baby. Zodra je denkt te snappen hoe het moet doen ze het weer lekker helemaal anders.
Kan je wel genieten, ondanks pijn en triggers?
Ik weet nog hoe klein en kwetsbaar ze waren, en hoe vreselijk het was om alleen al te denken aan ze pijn doen.
En de verwarring die dat opleverde.
En ook angst. Wat als ik net zo zou worden.
Fijn om jullie weer te lezen.
dinsdag 25 april 2023 om 18:56
Uit het ouderlijk huis is al heel lang iemand weggevallen, namelijk mijn vader. En met zus had ik al lang geen contact meer (en op mijn poging om dit te herstellen toen ze zo ziek was, is niet eens gereageerd) en ze heeft ook nooit enig begrip getoond na het gebeuren met mijn kinderen en ook niet toen ik 'uit de kast kwam' wat betreft het verhaal van vroeger. Toch is het wel voelbaar dat er nu nog eentje weg is. Je bent toch samen opgegroeid en we hadden allemaal tegelijkertijd kinderen in ongeveer dezelfde leeftijden, later dan natuurlijk.
Over ex-man ben ik véél verdrietiger. Daar voelt het alsof er een stuk grond onder mijn voeten weg is (nog meer!), iemand op wie ik kon rekenen als het nodig was.
Ja, ik heb het hier ook over in therapie, omdat het ook veel triggert, op allerlei manieren. Trouwens meteen even spuien: hoe is het in godsnaam mogelijk dat werkelijk iederéén, zonder uitzondering (zelfs degene die vroeger mijn lievelingstante was) wegkijkt en ronduit weigert op mijn vraag of vragen (wat de laatste betreft) te antwoorden? Niet mijn zaak en ik wil me nergens mee bemoeien. Allemaal op hun eigen eilandje. Brand vooral je vingers niet hoor.
Ik ben zo boos. Teleurgesteld ook.
Over ex-man ben ik véél verdrietiger. Daar voelt het alsof er een stuk grond onder mijn voeten weg is (nog meer!), iemand op wie ik kon rekenen als het nodig was.
Ja, ik heb het hier ook over in therapie, omdat het ook veel triggert, op allerlei manieren. Trouwens meteen even spuien: hoe is het in godsnaam mogelijk dat werkelijk iederéén, zonder uitzondering (zelfs degene die vroeger mijn lievelingstante was) wegkijkt en ronduit weigert op mijn vraag of vragen (wat de laatste betreft) te antwoorden? Niet mijn zaak en ik wil me nergens mee bemoeien. Allemaal op hun eigen eilandje. Brand vooral je vingers niet hoor.
Ik ben zo boos. Teleurgesteld ook.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
