Psyche
alle pijlers
Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen
dinsdag 1 november 2022 om 08:55
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen 
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
dinsdag 25 april 2023 om 23:23
Wat lijkt me dat ontzettend pijnlijk EV, dat ze je allemaal zo bewust negeren. Goed dat je het er uitgooit. Heb je überhaupt nog wel eens contact met iemand daar?
Zag je ex nog vaak? Zoals je jullie band beschrijft ben je een dierbare vriend kwijtgeraakt, een stukje verleden, en een belofte van steun. Sterkte met het gemis!
Zag je ex nog vaak? Zoals je jullie band beschrijft ben je een dierbare vriend kwijtgeraakt, een stukje verleden, en een belofte van steun. Sterkte met het gemis!
woensdag 26 april 2023 om 09:29
Ex zag ik nog zo om de paar maanden, dan waren we een dag samen en kookte hij uitgebreid voor mij, hadden we gesprekken en gingen we soms ook uit eten of ergens naartoe. Sfeer was goed. Natuurlijk niet vlak na de scheiding, maar later hebben we alles uitgepraat en was de lucht geklaard. Tenminste..... hoe weet je nu wat werkelijk in iemands hoofd omgaat? Wat zien we echt van elkaar? (Brede vraag, die heel vaak bij me opkomt.)
Met familie nauwelijks contact. Ik hoorde heel af en toe wat over het ziekteproces van mijn zus. Ben met mijn kinderen wel nog eens naar mijn moeder gegaan, dat deed ik eigenlijk voor hun want voor mezelf kostte het mij alleen maar heel veel energie.
Ik voel het ook als heel erg pijnlijk én onbegrijpelijk.
Wat heb IK ze aangedaan?
Mij zijn dingen aangedaan - dat heb ik nu in therapie wel geleerd.
Vroeger werd de boodschapper van het slechte nieuws vermoord, geloof ik... dan zou ik beter af zijn dan met een behandeling als deze.
Met familie nauwelijks contact. Ik hoorde heel af en toe wat over het ziekteproces van mijn zus. Ben met mijn kinderen wel nog eens naar mijn moeder gegaan, dat deed ik eigenlijk voor hun want voor mezelf kostte het mij alleen maar heel veel energie.
Ik voel het ook als heel erg pijnlijk én onbegrijpelijk.
Wat heb IK ze aangedaan?
Mij zijn dingen aangedaan - dat heb ik nu in therapie wel geleerd.
Vroeger werd de boodschapper van het slechte nieuws vermoord, geloof ik... dan zou ik beter af zijn dan met een behandeling als deze.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 26 april 2023 om 13:24
EV, shoot the messager is een welbekend fenomeen. Judith Herman in Trauma en Herstel schrijft erover. Dat dat een sociologisch aspect is in trauma. En dat het vaak heel persoonlijk gebracht en gevoeld wordt, maar dat er dus een soort wetmatigheid op sociologisch vlak achter zit. Hoe isolement niet alleen in je hoofd zit, maar ook omstanders het effect versterken.
woensdag 26 april 2023 om 21:22
Ik voel het zeker héél persoonlijk, omdat het collectief in onze familie gebeurt. Echt niemand uitgezonderd. En vandaag het toppunt wat dat betreft: een keihard afserveer-antwoord van de tante waarvan ik dacht dat.. ach laat maar ook. Ik ben zo kwaad geworden, en daarna verdrietig. Voel me gewoonweg door elkaar geschud en nagetrapt.
Misschien moet ik dat boek ook eens gaan lezen. Een wetmatigheid? En omstanders die het isolement in je hoofd versterken... ja. Ik ben dubbel zo dankbaar dat ik nu in het TRTC-traject zit en daar tenminste wel dingen kan benoemen en uiten (voor zover dat lukt, en 'mag').
Misschien moet ik dat boek ook eens gaan lezen. Een wetmatigheid? En omstanders die het isolement in je hoofd versterken... ja. Ik ben dubbel zo dankbaar dat ik nu in het TRTC-traject zit en daar tenminste wel dingen kan benoemen en uiten (voor zover dat lukt, en 'mag').
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 26 april 2023 om 23:20
Jij zorgde dat moesten stoppen met ontkennen. Moesten erkennen. Moesten zien. Maar dat konden ze niet.
Dus ontkennen ze jou. Jouw waarheid, jouw bestaan....
Totaal oneerlijk. Hun coping.
En daar ben jij -alweer- het slachtoffer van.
Met ex klinkt dierbaar. Bijzonder.
En nee, je weet nooit precies wat er in iemands hoofd zit. Je weet wat iemand je wil laten weten.
Gelukkig maar, anders zou het een soort gedachten lezen worden. Doodeng!
Met mij gaat het goed, lief dat je het vraagt
Dus ontkennen ze jou. Jouw waarheid, jouw bestaan....
Totaal oneerlijk. Hun coping.
En daar ben jij -alweer- het slachtoffer van.
Met ex klinkt dierbaar. Bijzonder.
En nee, je weet nooit precies wat er in iemands hoofd zit. Je weet wat iemand je wil laten weten.
Gelukkig maar, anders zou het een soort gedachten lezen worden. Doodeng!
Met mij gaat het goed, lief dat je het vraagt
donderdag 27 april 2023 om 23:00
LIeve EV, ik sluit me helemaal aan bij wat Cadeautje schrijft. Ook ik ga door dit proces (ben denk ik al een stukje verder). Wat door overlijdens nog scherper gesteld werd. Het verdriet, de onmacht, het roepen in de leegte en de keiharde knal van die deur.... Vreselijk. En dan zet je toch weer een voetje tussen die deur. De 'gebroken tenen' neem je er maar weer bij.... pfff.Avocadeau schreef: ↑26-04-2023 23:20Jij zorgde dat moesten stoppen met ontkennen. Moesten erkennen. Moesten zien. Maar dat konden ze niet.
Dus ontkennen ze jou. Jouw waarheid, jouw bestaan....
Totaal oneerlijk. Hun coping.
En daar ben jij -alweer- het slachtoffer van.
Met ex klinkt dierbaar. Bijzonder.
En nee, je weet nooit precies wat er in iemands hoofd zit. Je weet wat iemand je wil laten weten.
Gelukkig maar, anders zou het een soort gedachten lezen worden. Doodeng!
Met mij gaat het goed, lief dat je het vraagt
vrijdag 28 april 2023 om 09:51
woensdag 3 mei 2023 om 22:59
Ik wil zo graag even jubelen.
Van de week echt wel kloterige nachten en angstig enzo.
En vandaag zo enorm gelukkig en genoten.
Ik leef mijn droom...
Ik voel me wel heel lullig over het 'valse' beeld dat ik neerzet.
Het klinkt zo aardig en sociaal en ik vind het erg lastig, want mijn eigen kinderen weten beter dan wie dan ook dat ik ongeduldig en humeurig en lui en saai ben.
Maar ik wilde dit al zo lang en zo graag, en als het dan zo loopt als vandaag voel ik me zo ontzettend rijk en gelukkig en dankbaar.
Van de week echt wel kloterige nachten en angstig enzo.
En vandaag zo enorm gelukkig en genoten.
Ik leef mijn droom...
Ik voel me wel heel lullig over het 'valse' beeld dat ik neerzet.
Het klinkt zo aardig en sociaal en ik vind het erg lastig, want mijn eigen kinderen weten beter dan wie dan ook dat ik ongeduldig en humeurig en lui en saai ben.
Maar ik wilde dit al zo lang en zo graag, en als het dan zo loopt als vandaag voel ik me zo ontzettend rijk en gelukkig en dankbaar.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 04-05-2023 10:07
34.60% gewijzigd
donderdag 4 mei 2023 om 00:05
Oh nee hoor, dat bedoel ik ook niet Vannelle.
Denk dat mijn kinderen inderdaad genieten als ik blij ben, en niet slechter worden van dit avontuur. Daar kijken we ook steeds goed naar, voor we iets toezeggen: wat het voor hen betekent en hoe zij er op dat moment instaan.
Ik bedoel meer dat het zo behulpzaam en sociaal klinkt.
Maar zo ervaar ik mezelf niet.
Voelt heel erg als de wereld bedriegen en me mooier voordoen dan ik ben.
Fake zodat iedereen zal denken dat ik aardig en betrokken ben, terwijl ik zelf wel beter weet.
Ik zat daar net nog over na te denken.
Welk beeld anderen zouden hebben.
Ik kan me indenken dat zij ons zien als rijk, bewust weinig werkend, gezond, misschien hulpvaardig, vriendelijk, betrokken?
En daar voel ik me echt wel lullig over.
Dat ik afgekeurd ben schaam ik me best voor, dus daar zeg ik liever niets over, maar help, het hele beeld is zo positief en niet waar.
Ik voel me zo'n oplichter.
Denk dat mijn kinderen inderdaad genieten als ik blij ben, en niet slechter worden van dit avontuur. Daar kijken we ook steeds goed naar, voor we iets toezeggen: wat het voor hen betekent en hoe zij er op dat moment instaan.
Ik bedoel meer dat het zo behulpzaam en sociaal klinkt.
Maar zo ervaar ik mezelf niet.
Voelt heel erg als de wereld bedriegen en me mooier voordoen dan ik ben.
Fake zodat iedereen zal denken dat ik aardig en betrokken ben, terwijl ik zelf wel beter weet.
Ik zat daar net nog over na te denken.
Welk beeld anderen zouden hebben.
Ik kan me indenken dat zij ons zien als rijk, bewust weinig werkend, gezond, misschien hulpvaardig, vriendelijk, betrokken?
En daar voel ik me echt wel lullig over.
Dat ik afgekeurd ben schaam ik me best voor, dus daar zeg ik liever niets over, maar help, het hele beeld is zo positief en niet waar.
Ik voel me zo'n oplichter.
donderdag 4 mei 2023 om 09:30
Het gaat over wie je wilt zijn en dat uitdragen. Dat je daar samen met je gezin naar kunt handelen is alleen maar tof. Mooie waarden en super dat je er zo blij van wordt.
Wat anderen van je vonden en hoe je gedwongen bent over jezelf te denken is gif van anderen. Dat werkt na in je hoofd en lijf, vandaar die ideeën dat je de boel zou bedriegen. Stukken in jou hebben zich aangepast aan het denken toen daar, zo konden ze overleven.
Des te meer respect heb ik dat je nu doet wat bij je past, en je daarmee er voor anderen kunt zijn. Omdat ik me kan voorstellen dat het jou extra inspanning kost, om tegelijk die stukken aan je te voelen trekken. En desondanks te zijn en te doen wie je bent en wat bij je past. Én ervan geniet!
Wat anderen van je vonden en hoe je gedwongen bent over jezelf te denken is gif van anderen. Dat werkt na in je hoofd en lijf, vandaar die ideeën dat je de boel zou bedriegen. Stukken in jou hebben zich aangepast aan het denken toen daar, zo konden ze overleven.
Des te meer respect heb ik dat je nu doet wat bij je past, en je daarmee er voor anderen kunt zijn. Omdat ik me kan voorstellen dat het jou extra inspanning kost, om tegelijk die stukken aan je te voelen trekken. En desondanks te zijn en te doen wie je bent en wat bij je past. Én ervan geniet!
donderdag 4 mei 2023 om 09:37
(zelf ben ik actief in zelfhulpgedoe, daarin ben ik sociaal, betrokken, een veilige plek, een luisterend oor. Lief en soms confronterend als het moet. Die liefde geven is essentieel - zo ben ik wie ik wil zijn, doe ik wat bij me hoort. Als ik het niet zou doen zou ik me minder mezelf voelen. En ik kan ook niet enkel varen op wat ikzelf krijg/ontvang. Dan verdort het. Juist het doorgeven maakt dat ik via een omweg mezelf wel koester, liefheb, verzorg, geloof. Wat ik de ander geef is oprecht. Wat ik zeg is eerlijk. Hoe ik de ander zie, vind ik ook echt. Dat maakt milder en gezonder met mezelf omgaan dan opeens makkelijker. Door te merken dat ik oprecht aardig kan denken over een ander, wordt het makkelijker mezelf met soortgelijke kwesties ook liefdevol en geduldig te bejegenen).
zaterdag 6 mei 2023 om 01:05
Als ik zeg dat je onschuldig was komt dat nu waarschijnlijk niet aan.
Dus hoop ik dat je wilt nadenken over het volgende:
Stel dat je een vreselijk achterbaks, ondankbaar, vals, geniepig en onhandelbaar kind was. En je liet nog vieze scheten ook en had een slechte adem en van die lillende groene snottebellen die je alleen om anderen te pesten niet snoot. ( en die scheten liet je ook expres, sterker nog: je at er bewust bruine bonen en eieren voor!)
….
Dan nog is er niets wat kan rechtvaardigen wat ze jou hebben aangedaan als kind.
Slechte mensen doen slechte dingen. Bij slachtoffers.
En mensen geven soms uit pure slechtheid of omdat het daardoor voor hun veiliger/makkelijker is de schuld aan het slachtoffer.
Dus hoop ik dat je wilt nadenken over het volgende:
Stel dat je een vreselijk achterbaks, ondankbaar, vals, geniepig en onhandelbaar kind was. En je liet nog vieze scheten ook en had een slechte adem en van die lillende groene snottebellen die je alleen om anderen te pesten niet snoot. ( en die scheten liet je ook expres, sterker nog: je at er bewust bruine bonen en eieren voor!)
….
Dan nog is er niets wat kan rechtvaardigen wat ze jou hebben aangedaan als kind.
Slechte mensen doen slechte dingen. Bij slachtoffers.
En mensen geven soms uit pure slechtheid of omdat het daardoor voor hun veiliger/makkelijker is de schuld aan het slachtoffer.
feow wijzigde dit bericht op 06-05-2023 10:13
0.63% gewijzigd
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 6 mei 2023 om 09:59
Lieve Feow.
Je eerste deel snap ik.
Het tweede en derde is moeilijk.
Het lukt weer even niet zo goed om jezelf als slachtoffer te beschouwen en het is moeilijk om je niet te overtuigen dat niet zij de pure slechtheid waren maar ik.
Maar ik vind het zo lief dat je het schrijft. De moeite neemt. Me wil troosten.
Dankjewel. Maar echt, dankjewel.
Je eerste deel snap ik.
Het tweede en derde is moeilijk.
Het lukt weer even niet zo goed om jezelf als slachtoffer te beschouwen en het is moeilijk om je niet te overtuigen dat niet zij de pure slechtheid waren maar ik.
Maar ik vind het zo lief dat je het schrijft. De moeite neemt. Me wil troosten.
Dankjewel. Maar echt, dankjewel.
donderdag 11 mei 2023 om 17:08
Hoi lieve dames.
Ik heb al even niet meegelezen, maar ik heb deze week zulk goed nieuws gehad, dat ik dacht. Dat ga ik toch maar even delen want jullie hebben me gigantisch gesteund aan het begin van t jaar en dan is wat leuk nieuws wel extra tof om te delen.
Ik heb al 6 jaar een uitkering en ben vorig jaar begonnen met werken bij de gemeente met behoud van uitkering. Heb in drie kwart jaar kunnen opbouwen naar 20 uur per week. En deze week een betaald contract gescoord voor 24 uur. Met een veel beter salaris dan ik had durven hopen. Er viel zo’n last van m’n schouders dat ik na t arbeidsvoorwaarden gesprek gewoon de tranen zat weg te vegen toen ik weer achter m’n bureautje zat. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit eerder gehuild heb van blijdschap.
Ik heb al even niet meegelezen, maar ik heb deze week zulk goed nieuws gehad, dat ik dacht. Dat ga ik toch maar even delen want jullie hebben me gigantisch gesteund aan het begin van t jaar en dan is wat leuk nieuws wel extra tof om te delen.
Ik heb al 6 jaar een uitkering en ben vorig jaar begonnen met werken bij de gemeente met behoud van uitkering. Heb in drie kwart jaar kunnen opbouwen naar 20 uur per week. En deze week een betaald contract gescoord voor 24 uur. Met een veel beter salaris dan ik had durven hopen. Er viel zo’n last van m’n schouders dat ik na t arbeidsvoorwaarden gesprek gewoon de tranen zat weg te vegen toen ik weer achter m’n bureautje zat. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit eerder gehuild heb van blijdschap.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
