Eenzaamheid of midlifecrisis?

25-09-2023 21:44 21 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik voel me zo alleen, om maar meteen met de deur in huis te vallen.

Ik weet ook niet of dit gevoel in mijn zit, dat denk ik nl steeds vaker.

Ik ben 42 jaar, getrouwd (voor de 2e keer) en kinderen. Mijn man werkt in de horeca. Ik zit eigenlijk altijd alleen thuis met mijn kinderen. Dan kijken we een filmpje en eten we chips en om 23:30 gaan we naar bed.
Ik werk 3,5 dag en op mijn vrije dagen heb ik afspraken voor de kids en zo niet blijf ik graag de hele dag in bed. (Niet echt maar gewoon geen zin ergens in).

Ik maak niets mee, heb nooit verjaardagen, kleine familie en we doen niet echt iets samen. Vriendinnen heb ik wel maar die doen dingen met hun gezin en heel af en toe gaan we ergens iets drinken.

Initiatief hiervoor kwam vaak van mij af nu ik dat niet meer doe komt er vrij weinig ook.

Ik voel me zo leeg van binnen. Niemand die iets vraagt aan mij.

Herkent iemand dit?
Alle reacties Link kopieren Quote
Vervrlend TO.
Ik kan mij voorstellen dat het lastig is als je partner in de horeca werkt. Doen jullie überhaupt dingen samen?

En je klinkt alsof je richting overspannenheid/burn-out/depressie gast, omdat je nergens zin in hebt?
Overweeg een gesprek bij de huisarts.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Snap dat horeca veel in de avonden is, maar je man werkt toch niet 24/7? Wat doen jullie op de dagen dat hij wel thuis is?

Hoe oud zijn je kinderen? Hebben ze nog oppas nodig of kan je zelf op pad gaan? Hobby/sport?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben 42 jaar, getrouwd (voor de 2e keer) en kinderen. Mijn man werkt in de horeca. Ik zit eigenlijk altijd alleen thuis met mijn kinderen.

Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn maar gezien je het hebt over een filmpje kijken, chips eten en om 23:30 'gaan we naar bed' zullen ze niet klein meer zijn, maar pubers en volwassen kinderen zullen toch ook niet elke avond thuis met mama op de bank zitten?


Ik werk 3,5 dag en op mijn vrije dagen heb ik afspraken voor de kids en zo niet blijf ik graag de hele dag in bed.

Waarom voel je je zo eenzaam op je vrije dagen (en in het weekend)? Je man is dan toch thuis, jullie kunnen dat toch samen wat doen? Al is het samen een film kijken, maar ook gewoon lekker even er op uit, of in de tuin werken. Waarom doen jullie niks samen? Wat is jullie relatie waard op die manier? Enkel gemak dat je de financiële lasten deelt?


Ik maak niets mee

Bij sommigen gaat dat misschien vanzelf (of meer natuurlijk doordat ze opgegroeid zijn in/met een grote sociale kring en daar zelf fijn onderdeel van uitmaken) maar veel mensen moeten daar zelf in investeren. Ik lees nergens iets over een vereniging, sport, hobby, alleen maar over thuiszitten (zelfs met de kinderen), niks met man doen en 3,5 dag werken.

En zelfs bij je vriendinnen neem je geen initiatief meer. Ik begrijp dat je een grote behoefte hebt aan mensen die jou meevragen/uitnodigen, maar door zelf te stoppen met initiatief nemen voel jij je niet minder eenzaam en leeg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe gaat het nu TO?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik merk dat ik het ook moeilijk uit te leggen vind.

Ik hou zelf van gezelligheid, borrelen, afspreken met vrienden, eten en drinken.

Maar de laatste jaren is dit weggevallen; door de scheiding, ander werk, dingen verwerken. Ik heb niet het idee dat het door weinig initiatief van mij uit komt.

Ik begrijp dat we allemaal 'ouder' worden maar tegelijkertijd begrijp ik dat niet.

Op mijn werk hebben we 1 ochtend per week vergadering met directie en dan maken we altijd een rondje hoe iedereen zijn weekend was. Ik maak echt niets mee. Anderen hebben verjaardagen, borrels, afgesproken met vrienden.

Mijn man werkt dan in de horeca. Op vrijdag en zaterdag is hij laat thuis. Op zondag komt zijn dochter altijd.

Omdat hij nooit iets af kan spreken met vrienden doet hij dit ook nooit (door zijn werk).

Mijn kinderen zijn niet elk weekend weg (ze zijn 14 en 16). Ze zijn over het algemeen meer thuis. Dan laat ik ze niet op hun eigen kamer zitten en gaan we of een film kijken, winkelen, de stad in.

Toevallig vorige week met vriendinnengroepje afgesproken: om 17:00 uur tot 21:00 uur want ze waren moe. Pffff ik mis het op stap gaan, borrelen, tot laat heerlijk kletsen, lachen, wijn drinken. Ik mis de lol.

Mijn man heeft deze maand twee feesten met zijn vrienden en werk. Met vrienden is meestal zonder partner.

Ik heb gedacht om andere vrienden te zoeken; meer vrienden maar waar?

Ik vind mijn leven zo ontzettend saai. Ik kan de weken zo al vertellen: maandag en dinsdag is mijn man in de avond thuis, maar is ook zijn kind bij ons. Dus eten; in bad; tv kijken.

in het weekend: sport van de kinderen en op de bank hangen, huishouden, hond uitlaten.

Hoe is dit bij anderen? Ik zie ook geen uitgang meer ofzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe is dit bij anderen?

Zelf de slingers ophangen en dingen ondernemen, niet wachten tot een ander dat voor je doet of je mee vraagt.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dan zou ik dus alleen moeten gaan borrelen??
En laten jullie jullie pubers/kinderen alleen thuis dan?
sensitive81 wijzigde dit bericht op 03-10-2023 14:07
41.26% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Sensitive81 schreef:
03-10-2023 14:00
Dan zou ik dus alleen moeten gaan borrelen
Borrelen is toch niet het enige dat je kan boeien? Bovendien zijn er kroegen uitgevonden voor mensen die niet alleen willen drinken.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe is dit bij anderen?

Ik heb geen kinderen of partner en werk 4 dagen.
Dus 4 dagen werken, na het werk meestal sporten en avondeten. Dan nog een beetje lezen of andere hobby. Appen of bellen met een vriendin. Misschien nog een beetje tv-kijken.

In het weekend, huishouden, boodschappen, vaak bellen met een ouder (wonen niet in de buurt, dus ik bel ze wekelijks), soms afspreken met een vriend(in), winkelen, klussen in huis/tuin, lezen of andere hobby's...

Maar ik heb eigenlijk altijd wel iets te vertellen, als is het maar omdat ik een boek heb gelezen, omdat ik creatief bezig ben geweest, iets leuks gezien heb, enzovoorts.

Dit staat los van eenzaam zijn. Soms heb ik daar ook wel last van. Zeker als ik geen leuke werkweek heb, dan mis ik wel even oprecht contact met iemand. Vaak bel ik dan een vriendin of ouder of spreek met iemand af.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoog tijd volgens mij om wat meer zelf de regie in handen te gaan nemen. Zoek een hobby waar je wekelijks heen kunt, word lid van een (sport)vereniging, ga vrijwilligerswerk doen, bezoek eens een andere stad, ga de natuur in...echt zoveel dingen die je kunt bedenken om mensen te leren te kennen en iets anders te DOEN dan op de bank hangen. Zowel dingen die je alleen kunt doen, maar ook iets dat je samen met je man kunt doen.

En je kinderen zijn 14 en 16, natuurlijk kun je die alleen thuis laten. Daar hoef je toch niet meer volcontinue voor thuis te blijven?

Wat doe je overigens dan op woensdag, donderdag en vrijdag?
Alle reacties Link kopieren Quote
Verbreid je kennissenkring, ga er op uit. Van thuis op de bank zitten wordt je kring niet groter. Je kinderen zijn al wat ouder, dus je hebt weer wat meer vrijheid dan toen ze klein waren.

Mijn ideeën: Zoek een leuke wekelijkse hobby: een sport, cursus, iets creatiefs, theater. Of maak je actief in je wijk/woonplaats en sluit je aan bij een commissie of zoek vrijwilligerswerk. Probeer verwaterde vriendschappen nieuw leven in te blazen. Doe mee aan de pubquiz in de plaatselijke kroeg. Word actief bij een politieke partij.Ga naar de jaarlijkse braderie, de maandelijkse vintagemarkt of het wijnfestival. Wat er ook maar wordt georganiseerd in jouw omgeving.

Wat het beste werkt is je zelf vaak op plaatsen laten zien. Wekelijks terugkerende afspraken zoals sport of een cursus werken daarvoor het beste, maar in kleinere woonplaatsen werkt het ook als je je maar vaak laat zien bij de plaatselijke events in het weekend.
En mocht het op die manier niet lukken, kun je altijd nog online op zoek naar mensen. Hier op het forum, of wellicht ben je ook nog elders actief. Sommige mensen ontmoeten elkaar via twitter of instagram.

Succes!
Alle reacties Link kopieren Quote
En om je vraag te beantwoorden: ik zou me ook eenzaam voelen als ik nooit een verjaardag zou hebben. Het is niet dat ik omkom in de vrienden en ik voel me ook wel eens eenzaam, maar dat ligt er bij mij meer aan dat het gros van mijn kring niet in de buurt woont. Een verjaardag op zaterdagmiddag slokt dan vaak je hele zaterdag op. Om die reden, omwille van tijd en energie, moet ik wel eens nee zeggen.

Verder is het niet herkenbaar: zowel ik, mijn partner, ouders en vrienden hebben over het algemeen een vol sociaal leven. Actief bij bijvoorbeeld een vereniging, vrijwilligerswerk, een maandelijkse boekenclub, regelmatig weekendjes weg met vrienden of familie. Maar om dat te bereiken moet je ook investeren. Ik kan me voorstellen dat er fases in je leven zijn dat het allemaal wat minder is: wanneer de kinderen klein zijn en je niet zomaar weg kunt, of wanneer je bijv. langdurig ziek bent geweest of bent verhuisd. Maar om het daarna weer aan te zwengelen moet je zelf de handen uit de mouwen steken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sensitive81 schreef:
03-10-2023 14:00
Dan zou ik dus alleen moeten gaan borrelen??
En laten jullie jullie pubers/kinderen alleen thuis dan?
Met 14 en 16 jaar kunnen kinderen toch prima een dagdeel alleen thuis blijven? Ik vond dat heerlijk op die leeftijd. Op vrijdag ging ik vaak oppassen en de zaterdag was voor vriendinnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je zit een beetje in de slachtofferrol. Probeer de regie te pakken.
Bedenk wat je zou willen, en denk niet gelijk in problemen (geen oppas, niemand om wat mee te doen, dat komt later).

Wil je graag borrelen en dansen? Ok. Nodig actief een vriendin uit, ga op een kookclub/dansclub/vraag je man?
Zoek een hobby. Echt iets voor jou. Zal tijd kosten, maar bekijk eerst wat je echt graag wilt en bespreek daarna met je man hoe jullie dit kunnen waarmaken.
Je kunt altijd actief proberen je vriendenkring uit te breiden. Kost wel tijd maar wie weet wat het je brengt.

Sowieso zijn je kinderen ook al wat ouder. Misschien is er wel iets leuks wat je met hun kunt doen?

Ik denk dat iedereen er zelf wat van moet maken, en we ervaren allemaal wel eens dat gevoel van sleur. Het enige wat je dan kan doen is er zelf actief mee aan de slag.
Alle reacties Link kopieren Quote
In mijn ogen het erop dat je in een soort midlife crisis zit idd of een sleur die je zelf moet oplossen. Je kan je man niet kwalijk nemen dat hij moet werken en je wist al voordat je met hem trouwde dat hij zo’n werkschema zou hebben toch? Verder ben jij verantwoordelijk voor je eigen emoties en gevoel, als jij niet gelukkig bent ligt dat zeker in dit geval volledig aan jezelf.

Als ik je verhaal een beetje leest is dat je niet zo goed weet hoe je jezelf moet vermaken en je leven kan invullen op een manier dat je wel veel geluk en positieve energie uithaalt. Ik denk dat je het beste kan beginnen met nieuwe sociale contacten opdoen waarmee je een hechte band weet op te bouwen en energie uithaalt, ook zou ik je aanraden om een roeping of passie te vinden waar jij je jezelf op kan richten en misschien zelfs je levensdoel ervan maken als je heel goed in ben. Waar ben je heel goed in en wat vind je belangrijk om veel tijd en energie te steken zodat het succesvol uitpakt? Voor sommige mensen is het muziek of dansen, andere mensen hebben een uitgesproken ideaal over politieke onderwerpen, en je hebt ook mensen die de samenleving diervriendelijker wil zien, enzovoorts. Wat is iets wat jij graag wil doen of bereiken waar je ook positieve energie uithaalt om mee bezig te zijn? Denk daar goed over na.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb altijd veel energie in vrienden gestoken. Ik ben ziek geworden en mijn huwelijk liep stuk en ik ben veel mensen kwijt geraakt. Hierdoor is mijn vertrouwen niet zo groot.

Ik heb het nog weleens geprobeerd en nieuwe mensen ontmoet en dat liep uit op een teleurstelling. Ik durf het ook niet zo goed denk ik. Daarbij ben ik een kat uit boom kijk type dus niet super sociaal.

Mijn jongste heeft het ook lastig met vrienden omdat we verhuist dus dat maakt het lastig voor mij merk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ros_van_Raechter schreef:
03-10-2023 16:37
. Ik denk dat je het beste kan beginnen met nieuwe sociale contacten opdoen waarmee je een hechte band weet op te bouwen en energie uithaalt, ook zou ik je aanraden om een roeping of passie te vinden waar jij je jezelf op kan richten en misschien zelfs je levensdoel ervan maken als je heel goed in ben. Waar ben je heel goed in en wat vind je belangrijk om veel tijd en energie te steken zodat het succesvol uitpakt?
Nieuwe hechte sociale contacten opbouwen is niet iets dat makkelijk gaat als je al wat ouder bent. Hoe harder je dit als doel nastreeft, hoe minder het ook gaat lukken, denk ik.
En een roeping of passie heeft ook niet iedereen en is ook helemaal niet nodig.
Gewoon iets gaan doen dat je wel leuk lijkt is goed genoeg. Ga wandelen of fietsen of naar de bioscoop of op dansles, whatever. Lees bv ook het plaatselijke krantje of installeer de buurtapp Nextdoor en als er een activiteit wordt georganiseerd die je aanspreekt, geef je dan op.
Je kan ook bv via Nieuwe Mensen Leren Kennen of andere organisaties zoeken naar groepsactiviteiten die je aanspreken. Dat kan ook een kroegentocht of een borrel of gezamenlijk etentje zijn.
De tip om je bij een clubje of groepje of cursus aan te sluiten zodat je geregeld dezelfde mensen ziet (bv wekelijks) is wel een nuttige want zo krijg je op een natuurlijke ongedwongen manier vanzelf wat meer sociale contacten. Vaak blijven die oppervlakkig, soms ontwikkelen die zich wat meer tot een vriendschap. Maar dat gaat dan vanzelf, wat ik al zei: als je dat als doel stelt, gaat het meestal juist niet werken.
Het begint ermee dat je zelf dingen gaat doen die je leuk vind, dan kom je vaak vanzelf mensen tegen met wie je iets deelt.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is je probleem dat je te weinig vrienden hebt of dat je te weinig te doen hebt? Vriendschappen opbouwen kost tijd inderdaad en het is ook maar net geluk hebben dat je de juiste tegen komt.

Te weinig te doen hebben is makkelijker opgelost. Dan geef je je gewoon ergens voor op, iets dat je leuk lijkt en wat nu past in je leven. Pluspunt hiervan is dat je dan meteen ook nieuwe mensen ontmoet. En doordat je erop uit bent zal je je waarschijnlijk minder vaak zo slecht en alleen voelen, ook al zijn het dan niet dikke vriendinnen waarmee je op pad bent.

Zelf ben ik recent met een nieuwe sport/hobby gestart en dat is heerlijk! Ik ging het doen omdat ik van mijn fysio meer moest bewegen haha, maar ik vind het vooral heel leuk om iets nieuws te leren, in een nieuwe wereld te komen. Vooraf had ik wel een grote drempel, ik dacht dat niemand hier meer op volwassen leeftijd mee begon. Maar dat bleek een foute aanname te zijn.

Ondertussen zou ik trouwens de vriendschappen koesteren die je hebt. Tot 21u borrelen is toch beter dan niet borrelen? En heb je al eens een van hun meegevraagd voor een avondje stappen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens met de reacties hierboven, wat voor leuke dingen doe je met je partner? Je geeft aan dat hij nooit kan afspreken met zijn vrienden, maar daarna geef je aan dat hij feestjes heeft zonder partner.

Ik zou persoonlijk ook voor eigen vrienden kiezen. Je zou je bestaande vrienden kunnen verdiepen. Nodig ze een keer uit als je een leuke voorstelling ziet in de stad. Of ga met een vriendin naar de sportschool. Of ga alleen en vind daar nieuwe mensen.

Het is niet makkelijk om nieuwe vrienden te maken op oudere leeftijd maar je kan wel contact maken en op termijn zal het wellicht een vriendin worden. Maar je moet wel zelf de move maken.

Ik ben jaartje geleden veranderd van baan, daar heb ik een collega en die had het steeds over wijn. Dus toen er een nieuwe wijnbar in de stad kwam, vroeg ik, vind je het leuk om daar een keer samen heen te gaan. En zo bouw je het uit. Ik kan nu wel zeggen dat het één van mijn vriendinnen is, maar je moet het wel even doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn man moet vrij nemen om iets te doen en meestal is dit met vrienden wel. Zijn vrienden doen niets met aanhang. Ja 1 x per jaar bbq zodat de vrouwen op de kinderen kunnen letten. Geen zin in dan 😂

Ik ga in mijn vriendinnen app een voorstel doen om op stap te gaan.
Ga ik zo doen maar meestal heeft niemand tijd. Iedereen heeft het druk blijkbaar. Alleen ik niet.

En omdat mijn jongste het lastig vind met vrienden ga ik ook niet lekker de deur uit dan.

Ik vraag me wel af hoeveel 14 jarige jongens op vrijdagavond of/en zaterdagavond iets gaan doen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven