Psyche
alle pijlers
Eenzame verjaardag
maandag 1 februari 2010 om 22:16
Hallo Allemaal, ik lees al een poosje mee en alle lieve berichtjes naar anderen toe geven mij de moed om ook mijn verdrietje hier neer te tikken...
Morgen word ik 37 en ik voel me zo'n ontzettende mislukking.... je telt immers pas mee als je man en kinderen hebt? Een goede vriendenkring hebt om je verjaardag mee te vieren? Ik heb dat allemaal niet vraag me soms af of het nog wel gaat komen of ik ooit nog een volwaardige rol krijg in deze maatschappij en of er ooit een tijd gaat komen waarin het vieren van mijn verjaardag echt een reden is tot een feestje en niet een verplichting is. Morgen komen mijn ouders mijn broer en zussen en hun gezinnen het past nog net tussen vier en zes zo voelt het ten minste. Maar misschien moet ik ook niet zeuren, ik héb mijn familie ten slotte nog? Het voelt alleen soms alsof je helemaal niet meetelt als je geen man, kinderen en vrienden hebt.
Ik ben herstellende van een depressie en heus het gaat beter maar op dagen als dit voel ik me zo ontzettend alleen en verdrietig en zou ik het liefste het dekbed over me heen trekken en over een week pas weer wakker worden....
sjucht morgen om deze tijd is ie bijna voorbij....
Morgen word ik 37 en ik voel me zo'n ontzettende mislukking.... je telt immers pas mee als je man en kinderen hebt? Een goede vriendenkring hebt om je verjaardag mee te vieren? Ik heb dat allemaal niet vraag me soms af of het nog wel gaat komen of ik ooit nog een volwaardige rol krijg in deze maatschappij en of er ooit een tijd gaat komen waarin het vieren van mijn verjaardag echt een reden is tot een feestje en niet een verplichting is. Morgen komen mijn ouders mijn broer en zussen en hun gezinnen het past nog net tussen vier en zes zo voelt het ten minste. Maar misschien moet ik ook niet zeuren, ik héb mijn familie ten slotte nog? Het voelt alleen soms alsof je helemaal niet meetelt als je geen man, kinderen en vrienden hebt.
Ik ben herstellende van een depressie en heus het gaat beter maar op dagen als dit voel ik me zo ontzettend alleen en verdrietig en zou ik het liefste het dekbed over me heen trekken en over een week pas weer wakker worden....
sjucht morgen om deze tijd is ie bijna voorbij....
dinsdag 2 februari 2010 om 11:24
dinsdag 2 februari 2010 om 13:30
Hannah,
Van Harte Gefeliciteerd , ik herken je verhaal volkomen.
Ik ben wel getrouwd heb 2 kinderen, een paar weken terug was ik op een zondag jarig en dacht kom ik vier het eens weer.
Ik had 3 vriendinnen met partners uitgenodig plus familie en de vriendinnen konden allemaal niet en dat voelt eenzaam. Dus alleen familie. En ik voelde me heel erg opgelaten, schaamde me gewoon.
Dus ook als je wel vriendinnen hebt dan wil dat niet zeggen dat ze op je verjaardag komen. Ze hebben het allemaal zo druk met andere dingen. Zijn het dan wel echte vriendinnen of vage kennissen?
Ik merk in mijn omgeving steeds meer dat mensen hun verjaardag niet meer vieren.
Dus kop op je bent niet de enige.
Van Harte Gefeliciteerd , ik herken je verhaal volkomen.
Ik ben wel getrouwd heb 2 kinderen, een paar weken terug was ik op een zondag jarig en dacht kom ik vier het eens weer.
Ik had 3 vriendinnen met partners uitgenodig plus familie en de vriendinnen konden allemaal niet en dat voelt eenzaam. Dus alleen familie. En ik voelde me heel erg opgelaten, schaamde me gewoon.
Dus ook als je wel vriendinnen hebt dan wil dat niet zeggen dat ze op je verjaardag komen. Ze hebben het allemaal zo druk met andere dingen. Zijn het dan wel echte vriendinnen of vage kennissen?
Ik merk in mijn omgeving steeds meer dat mensen hun verjaardag niet meer vieren.
Dus kop op je bent niet de enige.
dinsdag 2 februari 2010 om 13:42
Gefeliciteerd met je verjaardag!!!
Ik kan me goed voorstellen hoe je je voelt. Ik hoop dat alle wijze woorden hier op het forum je inspireren. Zodat dit jaar een mooi jaar voor je gaat zijn!
Liefs Bibaboe.
ps. ik heb ook een keer een verjaardag met ruzie (met man) doorgebracht. Uit ellende toch maar niet het bezoek afbellen en dan de schijn ophouden. Was ook geen succes. In elke situatie kan er wel iets fout voelen.
Ik kan me goed voorstellen hoe je je voelt. Ik hoop dat alle wijze woorden hier op het forum je inspireren. Zodat dit jaar een mooi jaar voor je gaat zijn!
Liefs Bibaboe.
ps. ik heb ook een keer een verjaardag met ruzie (met man) doorgebracht. Uit ellende toch maar niet het bezoek afbellen en dan de schijn ophouden. Was ook geen succes. In elke situatie kan er wel iets fout voelen.
dinsdag 2 februari 2010 om 16:24
quote:Lizzl schreef op 02 februari 2010 @ 08:50:
Jarige Hannah! Gefeliciteerd met je 37ste verjaardag!
Voor jou voelt het alsof je niet meetelt als je heel de riedel niet hebt, maar dat is 70% media die dat zo voorschotelt (en wat je steeds weer onder je neus geschoven krijgt), een enkele vrouw die stelt dat je incompleet bent als je geen kind hebt gebaard en de rest is hoe je het zelf invult.
Er zijn vrouwen van 37 die al 2x gescheiden zijn met 3 kinderen van verschillende mannen
Ik word 36 en heb (ook) geen kinderen - wel een vriend, maar trouwen zie ik voorlopig nog niet gebeuren. Sterker nog: ik zou niet zo goed weten waarom dat zou moeten.
Je ouders en je zussen komen op je verjaardag! Mijn vader heeft sinds mijn geboorte niets meer van zich laten horen, de band met 1 zus is dermate slecht dat ik niet eens een telefoontje kan verwachten. De mogelijkheid bestaat dat ik met mijn verjaardag ongevraagd (door werk) in een niet feestelijk oord zit zoals Teheran, Lagos, Bucharest
Daarentegen moet ik ook wel bekennen dat ik 'verjaardag vieren' niet zo heel bijzonder vind. Per slot van rekening ben je dan bezig met cateren, jezelf in stukjes delen om te kletsen, interesse te tonen en felicitaties in ontvangst te nemen Vermoeiend!
Waarschijnlijk weet je er alles van, maar heb je wel 's overwogen om lichttherapie aan te vragen bij je huisarts?
En wat iemand hier al schrijft: blijf op dit forum, het is hier gezellig
Hey Lizzl, effe offtopic maar ik ben onlangs nog in Boekarest geweest en het was wel feestelijk! Dus hart onder de riem alvast
Jarige Hannah! Gefeliciteerd met je 37ste verjaardag!
Voor jou voelt het alsof je niet meetelt als je heel de riedel niet hebt, maar dat is 70% media die dat zo voorschotelt (en wat je steeds weer onder je neus geschoven krijgt), een enkele vrouw die stelt dat je incompleet bent als je geen kind hebt gebaard en de rest is hoe je het zelf invult.
Er zijn vrouwen van 37 die al 2x gescheiden zijn met 3 kinderen van verschillende mannen
Ik word 36 en heb (ook) geen kinderen - wel een vriend, maar trouwen zie ik voorlopig nog niet gebeuren. Sterker nog: ik zou niet zo goed weten waarom dat zou moeten.
Je ouders en je zussen komen op je verjaardag! Mijn vader heeft sinds mijn geboorte niets meer van zich laten horen, de band met 1 zus is dermate slecht dat ik niet eens een telefoontje kan verwachten. De mogelijkheid bestaat dat ik met mijn verjaardag ongevraagd (door werk) in een niet feestelijk oord zit zoals Teheran, Lagos, Bucharest
Daarentegen moet ik ook wel bekennen dat ik 'verjaardag vieren' niet zo heel bijzonder vind. Per slot van rekening ben je dan bezig met cateren, jezelf in stukjes delen om te kletsen, interesse te tonen en felicitaties in ontvangst te nemen Vermoeiend!
Waarschijnlijk weet je er alles van, maar heb je wel 's overwogen om lichttherapie aan te vragen bij je huisarts?
En wat iemand hier al schrijft: blijf op dit forum, het is hier gezellig
Hey Lizzl, effe offtopic maar ik ben onlangs nog in Boekarest geweest en het was wel feestelijk! Dus hart onder de riem alvast
dinsdag 2 februari 2010 om 17:17
dinsdag 2 februari 2010 om 18:01
Allereerst: hieperdepieperdepiep HOERA!!!!!!
Alhoewel ik wel een vriend heb, een hele goede vriendin en een aantal lieve kennissen vind ik je verhaal heel herkenbaar en wil de bij deze een hele lieve knuffel geven en je van harte feliciteren.
Ik weet niet wat er met je aan de hand is maar ik heb ook een geschiedenis van depressies en ook met mij gaat het steeds beter maar als ik dan jarig ben voel ik me zo kwetsbaar als ik collega's of kennissen moet uitnodigen. Net alsof ze dan doorhebben dat ik niet zoveel vrienden heb, stom he?
Ik stuur je een vriendenuitnodiging dus als je zin hebt om eens verder te mailen.... maar voel je niet verplicht
Lieve groetjes
Alhoewel ik wel een vriend heb, een hele goede vriendin en een aantal lieve kennissen vind ik je verhaal heel herkenbaar en wil de bij deze een hele lieve knuffel geven en je van harte feliciteren.
Ik weet niet wat er met je aan de hand is maar ik heb ook een geschiedenis van depressies en ook met mij gaat het steeds beter maar als ik dan jarig ben voel ik me zo kwetsbaar als ik collega's of kennissen moet uitnodigen. Net alsof ze dan doorhebben dat ik niet zoveel vrienden heb, stom he?
Ik stuur je een vriendenuitnodiging dus als je zin hebt om eens verder te mailen.... maar voel je niet verplicht
Lieve groetjes
dinsdag 2 februari 2010 om 18:19
Jiha!
Dat dit maar een prachtig jaar voor je mag worden. Een jaar waarin jij gelukkig bent met de manier waarop je leeft en je niet druk maakt over hoe dit overkomt bij anderen. Een jaar waarin je je wel open kunt (blijven) stellen naar anderen, waardoor je leven nog mooier wordt. En een jaar waarin vast af en toe mindere periodes voor zullen komen, maar waarin mooie dingen dit kunnen overschaduwen! Gefeliciteerd Hannah!
Dat dit maar een prachtig jaar voor je mag worden. Een jaar waarin jij gelukkig bent met de manier waarop je leeft en je niet druk maakt over hoe dit overkomt bij anderen. Een jaar waarin je je wel open kunt (blijven) stellen naar anderen, waardoor je leven nog mooier wordt. En een jaar waarin vast af en toe mindere periodes voor zullen komen, maar waarin mooie dingen dit kunnen overschaduwen! Gefeliciteerd Hannah!
dinsdag 2 februari 2010 om 19:02
Hannah! Gefeliciteerd!!!
Ik ben 36 en single. En het is vooral mijn omgeving die moeite heeft dat ik niet aan hun 'ideaal' plaatje van man en kids voldoe. En tuurlijk heb ik het wel eens moeilijk met het feit dat ik manloos ben, maar als ik een stel in een restaurant zie eten, zonder een woord te wisselen, dan voel ik me echt nog niet zo gek..
Laat je niet dingen opleggen en probeer te genieten van je leven!
Ik ben 36 en single. En het is vooral mijn omgeving die moeite heeft dat ik niet aan hun 'ideaal' plaatje van man en kids voldoe. En tuurlijk heb ik het wel eens moeilijk met het feit dat ik manloos ben, maar als ik een stel in een restaurant zie eten, zonder een woord te wisselen, dan voel ik me echt nog niet zo gek..
Laat je niet dingen opleggen en probeer te genieten van je leven!
dinsdag 2 februari 2010 om 19:17
[quote]wollie79 schreef op 02 februari 2010 @ 18:01:
Allereerst: hieperdepieperdepiep HOERA!!!!!!
Ik weet niet wat er met je aan de hand is maar ik heb ook een geschiedenis van depressies en ook met mij gaat het steeds beter maar als ik dan jarig ben voel ik me zo kwetsbaar als ik collega's of kennissen moet uitnodigen. Net alsof ze dan doorhebben dat ik niet zoveel vrienden heb, stom he?
Heel herkbaar Wolie zo voel ik dat ook. Ik heb inderdaad ook last gehad van een depressie!
Allereerst: hieperdepieperdepiep HOERA!!!!!!
Ik weet niet wat er met je aan de hand is maar ik heb ook een geschiedenis van depressies en ook met mij gaat het steeds beter maar als ik dan jarig ben voel ik me zo kwetsbaar als ik collega's of kennissen moet uitnodigen. Net alsof ze dan doorhebben dat ik niet zoveel vrienden heb, stom he?
Heel herkbaar Wolie zo voel ik dat ook. Ik heb inderdaad ook last gehad van een depressie!
dinsdag 2 februari 2010 om 21:36
dinsdag 2 februari 2010 om 23:42
quote:kiki schreef op 02 februari 2010 @ 19:02:
Hannah! Gefeliciteerd!!!
Ik ben 36 en single. En het is vooral mijn omgeving die moeite heeft dat ik niet aan hun 'ideaal' plaatje van man en kids voldoe. En tuurlijk heb ik het wel eens moeilijk met het feit dat ik manloos ben, maar als ik een stel in een restaurant zie eten, zonder een woord te wisselen, dan voel ik me echt nog niet zo gek..
Laat je niet dingen opleggen en probeer te genieten van je leven!Dan kun je toch beter eeuwig vrijgezel zijn
Hannah! Gefeliciteerd!!!
Ik ben 36 en single. En het is vooral mijn omgeving die moeite heeft dat ik niet aan hun 'ideaal' plaatje van man en kids voldoe. En tuurlijk heb ik het wel eens moeilijk met het feit dat ik manloos ben, maar als ik een stel in een restaurant zie eten, zonder een woord te wisselen, dan voel ik me echt nog niet zo gek..
Laat je niet dingen opleggen en probeer te genieten van je leven!Dan kun je toch beter eeuwig vrijgezel zijn
