Psyche
alle pijlers
Eetprobleem
dinsdag 6 april 2021 om 20:25
Ja, ervaring mee. Een eetprobleem lijkt erg veel op een verslaving. Ja, het kost je veel, daarom wil je er vanaf. Maar het levert je ook iets op, daarom is het moeilijk. Daarom saboteert je jezelf misschien zelfs wel zodra het serieus wordt.
Dus ga eerst eens eerlijk voor jezelf na: wat levert dit mij op? Wat win ik erbij? Waarom blijf ik dit doen? Zolang je die vraag niet naar waarheid beantwoordt, kom je niet verder. Is deze vraag beantwoord, dan kun je er in therapie op mikken om alternatief gedrag aan te nemen.
Dus ga eerst eens eerlijk voor jezelf na: wat levert dit mij op? Wat win ik erbij? Waarom blijf ik dit doen? Zolang je die vraag niet naar waarheid beantwoordt, kom je niet verder. Is deze vraag beantwoord, dan kun je er in therapie op mikken om alternatief gedrag aan te nemen.
dinsdag 6 april 2021 om 20:28
Ik denk dat angst er ook mee te maken heeft. Je stoornis is niet goed, niet gezond, maar wel vertrouwd. Hoe ziet je leven eruit zonder eetstoornis? Kun je dat wel invulling geven? Angst is de nummer één reden waarom het niet lukt. Hierbij kan een plan helpen. Als je weet wat je stoornis je oplevert of opgeleverd heeft, kun je ook bedenken of dat nog steeds is wat je nodig hebt, en kun je ook nadenken over hoe je het op een gezondere manier kan krijgen. Weten hoe je je leven puur praktisch gezien gaat indelen, van uur tot uur, geeft houvast en voorkomt dat je in een gat valt als je stoornis wegvalt.
dinsdag 6 april 2021 om 20:48
Dit.
En: als ik een blessure heb, en ik ga naar de fysio en knap op, maar na twee jaar krijg ik dezelfde blessure weer, dan zeg je toch ook niet dat de fysiotherapie niet werkt? Dus: aan de bel bij de huisarts!
Wat eten we vanavond?
dinsdag 6 april 2021 om 21:02
Vreselijk bang om aan te komen is slechts een symptoom van je stoornis. Niet de réden van je eetstoornis. Boulimia is namelijk niet bepaald bijzonder effectief als strategie om op gewicht te blijven. Als je gewoon graag op gewicht blijft en niet wil aankomen, daar heb je geen eetstoornis voor nodig. Gewoon een uitgebalanceerd eetpatroon.
Dus dat is het niet. Probeer eens verder te kijken. Wat zit er achter die angst om aan te komen?
dinsdag 6 april 2021 om 21:16
Veel dank voor de reacties en het meedenken!
Ik heb inderdaad best wel veel moeite om mijn leven invulling te geven en ontspanning te vinden. Daar loopt het nu ook mis met Corona.. de dagen zijn zo lang en zo leeg. En ik heb moeite om met mezelf te zijn, voel me vaak eenzaam/waardeloos/moe. Dus wat het mij oplevert is dat ik daar niet over na hoef te denken. Een avond op de bank een film kijken is eigenlijk al niet te doen voor mij bijvoorbeeld, omdat ik dan heel erg veel stress voel. Daarom is het ook lastig om invulling aan de dag te geven, omdat het moeilijk is me te concentreren op een activiteit. Maar het is wel een goede tip om een uur tot uur invulling te maken en mezelf daar aan ga dwingen te houden.
En dat zwart/wit denken klopt ook wel heel erg ja. Als het in de ochtend mis gaat, dan komt het die dag eigenlijk nooit meer goed en dan is het heel erg moeilijk om daar uit te komen..
En ik weet ook zeker dat ik het zelf moet gaan doen uiteindelijk, maar die goede moed heb ik elke keer weer en toch gaat het altijd weer een keer mis.. dus ik hoop wel een therapie te vinden waar ik handvaten aangeboden krijg, waardoor het mij wel gaat lukken om voor een blijvende verandering te zorgen in mijn leven.
Creatieve therapie is iets wat ik nog niet eerder heb geprobeerd. Ik ga daar eens over lezen, bedankt voor de tip.
Ik heb inderdaad best wel veel moeite om mijn leven invulling te geven en ontspanning te vinden. Daar loopt het nu ook mis met Corona.. de dagen zijn zo lang en zo leeg. En ik heb moeite om met mezelf te zijn, voel me vaak eenzaam/waardeloos/moe. Dus wat het mij oplevert is dat ik daar niet over na hoef te denken. Een avond op de bank een film kijken is eigenlijk al niet te doen voor mij bijvoorbeeld, omdat ik dan heel erg veel stress voel. Daarom is het ook lastig om invulling aan de dag te geven, omdat het moeilijk is me te concentreren op een activiteit. Maar het is wel een goede tip om een uur tot uur invulling te maken en mezelf daar aan ga dwingen te houden.
En dat zwart/wit denken klopt ook wel heel erg ja. Als het in de ochtend mis gaat, dan komt het die dag eigenlijk nooit meer goed en dan is het heel erg moeilijk om daar uit te komen..
En ik weet ook zeker dat ik het zelf moet gaan doen uiteindelijk, maar die goede moed heb ik elke keer weer en toch gaat het altijd weer een keer mis.. dus ik hoop wel een therapie te vinden waar ik handvaten aangeboden krijg, waardoor het mij wel gaat lukken om voor een blijvende verandering te zorgen in mijn leven.
Creatieve therapie is iets wat ik nog niet eerder heb geprobeerd. Ik ga daar eens over lezen, bedankt voor de tip.
dinsdag 6 april 2021 om 21:22
Liselotte, even heel lullig, maar ik ga het toch zeggen:
Bovenstaande zijn eigenlijk allemaal lulsmoesjes. Je maakt excuses voor jezelf waardoor het voor jezelf oké is om toch weer te vervallen in eetstoornis gedrag. Je geeft jezelf uitvluchten. En je hebt niet door dat de uiteindelijke boodschap is die jij jezelf geeft is: het is oké want ik kan er eigenlijk ook niets aan doen.
Dat is pure zelfsabotage.
Je kunt jezelf ook ándere dingen aanpraten. Waarom krijg je stress van op de bank film kijken? Wat gebeurt er dan? Waar vind je dan wél een plezierige ontspanning/ uitlaatklep in?
Bovenstaande zijn eigenlijk allemaal lulsmoesjes. Je maakt excuses voor jezelf waardoor het voor jezelf oké is om toch weer te vervallen in eetstoornis gedrag. Je geeft jezelf uitvluchten. En je hebt niet door dat de uiteindelijke boodschap is die jij jezelf geeft is: het is oké want ik kan er eigenlijk ook niets aan doen.
Dat is pure zelfsabotage.
Je kunt jezelf ook ándere dingen aanpraten. Waarom krijg je stress van op de bank film kijken? Wat gebeurt er dan? Waar vind je dan wél een plezierige ontspanning/ uitlaatklep in?
dinsdag 6 april 2021 om 21:29
Toets je eigen gedachten eens op waarheid. Je vindt het moeilijk om met jezelf te zijn en voelt je vaak eenzaam, moe en waardeloos. Dús komt daar je eetstoornis om de hoek kijken? Probeer het eens om te draaien. Als jij je eenzaam, waardeloos en moe voelt, hoe logisch is het dan om gedrag te vertonen waar je je nóg slechter van gaat voelen? Waarom niet een aanpak bedenken waarmee je échte iets aan die gevoelens kan doen?
Plan dat vooraf. Bedenk eerder al strategieën.
Ben je moe? Ga even lekker op de bank liggen lezen. Of in bad. Of slapen.
Ben je eenzaam? Maak een wandeling. Bel een vriendin. Lees op een forum. Ga op bezoek bij je moeder.
Voel je je waardeloos? Vraag jezelf uit: bén ik waardeloos? Waarom dan? Elk mens heeft kwaliteiten en valkuilen. Je bent niet waardeloos. Niemand is waardeloos (ja, Marc Dutroux). Wat maakt dat jij jezelf waardeloos noemt? Mag jij zo tegen jezelf spreken? Niemand noemt mij waardeloos, ook ikzelf niet. Kom op, spreek je gedachten eens wat vaker tegen.
Plan dat vooraf. Bedenk eerder al strategieën.
Ben je moe? Ga even lekker op de bank liggen lezen. Of in bad. Of slapen.
Ben je eenzaam? Maak een wandeling. Bel een vriendin. Lees op een forum. Ga op bezoek bij je moeder.
Voel je je waardeloos? Vraag jezelf uit: bén ik waardeloos? Waarom dan? Elk mens heeft kwaliteiten en valkuilen. Je bent niet waardeloos. Niemand is waardeloos (ja, Marc Dutroux). Wat maakt dat jij jezelf waardeloos noemt? Mag jij zo tegen jezelf spreken? Niemand noemt mij waardeloos, ook ikzelf niet. Kom op, spreek je gedachten eens wat vaker tegen.
dinsdag 6 april 2021 om 21:46
Film kijken is lastig, want dan moet je lang stil zitten? Probeer het eens terwijl je iets met je handen doet. Fidget toys, haken, breien, punniken.
Probeer sowieso eens een nieuwe hobby uit om je dagen mee te vullen. Misschien is een legpuzzel maken, bullet journalling of diamond painting wel echt iets voor jou. Maak kaartjes voor eenzame ouderen/zieken, of schrijf met mensen in de gevangenis.
En bel die huisarts. Je hebt duidelijk de eetstoornis nog niet achter je gelaten. Vraag wat er voor verschillende therapieën zijn, en kijk samen met de huisarts wat bij je huidige hulpvraag zou passen. Zorg dus ook dat je je hulpvraag en je motivatie helder hebt: wat wil je bereiken in therapie en waarom? Kijk daarbij ook goed naar de vragen en opmerkingen van JufJoke.
Probeer sowieso eens een nieuwe hobby uit om je dagen mee te vullen. Misschien is een legpuzzel maken, bullet journalling of diamond painting wel echt iets voor jou. Maak kaartjes voor eenzame ouderen/zieken, of schrijf met mensen in de gevangenis.
En bel die huisarts. Je hebt duidelijk de eetstoornis nog niet achter je gelaten. Vraag wat er voor verschillende therapieën zijn, en kijk samen met de huisarts wat bij je huidige hulpvraag zou passen. Zorg dus ook dat je je hulpvraag en je motivatie helder hebt: wat wil je bereiken in therapie en waarom? Kijk daarbij ook goed naar de vragen en opmerkingen van JufJoke.
dinsdag 6 april 2021 om 23:07
Als je eerder therapie hebt gehad, en die is gestopt, dan komt dat omdat je voldoende handvatten had om zelf door te kunnen. Pak die nu weer op.
Het is nergens voor nodig om een wiel opnieuw uit te vinden. Het is een gewoon een moeilijke strijd, daarom val je terug. Je valt niet terug omdat de handvatten niet werkten, hooguit omdat je ze niet toepast. Ga ze toepassen en neem je eigen verantwoordelijkheid weer terug.
Misschien is het ook wel goed om te onderzoeken wat jou zo aantrekt aan je slachtofferrol waardoor je er weer naar terug wil. Succes!
Het is nergens voor nodig om een wiel opnieuw uit te vinden. Het is een gewoon een moeilijke strijd, daarom val je terug. Je valt niet terug omdat de handvatten niet werkten, hooguit omdat je ze niet toepast. Ga ze toepassen en neem je eigen verantwoordelijkheid weer terug.
Misschien is het ook wel goed om te onderzoeken wat jou zo aantrekt aan je slachtofferrol waardoor je er weer naar terug wil. Succes!
woensdag 7 april 2021 om 04:39
Lief hoor dat jullie de moeite nemen om zo mee te denken, dat waardeer ik.
Cgt heb ik gehad. Ook schematherapie en emdr.
Het vinden van iets wat me echt ontspanning bied vind ik moeilijk. Ik sport graag, maar daar zit ook iets dwangmatigs in.
Thuis vind ik eigenlijk nauwelijks tot geen ontspanning. Film kijken lukt niet, omdat ik me vaak gestresst en alert voel. Het lukt niet om “uit” te staan. Lezen is iets wat ik graag deed, maar ook dat lukt me niet. En wat me niet lukt is om dat gevoel maar gewoon uit te zitten. Ook ontwijk ik sociale contacten, door het braken houd ik vocht vast, ook in m’n gezicht. Dus voel mezelf dan zo slecht, dik en lelijk, dan zie ik ook het liefst niemand.
Maar het klopt wel ja dat ik het heft weer in eigen handen moet zien te nemen, het voelt nu alsof ik geleefd word door de eetproblemen en de grip kwijt ben: Maar dat doe ik uiteindelijk ook mezelf aan. Dat plan met opties bedenken voor als ik me slecht voel is een goed idee, bedankt.
Het voelt ook wel confronterend wat jullie zeggen, over die slachtofferrol..
Maar ik zal nadenken over wat ik wil bereiken met therapie, welke hulpvraag er nu speelt en ook vooral de huisarts bellen.
Cgt heb ik gehad. Ook schematherapie en emdr.
Het vinden van iets wat me echt ontspanning bied vind ik moeilijk. Ik sport graag, maar daar zit ook iets dwangmatigs in.
Thuis vind ik eigenlijk nauwelijks tot geen ontspanning. Film kijken lukt niet, omdat ik me vaak gestresst en alert voel. Het lukt niet om “uit” te staan. Lezen is iets wat ik graag deed, maar ook dat lukt me niet. En wat me niet lukt is om dat gevoel maar gewoon uit te zitten. Ook ontwijk ik sociale contacten, door het braken houd ik vocht vast, ook in m’n gezicht. Dus voel mezelf dan zo slecht, dik en lelijk, dan zie ik ook het liefst niemand.
Maar het klopt wel ja dat ik het heft weer in eigen handen moet zien te nemen, het voelt nu alsof ik geleefd word door de eetproblemen en de grip kwijt ben: Maar dat doe ik uiteindelijk ook mezelf aan. Dat plan met opties bedenken voor als ik me slecht voel is een goed idee, bedankt.
Het voelt ook wel confronterend wat jullie zeggen, over die slachtofferrol..
Maar ik zal nadenken over wat ik wil bereiken met therapie, welke hulpvraag er nu speelt en ook vooral de huisarts bellen.
woensdag 7 april 2021 om 10:51
Dit is echt een groot probleem in het instandhouden van het vicieuze cirkel van een gestoord eetpatroon. Zo lang je jezelf restricties oplegt speel met vuur. Ik val met deze tip in herhaling, maar vind intuitive eating van Evelyn Trioble en Elyse Resch heel waardevol om (een begin te maken met) verandering brengen hierin.
Wat maakt je gewicht zo belangrijk voor jou? Wat zegt het (gevoelsmatig, rationeel zal je het wel snappen) over jou als persoon? Ik denk dat je dan terugkomt op de overtuigingen die je in een latere post omschrijft en dáár moet je iets mee. Naast wat hierboven staat. Wat heb je meegenomen uit eerdere therapieën? Inzichten alleen maken het niet beter, er (herhaaldelijk) iets mee doen is nodig. En ja, dat gaat vaak precies tegen je gevoel in op dat moment, dat is moeilijk, zwaar, soms pijnlijk en confronterend, maar wel nodig. Weten anderen dat je met deze overtuigingen worstelt?
Heb je hier met iemand in je omgeving over gepraat?
Leg je jezelf nu veel op? Kritisch op jezelf?
Hoe zit het met evt social media feeds? Waar zijn die mee gevuld?
Sterkte, een topic is een goed begin
woensdag 7 april 2021 om 10:59
Dit is inherent aan het proces. Je zult vallen en opstaan, ongemak, fouten maken, kutgevoel moeten leren verdragen en dat het niet alles of niets is. Blijven ademen door de moeilijke momenten, door de ‘fouten’ door die momenten in je hoofd waarop je aan het oordelen bent en op het punt staat alles in de figuurlijke prullenbak de smijten. Dit zijn moeilijke momenten, maar ook sleutelmomenten om nieuwe patronen te creëren. Het hoeft tegelijkertijd niet elke keer perfect te gaan, dat is onmogelijk. En het helpt, is haast onmisbaar, om er steun bij te hebben. Een gat kan je niet opvullen met niks. Je doet de dingen die je doet met een belangrijke reden, het is toch een manier om voor jezelf te ‘zorgen’. Ermee stoppen betekent niet dat je die zorg niet nodig hebt, maar wel liever op een andere manier.Liselotte1984 schreef: ↑06-04-2021 21:16En ik weet ook zeker dat ik het zelf moet gaan doen uiteindelijk, maar die goede moed heb ik elke keer weer en toch gaat het altijd weer een keer mis.. dus ik hoop wel een therapie te vinden waar ik handvaten aangeboden krijg, waardoor het mij wel gaat lukken om voor een blijvende verandering te zorgen in mijn leven.
woensdag 7 april 2021 om 12:47
Ik (al 35 jaar 'n eetstoornis en ook enorm veel therapie gehad), realiseerde me nog niet zo lang geleden dat mijn gedrag (eetbuien en braken) eigenlijk vooral een korte termijn "oplossing" was. Een vlucht uit de realiteit, de controle los laten en alles mogen eten waar ik zin in had. Maar .. dit ging me niet verder helpen.
Braken ging steeds moeilijker en putte me uit. Waar ik jarenlang m'n gewicht op peil kon houden, kwam ik nu aan. Dat vond ik afschuwelijk. Ook was ik het hele gedoe ontzettend zat. Opeens zag ik de zinloosheid in van waar ik mee bezig was. Het leverde me al lang niet meer op wat het me in de beginjaren gaf en als ik niks veranderde zou ik in die cirkel blijven.
Op de een of andere manier kon ik de knop omzetten van goed, twijfelachtig en fout eten. Alles mag nu en juist omdat ik mezelf dat toe sta, maakt dat ik er vaak niet eens zin in heb. Ik zit zelfs weer op mijn ideaalgewicht. Eigenlijk kan ik gewoon best veel eten en lekkere dingen eten.
Ondertussen probeer ik beter om te gaan met mijn gevoel en wat er op m'n pad komt. Dat vind ik nog wel moeilijk. Maar ik ben vooral heel blij dat het nu zo goed gaat. Ik ervaar zoveel rust. Wat voor anderen heel gewoon is, bijv. rustig op de bank zitten, voelt voor mij al heel bijzonder. Ik hoop dan ook dat het me lukt om zo door te gaan.
Ik herken best veel in wat je schrijft en ik gun jou ook die rust.
Mocht je willen pb-en, is dat oké.
Braken ging steeds moeilijker en putte me uit. Waar ik jarenlang m'n gewicht op peil kon houden, kwam ik nu aan. Dat vond ik afschuwelijk. Ook was ik het hele gedoe ontzettend zat. Opeens zag ik de zinloosheid in van waar ik mee bezig was. Het leverde me al lang niet meer op wat het me in de beginjaren gaf en als ik niks veranderde zou ik in die cirkel blijven.
Op de een of andere manier kon ik de knop omzetten van goed, twijfelachtig en fout eten. Alles mag nu en juist omdat ik mezelf dat toe sta, maakt dat ik er vaak niet eens zin in heb. Ik zit zelfs weer op mijn ideaalgewicht. Eigenlijk kan ik gewoon best veel eten en lekkere dingen eten.
Ondertussen probeer ik beter om te gaan met mijn gevoel en wat er op m'n pad komt. Dat vind ik nog wel moeilijk. Maar ik ben vooral heel blij dat het nu zo goed gaat. Ik ervaar zoveel rust. Wat voor anderen heel gewoon is, bijv. rustig op de bank zitten, voelt voor mij al heel bijzonder. Ik hoop dan ook dat het me lukt om zo door te gaan.
Ik herken best veel in wat je schrijft en ik gun jou ook die rust.
Mocht je willen pb-en, is dat oké.
woensdag 7 april 2021 om 14:02
‘Dit lukt niet, dat lukt niet, zus lukt niet, zo lukt niet, dus eigenlijk is het niet mijn schuld dat het niet lukt...’Liselotte1984 schreef: ↑07-04-2021 04:39Lief hoor dat jullie de moeite nemen om zo mee te denken, dat waardeer ik.
Cgt heb ik gehad. Ook schematherapie en emdr.
Het vinden van iets wat me echt ontspanning bied vind ik moeilijk. Ik sport graag, maar daar zit ook iets dwangmatigs in.
Thuis vind ik eigenlijk nauwelijks tot geen ontspanning. Film kijken lukt niet, omdat ik me vaak gestresst en alert voel. Het lukt niet om “uit” te staan. Lezen is iets wat ik graag deed, maar ook dat lukt me niet. En wat me niet lukt is om dat gevoel maar gewoon uit te zitten. Ook ontwijk ik sociale contacten, door het braken houd ik vocht vast, ook in m’n gezicht. Dus voel mezelf dan zo slecht, dik en lelijk, dan zie ik ook het liefst niemand.
Maar het klopt wel ja dat ik het heft weer in eigen handen moet zien te nemen, het voelt nu alsof ik geleefd word door de eetproblemen en de grip kwijt ben: Maar dat doe ik uiteindelijk ook mezelf aan. Dat plan met opties bedenken voor als ik me slecht voel is een goed idee, bedankt.
Het voelt ook wel confronterend wat jullie zeggen, over die slachtofferrol..
Maar ik zal nadenken over wat ik wil bereiken met therapie, welke hulpvraag er nu speelt en ook vooral de huisarts bellen.
Oké meid, even de schouders eronder. Lezen lukt niet? Probeer een luisterboek. Film kijken lukt niet? Probeer een serie. Stilzitten lukt niet? Zorg dat je iets met je handen kunt doen (ik noemde al handwerken, maar je kunt ook tekenen, kleuren voor volwassenen of voor mijn part duimen draaien).
Hou eens een dagboek bij, schrijf je gedachten op en kijk eens of je er een patroon in kunt ontdekken. Welke gedachtes komen vaak terug? Welke gedachtes zorgen voor de meeste spanning?
En vraag je eens af: wil je de eetstoornis wel loslaten? Want het klinkt nu behoorlijk alsof je vooral excuses zoekt om niet aan je eetstoornis te hoeven werken.
woensdag 7 april 2021 om 15:06
Liselotte1984 schreef: ↑07-04-2021 04:39Ook ontwijk ik sociale contacten, door het braken houd ik vocht vast, ook in m’n gezicht. Dus voel mezelf dan zo slecht, dik en lelijk, dan zie ik ook het liefst niemand.
Je hebt al veel therapie gehad, past deze redenatie (oorzaak-gevolg) bij wat je geleerd hebt?
donderdag 29 april 2021 om 11:47
Heb zelf ook jaren last gehad van een eetstoornis. Het is een klote ziekte die zich in je vastbijt en niet meer zo makkelijk loslaat. Wat mij heeft geholpen is om alles te doen wat mijn eetstoornis mij verbood. Dus alles eten. Met elk eetstoornisrestje afrekenen. Accepteren dat ik dan aan zou gaan komen. Wat ook gebeurde. En dan ervaren dat dat helemaal niet zo erg is. Pas toen raakte de stem van de eetstoornis in de vergetelheid. Toen ik alles ging doen wat tegen die stem inging. Je hoofd breken over de oorzaak en de functie helpt maar mondjesmaat. Een eetstoornis is een verslaving dus je moet keihard voor jezelf zijn. Maar ook inzien dat je veel beter verdient. Dat je herstelt uit liefde voor jezelf. En naarmate mijn gezonde kant steeds meer terrein won, groeide ook mijn zelfvertrouwen, eigenwaarde en de liefde voor mezelf. En heb je al eens nagedacht over acupunctuur? Aangezien je zo onrustig bent en moeilijk kunt ontspannen? Ik doe dat nu voor angsten en het zorgt bij mij voor een veel betere mind-body connectie! Ik wens je heel veel kracht toe.
