Psyche
alle pijlers
emotioneel afhankelijk?
zaterdag 21 juni 2008 om 00:15
Misschien een domme vraag, maar wat verstaan jullie onder emotioneel afhankelijk zijn? In topics lees ik er wel over en praten forumleden erover alsof het iets goeds is. Maar ik vind het juist negatief klinken vanwege het woordje "afhankelijk"
Wat verstaan jullie eronder en is het goed of juist slecht?
Wat verstaan jullie eronder en is het goed of juist slecht?
zaterdag 21 juni 2008 om 00:38
Ik zie het als iets negatiefs: bijvoorbeeld dat iemand het idee heeft zonder de ander niets waard te zijn en heel erg aan (bijvoorbeeld) zijn partner gaat hangen.
Is maar een voorbeeld, maar kan er net als jij, door dat woordje afhankelijk, niet zoveel positiefs in zien.
Ik lees mee: wie weet zijn er andere forummers die er eens een andere lading aan geven.
Is maar een voorbeeld, maar kan er net als jij, door dat woordje afhankelijk, niet zoveel positiefs in zien.
Ik lees mee: wie weet zijn er andere forummers die er eens een andere lading aan geven.
zaterdag 21 juni 2008 om 01:56
Ik zou ook denken dat het in principe niet perse positief is om emotioneel afhankelijk te zijn van een ander. Want dan hangt jouw bui dus af van hoe die ander zn pet staat. Vermoeiend zeg.
Ik ken wel een paar mensen die zo zijn; ze zijn over het algemeen nogal onzeker en heel emotioneel. Gelukkig heb ik er niet zoveel last van, zoals ik al zei; het lijkt me erg vermoeiend.
zaterdag 21 juni 2008 om 09:41
Je kunt nooit 100% onafhankelijk zijn. Van niets, je hebt altijd andere mensen / factoren waar je afhankelijk van bent.
Toch beschouw ik mij wel als onafhankelijk, ook emotioneel, ook in mijn relatie.
Voor mij houdt afhankelijk zijn in dat je (zoals nijn zegt) het van de ander af laat hangen hoe jij je voelt, dat je geen basis in jezelf hebt. Dat je de ander nodig hebt om je goed te voelen, dat je je niet goed kunt voelen zonder hem / haar.
Ik word al benauwd bij het idee.
Toch beschouw ik mij wel als onafhankelijk, ook emotioneel, ook in mijn relatie.
Voor mij houdt afhankelijk zijn in dat je (zoals nijn zegt) het van de ander af laat hangen hoe jij je voelt, dat je geen basis in jezelf hebt. Dat je de ander nodig hebt om je goed te voelen, dat je je niet goed kunt voelen zonder hem / haar.
Ik word al benauwd bij het idee.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
