Empathie

26-07-2017 13:36 49 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zien jullie empathie als een persoonlijkheidseigenschap die zich verder ontwikkelt naarmate je ouder wordt door tussenkomst van opvoeders en andere sociale factoren? Of zit empathie voor een groot deel gebakken in de persoon zelf? Kunnen mensen op latere leeftijd nog empathie leren krijgen voor anderen en de wereld om hun heen?
You can breathe, you can blink, you can cry. Hell, you’re all gonna be doing that.
Waarom vraag je dat?

En wat versta jij onder empathie?
Alle reacties Link kopieren
Sazed schreef:
26-07-2017 13:36
Waarom vraag je dat?

En wat versta jij onder empathie?
Het vermogen om je te kunnen inleven in anderen?

Omdat ik het gevoel heb dat mensen die geen empathie kunnen opbrengen voor anderen in een later stadium van hun leven dit niet of nauwelijks kunnen veranderen.
You can breathe, you can blink, you can cry. Hell, you’re all gonna be doing that.
Waardoor heb je dat gevoel? Want ik heb het idee dat je hier een heel concrete situatie probeert te vertalen naar een heel algemene vraag. En dat werkt niet.
Alle reacties Link kopieren
Sazed schreef:
26-07-2017 13:43
Waardoor heb je dat gevoel? Want ik heb het idee dat je hier een heel concrete situatie probeert te vertalen naar een heel algemene vraag. En dat werkt niet.
Nee eigenlijk juist niet één specifieke situatie, maar meer gevoelsmatig het idee hebben dat mensen later nog wel veel kunnen veranderen maar dat empathie toch eerder iets is dat je op jonge leeftijd moet meekrijgen om je echt goed te kunnen inleven in anderen.
You can breathe, you can blink, you can cry. Hell, you’re all gonna be doing that.
https://brandpunt.kro-ncrv.nl/brandpunt ... -empathie/
Iemand die totaal gespeend is van empathie zal dat op latere leeftijd echt niet zichzelf aangeleerd krijgen. Het hoort gewoon bij het bewustzijn, de een toont zich meer empathisch dan de ander, dat denk ik eerder. Empathie is zoiets als vertrouwen, de een voelt het sterker dan de ander, het kan ook beschadigd raken.
violetskies schreef:
26-07-2017 13:46
Nee eigenlijk juist niet één specifieke situatie, maar meer gevoelsmatig het idee hebben dat mensen later nog wel veel kunnen veranderen maar dat empathie toch eerder iets is dat je op jonge leeftijd moet meekrijgen om je echt goed te kunnen inleven in anderen.
Ik zou eerder denken andersom. Later wordt het makkelijker omdat je meer meegemaakt hebt.
Vind het altijd een mooi gezicht als de ene peuter echt per ongeluk of in ieder geval niet helemaal bewust een andere peuter in het gezicht slaat en door de reactie die dat teweegbrengt bij de ander ook de schrik op het gezicht heeft. xD Zo cute. Empathie.
Iedereen heeft wel empathie, maar niet even sterk. Alleen psychopaten hebben geen empathie (en kunnen dat ook niet leren). Maar niet iedereen is even gevoelig voor andere mensen, voelt evengoed aan hoe de ander zich voelt. En een heleboel mensen verwarren projectie met empathie. En die vinden zichzelf dus enorm empathisch, maar zijn het helemaal niet, want ze zijn alleen bezig met hun eigen emoties.
Je kunt empathie ontwikkelen, als je je best doet. Maar net als met elk ander gedrag: dat kost tijd en aandacht. En dan zijn er nog allerlei redenen waarom mensen weinig empathisch zijn: trauma, zelfbescherming, hechtingsstijl, opvoeding of aangeboren karaktertrek.

En empathie is ook niet altijd goed denk ik. Zie artikel hierboven.
Alle reacties Link kopieren
Nee, iedereen heeft een bepaald niveau van Empathie, en dat zal niet veranderen (behalve bij een hersenbeschadigend ongeval)

Daarnaast kan men wel leren om empathie te onderdrukken of juist om empathie te veinzen. Vooral dat laatste zullen bepaalde sociopatische types doen om zo hun slachtoffers te bespelen voor hun eigen gewin.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
Sazed schreef:
26-07-2017 13:59
Iedereen heeft wel empathie, maar niet even sterk. Alleen psychopaten hebben geen empathie (en kunnen dat ook niet leren). Maar niet iedereen is even gevoelig voor andere mensen, voelt evengoed aan hoe de ander zich voelt. En een heleboel mensen verwarren projectie met empathie. En die vinden zichzelf dus enorm empathisch, maar zijn het helemaal niet, want ze zijn alleen bezig met hun eigen emoties.
Je kunt empathie ontwikkelen, als je je best doet. Maar net als met elk ander gedrag: dat kost tijd en aandacht. En dan zijn er nog allerlei redenen waarom mensen weinig empathisch zijn: trauma, zelfbescherming, hechtingsstijl, opvoeding of aangeboren karaktertrek.

En empathie is ook niet altijd goed denk ik. Zie artikel hierboven.
Mooi uitgelegd.
Hier ben ik het mee eens.
(artikel niet gelezen overigens, dus of ik het daar mee eens ben weet ik niet. Teveel empathie is nooit goed lijkt mij)
Hoe verhoudt empathie zich tot leedvermaak?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat praktisch iedereen zich in een ander kan inleven.
Alleen als dat verregaand tegen jouw belangen ingaat dan doe je dat meestal niet.

Als ik een lekkere Mars heb dan kan ik me best indenken dat iedereen zit te likkebaarden. Daarom ga ik er ook ergens alleen mee zitten zodat ik niet hoef te delen.

En soms besef je dat anderen jouw baan, jouw geld en jouw vrouw willen hebben. Maar je wil je daar niet verder in verdiepen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
violetskies schreef:
26-07-2017 13:36
Zien jullie empathie als een persoonlijkheidseigenschap die zich verder ontwikkelt naarmate je ouder wordt door tussenkomst van opvoeders en andere sociale factoren? Of zit empathie voor een groot deel gebakken in de persoon zelf? Kunnen mensen op latere leeftijd nog empathie leren krijgen voor anderen en de wereld om hun heen?
Mijn ervaring is, als het er niet is, is het er niet.
Empathie is niet per se het belangrijkste. Ik heb niet zo veel empathie, althans heel weinig als je het over de complete planeet evenredig zou verdelen. Selectief toe gepast heb ik dat wel in normale mate, gok ik zo.

Maar dat ik niet mee leef met iemand in donker Afrika of in een regenwoud in Zuid Amerika of zelfs Bep uit Zeeland wil ook niet zeggen dat ik ze meteen iets aan zou willen doen, of dat ik hun gevoelens op zij zou zetten puur voor eigen gewin. Ik heb ook iets als moraal en als logisch nadenken.

Dus sja, echte empathie leer je denk ik niet aan.
Alle reacties Link kopieren
Ik merk wel dat ik in de loop van m'n leven wat milder en daardoor inlevender ben geworden. Bij mij thuis werd er nogal zwart-wit gedacht en ik heb daar pas later m'n eigen weg in gevonden. Dus ik denk wel dat je je empatische kant kunt ontwikkelen (geen idee of je dat zo omschrijft, maar hopelijk is duidelijk wat ik bedoel).
Alle reacties Link kopieren
Kennelijk heeft het met de grote van je frontale voorkwab te maken.
Die krimpt als je ouder wordt, daarom kunnen bejaarden soms ook van die intense horken zijn die voordringen, discriminerende uitingen doen, je afsnijden op de weg, je aanrijden met hun rollator in de rij van de supermarkt...
Alle reacties Link kopieren
Dat zal vast bij iedereen anders zijn. Ik ben zelf heel empatisch aangelegd. Toen ik nog heel klein was had ik dat al heel sterk.
Bossanova schreef:
26-07-2017 13:55
Vind het altijd een mooi gezicht als de ene peuter echt per ongeluk of in ieder geval niet helemaal bewust een andere peuter in het gezicht slaat en door de reactie die dat teweegbrengt bij de ander ook de schrik op het gezicht heeft. xD Zo cute. Empathie.
Mijn dochter van bijna 4 lacht als haar jongere zus moet huilen. Vraag me dan weleens af of ze empathie heeft. Ze pakt ook vaak speelgoed van andere kindjes af en duwt haar zusje als ze ergens mee speelt wat zij ook ineens moet hebben.
Normaal of....
Ik ben extreem empathisch aangelegd wanneer het dieren en kinderen aangaat. Maar bij volwassenen die kinderen of dieren mishandelen ben ik moordlustig.
I*k denk dat het een combinatie is van genetisch bepaald en opvoeding is.
moonlight schreef:
29-07-2017 00:47
Mijn dochter van bijna 4 lacht als haar jongere zus moet huilen. Vraag me dan weleens af of ze empathie heeft. Ze pakt ook vaak speelgoed van andere kindjes af en duwt haar zusje als ze ergens mee speelt wat zij ook ineens moet hebben.
Normaal of....
Of het normaal is? En dat vraag je aan mij? :D Nou nee, ik vind dit niet normaal, nee. Of laat ik het zo zeggen: ik hoop dat dit niet veel voorkomt. Maar wie weet heeft jouw dochter wel leiderschapscapaciteiten of zo.. :-?
Alle reacties Link kopieren
emmetje2 schreef:
29-07-2017 01:24
Ik ben extreem empathisch aangelegd wanneer het dieren en kinderen aangaat. Maar bij volwassenen die kinderen of dieren mishandelen ben ik moordlustig.
nuja kennelijk dus ook hoe groot je frontale voorkwab is...

Wat genetisch bepaald kan zijn... maar door 'fouten' ook te klein of beschadigt kan zijn.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Frontale_kwab
Sazed schreef:
26-07-2017 13:59
Iedereen heeft wel empathie, maar niet even sterk. Alleen psychopaten hebben geen empathie (en kunnen dat ook niet leren). Maar niet iedereen is even gevoelig voor andere mensen, voelt evengoed aan hoe de ander zich voelt. En een heleboel mensen verwarren projectie met empathie. En die vinden zichzelf dus enorm empathisch, maar zijn het helemaal niet, want ze zijn alleen bezig met hun eigen emoties.
Je kunt empathie ontwikkelen, als je je best doet. Maar net als met elk ander gedrag: dat kost tijd en aandacht. En dan zijn er nog allerlei redenen waarom mensen weinig empathisch zijn: trauma, zelfbescherming, hechtingsstijl, opvoeding of aangeboren karaktertrek.

En empathie is ook niet altijd goed denk ik. Zie artikel hierboven.
Het is onlangs aangetoond dat psychopaten wel empathie kunnen voelen, maar dat ze vooral door hun impulsieve karakter en gebrek aan realiteitszin ongestoord kunnen moorden. Ze hebben geen enkel besef van de consequenties.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven