Psyche
alle pijlers
En dan ben je 50 jaar..........
maandag 12 oktober 2020 om 12:36
Ik heb onlangs 50 kaarsjes uit mogen blazen, in goede gezondheid.
Gisteren was ik alleen thuis en toen liet ik mijn gedachten de vrije loop, mijn leven is op orde en stabiel, maar ik ben benieuwd of er mensen zijn die soms met dezelfde vraag worstelen als ik:
Wat nu??
Ik heb huisje boompje beestje, financieel en lichamelijk zijn we gezond, man en ik werken in de branche waar we het reuze naar ons zin hebben, de kinderen zijn minder afhankelijk, kortom ik hou steeds meer ruimte over, zoals de meesten hier op het forum ben ik ook dol op :
Forummen
Lezen
Diamond panting
Netflixen
Gewoon de normale dingen, maar toch bekruipt mij het gevoel van is dit het nu??? Zeker nu met de corona waarbij er minder word afgesproken met vrienden en familie.
Soms wil ik een cursus volgen, maar na een tijdje heb je je diploma en dan?
Volgens een vriendin is jezelf aansluiten bij een kerkgemeenschap het beste wat je kunt doen wanneer je met deze vraag worstelt, want god roept.
Maar ik weet het niet.
Maar hoe kijken jullie tegen de " wat nu" vraag aan, en hoe geven jullie invulling aan je leven??
Gisteren was ik alleen thuis en toen liet ik mijn gedachten de vrije loop, mijn leven is op orde en stabiel, maar ik ben benieuwd of er mensen zijn die soms met dezelfde vraag worstelen als ik:
Wat nu??
Ik heb huisje boompje beestje, financieel en lichamelijk zijn we gezond, man en ik werken in de branche waar we het reuze naar ons zin hebben, de kinderen zijn minder afhankelijk, kortom ik hou steeds meer ruimte over, zoals de meesten hier op het forum ben ik ook dol op :
Forummen
Lezen
Diamond panting
Netflixen
Gewoon de normale dingen, maar toch bekruipt mij het gevoel van is dit het nu??? Zeker nu met de corona waarbij er minder word afgesproken met vrienden en familie.
Soms wil ik een cursus volgen, maar na een tijdje heb je je diploma en dan?
Volgens een vriendin is jezelf aansluiten bij een kerkgemeenschap het beste wat je kunt doen wanneer je met deze vraag worstelt, want god roept.
Maar ik weet het niet.
Maar hoe kijken jullie tegen de " wat nu" vraag aan, en hoe geven jullie invulling aan je leven??
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
maandag 12 oktober 2020 om 12:41
Misschien kun je jezelf een uitdaging geven? Iet wat je lastig vind en waar je echt naartoe moet werken. Niet een kortere cursus, maar iets groters. Een instrument leren spelen, maraton lopen.
Zelf is mijn leven niet zo stabiel, want ik ben juist voor mezelf begonnen. En merk dat ik opleef van alles wat ik leer en de obstakels die ik overwin. Ben van jouw leeftijd.
Zelf is mijn leven niet zo stabiel, want ik ben juist voor mezelf begonnen. En merk dat ik opleef van alles wat ik leer en de obstakels die ik overwin. Ben van jouw leeftijd.
maandag 12 oktober 2020 om 12:44
En dan geeft god je opdrachten ofzo?Volgens een vriendin is jezelf aansluiten bij een kerkgemeenschap het beste wat je kunt doen wanneer je met deze vraag worstelt, want god roept.
Ik ben al een tijdje 50+, maar voel me niet anders dan voor die tijd en doe ook dezelfde dingen, zo ongeveer.
Heb dus geen idee/gevoel bij ‘wat nu’.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 12 oktober 2020 om 12:44
Lotgenoot hier. Nou ja - ik ben absoluut niet gezond maar wel net vijftig. Beste keuze van mij het afgelopen jaar; Vrijwilligerswerk. Waardoor ik weer heel veel nieuwe mensen heb leren kennen, en mijn bekende vaardigheden combineer met nieuwe dingen. Overigens niet bij de kerk. Ik vond 50 een
mooie leeftijd om me daar maar eens uit te schrijven.
En een cursus kun je ook doen omdat je het leuk vindt - zonder dat het een diploma oplevert. Van genealogie (uitpluizen stambomen), boekbinden, tot een schilder cursus. Niet omdat je de tweede Rembrandt bent, maar omdat je dan je creativiteit weer eens aanspreekt. Misschien met Corona lastiger te doen, maar desnoods begin je met Bob Ross filmpjes.
mooie leeftijd om me daar maar eens uit te schrijven.
En een cursus kun je ook doen omdat je het leuk vindt - zonder dat het een diploma oplevert. Van genealogie (uitpluizen stambomen), boekbinden, tot een schilder cursus. Niet omdat je de tweede Rembrandt bent, maar omdat je dan je creativiteit weer eens aanspreekt. Misschien met Corona lastiger te doen, maar desnoods begin je met Bob Ross filmpjes.
maandag 12 oktober 2020 om 12:44
Ben ook onlangs 50 geworden. Helemaal geen last van die levensvragen. Voor mij is er niks anders dan toen ik 49 was. Ik ben blij dat we gezond zijn. Op natuurlijk de kwaaltjes na die er gewoon bij horen.
Ik geniet van het hebben van meer "vrijheid" nu de kinderen de vleugels uitslaan.
Ik maak me veel minder druk om dingen als toen ik jonger was. Ben meer zeker van mezelf. Durf meer voor mezelf op te komen.
Dus ben eigenlijk alleen maar blij met deze leeftijd.
Me aansluiten bij een kerkgenootschap zou mij in ieder per definitie geen rust opleveren....
Ik geniet van het hebben van meer "vrijheid" nu de kinderen de vleugels uitslaan.
Ik maak me veel minder druk om dingen als toen ik jonger was. Ben meer zeker van mezelf. Durf meer voor mezelf op te komen.
Dus ben eigenlijk alleen maar blij met deze leeftijd.
Me aansluiten bij een kerkgenootschap zou mij in ieder per definitie geen rust opleveren....
maandag 12 oktober 2020 om 12:44
Ik ben vorig jaar 50 geworden, maar had niet toen de 'wat nu' vraag. Ik heb een rijk gevuld leven, doe dingen die ik leuk vind, heb een lieve (schoon)familie, veel goede vrienden om mij heen. Het kabbelt hier eigenlijk gewoon door. Rond mijn 45ste had ik wel zo'n moment: is dit alles, moet ik niet meer, laat ik wel een stempel achter, dat soort dingen. Ik heb na veel soulsearching dat móeten los gelaten. Mijn leven is goed zo, ik geniet met volle teugen, heb zo nu en dan een baaldag en vind mijn leven heel prettig en gezellig.
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
maandag 12 oktober 2020 om 12:45
Ik ben nog lang geen 50, maar ik stel mij deze vraag al sinds een jonge leeftijd.
Hoe ik ertegenaan kijk: ja, dit is het. Dat geeft mij eigenlijk ook gewoon rust en een fijn gevoel. Door te denken 'na een tijd heb je je diploma en dan?' wordt alles heel negatief. Je kan ook zeggen 'je hebt een huis, huwelijk, kind en dan'? Het wordt er allemaal niet leuker op.
Het leven is gewoon gewoon hoe het is en gedeeltelijk wat je er zelf een beetje van maakt. Hoe je ertegenaan kijkt. Ik ben vrijgezel en ik wil geen kinderen en ik vind het prima. De 'en dan' vraag heb ik al lang geleden laten varen, want dit is het gewoon en tot de tijd dat ik doodga doe ik gewoon dingen die mij een fijn gevoel geven. Ik ontwikkel mij, heb vrienden, een huisdier, hobby. Ik doe ook weleens wat vrijwilligerswerk. Meer is er gewoon voor mij niet. Ik word blij van deze dingen en ik wil niet gaan denken over 'is dit het en hoezo dan en waarom dit en dat'. Ik word er nooit vrolijker van als ik daaraan denk, terwijl als ik denk 'ik word blij van dit boek' of 'ik heb vrijdag een gezellige avond met die vriendin' bijvoorbeeld dan heb ik wel een blij gevoel.
Ik vind mijn eigen uitleg een beetje onduidelijk dus ik hoop dat je er wat aan hebt. Ik denk er dus gewoon niet zoveel over na want ik word er niet gelukkig van. Hopelijk word ik oud en heb ik nog vele jaren. Ik wil die tijd gewoon benutten met dingen die ik leuk vindt en daarnaast ook wat teruggeven (milieubewust leven, wat vrijwilligerswerk etc). Meer is er gewoon niet voor mij en dat is genoeg invulling.
Hoe ik ertegenaan kijk: ja, dit is het. Dat geeft mij eigenlijk ook gewoon rust en een fijn gevoel. Door te denken 'na een tijd heb je je diploma en dan?' wordt alles heel negatief. Je kan ook zeggen 'je hebt een huis, huwelijk, kind en dan'? Het wordt er allemaal niet leuker op.
Het leven is gewoon gewoon hoe het is en gedeeltelijk wat je er zelf een beetje van maakt. Hoe je ertegenaan kijkt. Ik ben vrijgezel en ik wil geen kinderen en ik vind het prima. De 'en dan' vraag heb ik al lang geleden laten varen, want dit is het gewoon en tot de tijd dat ik doodga doe ik gewoon dingen die mij een fijn gevoel geven. Ik ontwikkel mij, heb vrienden, een huisdier, hobby. Ik doe ook weleens wat vrijwilligerswerk. Meer is er gewoon voor mij niet. Ik word blij van deze dingen en ik wil niet gaan denken over 'is dit het en hoezo dan en waarom dit en dat'. Ik word er nooit vrolijker van als ik daaraan denk, terwijl als ik denk 'ik word blij van dit boek' of 'ik heb vrijdag een gezellige avond met die vriendin' bijvoorbeeld dan heb ik wel een blij gevoel.
Ik vind mijn eigen uitleg een beetje onduidelijk dus ik hoop dat je er wat aan hebt. Ik denk er dus gewoon niet zoveel over na want ik word er niet gelukkig van. Hopelijk word ik oud en heb ik nog vele jaren. Ik wil die tijd gewoon benutten met dingen die ik leuk vindt en daarnaast ook wat teruggeven (milieubewust leven, wat vrijwilligerswerk etc). Meer is er gewoon niet voor mij en dat is genoeg invulling.
Emboldened by the flame of ambition
maandag 12 oktober 2020 om 12:45
maandag 12 oktober 2020 om 12:47
Jezelf herontdekken is een leuke bezigheid, want het kan en moet eigenlijk wel, op alle fronten.
Alles veranderd, je lijf, je smoelie, je haar, zelfs je teennagels.
Het dagelijks leven begint te trekken aan je, want je hebt minder toekomst dan geschiedenis en je wilt nog zoveel, maar wat dan.
Veel vrouwen kiezen voor workshops en doen daar nieuwe contacten op die zij vaak ook weer bij andere workshops tegenkomen.
Cursussen zou ik niet voor kiezen. Hoewel je nooit te oud bent om te leren, wat moet je ermee.
Je kan ook als een man een cabrio kopen of je motorrijbewijs halen en gaan scheuren.
Je kan uitzoeken wat nu beter bij je past, qua kleding en haarstijl.
Eén ding weet ik wel, het was voor mij een bevrijding om los te zijn van het jongemensenleven en alles dat daarbij komt kijken, al dat geren en gevlieg naar het allerlaatste dat geweldig is, of top, zoals ze dat nu zeggen. Rust en in die hoedanigheid lekker alles doen dat je leuk vindt of lijkt.
Geniet ervan, het is een overgangsdecennium van nazomer naar de herfst van je leven, dus neem geen leesmap.
Alles veranderd, je lijf, je smoelie, je haar, zelfs je teennagels.
Het dagelijks leven begint te trekken aan je, want je hebt minder toekomst dan geschiedenis en je wilt nog zoveel, maar wat dan.
Veel vrouwen kiezen voor workshops en doen daar nieuwe contacten op die zij vaak ook weer bij andere workshops tegenkomen.
Cursussen zou ik niet voor kiezen. Hoewel je nooit te oud bent om te leren, wat moet je ermee.
Je kan ook als een man een cabrio kopen of je motorrijbewijs halen en gaan scheuren.
Je kan uitzoeken wat nu beter bij je past, qua kleding en haarstijl.
Eén ding weet ik wel, het was voor mij een bevrijding om los te zijn van het jongemensenleven en alles dat daarbij komt kijken, al dat geren en gevlieg naar het allerlaatste dat geweldig is, of top, zoals ze dat nu zeggen. Rust en in die hoedanigheid lekker alles doen dat je leuk vindt of lijkt.
Geniet ervan, het is een overgangsdecennium van nazomer naar de herfst van je leven, dus neem geen leesmap.
maandag 12 oktober 2020 om 12:49
maandag 12 oktober 2020 om 12:52
Wat leuk?Braose schreef: ↑12-10-2020 12:41Misschien kun je jezelf een uitdaging geven? Iet wat je lastig vind en waar je echt naartoe moet werken. Niet een kortere cursus, maar iets groters. Een instrument leren spelen, maraton lopen.
Zelf is mijn leven niet zo stabiel, want ik ben juist voor mezelf begonnen. En merk dat ik opleef van alles wat ik leer en de obstakels die ik overwin. Ben van jouw leeftijd.
Wat voor bedrijf heb jij??
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
maandag 12 oktober 2020 om 12:52
Wat leuk?Braose schreef: ↑12-10-2020 12:41Misschien kun je jezelf een uitdaging geven? Iet wat je lastig vind en waar je echt naartoe moet werken. Niet een kortere cursus, maar iets groters. Een instrument leren spelen, maraton lopen.
Zelf is mijn leven niet zo stabiel, want ik ben juist voor mezelf begonnen. En merk dat ik opleef van alles wat ik leer en de obstakels die ik overwin. Ben van jouw leeftijd.
Wat voor bedrijf heb jij??
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
maandag 12 oktober 2020 om 12:59
Ik ben op m'n 53e gaan studeren.
Niet om dat papiertje, maar omdat ik het leuk vind om nieuwe dingen te leren, maar ook wel graag op een manier dat mijn hersenen een beetje moeten kraken.
Als ik in mijn huidige tempo doorga ben ik 63 als ik klaar ben met de studie, dus dan moet ik weer iets nieuws bedenken.
Niet om dat papiertje, maar omdat ik het leuk vind om nieuwe dingen te leren, maar ook wel graag op een manier dat mijn hersenen een beetje moeten kraken.
Als ik in mijn huidige tempo doorga ben ik 63 als ik klaar ben met de studie, dus dan moet ik weer iets nieuws bedenken.
Onsterfelijk Verheven
maandag 12 oktober 2020 om 13:00
Dit. Ik ben 'pas' 42 en heb de afgelopen 20 jaar heel hard gewerkt (eigen bedrijf) en begin nu pas te ontdekken hoe zalig het is om tíjd te hebben voor dingen. Dat ik eigenlijk helemaal geen hekel heb aan de was opvouwen als ik niet het gevoel het dat ik 15 belangrijkere dingen zou kunnen doen. Dat ik s avonds nog prima een deel oogst uit de tuin kan verwerken tot iets als ik niet doodmoe ben van 60 uur per week werken.gizzmo-returns schreef: ↑12-10-2020 12:45Ik ben bijna 50, maar herken het niet. Ik ben zelfs veel rustiger en tevreden dan toen ik jonger was. Ook zelfs gezonder. Ik ben nu veel berustender. Vroeger vond ik dat ik juist (vooral in werk) van alles moest. Nu zeg ik gewoon nee. Laat het de jonkies maar doen. ERg eigenlijk...
Die tuin is ook meteen mijn tip, TO. Je moet ervan houden natuurlijk, maar ik word intens gelukkig van mijn (moes)tuin en het koken met spullen uit eigen tuin, s avonds walnoten kraken bij de film en die vervolgens weer in mijn granola verwerken. En je bent er echt bijna jaarrond druk mee hoor, in de winter ook nog klussen genoeg en weer plannen smeden voor het nieuwe seizoen. En buiten zijn is sowieso heel goed voor je gemoed. Of koop een klushuis. Ook een leuke levensinvulling en altijd iets om over na te denken
maandag 12 oktober 2020 om 13:09
Pak een leuke cursus op. Voor mij werd dat Frans, en een jaar later besloot ik zelfs voor het DELF B2 examen te gaan, op de ambassade. Diploma gehaald, onwaarschijnlijk dat ik er ooit iets mee ga doen, maar ik mag nu wel studeren aan de Sorbonne in Parijs.
Dit jaar wil ik fysieker aan de gang, dansen doe ik al, yoga staat nog op de planning.
Dit jaar wil ik fysieker aan de gang, dansen doe ik al, yoga staat nog op de planning.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
maandag 12 oktober 2020 om 13:14
maandag 12 oktober 2020 om 13:18
maandag 12 oktober 2020 om 13:30
Ik ben ruim 48 en ik merk wel dat ik er veel over nadenk. We hebben nog wel alledrie de kinderen thuis wonen ondanks dat er 2 al studeren. Van 1 woont haar vriend ook hier in, dus mijn leven is nog redelijk vol hiermee.
Ik ben 2 jaar geleden geswitcht van baan en dat brengt nog veel zaken met zich mee waardoor ik nog lang niet ben uitgekeken. Mijn man is onlangs gestart met een ander bedrijf (oude goed verkocht) dus dat volg ik ook op de voet.
Verder sport ik 2 tot 3 avonden in de week en heb eigenlijk best veel vriendinnen als ik het vergelijk met anderen. We gaan regelmatig met een cluppie weg of uit eten.
We gaan ook regelmatig samen een hotelletje pakken, sauna, stad etc.
Het voordeel is nu wel dat we het financieel zoveel beter hebben dan 20 jaar geleden, dus ik geniet daar best van. We wonen fijn (ruim) en ik wandel veel in de weilanden rondom ons dorp. Daar kon ik vroeger het nut niet zo van inzien.
Daarbij komt dat ik veel zelfverzekerder ben, ik vind mezelf best een leuk mens innerlijk en uiterlijk. Dat had ik vroeger niet zo.
Wat ik wel lastig vind, is dat mijn lijf verandert. Ik ben 5 kilo aangekomen sinds 2 jaar (Ik doe niks anders dan 2 jaar geleden....) en dat het wel te zien is aan je gezicht...
En oh ja: ook ik heb zo'n vriendin gehad zie zich bij de kerk heeft aangesloten. Tussen ons is daarom de vriendschap over.
Kunnen we niet een kletsgroep "rond de 50" oprichten?
Ik ben 2 jaar geleden geswitcht van baan en dat brengt nog veel zaken met zich mee waardoor ik nog lang niet ben uitgekeken. Mijn man is onlangs gestart met een ander bedrijf (oude goed verkocht) dus dat volg ik ook op de voet.
Verder sport ik 2 tot 3 avonden in de week en heb eigenlijk best veel vriendinnen als ik het vergelijk met anderen. We gaan regelmatig met een cluppie weg of uit eten.
We gaan ook regelmatig samen een hotelletje pakken, sauna, stad etc.
Het voordeel is nu wel dat we het financieel zoveel beter hebben dan 20 jaar geleden, dus ik geniet daar best van. We wonen fijn (ruim) en ik wandel veel in de weilanden rondom ons dorp. Daar kon ik vroeger het nut niet zo van inzien.
Daarbij komt dat ik veel zelfverzekerder ben, ik vind mezelf best een leuk mens innerlijk en uiterlijk. Dat had ik vroeger niet zo.
Wat ik wel lastig vind, is dat mijn lijf verandert. Ik ben 5 kilo aangekomen sinds 2 jaar (Ik doe niks anders dan 2 jaar geleden....) en dat het wel te zien is aan je gezicht...
En oh ja: ook ik heb zo'n vriendin gehad zie zich bij de kerk heeft aangesloten. Tussen ons is daarom de vriendschap over.
Kunnen we niet een kletsgroep "rond de 50" oprichten?
because wijzigde dit bericht op 12-10-2020 13:32
4.59% gewijzigd
maandag 12 oktober 2020 om 13:32
Mijn vriendin heeft in de kerk , de familie gevonden die ze nooit heeft gehad, dus gezien haar jeugd begrijp ik haar wel, ze is voor veel zusters en broeders in de kerk( zo noemen ze elkaar) schuldhulpmaatje, hierdoor is ze weer van nut, en last but not least, ze heeft na jaren single te zijn geweest een nieuwe liefde gevonden in de kerk, en al deze goede dingen zijn op haar pad gekomen omdat ze heeft geluisterd naar de roep van god in de periode dat ze ook worstelde met de is-dit-het-nu vraag zoals ik nu doe.bloosje schreef: ↑12-10-2020 13:18Ik herken de levensvragen helemaal niet.. vind het leven juist makkelijker geloof ik. Rustiger, tevredener zoals Gizzmo schrijft eigenlijk.
Oprechte vraag TO, waarom is voor je vriendin het aansluiten bij een kerkgenootschap de 'oplossing'? Alsin de oplossing voor wat precies?
Dat was haar achterliggende gedachte, om mij te motiveren lid te worden van haar kerkgemeenschap.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
