Psyche
alle pijlers
En nu even eerlijk....
vrijdag 8 februari 2008 om 21:56
Dus ik wil geen politiek correcte antwoorden, gedachten ingegeven door Oprah Winfrey of God (al worden die vaak als eenheid gezien), geen Moeder Theresa-achtige zalvende woorden of onrealistische benaderingen.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
zondag 10 februari 2008 om 16:44
Het gaat mij nou niet zozeer op onderling vergelijken, maar op het ten volle kunnen benutten van mijn capaciteiten. Die worden er bij nou eenmaal pas uitgehaald als er een uitdaging tegenover staat. Als 'de omgeving' onvoldoende uitdaagt, haal ik er bij mezelf niet het maximale uit en dát is onbevredigend.
zondag 10 februari 2008 om 16:46
:
En nu even eerlijk:
Niemand is zo intelligent als ik.
En niemand kan zo goed mensen aan het janken maken als ik.
En niemand heeft zulke lieve mensen om zich heen als ik.
En niemand kan zo dom lullen als ik nu kan.
En niemand kan de vivaforumban weer zo snel in laten gaan als ik.
Ik wilde eigenlijk alleen zeggen: Zuss
Je krijgt later een wat langere reactie via Yas, want op het moment speel ik secretaresse van de doden. Beetje druk!
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zondag 10 februari 2008 om 16:59
Voor mij is dit echt bullshit. Dat het 'vaak' dat bij-effect zou geven dan.
Misschien als je hyperintelligent bent dat je meer zoals Nietzsche bent (en geef toe, als je die redeneringen van hem volgt over 't nihilisme, moet je wel met 'm meegaan in zijn denken, maar als je daar te ver in doorgaat, wie zou er niet gillend gek van worden), maar ik ken genoeg mbo-vriendinnen die nachtenlang wakkerliggen en piekeren over vanalles en nog wat. Dat heeft toch echt meer met karakter te maken, dan met intelligentie.
Want het lijkt mij niet uitmaken wáár je over piekert. En daarbij: denk je dat domme mensen nooit nadenken over de zin van het bestaan, over waarom sommige dinen hen overkomen of juist niet???? Puh-lease.
Ikzelf heb een universitaire studie gedaan en van mijn studievrienden is er overigens nog niemand gek geworden; misschien ligt 't aan de richting
Of we moeten over twintig jaar nog eens praten en zit dan iedereen in een inrichting 
zondag 10 februari 2008 om 17:14
:
Maar er zijn zoveel vrouwen die het doen Minny, ik heb het niet over één specifiek hier
Ik vind het ook geen schande of zo, maar ik vind het wel interessant wáárom we dat toch doen.
Ik herken het ook van mezelf; als ik me rot voel kan ik mezelf wel eens vreselijk dik ende lelijk voelen (wat ik niet ben), en dan post ik dat ook - inclusief mijn kledingmaten en lengte en gewicht en zo. Om vervolgens een stroom aan berichten te krijgen dat ik daarmee toch écht niet dik kan zijn.
En het stomste is, het maakt niet eens dat ik me nu echt heel veel beter voel. Ik voel me eerder Onbegrepen.
Maar een paar dagen later is het dan wél weer lekker, al die berichtjes
Waarom doen we dat toch !!!
Mijn broertjes lachen daar altijd om. ik zal je vertellen wat dat is:
Stel je groep zes voor van de basisschool. Mientje tegen Marietje 'wauw, jouw tekening is mooi!, nee dan de mijne die is hartstikke stom!'. Waarop Marietje tegen Mientje zegt 'nee zeg, jouw tekening is véél mooier dan de mijne hoor!!', waarop Mientje weer zegt... etc.
Als je eenmaal inziet dat je dat basisschoolgedrag vertoont kap je er als de wiedeweerga mee toch? Ikzelf vind 't in elk geval bloedirritant om van anderen te horen / lezen.
(toen ik vijftien was had ik mijn eerste vriendje en ik zei toen iets over mijn dikke kont, ik was een spriet en 't was gewoon zodat hij zou zeggen dat 't niet zo was. Hij zei echter 'Tja margaretha, wat jij jezelf aanpraat kan ik je toch niet uit 't hoofd praten' en fietste weg. Ik was in één klap genezen van dat basisschoolgedrag
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
)
zondag 10 februari 2008 om 17:14
't Gemiddelde gepieker op de Beautypijler vergt inderdaad geen al te hoog IQ:
[...]
Voor mij is dit echt bullshit. Dat het 'vaak' dat bij-effect zou geven dan.
Misschien als je hyperintelligent bent dat je meer zoals Nietzsche bent (en geef toe, als je die redeneringen van hem volgt over 't nihilisme, moet je wel met 'm meegaan in zijn denken, maar als je daar te ver in doorgaat, wie zou er niet gillend gek van worden), maar ik ken genoeg mbo-vriendinnen die nachtenlang wakkerliggen en piekeren over vanalles en nog wat. Dat heeft toch echt meer met karakter te maken, dan met intelligentie.
Want het lijkt mij niet uitmaken wáár je over piekert. En daarbij: denk je dat domme mensen nooit nadenken over de zin van het bestaan, over waarom sommige dinen hen overkomen of juist niet???? Puh-lease.
Ikzelf heb een universitaire studie gedaan en van mijn studievrienden is er overigens nog niemand gek geworden; misschien ligt 't aan de richting
zondag 10 februari 2008 om 17:21
zondag 10 februari 2008 om 17:24
Je hebt zooooo'n gelijk! Het vervelende is alleen dat je dat kennelijk zelf moet beseffen om het te laten landen. Als een ander het je vertelt dan ga je met de hakken in het zand. Heb zelf al eens eerder gepost op een topic over domme vragen. "Heb ik een dikke kont?" is de domste vraag der vragen en ten alle tijden te beantwoorden met "Ja" voor degenen aan wie 'm wel eens gesteld wordt. Enige goede antwoord:
[...]
Mijn broertjes lachen daar altijd om. ik zal je vertellen wat dat is:
Stel je groep zes voor van de basisschool. Mientje tegen Marietje 'wauw, jouw tekening is mooi!, nee dan de mijne die is hartstikke stom!'. Waarop Marietje tegen Mientje zegt 'nee zeg, jouw tekening is véél mooier dan de mijne hoor!!', waarop Mientje weer zegt... etc.
Als je eenmaal inziet dat je dat basisschoolgedrag vertoont kap je er als de wiedeweerga mee toch? Ikzelf vind 't in elk geval bloedirritant om van anderen te horen / lezen.
(toen ik vijftien was had ik mijn eerste vriendje en ik zei toen iets over mijn dikke kont, ik was een spriet en 't was gewoon zodat hij zou zeggen dat 't niet zo was. Hij zei echter 'Tja margaretha, wat jij jezelf aanpraat kan ik je toch niet uit 't hoofd praten' en fietste weg. Ik was in één klap genezen van dat basisschoolgedrag
zondag 10 februari 2008 om 17:29
Nee, maar zulke vergelijkingen vind ik gewoon erg naar. Godsamme zeg, ik heb zeker een probleem ja en je kunt her en der lezen hoe ik bezig ben om dat op te lossen, door zo'n opmerking raak ik niet gemotiveerd en dat was de bedoeling ook niet. Ik schommel van uiterst euforisch naar totaal kut, en nee, daar kunnen jullie niets aan doen, maar waarom is zo'n opmerking nodig? En waarom nu ook weer van jou? Ik heb het gevoel vrij weinig goed te kunnen doen en NEE, dat is niet uit zelfmedelijden. Helaas een vervelende vaststelling. Maar goed, het is mijn topic al lang niet meer en ik word er niet beter van. Ik kan beter een psycholoog opzoeken en een studie-adviseur dan hier te schrijven.
En ja, ik ben in een kutbui, maar neem mijn woorden toch niet terug.
zondag 10 februari 2008 om 17:30
Tja, dat is een bekend probleem voor ons vrouwen denk ik
en ik denk trouwens ook dat je er niet uitzonderlijk mooi voor hoeft te zijn. Ikzelf werd op de middelbare school op een gegeven moment opeens opgemerkt door de jongens, en vond dat prachtig en buitte dat maximaal uit. Ik vond 't gewoon hartstikke dope dat iemand geïnteresseerd was gewoon omdat ik voor hem mooi was (toen was ik rond de 15, 16). Ik had dus altijd vriendjes met auto's, en die me dan bij voorkeur voor school ophaalden en dat soort bullshit. Voor mij heeft 't 't leven echt wel leuker gemaakt, en ook gemakkelijker, dat mensen me redelijk snel opmerken, dat ik niet hoef te betalen in de bus als ik mijn geld zo gauw niet kan vinden en dat soort voordeeltjes. Dat je opvalt als je met 20 man moet hospiteren voor één kamer (waarbij ik overigens niet wil zeggen dat ik 't allermooiste meisje aanwezig was, maar wel dat ik opval in a crowd denk ik ik ben 'gewoon' mooi vind ik en 't ligt net aan je voorkeuren of je dat buitengewoon vindt) of als je komt solliciteren, dat je je dáár in elk geval niet druk over hoeft te maken.
Ik had ook veel vrienden (jongens dus - en achteraf denk ik dat dat alleen gelukt is omdat we elkaar kenden toen we 12 waren en nog voor we überhaupt op zo'n manier naar 't andere geslacht keken). Na de middelbare school lukte dat niet meer want altijd als ik een jongen leerde kennen die ik aardig vond en ik wilde vrienden worden, wilde hij meer. Toen was ik echt gefrustreerd daarover. Maar inmiddels heb ik toch een paar nieuwe vrienden gemaakt. Veel daarvan hebben een vriendin (hadden dat al toen ik ze leerde kennen) en sommigen niet. Want natuurlijk zijn niet alle mannen varkens, enzovoort.
Dus 't kan best, het is alleen wel anders dan de vrienden die je had toen je 14 was (en als ik die vrienden nu zie, voel ik mij one of the guys, maar als ik mijn nieuwe vrienden zie, nooit), maarja who cares dat 't anders is, dat is niet persé slechter toch?
zondag 10 februari 2008 om 17:39
Maar beste Digitalis,
Dit forum is er toch niet om de hele dag jou te pamperen en jouw ego te strelen? Je wordt sowieso niet beter van het forum, sterker nog, voor de meeste geldt volgens mij dat ze er alleen maar slechter van worden.
Kijk nu naar dit topic, het is een grote litanie van allerlei hoogbegaafde mensen die het allemaal zo moeilijk hebben met hun intelligentie. Puh-lease, hou toch op allemaal.
Het zal wel aan mij liggen, maar ik vind het H E E R L I J K om intelligent te zijn. Ik vind het echt fabulous dat ik in een maand in een vreemd land de taal zo goed spreek dat mensen denken dat ik er jaren voor geleerd heb. Of dat ik gisteren op een zeldzame vrije dag in een paar uur een boek van bijna 500 paginas uit kan lezen. Dat ik maar 1 keer iets hoef te lezen om het te onthouden. Dat ik in een nieuwe baan binnen een week gezien wordt als "ja, jij hebt ook de meeste ervaring", terwijl ik stiekem helemaal geen ervaring had maar gewoon goed oplette en dankzij mijn intelligentie direct snapte wat de bedoeling was. Dat ik iedereen versla met Triviant.
Het is heerlijk om slim te zijn, wat mij betreft. En ik sluit me ook bij Margaretha aan, als je een karakter hebt waardoor je altijd het glas als halfleeg beschouwt, dan zou je ook met een IQ van 90 over van alles en nog wat piekeren. En dat lijkt me pas helemaal een hel, om én dom te zijn én ongelukkig.
Het is een beetje zoals rijken vaak zeggen: ik zit liever doodongelukkig in mijn limousine aan de champagne, dan doodongelukkig driehoog achter aan de ranja.
Am Yisrael Chai!
zondag 10 februari 2008 om 17:40
:
[...]
Voor mij is dit echt bullshit. Dat het 'vaak' dat bij-effect zou geven dan.
Misschien als je hyperintelligent bent dat je meer zoals Nietzsche bent (en geef toe, als je die redeneringen van hem volgt over 't nihilisme, moet je wel met 'm meegaan in zijn denken, maar als je daar te ver in doorgaat, wie zou er niet gillend gek van worden), maar ik ken genoeg mbo-vriendinnen die nachtenlang wakkerliggen en piekeren over vanalles en nog wat. Dat heeft toch echt meer met karakter te maken, dan met intelligentie.
Want het lijkt mij niet uitmaken wáár je over piekert. En daarbij: denk je dat domme mensen nooit nadenken over de zin van het bestaan, over waarom sommige dinen hen overkomen of juist niet???? Puh-lease.
Ikzelf heb een universitaire studie gedaan en van mijn studievrienden is er overigens nog niemand gek geworden; misschien ligt 't aan de richting
Je leest niet goed: het is váák een bij-effect dat je te veel gaat nadenken (maar dit is niet perse negatief). En SOMS kan dit leiden tot depressie oid (ff weer kort door de bocht).
Nog meer kort: heb je wel eens een mongooltje gezien dat nadacht over de zin van het bestaan? Of daar depressief van werd?
Ik geef toe: het is wat simpel gesteld, maar ik geloof wel dat veel weten SOMS ook ongelukkig kan maken, oftewel: zalig zijn de armen van geest.....
Edit: uiteraard heeft het ook met karakter te maken, nou, misschien nog wel meer dan intelligentie ja
zondag 10 februari 2008 om 17:41
Weet je wat mij nou opvalt Digi, en dat is niet naar bedoelt, dat als iemand heel lief tegen jou doet dat je erg neerslachtig overkomt en je alleen maar slechte dingen over jezelf opnoemt... Maarrr...is iemand een beetje naar tegen je dan hervind je je grote mond en weet je wel op te noemen wat er allemaal wel leuk aan jou is. Kan dat zo'n beetje kloppen? Dat je juist meer die hol-trap nodig hebt dan iemand die je naar de mond praat?
zondag 10 februari 2008 om 17:44
Even nieuwsgierig: wat is een IQ op sociaal gebied? Ik dacht dat IQ altijd alleen maar analytisch vermogen testte (dus bijvoorbeeld ook creativiteit erbuiten laadt, terwijl mensen die heel creatief denken in mijn ogen vaak tot hele goede en slimme constructies en oplossingen komen, en in 't leven kan creativiteit ook helpen, het gaat bij intelligentie in mijn ogen in elk geval niet alleen om analytisch vermogen maar dat terzijde).
Van sociale leeftijd heb ik wel gehoord ('iemand functioneert sociaal gezien op 't niveau van een ...-jarige'), maar IQ op sociaal gebied, wat is dat?
zondag 10 februari 2008 om 17:47
:
[...]
Tja, dat is een bekend probleem voor ons vrouwen denk ik
Ikzelf werd op de middelbare school op een gegeven moment opeens opgemerkt door de jongens, en vond dat prachtig en buitte dat maximaal uit. Ik vond 't gewoon hartstikke dope dat iemand geïnteresseerd was gewoon omdat ik voor hem mooi was (toen was ik rond de 15, 16). Ik had dus altijd vriendjes met auto's, en die me dan bij voorkeur voor school ophaalden en dat soort bullshit. Voor mij heeft 't 't leven echt wel leuker gemaakt, en ook gemakkelijker, dat mensen me redelijk snel opmerken, dat ik niet hoef te betalen in de bus als ik mijn geld zo gauw niet kan vinden en dat soort voordeeltjes. Dat je opvalt als je met 20 man moet hospiteren voor één kamer (waarbij ik overigens niet wil zeggen dat ik 't allermooiste meisje aanwezig was, maar wel dat ik opval in a crowd denk ik ik ben 'gewoon' mooi vind ik en 't ligt net aan je voorkeuren of je dat buitengewoon vindt) of als je komt solliciteren, dat je je dáár in elk geval niet druk over hoeft te maken.
Hahaha, ik had dat ook altijd. En in mijn hoofd heb ik dat nog steeds. Ik heb een soort omgekeerde anorexia, ik ben in de spiegel altijd slanker dan ik in werkelijkheid ben en in mijn hoofd ook knapper dan ik in werkelijkheid ben. Heerlijk, die selectieve perceptie, hahaha.
Maar laatst ontdekte ik tot mijn grote schrik mijn eerste grijze haar. Ik kreeg bijna een hartaanval. En ineens viel het kwartje: ik denk nog steeds dat ik die fabulous opvallende chica ben die maar naar buiten hoeft te lopen om sjans te hebben. Ik dacht al helemaal "jemig, wat is er mis met al die kerels van tegenwoordig?" . Totdat ik dus die grijze haar ontdekte en me realiseerde dat ik tegenwoordig gewoon een best wel oude doos ben, die ook nog eens verslonst is omdat ze 's ochtends meer tijd besteed aan de outfit van haar kind dan die van zichzelf. Ik heb hartelijk om mezelf gelachen. En gelijk maar weer eens wat make-up op gedaan. Want tja, over the hill, dan kom je er niet meer met alleen je persoonlijkheid, hahaha.
Am Yisrael Chai!
zondag 10 februari 2008 om 17:47
Ah, zo te lezen is dit halve forum hoogbegaafd!
En daar rook ik er eentje op!Edit: Ah, de één noemt het "sociaal quotiënt", de ander "emotioneel quotiënt". Je hebt ook "spiritueel quotiënt"! Bij die laatste zal bij mij vast heel laag zijn.
anoniem_59842 wijzigde dit bericht op 10-02-2008 17:53
Reden: Ja, dan wil ik het weten ook, hè!
Reden: Ja, dan wil ik het weten ook, hè!
% gewijzigd
zondag 10 februari 2008 om 17:50
Ik vraag me ook af of iedereen hier een IQ test heeft gedaan!! Heb je dan 100 euro uitgegeven gewoon omdat je wil weten wat het is (en daarna zeggen dat 't niet belangrijk is)? Of hebben wij het hier over de BNN iq-test en meer van dat soort ongein?
Ikzelf heb nog nooit een echte iq-test gedaan, bijvoorbeeld, en ik ken maar één persoon (van wie ik 't weet) die dat wel heeft gedaan en dat is mijn broertje omdat er getwijfeld werd of hij een klas over moest slaan ja of nee (dus niet iets wat 'zomaar' gedaan wordt toch?).
