Psyche
alle pijlers
En nu even eerlijk....
vrijdag 8 februari 2008 om 21:56
Dus ik wil geen politiek correcte antwoorden, gedachten ingegeven door Oprah Winfrey of God (al worden die vaak als eenheid gezien), geen Moeder Theresa-achtige zalvende woorden of onrealistische benaderingen.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
zondag 10 februari 2008 om 19:12
Mee eens Shahla, en je kan ook een manier vinden om om te gaan met je zwakkere punten denk ik.
Misschien ook interessant voor Digi omdat die 't steeds heeft over een sociaal leven.
Ik weet niet of je het boek kent, ik weet effe niet meer hoe 't heet maar 't stond een tijd terug in de Libelle geloof ik (
). Het is geschreven door een autist, en die had speciaal onderwijs gehad. Hij was heel goed terecht gekomen, en ging toen uit nieuwsgierigheid zijn ex-klasgenoten opzoeken. Bleek dat 9 van de 10 ook supergoed terecht waren gekomen (en daarmee bedoel ik niet alleen qua baan maar ook qua sociaal leven, gezin, relaties, etc). Het leek mij toen in elk geval een heel inspirerend boek.
Dus zelfs mensen die aangetoond een groter probleem hebben met sociale contacten, omdat zij dingen 'anders' zien en beleven dan de rest, kunnen nog aanleren daar op zo'n manier mee om te gaan, dat zij een heel bevredigend leven kunnen leiden. Prachtig vond ik dat.
(een ander boek is 'the curious incident about the dog at nighttime, maar dat ken je vast al?)
Misschien ook interessant voor Digi omdat die 't steeds heeft over een sociaal leven.
Ik weet niet of je het boek kent, ik weet effe niet meer hoe 't heet maar 't stond een tijd terug in de Libelle geloof ik (
). Het is geschreven door een autist, en die had speciaal onderwijs gehad. Hij was heel goed terecht gekomen, en ging toen uit nieuwsgierigheid zijn ex-klasgenoten opzoeken. Bleek dat 9 van de 10 ook supergoed terecht waren gekomen (en daarmee bedoel ik niet alleen qua baan maar ook qua sociaal leven, gezin, relaties, etc). Het leek mij toen in elk geval een heel inspirerend boek. Dus zelfs mensen die aangetoond een groter probleem hebben met sociale contacten, omdat zij dingen 'anders' zien en beleven dan de rest, kunnen nog aanleren daar op zo'n manier mee om te gaan, dat zij een heel bevredigend leven kunnen leiden. Prachtig vond ik dat.
(een ander boek is 'the curious incident about the dog at nighttime, maar dat ken je vast al?)
zondag 10 februari 2008 om 19:17
:
@ Triancha: Dat zou ik ook doen.
In eerste instantie werd mij verteld dat ik blij mocht zijn als ik VMBO BBL nog zou halen. Op de middelbare school werd al heel snel duidelijk dat dat niet klopte en zat ik binnen een jaar op atheneum. Gymnasium kon niet meer, want ik had al een jaar Latijn en Grieks gemist.
Nog steeds droom ik stiekem van het moment dat ik naar mijn oude basisschool ga, met mijn diploma in de hand en zeg: "VMBO BBL was nog te moeilijk, hè? En ja, ik ga nu een universitaire studie doen."
hmmm, dan zou ik toch wachten tot ik mijn bul had en dan pas naar de basisschool gaan.
zondag 10 februari 2008 om 19:18
Hey wat gek je zou toch verwachten dat ze op je basisschool een redelijk goed advies kunnen geven omdat ze je acht jaar gezien hebben!
Ikzelf had een cito score die havo aangaf, maar mijn advies was havo/vwo. Toen ging ik met goeie moed naar een voorlichtingsdag over tweetalig vwo (onder andere vanwege mijn gemak met engels dus haha
), en dat leek me echt hartstikke leuk. Ik stelde op een gegeven moment een vraag, en toen vroeg de docent aan mij wat mijn cito score was. Die was dus te laag voor 't vwo, en toen zei hij gewoon in mijn gezicht nou dat ik 't wel kon vergeten 
Ik ben toen naar een andere school gegaan, gymansium doorgefietst zonder problemen, en een 9 voor Engels.
Achteraf gezien vind ik 't niet erg want denk ik dat ik meer heb gehad aan 't kweken van analytisch vermogen door Latijnse teksten te vertalen, maar ik vind 't nog steeds zo lomp!
Mijn broertje (die die klas over heeft geslagen) kreeg overigens mavo advies (niet van school!) geloof ik omdat hij bij een toekomst-toetsje had ingevuld dat hij op een vrije middag liever ging voetballen dan studeren voor een proefwerk.
Goh, gek zeg.
zondag 10 februari 2008 om 19:22
:
[...]
hmmm, dan zou ik toch wachten tot ik mijn bul had en dan pas naar de basisschool gaan.
Ik denk dat ik het helemaal niet ga doen, het voegt immers helemaal niets toe, toch?
@ Margaretha: Ik heb op twee verschillende basisscholen gezeten, dus dat klopt voor mij al niet helemaal. Waar op die juf destijds haar uitspraak op baseerde, is mij nog steeds een groot raadsel. De uitslagen van mijn citotoets waren namelijk wel goed.
Afijn, ik kom er wel. Met of zonder hoog IQ, speciale talenten en dergelijke. ;-d
zondag 10 februari 2008 om 19:27
:
Mee eens Shahla, en je kan ook een manier vinden om om te gaan met je zwakkere punten denk ik.
Misschien ook interessant voor Digi omdat die 't steeds heeft over een sociaal leven.
Ik weet niet of je het boek kent, ik weet effe niet meer hoe 't heet maar 't stond een tijd terug in de Libelle geloof ik (
Dus zelfs mensen die aangetoond een groter probleem hebben met sociale contacten, omdat zij dingen 'anders' zien en beleven dan de rest, kunnen nog aanleren daar op zo'n manier mee om te gaan, dat zij een heel bevredigend leven kunnen leiden. Prachtig vond ik dat.
(een ander boek is 'the curious incident about the dog at nighttime, maar dat ken je vast al?)
Ik heb vooral boeken gelezen over hoe je het beste om kunt gaan met kinderen met adhd/pddnos. Er was daar één goed boek over wat sociaal onhandig heet. Echt een superboek en daar kon je niet alleen beter begrijpen hoe dat soort kinderen in elkaar zitten maar ook specifiek opvoedmethodes eruit kiezen die het beste bij je pasten. Stonden er niet kant en klaar in maar met een beetje denkwerk en opties combineren had je zo een op maat gemaakte opvoeding voor je kind voor handen. Heb daar veel aan gehad.
Ik denk dat een groot deel van die kinderen nog zo goed terecht kunnen komen omdat juist de nadruk al heel vroeg ligt op hun zwakke kanten en daar met man en macht, thuisfront, school en hulpverlening aan gewerkt wordt om dit te verbeteren. Heel fijn te lezen dat het dus daadwerkelijk zijn vruchten af kan werpen en eigenlijk zie ik dat bij mijn eigen zoon ook wel. Hoewel we er nog niet zijn, geeft het de gemiddeld intelligente burger wel moed.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zondag 10 februari 2008 om 19:51
Haha, moet ineens weer denken aan die memorabele Mensa avond. Was dus ook zo'n cultiverende nerd. Hij was timmerman (of vuilnisman
), "want geen baas begreep hem" en had geen vrienden "want niemand begreep hem". Ik kon alleen maar denken "nééhéé, da's gewoon omdat je een ontstellend zelfingenomen botte arrogante betweterige klootzak bent!!" maar kon het helaas niet zeggen omdat 'ie de hele avond non-stop oreerde over hoe erg hij het wel niet had en ik er geen woord tussenkreeg (en dát wil wat zeggen!). Dus zodra de kans zich voordeed, ben ik héél snel naar de kroeg gefietst om daar flink wat van mijn eigen hersencellen te verzuipen Oh, en geen van de aanwezigen was fotomodel...
zondag 10 februari 2008 om 21:34
:
[...]
Haha, moet ineens weer denken aan die memorabele Mensa avond. Was dus ook zo'n cultiverende nerd. Hij was timmerman (of vuilnisman
Oh, en geen van de aanwezigen was fotomodel...
Ik denk dat veel mensen zich sowieso verschuilen achter een stickertje. Of daar nou hoogbegaafd, laagbegaafd, dyslectisch of voor mijn part homo op staat. Mensen zoeken altijd naar een excuus om niet te groeien in het leven, soms omdat ze gewoonweg niet weten hoe te groeien, soms omdat ze gewoon geen ballen hebben.
Iedereen heeft wel voorbeelden van lager begaafden die het hebben gemaakt en van hoger begaafden die in de goot zijn beland. In die zin is je succesvol voelen een keuze, je kunt ieder moment van de dag ervoor kiezen om je schouders er onder te zetten/om je gedrag in positieve zin aan tee passen of niet, ook als je lelijk bent, ook als je dom bent, ook als je (god verhoede) mooi en intelligent bent.
Als je niet groeit dan ben je eigenlijk een beetje dood.
zondag 10 februari 2008 om 21:46
Wat ik wel interessant vind: als een kind (of volwassene) superintelligent is, is het misschien wel logisch dat zo iemand op ander gebied inlevert? Ik weet het niet hoor, het is maar een vraag.
Het valt me wel vaak op dat de hoogintelligenten inleveren op ander gebied. Misschien kun je inderdaad niet 'alles' hebben? En dan bedoel ik op sociaal gebied maar ook doorzettingsvermogen, inlevingsvermogen of wat dan ook.
Volgens mij schreef Dhelia daar iets over, dat wanneer je intelligent bent je volgens de buitenwereld wel iets moet mankeren want alles goed kunnen en nergens op inleveren dat kan natuurlijk niet.
Ik vraag me echt af of dat zo is, kun je als mens echt alles (mee)hebben? En dan te beginnen met een superhoog IQ. Niet een beetje hoog, maar erg hoog.
En dat je daarnaast ook nog alle kwaliteiten hebt.
Maar ja, dan kom je ook bij karakter en wat de een een superkarakter vindt, vind de ander dan weer niets. Dus zoiets zul je wel niet wetenschappelijk kunnen onderzoeken.
Het valt me wel vaak op dat de hoogintelligenten inleveren op ander gebied. Misschien kun je inderdaad niet 'alles' hebben? En dan bedoel ik op sociaal gebied maar ook doorzettingsvermogen, inlevingsvermogen of wat dan ook.
Volgens mij schreef Dhelia daar iets over, dat wanneer je intelligent bent je volgens de buitenwereld wel iets moet mankeren want alles goed kunnen en nergens op inleveren dat kan natuurlijk niet.
Ik vraag me echt af of dat zo is, kun je als mens echt alles (mee)hebben? En dan te beginnen met een superhoog IQ. Niet een beetje hoog, maar erg hoog.
En dat je daarnaast ook nog alle kwaliteiten hebt.
Maar ja, dan kom je ook bij karakter en wat de een een superkarakter vindt, vind de ander dan weer niets. Dus zoiets zul je wel niet wetenschappelijk kunnen onderzoeken.
zondag 10 februari 2008 om 22:12
Margaretha, dat boek (the curious incident of the dog in the nighttime) is zooo leuk 
Daar heb ik wel plezier mee gehad.
Wat een discussie, het gaat al bladzijdes lang over IQ. Wat ontzettend oninteressant eigenlijk, het zegt tenslotte niks over wat iemand bereikt in het leven en of iemand al dan niet nu wérkelijk talentvol is.
Ben zelf ook op het gymnasium begonnen, paste er niet zo goed tussen
en ben op het vwo geëindigd. Veel meer lol gehad.
Daar heb ik wel plezier mee gehad.Wat een discussie, het gaat al bladzijdes lang over IQ. Wat ontzettend oninteressant eigenlijk, het zegt tenslotte niks over wat iemand bereikt in het leven en of iemand al dan niet nu wérkelijk talentvol is.
Ben zelf ook op het gymnasium begonnen, paste er niet zo goed tussen
en ben op het vwo geëindigd. Veel meer lol gehad.
zondag 10 februari 2008 om 22:18
Mensen vinden verschillende karaktereigenschappen belangrijker of minder belangrijk, maar ik denk eigenlijk dat er toch een redelijk universeel beeld is wat 'men' nu goede en slechte eigenschappen vindt.
Ik denk tenminste dat een beschrijving als 'vlotte, enthousiaste, sociale, gezellige, slimme, welbespraakte en charmante dame' betere indruk maakt dan een beschrijving als 'egoïstische, zelfingenomen, humorloze, energieloze, asociale vrouw'.....
Ik denk tenminste dat een beschrijving als 'vlotte, enthousiaste, sociale, gezellige, slimme, welbespraakte en charmante dame' betere indruk maakt dan een beschrijving als 'egoïstische, zelfingenomen, humorloze, energieloze, asociale vrouw'.....
zondag 10 februari 2008 om 22:22
Ja! Ik heb bladzijdes terug gepost over een klasgenoot van mij van de middelbare school, die zowel in beta als alfavakken alleen negens en tienen haalde, die extra vakken erbij had en daar ook negens en tienen voor haalde, die daarnaast heel creatief was, muziekmaakte in een bandje, regelmatig uitging, competitie sportte met zijn club en heel aardig was en veel vrienden had.
Tegenwoordig doet hij een exacte studie én een creatieve en combineert die op een heel interessante manier, hij heeft ook al werk. Dat was ik nog vergeten, maar een tijdje terug las ik dat hij een nieuw computerspel had ontwikkeld met enkele anderen als ik me niet vergis voor nintendo.
Dus it is possible!
zondag 10 februari 2008 om 22:26
Goh, dat had ik niet gelezen, margaretha! Mankeert er dan werkelijk niets aan hem? 
En als kind? Had hij het toen moeilijk?
Ik lees nogal eens dat kinderen met extreem hoge IQ's zich anders ontwikkelen en het moeilijk hebben omdat ze niet alles tegelijk kunnen ontwikkelen. Als volwassene is dan misschien alles op zijn plaats gevallen maar als kind is dat nog in ontwikkeling.
En als kind? Had hij het toen moeilijk?
Ik lees nogal eens dat kinderen met extreem hoge IQ's zich anders ontwikkelen en het moeilijk hebben omdat ze niet alles tegelijk kunnen ontwikkelen. Als volwassene is dan misschien alles op zijn plaats gevallen maar als kind is dat nog in ontwikkeling.
zondag 10 februari 2008 om 22:31
:
Goh, dat had ik niet gelezen, margaretha! Mankeert er dan werkelijk niets aan hem?
En als kind? Had hij het toen moeilijk?
Ik lees nogal eens dat kinderen met extreem hoge IQ's zich anders ontwikkelen en het moeilijk hebben omdat ze niet alles tegelijk kunnen ontwikkelen. Als volwassene is dan misschien alles op zijn plaats gevallen maar als kind is dat nog in ontwikkeling.
Lonbonton, ik ken 'm omdat wij samen in de klas hebben gezeten op 't gym. Op die leeftijd had hij 't in elk geval niet moeilijk (12-18), hoe 't was op de basisschool weet ik niet.
Het enige wat aan 'm 'mankeerde' was dat hij geen vriendinnetje had. Het leek toen alsof hem dat ook niet echt interesseerde, maargoed dat lijkt me achteraf gezien wel, op die leeftijd. Er hadden wel meer jongens uit mijn klas nooit een meisje, of pas rond hun 17e of 18e. De meeste meisjes uit mijn klas op die leeftijd gingen voor jongens met scooters en auto's en die elk weekend gingen stappen en populair waren, je kent 't wel.
Als je 'm nu ziet zou je absoluut niet zeggen 'wat een lelijkerd', maargoed hij is ook weer geen George Clooney. Maar wat ik ook in de vorige post zei, hij is inmiddels 24 dus ik ga er vanuit dat de meiden tegenwoordig op andere dingen vallen dan toen
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
, ik denk niet dat hij een eeuwige vrijgezel zal zijn, vooral omdat 't gewoon een heel interessant en sociaal persoon is, je bent nooit uitgepraat met 'm.
