Psyche
alle pijlers
Ergernis: hoe en waarom??
zaterdag 7 oktober 2017 om 15:59
Ik heb periodes dat ik me helemaal wezenloos kan ergeren. Aan van alles nog en wat: mijn voorganger in het verkeer rijdt niet door, als ik geen voorrang krijg, als er een aantal familiedingen te dicht op elkaar zit (reunie, jubileum huwelijk,verjaardag, nog een verjaardag, en nog een, en de appjes en telefoontjes van schoonmoeder tussendoor over van alles en nog wat), als iemand te luidruchtig is, als de ventilator van de buren continu doorklinkt, als de buurkinderen te hard voetballen in mijn tuin, als het wéér regent buiten, als kennissen ons alleen zien als vulling voor de verplichte sociale gelegenheden. M.a.w. ik ben dan niet bepaald mijn gewone ontspannen variant van mezelf - maar snel kriegel, onaardig en scherp in mijn oordeel.
Wat is dat dan?? Hoe ontstaat ergernis? En hoe kom je er vanaf...
Wat is dat dan?? Hoe ontstaat ergernis? En hoe kom je er vanaf...
zaterdag 7 oktober 2017 om 16:05
Ik heb het idee dat al het genoemde meer JOUW ergernissen zijn. Anderen genieten mss als kinderen voetballen of als het regent of als schoonmoeder appt of als er familiebusiness is.
Mss moet je je eens afvragen waarom jij je ergert aan genoemde zaken. Wellicht is dan de oplossing dichterbij dan je denkt.
Mss moet je je eens afvragen waarom jij je ergert aan genoemde zaken. Wellicht is dan de oplossing dichterbij dan je denkt.
zaterdag 7 oktober 2017 om 16:09
Dat doet ze toch met dit topic?aatjuhh123 schreef: ↑07-10-2017 16:05Ik heb het idee dat al het genoemde meer JOUW ergernissen zijn. Anderen genieten mss als kinderen voetballen of als het regent of als schoonmoeder appt of als er familiebusiness is.
Mss moet je je eens afvragen waarom jij je ergert aan genoemde zaken. Wellicht is dan de oplossing dichterbij dan je denkt.
TO, is er iets specifieks aan die periodes? Heb je veel stress, slaap je niet goed, eet je niet goed, heb je een conflict met iemand?
zaterdag 7 oktober 2017 om 16:17
zaterdag 7 oktober 2017 om 16:21
Ik herken dit wel hoor, ik heb het heel vaak. Ik erger me dan aan alles en iedereen en ben dan ook chago. Aan de tijd van de maand ligt het niet want ik heb hier heel vaak last van. Ik denk dat het vooral komt door onvrede met mezelf. Op momenten dat ik me aan stomme dingen irriteer weet ik dat het nergens op slaat maar toch vervloek ik dan alles. Als ik vrolijk ben heb ik er veel minder last van.
zaterdag 7 oktober 2017 om 16:51
Ergeren is een gevoel wat ontstaat door gedachtes. En die gedachtes kun je beïnvloeden. Bijvoorbeeld door er een positieve gedachte nat te zetten.
Iemand rijdt langzaam: misschien heeft hij wel een pan soep op de achterbank staan.
Veel sociale verplichtingen: fijn dat je zo'n grote kring hebt een ze jou niet vergeten.
De ventilator klinkt door: gelukkig is het mooi weer.
Het regent: gelukkig kan de ventilator van de buren uit.
En als als het niet lukt ook maar iets positiefs te verzinnen: door tegenslag kun je meer genieten van geluk.
Iemand rijdt langzaam: misschien heeft hij wel een pan soep op de achterbank staan.
Veel sociale verplichtingen: fijn dat je zo'n grote kring hebt een ze jou niet vergeten.
De ventilator klinkt door: gelukkig is het mooi weer.
Het regent: gelukkig kan de ventilator van de buren uit.
En als als het niet lukt ook maar iets positiefs te verzinnen: door tegenslag kun je meer genieten van geluk.
zaterdag 7 oktober 2017 om 17:34
Ja daar zou ik zo graag een oplossing voor vinden. ik erger mij ook aan mijzelf omdat ik me erger. ik zit mezelf in de weg ofzo.
Don't cry, buy a bag and move on.
zaterdag 7 oktober 2017 om 17:44
Ja dit dus!! Moeheid heeft er zeker mee te maken, dan liggen mijn weerbaarheid en vermogen tot relativeren echt totaal op zijn gat.Ik wil me niet ergeren, maar hoe stop je het gevoel, dat zich nou eenmaal aan je opdringt?
Alleen... ik krijg dan ook een heel kort lontje. Net nog een écht bijnabotsing met iemand die al bellend links over de weg gaat, waar ik op dat moment fiets met mijn kind. Slippend tot stilstand tegen een auto. Woest was ik! Misschien buitenproportioneel, maar ik schrok me het apezuur. Maar die overtrokkenheid van reageren is echt niet fijn, want het blijft zo hangen. Ga ik me weer schuldig voelen enz.
De tip van iets positiefs er tegenover zetten ga ik wel toepassen.
zaterdag 7 oktober 2017 om 17:52
Helaas is dit een veel voorkomend gebeuren in de huidige maatschappij. Mensen die vooral zichzelf aan alles ergeren, een kort lontje hebben en dat altijd laten merken ook. Nooit even nadenken dat een ander het niet expres doet, of om jou te pesten, nee, gelijk de grote muil open, vaak op een niet erg beleefde manier, en het vermeende onrecht dat hen aangedaan is op niet mis te verstane wijze luidkeels en onvriendelijk uiten. Want hé, we moeten toch vooral assertief zijn, toch? Niet het kaas van je brood laten eten, dus gewoon uitschelden die klootzak die in de stad niet harder dan 45 rijdt, of als iemand je er attent op maakt dat je kind dat snoeppapier niet op straat hoeft te smijten, omdat er 2 meter verderop een afvalbak staat, vooral een grote mond geven, want waar bemoeit zo'n persoon zich mee...
Vooral zo doorgaan, word je vast blij van, zou ik zeggen.
Vooral zo doorgaan, word je vast blij van, zou ik zeggen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
