Psyche
alle pijlers
Even van me afschrijven.
vrijdag 6 juli 2018 om 21:25
Ik moet gewoon even van me afschrijven.. het de wijde wereld in gooien.
Soms voel je je gewoon even een loser. Alsof je nergens bijhoort. Alsof niemand zin heeft om je erbij te betrekken.
Alsof ik heb gefaald in mijn leven. Iedereen doorgaat en ik stil blijf staan. Ik zit nu alleen thuis, ik ben 24, het is vrijdagavond en ik heb niemand om mee af te spreken.
Iedereen vrolijk en ik verdrietig.
Iedereen samen en ik eenzaam.
Het liefste zou ik gewoon even gelukkig zijn met de dingen die ik heb, zonder mezelf constant te willen vergelijken met anderen. Een iets vrolijkere blik op de wereld. Alles wat positiever inzien.
Maar helaas...
Soms voel je je gewoon even een loser. Alsof je nergens bijhoort. Alsof niemand zin heeft om je erbij te betrekken.
Alsof ik heb gefaald in mijn leven. Iedereen doorgaat en ik stil blijf staan. Ik zit nu alleen thuis, ik ben 24, het is vrijdagavond en ik heb niemand om mee af te spreken.
Iedereen vrolijk en ik verdrietig.
Iedereen samen en ik eenzaam.
Het liefste zou ik gewoon even gelukkig zijn met de dingen die ik heb, zonder mezelf constant te willen vergelijken met anderen. Een iets vrolijkere blik op de wereld. Alles wat positiever inzien.
Maar helaas...
vrijdag 6 juli 2018 om 21:39
ik heb altijd behoefte aan nieuwe dingen, nieuwe mensen leren kennen, noem maar op.viva-life22 schreef: ↑06-07-2018 21:34How come?
Is er onlangs iets gebeurt?
Wat doe je anders op zulke momenten?
En nu is het zomervakantie en nu mis ik mijn activiteiten, mijn vereniging, etc.
Dat betekent niet dat ik niks meer met vriendinnen doe, maar toch.. het voelt altijd alsof iedereen een veel leuker leven heeft en ik voel me een beetje een sukkel.
vrijdag 6 juli 2018 om 21:39
Super herkenbaar. Ik vond vroeger bijvoorbeeld koningsdag en oud op nieuw vreselijk om exact dezelfde reden.
Nu heb ik er geen last meer van. Ik ben nu heeeeeeerlijk alleen thuis en ik geniet er echt van. Heb inmiddels een baan waar ik heel veel voldoening uit haal en een sport die ik leuk vind. Zo heb ik genoeg aanspraak. En soms vraag ik collega's of mensen van sport voor een drankje in het weekend. Ik denk dat dat mijn grootste overwinning is geweest. Dat ik mensen die ik niet goed ken, toch vraag om wat te gaan drinken ergens. En dat hoeft écht niet elke week voor mij hoor. Zoveel mensen die lekker vrijdagavond op de bank besteden hoor. Lekker nieuws lezen met een wijntje erbij .
Verder heb ik een vriend die wel super veel 'vrienden' heeft, maar echt, het gras is groener dan het lijkt hoor. Ik heb liever 2 goede vrienden die ik niet vaak zie, dan 20 nepvrienden waar ik telkens 'verplicht' mee moet afspreken omdat ik er anders niet meer bij hoor. Dan liever wat ongedwongen contacten af en toe en mijn 2 beste vrienden die ik eens in de 2 maanden zie. Heb verder echt behoefte aan me-time hoor. Ik was eerst jaloers op zijn leven met al die 'vrienden', maar het gaat allemaal nergens over en niemand is oprecht in elkaar geïnteresseerd. Ben echt wel goed met mijn voeten op de grond terecht gekomen en heb me gerealiseerd dat ik toch niet het typ ben voor vriendengroepen en dat het goed is zoals het is.
Maarre.. Heb je een hobby? Of iets anders waar je mensen spreekt? Kun je niet daar wat mensen van vragen of ze volgend weekend wat te doen hebben? Want het is natuurlijk wel heel rot dat je je zo voelt.
Nu heb ik er geen last meer van. Ik ben nu heeeeeeerlijk alleen thuis en ik geniet er echt van. Heb inmiddels een baan waar ik heel veel voldoening uit haal en een sport die ik leuk vind. Zo heb ik genoeg aanspraak. En soms vraag ik collega's of mensen van sport voor een drankje in het weekend. Ik denk dat dat mijn grootste overwinning is geweest. Dat ik mensen die ik niet goed ken, toch vraag om wat te gaan drinken ergens. En dat hoeft écht niet elke week voor mij hoor. Zoveel mensen die lekker vrijdagavond op de bank besteden hoor. Lekker nieuws lezen met een wijntje erbij .
Verder heb ik een vriend die wel super veel 'vrienden' heeft, maar echt, het gras is groener dan het lijkt hoor. Ik heb liever 2 goede vrienden die ik niet vaak zie, dan 20 nepvrienden waar ik telkens 'verplicht' mee moet afspreken omdat ik er anders niet meer bij hoor. Dan liever wat ongedwongen contacten af en toe en mijn 2 beste vrienden die ik eens in de 2 maanden zie. Heb verder echt behoefte aan me-time hoor. Ik was eerst jaloers op zijn leven met al die 'vrienden', maar het gaat allemaal nergens over en niemand is oprecht in elkaar geïnteresseerd. Ben echt wel goed met mijn voeten op de grond terecht gekomen en heb me gerealiseerd dat ik toch niet het typ ben voor vriendengroepen en dat het goed is zoals het is.
Maarre.. Heb je een hobby? Of iets anders waar je mensen spreekt? Kun je niet daar wat mensen van vragen of ze volgend weekend wat te doen hebben? Want het is natuurlijk wel heel rot dat je je zo voelt.
vrijdag 6 juli 2018 om 21:42
Je zit toch niet te facebooken he? Of te Instagrammen? Zo ja, heel snel mee ophouden!Stephje123 schreef: ↑06-07-2018 21:39.. het voelt altijd alsof iedereen een veel leuker leven heeft en ik voel me een beetje een sukkel.
.
vrijdag 6 juli 2018 om 21:44
Hoi jufank, wat fijn om te lezen dat je hier een weg in hebt kunnen vinden.
Het begint denk ik eerst bij accepteren dat je bepaalde dingen jammer vindt in je leven, maar dat je niet alles voor het zeggen hebt, denk ik.
Bij mij is nu pas het accepteren begonnen.
Ik vind het jammer dat ik niet meer vrienden heb.
Maar het stomme is dat ik regelmatig dingen met vrienden doe en ik zo 5 vriendinnen op kan noemen die er echt voor me zullen zijn. Ik mis meer de verbondenheid met een groep mensen. Een vriendengroep of club mensen bij elkaar, dat is wat ik mis.
En ik heb altijd een bepaalde verlatingsangst, bang om mensen te verliezen.
En daardoor voel ik me nu gewoon ontzettend rot en eenzaam, en alleen.
Het begint denk ik eerst bij accepteren dat je bepaalde dingen jammer vindt in je leven, maar dat je niet alles voor het zeggen hebt, denk ik.
Bij mij is nu pas het accepteren begonnen.
Ik vind het jammer dat ik niet meer vrienden heb.
Maar het stomme is dat ik regelmatig dingen met vrienden doe en ik zo 5 vriendinnen op kan noemen die er echt voor me zullen zijn. Ik mis meer de verbondenheid met een groep mensen. Een vriendengroep of club mensen bij elkaar, dat is wat ik mis.
En ik heb altijd een bepaalde verlatingsangst, bang om mensen te verliezen.
En daardoor voel ik me nu gewoon ontzettend rot en eenzaam, en alleen.
vrijdag 6 juli 2018 om 21:52
Aawh niet zo denken, je doet jezelf daarmee tekort. Het gras is echt niet altijd groener aan de overkant. Ook al voelt het soms wel zo. Wat maakt dat je nu niet een vriendin belt en vraagt om langs te komen?Stephje123 schreef: ↑06-07-2018 21:39ik heb altijd behoefte aan nieuwe dingen, nieuwe mensen leren kennen, noem maar op.
En nu is het zomervakantie en nu mis ik mijn activiteiten, mijn vereniging, etc.
Dat betekent niet dat ik niks meer met vriendinnen doe, maar toch.. het voelt altijd alsof iedereen een veel leuker leven heeft en ik voel me een beetje een sukkel.
vrijdag 6 juli 2018 om 22:02
Hm. Maar juist vriendschappen kun je sluiten. En het is ook belangrijk om lekker te kunnen genieten van je eigen gezelschap. Je hebt vrienden schrijf je. Zij vinden je leuk gezelschap, maar vind je dat van jezelf ook? Kun je genieten van een avondje 'met jezelf'? Voel je je altijd zo als je alleen bent?Stephje123 schreef: ↑06-07-2018 21:44
Het begint denk ik eerst bij accepteren dat je bepaalde dingen jammer vindt in je leven, maar dat je niet alles voor het zeggen hebt, denk ik.
Bij mij is nu pas het accepteren begonnen.
Ik vind het jammer dat ik niet meer vrienden heb.
En weet je waar die verlatingsangst vandaan komt? Heb je je vrienden wel eens verteld hoe belangrijk ze voor je zijn? Doet me herinneren dat ik dat zelf ook vaker mag uitspreken
