Psyche
alle pijlers
Even van me afschrijven
dinsdag 17 oktober 2023 om 20:28
Ik heb een rotmoment dus even van me afschrijven.
Voel me zo rot en alleen.
Ben moe en op. Half jaar geleden broer overleden en zo intens overvallen door verdriet de afgelopen dagen. Nadat het eerst wat beter ging. Ongesteld, net overgegeven en heel veel huilbuien. Morgen moet ik weer werken maar ook al nachten slecht geslapen en ik droom van alles wat met de dood van broer te maken heeft. Vannacht was ik zelf aan de beurt en droomde ik dat ik ook uitbehandelde kanker had en mijn moeder moest bellen om te zeggen dat ook ik zou gaan overlijden. Gelukkig werd ik toen wakker.
Maar nu dus echt een rotdag. Voel me zo alleen. Vriend is weg voor werk. Hij probeert me te helpen maar relatie loopt dit alles ook even wat minder. Maar dat komt vast wel weer goed.
Zelfmedelijden werkt niet. Maar op dit moment vind ik mezelf gewoon even heel zielig en vind ik het hele leven zwaar klote.
Voel me zo rot en alleen.
Ben moe en op. Half jaar geleden broer overleden en zo intens overvallen door verdriet de afgelopen dagen. Nadat het eerst wat beter ging. Ongesteld, net overgegeven en heel veel huilbuien. Morgen moet ik weer werken maar ook al nachten slecht geslapen en ik droom van alles wat met de dood van broer te maken heeft. Vannacht was ik zelf aan de beurt en droomde ik dat ik ook uitbehandelde kanker had en mijn moeder moest bellen om te zeggen dat ook ik zou gaan overlijden. Gelukkig werd ik toen wakker.
Maar nu dus echt een rotdag. Voel me zo alleen. Vriend is weg voor werk. Hij probeert me te helpen maar relatie loopt dit alles ook even wat minder. Maar dat komt vast wel weer goed.
Zelfmedelijden werkt niet. Maar op dit moment vind ik mezelf gewoon even heel zielig en vind ik het hele leven zwaar klote.
dinsdag 17 oktober 2023 om 20:36
Nee nog niet. Ga ik misschien wel doen. Maar weet niet zo goed waar te beginnen. En rouw hoort er ook gewoon bij en ook waar ik nu doorheen ga. Het kan morgen weer beter gaan. (Al blijf ik denk ik wel dag thuis van werk)
En ongesteld zijn word ik sowieso altijd emo van.
dinsdag 17 oktober 2023 om 20:40
Wat vreselijk.
Wil je er meer over vertellen? Of ben je bang dat het dan te herkenbaar wordt?
Probeer het dan in ieder geval ergens wel te doen. Praat over je broer. Niet alleen over zijn dood en jouw verdriet. Maar ook over wie hij was, wat voor persoon, wat voor band jullie hadden. Waarom je van hem hield.
Soms, als je even niemand 'beschikbaar' hebt of als je gewoon niet in de stemming bent, helpt opschrijven ook. Een soort dagboek. Even ventileren hoe je je voelt en waarom.
Sterkte, rouw is zwaar.
Wil je er meer over vertellen? Of ben je bang dat het dan te herkenbaar wordt?
Probeer het dan in ieder geval ergens wel te doen. Praat over je broer. Niet alleen over zijn dood en jouw verdriet. Maar ook over wie hij was, wat voor persoon, wat voor band jullie hadden. Waarom je van hem hield.
Soms, als je even niemand 'beschikbaar' hebt of als je gewoon niet in de stemming bent, helpt opschrijven ook. Een soort dagboek. Even ventileren hoe je je voelt en waarom.
Sterkte, rouw is zwaar.
dinsdag 17 oktober 2023 om 20:43
Ach lieverd! Rouw hoort er zeker bij en neem daar ook alle tijd en rust voor. En ongesteld zijn werkt dan idd niet mee, al die hormonen die dan door je lijf gieren.muts87 schreef: ↑17-10-2023 20:36Nee nog niet. Ga ik misschien wel doen. Maar weet niet zo goed waar te beginnen. En rouw hoort er ook gewoon bij en ook waar ik nu doorheen ga. Het kan morgen weer beter gaan. (Al blijf ik denk ik wel dag thuis van werk)
En ongesteld zijn word ik sowieso altijd emo van.
Je kan eens een keer langs de huisarts gaan die kan je dan doorverwijzen naar een praktijkondersteuner. Soms is het al fijn om bij een wildvreemde je verhaal te doen en even goed te huilen. Zo’n ondersteuner kan je misschien meer handvaten geven om je te helpen met het verwerken.
en nog even een digitale knuffel van mij
dinsdag 17 oktober 2023 om 20:45
Dat denk ik ook. Ik lees echt gewone rouw. Ik noem het gewoon omdat nagenoeg iedereen ermee te maken heeft, heeft gehad of nog krijgt. Niet omdat het 'alleen maar ' dat is.
Rouw hoort bij het leven, en het doet pijn. En het voelt naar, en verdrietig, verscheurend als de ergste heimwee die je ooit gekend hebt.
Maar het is wel een normaal proces waar je doorheen moet. Dat kun je echt. Niet dat het niet wenselijk is om hulp te zoeken, maar dat kan ook nog altijd als blijkt dat je vastloopt.
dinsdag 17 oktober 2023 om 20:46
Rouw is rauw en kost tijd... zo veel als nodig is. Als je emoties ook nog onder invloed van hormonen zijn zoals nu dan vind ik het niet gek dat je nu zo rot voelt. Misschien dat je je morgen weer wat beter voelt, zoals je zelf ook aangeeft. Ik hoop het voor je. Voor nu: veel sterkte en straks lekker slapen
dinsdag 17 oktober 2023 om 20:51
dinsdag 17 oktober 2023 om 21:03
muts87 schreef: ↑17-10-2023 20:51Ik heb me voor werk morgen afgemeld. Voel me dan wel enigzins schuldig, maar heb emotioneel zware baan dus kan dat er echt even niet bij hebben nu dus morgen dag rustig aan, nu slechte serie (Virgin River) kijken en even zielig doen. Mijn ervaring is ook dat het daarna wel weer beter gaat.
Ja, lekker met een dekentje op de bank en laat de emoties maar komen.
dinsdag 17 oktober 2023 om 21:22
Toegeven aan emoties die zich opdringen is iets heel anders dan zwelgen in zelfmedelijden, hè 
Verstandig dat je morgen de tijd neemt om toe te geven aan je behoeftes.
Als je behoefte hebt aan steun en "gezelschap" in je rouwproces is een lotgenotengroep misschien fijn? Ik weet dat Humanitas bijvoorbeeld praatgroepen voor mensen in de rouw organiseert.
Verstandig dat je morgen de tijd neemt om toe te geven aan je behoeftes.Als je behoefte hebt aan steun en "gezelschap" in je rouwproces is een lotgenotengroep misschien fijn? Ik weet dat Humanitas bijvoorbeeld praatgroepen voor mensen in de rouw organiseert.
dinsdag 17 oktober 2023 om 22:37
Rouw is zwaar maar noodzakelijk, ook tijdens de rouw aan je emoties toe te geven is zo belangrijk. Vroeg of laat komt het toch wel.
Lief zijn voor jezelf is ook noodzakelijk, je mag gewoon verdriet hebben en je enorm … voelen. Het is niet niks om een geliefde te verliezen.
Uiteraard zullen je hormonen nu ook een rol spelen maar ook dat hoort erbij. Als je wat rust vindt in een serie kijken moet je dat vooral doen nu, selfcare kan op zoveel verschillende manieren.
Denk dat erover praten met bijvoorbeeld de praktijkondersteuner bij je huisarts wel een goed idee is. Mij heeft het in ieder geval goed geholpen om er met een “buitenstaander” over te praten.
voor jou.
Lief zijn voor jezelf is ook noodzakelijk, je mag gewoon verdriet hebben en je enorm … voelen. Het is niet niks om een geliefde te verliezen.
Uiteraard zullen je hormonen nu ook een rol spelen maar ook dat hoort erbij. Als je wat rust vindt in een serie kijken moet je dat vooral doen nu, selfcare kan op zoveel verschillende manieren.
Denk dat erover praten met bijvoorbeeld de praktijkondersteuner bij je huisarts wel een goed idee is. Mij heeft het in ieder geval goed geholpen om er met een “buitenstaander” over te praten.
voor jou.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
woensdag 18 oktober 2023 om 01:21
woensdag 18 oktober 2023 om 07:26
muts87 schreef: ↑17-10-2023 20:36Nee nog niet. Ga ik misschien wel doen. Maar weet niet zo goed waar te beginnen. En rouw hoort er ook gewoon bij en ook waar ik nu doorheen ga. Het kan morgen weer beter gaan. (Al blijf ik denk ik wel dag thuis van werk)
En ongesteld zijn word ik sowieso altijd emo van.
Rouw hoort erbij, maar je kunt hier best hulp bij zoeken hoor. Ik heb ook een heftig overlijden meegemaakt en ik heb veel gehad aan hulp. Ik heb dit trouwens niet via de huisarts gedaan, ik heb zelf een psycholoog gezocht die gespecialiseerd is in rouwverwerking.
En je hoeft je ook niet schuldig te voelen over ziek melden. Je bent nu even niet in staat om te werken, dus ben je ziek.
woensdag 18 oktober 2023 om 07:44
Ach, lieve Muts wat naar en heftig allemaal! Natuurlijk doet het nog pijn, zoiets komt en gaat in golven heb ik ervaren. Je hebt goede dagen en slechte dagen, zeker als het nog zo vers is.
Na het overlijden van mijn oma ben ik jaren depressief geweest, kon niets me meer schelen, leefde ik als een soort spook. Mijn oma was echt mijn soulmate, zonder haar was ik ineens helemaal alleen voor mijn gevoel. Niemand meer die me echt begreep zoals zij dat deed. Dat deed zoveel pijn. Nu nog steeds hoor, zeven jaar later, maar het komt en gaat in golven.
Ik heb geen rouwverwerking gehad met hulpverleners trouwens. Als je je daar wel fijn bij voelt zou ik daar wel naar kijken of ze iets voor je kunnen doen.
Mijn advies is om het gewoon over je heen te laten komen en te accepteren dat het zeer blijft doen en dat je misschien af en toe je ziek moet melden als het niet gaat.
Wees lief voor jezelf, denk om je grenzen en sluit jezelf niet af voor de pijn. Dat heb ik wel gedaan, ik ben meteen door gegaan, lang gedaan alsof er niets gebeurd was, gewoon door werken ( op de automatische piloot ) en door met het leven. Terwijl ik eigenlijk stilstond van binnen. Pas jaren later kreeg ik de klap en brak de dam open en kwam al dat onverwerkte verdriet er uit. Dus krop het niet teveel op, laat jezelf het ook voelen. Doe waar je je goed bij voelt.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel. Schrijf vooral van je af.
Na het overlijden van mijn oma ben ik jaren depressief geweest, kon niets me meer schelen, leefde ik als een soort spook. Mijn oma was echt mijn soulmate, zonder haar was ik ineens helemaal alleen voor mijn gevoel. Niemand meer die me echt begreep zoals zij dat deed. Dat deed zoveel pijn. Nu nog steeds hoor, zeven jaar later, maar het komt en gaat in golven.
Ik heb geen rouwverwerking gehad met hulpverleners trouwens. Als je je daar wel fijn bij voelt zou ik daar wel naar kijken of ze iets voor je kunnen doen.
Mijn advies is om het gewoon over je heen te laten komen en te accepteren dat het zeer blijft doen en dat je misschien af en toe je ziek moet melden als het niet gaat.
Wees lief voor jezelf, denk om je grenzen en sluit jezelf niet af voor de pijn. Dat heb ik wel gedaan, ik ben meteen door gegaan, lang gedaan alsof er niets gebeurd was, gewoon door werken ( op de automatische piloot ) en door met het leven. Terwijl ik eigenlijk stilstond van binnen. Pas jaren later kreeg ik de klap en brak de dam open en kwam al dat onverwerkte verdriet er uit. Dus krop het niet teveel op, laat jezelf het ook voelen. Doe waar je je goed bij voelt.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel. Schrijf vooral van je af.
.
woensdag 18 oktober 2023 om 08:54
woensdag 18 oktober 2023 om 10:52
zondag 22 oktober 2023 om 21:58
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
