Psyche
alle pijlers
(Extreem) hulpverlenerssyndroom
donderdag 1 februari 2024 om 20:20
In het kort; mijn partner (als in geliefde) zit sinds 5 maanden thuis met een burn-out. De reden is dat hij geen grenzen kan stellen en niet tot slecht kan opkomen voor zijn eigen behoeften. Dit in contrast met zijn voorkomen; veel praten, veel aanwezig, drukte en gang maker, beetje alfa mijnheer.
Hij heeft heel lang veel te hard gewerkt en 15 jaar een eigen bedrijf met veel stress gehad. Dit bedrijf is begin vorig jaar geliquideerd met een belastingschuld waarop hij nu afbetaald. Na het beëindigen van zijn eigen bedrijf is hij linea recta in dezelfde functie met dezelfde uren in loondienst binnen het zelfde werkveld gaan werken.
Uiteindelijk is hij eind september met zeer heftige burn-out klachten thuis komen te zitten.
Dit is even achtergrond info.
De bedoeling is dat hij een tandje terug neemt en zich focust op zichzelf en een gezonde verhouding met zichzelf en zijn behoeften etc. Echte neemt hij ondanks alle therapie, gesprekken, medicatie en rust in vrijwilligerswerk nog steeds “rare” beslissingen.
Zo kwam hij vandaag maar niet terug van een boodschap doen, hij was bij de supermarkt 2 gestrande Belgen tegengekomen die hier een auto hadden gekocht maar omdat 1 van hen een verlopen of ongeldige idkaart had, kon de rdw de nieuwe auto niet op naam zetten. Mijn vriend rijdt deze volslagen vreemden met 2 kinderen (van hem) in de auto de hele stad door naar een rdw-station, laat vervolgens een eendagskenteken plus verzekering voor export op zijn naam zetten en laat deze mensen in hun nieuwe auto op zijn naam naar België rijden.
Ik krijg dat dus later te horen. Als ik geen bezwaar kan maken.
Als mijn partner niet mijn partner was, mag hij dat zelf weten.
Ik kan mij niet voorstellen dat deze Belgen zelf om deze (in mijn ogen bizarre) vorm van hulp hebben gevraagd, maar de manische stemming waar mijn partner in kan zitten maakt hem vaak erg overtuigend en mischien zelfs dwingend. Zodat je zijn “hulp” niet kunt weigeren.
Ik maak mij zorgen om de risico’s die hij neemt, plus ik denk dat dit een ongezonde manier is van zoeken naar eigenwaarde. Iets waar hij juist nu in alle rust aan moet werken.
Ik merk dat -dit is niet een op zichzelf staand verhaal, komt vaker voor- ik hier echt doodmoe van word. En ik vind de risico’s echt groot. Hij denkt nooit in het groter geheel, het voelt voor goed om de Grote Redder te zijn.
Mijn support en begrip wordt steeds minder.
Hoe kun je iemand in deze mindset steunen zonder zelf schade op te lopen?
Hij heeft heel lang veel te hard gewerkt en 15 jaar een eigen bedrijf met veel stress gehad. Dit bedrijf is begin vorig jaar geliquideerd met een belastingschuld waarop hij nu afbetaald. Na het beëindigen van zijn eigen bedrijf is hij linea recta in dezelfde functie met dezelfde uren in loondienst binnen het zelfde werkveld gaan werken.
Uiteindelijk is hij eind september met zeer heftige burn-out klachten thuis komen te zitten.
Dit is even achtergrond info.
De bedoeling is dat hij een tandje terug neemt en zich focust op zichzelf en een gezonde verhouding met zichzelf en zijn behoeften etc. Echte neemt hij ondanks alle therapie, gesprekken, medicatie en rust in vrijwilligerswerk nog steeds “rare” beslissingen.
Zo kwam hij vandaag maar niet terug van een boodschap doen, hij was bij de supermarkt 2 gestrande Belgen tegengekomen die hier een auto hadden gekocht maar omdat 1 van hen een verlopen of ongeldige idkaart had, kon de rdw de nieuwe auto niet op naam zetten. Mijn vriend rijdt deze volslagen vreemden met 2 kinderen (van hem) in de auto de hele stad door naar een rdw-station, laat vervolgens een eendagskenteken plus verzekering voor export op zijn naam zetten en laat deze mensen in hun nieuwe auto op zijn naam naar België rijden.
Ik krijg dat dus later te horen. Als ik geen bezwaar kan maken.
Als mijn partner niet mijn partner was, mag hij dat zelf weten.
Ik kan mij niet voorstellen dat deze Belgen zelf om deze (in mijn ogen bizarre) vorm van hulp hebben gevraagd, maar de manische stemming waar mijn partner in kan zitten maakt hem vaak erg overtuigend en mischien zelfs dwingend. Zodat je zijn “hulp” niet kunt weigeren.
Ik maak mij zorgen om de risico’s die hij neemt, plus ik denk dat dit een ongezonde manier is van zoeken naar eigenwaarde. Iets waar hij juist nu in alle rust aan moet werken.
Ik merk dat -dit is niet een op zichzelf staand verhaal, komt vaker voor- ik hier echt doodmoe van word. En ik vind de risico’s echt groot. Hij denkt nooit in het groter geheel, het voelt voor goed om de Grote Redder te zijn.
Mijn support en begrip wordt steeds minder.
Hoe kun je iemand in deze mindset steunen zonder zelf schade op te lopen?
vrijdag 2 februari 2024 om 08:34
Dat doe ik ook, absoluut. Ik heb mijn eigen woning, geld, baan, een zelfstandige onderneming en daar hou ik hem echt buiten. Natuurlijk is hij gewoon welkom in huis, ik leg echter niks vast en ga geen enkele verbinding aan op zakelijk of financieel gebied.S-Groot schreef: ↑02-02-2024 08:22Eerlijk? Ik begrijp na bovenstaande totaal niet wat je nog bij/met hem doet. Je hebt niet voor niets samen een therapeut bezocht, dat was geen succes, dan moet je daar toch je conclusies aan verbinden? Jouw conclusie lijkt te zijn: dan moet ik me maar verder aanpassen (en misschien kan ik hem dan wel helpen om te veranderen).
Ik zou eens héél goed naar binnen gaan kijken. Waarom kies jij hiervoor? Waarom stel jij je kinderen hieraan bloot? Is dit het voorbeeld dat jij hen wil meegeven, wil voorleven? Wat haal jij hieruit?
vrijdag 2 februari 2024 om 08:35
Dat is ten dele waar en daar ben ik mij ook bewust van. Ik stel echt duidelijk grenzen. Geloof mij.Lucifee2024 schreef: ↑01-02-2024 21:54Jij bent net zo goed hulpverlenertje aan het spelen al een tijdje.
vrijdag 2 februari 2024 om 08:36
Nee, liegen doet hij niet en hij hoeft geen rare dingen te doen om aan geld te komen.Doreia* schreef: ↑01-02-2024 23:01Zoals hij zich gedraagt en zoals jij verteld hoe hij is, vraag ik me écht af hoe het gesteld is met zijn verstandelijke vermogens.
Iedereen weet dat je geen katvanger moet zijn. En dat is hij nu wel. Ik vraag me af of het verhaal wel klopt. Of dat hij geld aangeboden heeft gekregen in ruil voor de tenaamstelling en hij nu dus de Sjaak is. En dat hij je dit niet wil vertellen omdat het bijna Valentijnsdag is en je wil verrassen met dat geld ofzo. Hij het gebruikt heeft voor verslavingszaken.
vrijdag 2 februari 2024 om 08:39
Ik weet niet of je mij per ongeluk gequote hebt hier, maar dit is op geen enkele manier een antwoord op mijn post/vragen.
En zo natuurlijk vind ik het niet dat deze man zo welkom is in jouw huis, bij jouw kinderen.
vrijdag 2 februari 2024 om 08:40
Ja, daar kwam ik snel achter en dat is in het begin ook actief aangepakt en enorm verbeterd. Dit heeft zeker 2 jaar geen rol gespeeld. We zijn nu halverwege terug bij af.
vrijdag 2 februari 2024 om 08:41
Ook dit. Ik weet 100% zeker dat deze mensen hier niet om gevraagd hebben.Lorem_Ipsum schreef: ↑02-02-2024 08:26Als ik die Belgen was, zou ik zelf bang zijn dat ik in oplichterij trap, wat een volslagen idioot plan!
Mijn partner is een man die heel vlot babbelt en je helemaal kan inpalmen met zijn regeldrift op een zeer charmante manier.
vrijdag 2 februari 2024 om 08:42
Oh, kak. Verkeerde quote. Ik zal even terug scrollen voor een goede reactie.
vrijdag 2 februari 2024 om 08:48
Het is het oude liedje, iemand (in dit geval mijn partner) is niet alleen zijn “ziekte”. We hebben een geschiedenis samen en hij betekent veel voor mij.S-Groot schreef: ↑02-02-2024 08:22Eerlijk? Ik begrijp na bovenstaande totaal niet wat je nog bij/met hem doet. Je hebt niet voor niets samen een therapeut bezocht, dat was geen succes, dan moet je daar toch je conclusies aan verbinden? Jouw conclusie lijkt te zijn: dan moet ik me maar verder aanpassen (en misschien kan ik hem dan wel helpen om te veranderen).
Ik zou eens héél goed naar binnen gaan kijken. Waarom kies jij hiervoor? Waarom stel jij je kinderen hieraan bloot? Is dit het voorbeeld dat jij hen wil meegeven, wil voorleven? Wat haal jij hieruit?
Het is nooit mijn doel of bedoeling geweest om in een soort codepent of hulpverlenersdynamiek terecht te komen. Ik wil hem ook helemaal niet kneden tot iets wat hij niet is. En ik wil ook niet trekken aan een dood paard ten koste van mijzelf.
Ik heb een heel leuk en waardevol mens leren kennen en we zijn door onverwerkte shit of emotionele schade die hij in het begin wist weg te stoppen op een glijdende schaal terecht gekomen. En ik gun hem het leven dat hij verdiend. Het is geen intrinsieke slechterik. Al is medelijden ook niet de juiste basis.
De brandstof is -denk ik- de wetenschap dat er meer in de man zit.
En dat dit de bodem voor een ongelijkwaardige relatie is, besef ik mij heel goed.
Mijn kinders zijn overigens wel gek op hem.
vrijdag 2 februari 2024 om 08:49
TO, je vriend is psychisch ziek, dat klopt. Dat ontslaat hem echter niet van de verantwoordelijkheid daar iets aan te doen. Jij laat hem niet in de steek door een grens te stellen. Hij laat jou in de steek door jouw grenzen over te gaan doordat hij geen hulpt zoekt.
Zegt iemand die met Heel Erg Veel psychische problematiek heeft gekampt.
Zegt iemand die met Heel Erg Veel psychische problematiek heeft gekampt.
vrijdag 2 februari 2024 om 08:58
Dan mag je helemaal jezelf achter de oren krabben.
Dit is geen gedrag voor een man met normale verstandelijke vermogens. Echt niet.
Dit soort mensen zijn een mega gevaar voor zichzelf zijn en moeten tegen zichzelf beschermd worden. Dit type persoon, zeker als hij er zelf het gevaar niet van inziet, voor of na de gebeurtenis, kunnen niet meer met geld en financiële beslissingen omgaan. Niet met het volwassen leven.
Welk niveau opleiding heeft hij gedaan? Hoe is zijn schoolcarrière verlopen?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 2 februari 2024 om 09:02
JIJ denkt dat er meer in zit.
Maar misschien ontbreekt het hem aan vermogen om die aan te boren he? Als zijn vermogens er wel waren geweest, was hij er namelijk al geweest.
Jij ziet iemand die hij zou kunnen zijn.
Ik zie er ook uit als een bloedmooi fotomodel, als ik maar gewoon even 5 dagen per week ging sporten, mijn eten volledig omgooi, leer met make up en haar om te gaan en me netjes te kleden. Het zit er wel hoor! Ergens!
Maar in geen miljoen jaar dat je dat er bij mij uit kan halen.
Maar misschien ontbreekt het hem aan vermogen om die aan te boren he? Als zijn vermogens er wel waren geweest, was hij er namelijk al geweest.
Jij ziet iemand die hij zou kunnen zijn.
Ik zie er ook uit als een bloedmooi fotomodel, als ik maar gewoon even 5 dagen per week ging sporten, mijn eten volledig omgooi, leer met make up en haar om te gaan en me netjes te kleden. Het zit er wel hoor! Ergens!
Maar in geen miljoen jaar dat je dat er bij mij uit kan halen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 2 februari 2024 om 09:03
Dat zeg je steeds maar hij is de hele tijd in jouw huis bij jouw kinderen. Welke grens is dat?
En dat is echt heel goed voor de kinderen?
Stuur hem naar zijn huis en laat hem thuis werken aan zijn issues met hulp, je hoef niet meteen de relatie te stoppen. Je kan prima daten en leuke dingen gaan doen met hem, praten en luisteren. Maar hij hoeft echt niet 90% van de tijd in je huis bij je kinderen te zitten.
Je lat/grens moet echt een heel stuk hoger liggen.
Wil hij dat niet, jammer voor hem, dan gaat het over. Maar zit hij al in zijn eigen huis.
vrijdag 2 februari 2024 om 09:06
Dat weet ik, het zijn vlagen van manische uitingen. Hij is niet verstandelijk beperkt, hij gaat voor een korte termijn prikkel, de waan of het gevoel dat hij van heel veel betekenis is of onmisbaar. Zelfde zit in middelen gebruik, voor een kort moment zijn de problemen weg of dragelijk. Er is geen tot weinig remming of besef of overzien van gevolgen.Doreia* schreef: ↑02-02-2024 08:58Dan mag je helemaal jezelf achter de oren krabben.
Dit is geen gedrag voor een man met normale verstandelijke vermogens. Echt niet.
Dit soort mensen zijn een mega gevaar voor zichzelf zijn en moeten tegen zichzelf beschermd worden. Dit type persoon, zeker als hij er zelf het gevaar niet van inziet, voor of na de gebeurtenis, kunnen niet meer met geld en financiële beslissingen omgaan. Niet met het volwassen leven.
Welk niveau opleiding heeft hij gedaan? Hoe is zijn schoolcarrière verlopen?
Hij heeft gewoon mbo gedaan. Verder vooral streetwise en bouwer.
vrijdag 2 februari 2024 om 09:07
Hij zit nu inderdaad thuis.Lucifee2024 schreef: ↑02-02-2024 09:03Dat zeg je steeds maar hij is de hele tijd in jouw huis bij jouw kinderen. Welke grens is dat?
En dat is echt heel goed voor de kinderen?
Stuur hem naar zijn huis en laat hem thuis werken aan zijn issues met hulp, je hoef niet meteen de relatie te stoppen. Je kan prima daten en leuke dingen gaan doen met hem, praten en luisteren. Maar hij hoeft echt niet 90% van de tijd in je huis bij je kinderen te zitten.
Je lat/grens moet echt een heel stuk hoger liggen.
Wil hij dat niet, jammer voor hem, dan gaat het over. Maar zit hij al in zijn eigen huis.
vrijdag 2 februari 2024 om 09:08
De kinderen die gisteren na school een paar uur met papa bij de rdw met vreemde mensen in de auto mochten wachten zijn zijn kinderen. Niet de mijne. Die zijn bij mij thuis. Hier is hun school en leven.
vrijdag 2 februari 2024 om 09:09
Manisch?Away schreef: ↑02-02-2024 09:06Dat weet ik, het zijn vlagen van manische uitingen. Hij is niet verstandelijk beperkt, hij gaat voor een korte termijn prikkel, de waan of het gevoel dat hij van heel veel betekenis is of onmisbaar. Zelfde zit in middelen gebruik, voor een kort moment zijn de problemen weg of dragelijk. Er is geen tot weinig remming of besef of overzien van gevolgen.
Hij heeft gewoon mbo gedaan. Verder vooral streetwise en bouwer.
Of psychotisch?
In elk geval 0 geschikt om bij kinderen in de buurt te hebben.
En reuze onveilig voor jou, want hij is onvoorspelbaar in zijn handelen en doen. Dit is geen gelijkwaardige relatie en jij gaat het nooit tot een gelijkwaardige relatie kunnen krijgen.
Je hebt toestemming om dit project te beëindigen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 2 februari 2024 om 09:10
Daar heb je gelijk in.GreenLadyFern schreef: ↑02-02-2024 08:49TO, je vriend is psychisch ziek, dat klopt. Dat ontslaat hem echter niet van de verantwoordelijkheid daar iets aan te doen. Jij laat hem niet in de steek door een grens te stellen. Hij laat jou in de steek door jouw grenzen over te gaan doordat hij geen hulpt zoekt.
Zegt iemand die met Heel Erg Veel psychische problematiek heeft gekampt.
vrijdag 2 februari 2024 om 09:12
Ik weet het. Ik denk dat ik wel in het proces van losmaken zit.Doreia* schreef: ↑02-02-2024 09:09Manisch?
Of psychotisch?
In elk geval 0 geschikt om bij kinderen in de buurt te hebben.
En reuze onveilig voor jou, want hij is onvoorspelbaar in zijn handelen en doen. Dit is geen gelijkwaardige relatie en jij gaat het nooit tot een gelijkwaardige relatie kunnen krijgen.
Je hebt toestemming om dit project te beëindigen.
vrijdag 2 februari 2024 om 09:15
Hij gaat toch wel zijn eigen gang. Zijn eigen ondergang.
Hij kan of wil of beseft niet wat de gevolgen zijn van zijn daden. Wat er had kunnen of wat er nu kan gebeuren.
Hier kun jij, als moeder met kinderen, niet in mee gaan.
Hoeveel van zijn functioneren kan hij eigenlijk doen omdat jij er bent?
Hoe ziet zijn huis eruit? Schoon, netjes, opgeruimd? Wie doet dat?
Hoe zien zijn financiën eruit? Geen schulden meer nu? Wie doet dat?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 2 februari 2024 om 09:18
Zijn vlagen zijn een risico voor jou en voor je kinderen. Je weet dus nooit of hij iets doet wat een 'normaal' mens niet zou doen. Vreemden in huis halen ofzo.
Wat ik verdrietig vind voor jou, is dat hij zijn familie en de veiligheid daarvan minder belangrijk vindt dan toegeven aan de rush van het moment. Hij wil dit blijven doen en hij wil niet leren om dit na te laten.
Wat ik verdrietig vind voor jou, is dat hij zijn familie en de veiligheid daarvan minder belangrijk vindt dan toegeven aan de rush van het moment. Hij wil dit blijven doen en hij wil niet leren om dit na te laten.
vrijdag 2 februari 2024 om 09:24
Doreia* schreef: ↑02-02-2024 09:02JIJ denkt dat er meer in zit.
Maar misschien ontbreekt het hem aan vermogen om die aan te boren he? Als zijn vermogens er wel waren geweest, was hij er namelijk al geweest.
Jij ziet iemand die hij zou kunnen zijn.
Ik zie er ook uit als een bloedmooi fotomodel, als ik maar gewoon even 5 dagen per week ging sporten, mijn eten volledig omgooi, leer met make up en haar om te gaan en me netjes te kleden. Het zit er wel hoor! Ergens!
Maar in geen miljoen jaar dat je dat er bij mij uit kan halen.
vrijdag 2 februari 2024 om 09:33
Dus in het begin ben jij hem ook meteen gaan redden....
Een verslaving kan niet 'enorm verbeterd' zijn. Of hij is gestopt óf hij doet datgene nog. Er is geen middenweg bij verslaving. En twee jaar is kort. Dat speelt onderhuids echt nog wel een rol.
Ik las hierboven ergens dat je schreef dat hij niet liegt. Dat kan bijna niet kloppen. Want liegen is inherent aan verslaving.
Bovendien is als naaste van een verslaafde vaak slechts één oplossing mogelijk: hem loslaten. Veel (de meeste?) verslaafden moeten eerst 'rock bottom' gaan, voordat ze bereid zijn zichzelf uit deze ellende te helpen. Jij kunt NIETS doen, behalve hem 'laten vallen'.
Wil je trouwens vertellen wat de verslaving is?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
