![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-psyche-01.png)
Extreme dip: I need lotgenoten
zaterdag 30 januari 2021 om 15:58
Hi all,
Zoals de titel al zegt: ik heb momenteel last van een enorme dip.
Afgelopen januari ben ik begonnen bij mijn eerste fulltime baan waar ik de afgelopen maanden hard naar heb gezocht: het is niet mijn droombaan, maar ben heel blij dat ik wat heb en ik heb leuke collega's. Maar sinds ik daar ben begonnen, ben ik over alle dingen in mijn leven aan het twijfelen. Wil ik nog wel in dit huis wonen met huisgenoten? Wil ik überhaupt wel dit werk doen? Wil ik nog wel samenzijn met mijn vriend? Alles is opeens een chaos (voor mijn gevoel) en ik word er zo onrustig van. Terwijl ik eigenlijk niks te klagen heb. En dan ook nog die corona erbij, er zijn gewoon geen hoogtepunten.
Daarnaast ben ik natuurlijk ook gewoon heel erg aan het wennen aan 40 uur per week werken, vind dit echt wel even een omslag na het studeren. En doordat er naast het werk weinig gebeurd heb ik het idee dat ik gewoon de hele week alleen maar werk. De eerste weken waren vooral inlezen en meewerken, maar afgelopen week werd ik opeens compleet in het diepe gegooid. Vandaar dat ik ook even helemaal uitgeblust ben.
Ik weet het gewoon even niet, weet ook niet wat ik met dit topic wil maar wie weet zijn er mensen met hetzelfde momenteel. Of misschien gewoon wat lieve woorden dat het wel goed komt.
X
Zoals de titel al zegt: ik heb momenteel last van een enorme dip.
Afgelopen januari ben ik begonnen bij mijn eerste fulltime baan waar ik de afgelopen maanden hard naar heb gezocht: het is niet mijn droombaan, maar ben heel blij dat ik wat heb en ik heb leuke collega's. Maar sinds ik daar ben begonnen, ben ik over alle dingen in mijn leven aan het twijfelen. Wil ik nog wel in dit huis wonen met huisgenoten? Wil ik überhaupt wel dit werk doen? Wil ik nog wel samenzijn met mijn vriend? Alles is opeens een chaos (voor mijn gevoel) en ik word er zo onrustig van. Terwijl ik eigenlijk niks te klagen heb. En dan ook nog die corona erbij, er zijn gewoon geen hoogtepunten.
Daarnaast ben ik natuurlijk ook gewoon heel erg aan het wennen aan 40 uur per week werken, vind dit echt wel even een omslag na het studeren. En doordat er naast het werk weinig gebeurd heb ik het idee dat ik gewoon de hele week alleen maar werk. De eerste weken waren vooral inlezen en meewerken, maar afgelopen week werd ik opeens compleet in het diepe gegooid. Vandaar dat ik ook even helemaal uitgeblust ben.
Ik weet het gewoon even niet, weet ook niet wat ik met dit topic wil maar wie weet zijn er mensen met hetzelfde momenteel. Of misschien gewoon wat lieve woorden dat het wel goed komt.
X
zaterdag 30 januari 2021 om 16:10
Van studeren naar werken is best een stap en ook heel vermoeiend. En ik kan me voorstellen dat je in deze tijd ook weinig leuke ontspanning ernaast hebt, dat is jammer.
Geef het wat tijd voordat je grote beslissingen neemt over verhuizen en je relatie, het kost gewoon tijd om je draai te vinden (net als de eerste weken op een nieuwe opleiding).
Succes!
Geef het wat tijd voordat je grote beslissingen neemt over verhuizen en je relatie, het kost gewoon tijd om je draai te vinden (net als de eerste weken op een nieuwe opleiding).
Succes!
zaterdag 30 januari 2021 om 16:13
Geef jezelf de tijd om te wennen aan je nieuwe baan en aan deze hele situatie. Je hoeft nu geen knopen door te hakken rondom je relatie, woonruimte en werk. Op zoek naar een andere baan en woning levert je nu alleen maar meer stress op en dat kun je ook niet gebruiken. Over een jaar of wat kan het ook nog, er is toch niets om voor te haasten?
zaterdag 30 januari 2021 om 16:14
Wees lief voor jezelf, doe dingen waar je blij van wordt en zit het even uit. Het is nogal een omschakeling, opeens naar 40 uur per week werken, maar velen voor jou hebben het ook gedaan. Misschien moet je gewoon even wennen. Vervelende gevoelens horen soms ook bij het leven. Het wordt vanzelf beter. Of niet. En dan kun je op zoek naar een andere baan. En je moet maar zo denken; die andere mensen op jouw werk doen ook maar wat. Ze zijn waarschijnlijk alleen wat beter getraind in te doen lijken alsof ze wel weten waar ze mee bezig zijn.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
zaterdag 30 januari 2021 om 16:17
Bedankt voor je reactie! Nou dat is dus nog wel een toevoeging aan het verhaal: ik ben nu 25 en ben opeens voor het eerst in mn leven zo bewust van de tijd en de beslissingen die ik maak, hoe dit mijn verdere leven gaan beïnvloeden. Opeens zijn er vriendinnen die al een koophuis hebben, denken aan kinderen en weet ik veel wat. Dus ja, dat gevoel van haast heb ik op een of andere manier wel heel erg..huisduif schreef: ↑30-01-2021 16:13Geef jezelf de tijd om te wennen aan je nieuwe baan en aan deze hele situatie. Je hoeft nu geen knopen door te hakken rondom je relatie, woonruimte en werk. Op zoek naar een andere baan en woning levert je nu alleen maar meer stress op en dat kun je ook niet gebruiken. Over een jaar of wat kan het ook nog, er is toch niets om voor te haasten?
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 30 januari 2021 om 16:19
zaterdag 30 januari 2021 om 16:21
Bij mij is de 2 x 25 jaar al bijna in zicht en ik herken het wel van toen ik zo jong was. Nu, terugkijkend, realiseer ik me dat het allemaal niet zo erg is als niet alles in één keer lukt. Soms duurt het even voordat je de goede baan vindt etc. Ik ben na mijn 40e opnieuw gaan studeren en heb nu een ontzettend leuke baan gevonden. Dus nogmaals, wees lief voor jezelf. Je bent pas 25. Met vallen en opstaan land je vast wel op je pootjes.amsterdammeisje schreef: ↑30-01-2021 16:17Bedankt voor je reactie! Nou dat is dus nog wel een toevoeging aan het verhaal: ik ben nu 25 en ben opeens voor het eerst in mn leven zo bewust van de tijd en de beslissingen die ik maak, hoe dit mijn verdere leven gaan beïnvloeden. Opeens zijn er vriendinnen die al een koophuis hebben, denken aan kinderen en weet ik veel wat. Dus ja, dat gevoel van haast heb ik op een of andere manier wel heel erg..
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
zaterdag 30 januari 2021 om 16:26
Geef het tijd, het komt goed! Veel mensen hebben nu een dip, want de balans tussen leuk en noodzakelijk is weg. Het enige wat je doet is werken en af en toe een wandeling en dat maakt het leven weinig leuk. Maar het zal beter worden. Straks zit je er meer in qua werk en gaat je week veel sneller/makkelijker. Ook kan je nu juist even sparen, waardoor je straks juist zoiets als een verre reis kan maken, 2x op vakantie kan, leuke festivals/concerten, een auto kan kopen, samenwonen, wat dan ook. Maak nu vooral geen grote beslissingen en die twijfel heeft iedereen wel eens hoor!
zaterdag 30 januari 2021 om 16:27
Hmm nee, dat is waar. Alles kan nog. Wat ook wel meespeelt is dat mijn vriend jonger is, wat nooit een probleem is geweest in onze relatie. Maar hij moet nog 3 jaar studeren, terwijl ik dus met mijn hoofd opeens aan volgende stappen denk. Het lijkt opeens allemaal niet meer te kloppen en snap er even helemaal niks van.Belle73 schreef: ↑30-01-2021 16:21Bij mij is de 2 x 25 jaar al bijna in zicht en ik herken het wel van toen ik zo jong was. Nu, terugkijkend, realiseer ik me dat het allemaal niet zo erg is als niet alles in één keer lukt. Soms duurt het even voordat je de goede baan vindt etc. Ik ben na mijn 40e opnieuw gaan studeren en heb nu een ontzettend leuke baan gevonden. Dus nogmaals, wees lief voor jezelf. Je bent pas 25. Met vallen en opstaan land je vast wel op je pootjes.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 30 januari 2021 om 16:31
Wat doet je vriend verder? Werkt hij helemaal niet? Hoe denkt hij over de toekomst? Of is hij daar niet zo mee bezig?amsterdammeisje schreef: ↑30-01-2021 16:27Hmm nee, dat is waar. Alles kan nog. Wat ook wel meespeelt is dat mijn vriend jonger is, wat nooit een probleem is geweest in onze relatie. Maar hij moet nog 3 jaar studeren, terwijl ik dus met mijn hoofd opeens aan volgende stappen denk. Het lijkt opeens allemaal niet meer te kloppen en snap er even helemaal niks van.
zaterdag 30 januari 2021 om 16:36
Jawel hij werkt, doet het super goed op zijn opleiding en heeft het heel veel over de toekomst. Die ziet hij ook heel erg voor zich met mij. Maar ja, wel qua timing een andere planning dan ik omdat hij jonger is. Maar verder zien we de toekomst wel heel erg hetzelfde!
Hij woont wel nog thuis en is wel een beetje aan het kijken naar een huisje, maar dat voelt wel een beetje als een kloof soms.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 30 januari 2021 om 16:42
Dan is het toch geen ramp? Er zijn trouwens genoeg mensen die later nog eens gaan studeren, of nog een studie naast hun werk doen. Daar is toch niks mis mee?amsterdammeisje schreef: ↑30-01-2021 16:36Jawel hij werkt, doet het super goed op zijn opleiding en heeft het heel veel over de toekomst. Die ziet hij ook heel erg voor zich met mij. Maar ja, wel qua timing een andere planning dan ik omdat hij jonger is. Maar verder zien we de toekomst wel heel erg hetzelfde!
Voor de ene is die overgang veel groter dan voor de ander. Ik werkte zelf al in mijn vakgebied toen ik studeerde, dus voor mij was de overgang niet zo groot. Het was eerder een opluchting dat mijn leven een stuk rustiger werd toen mijn studie was afgerond.
Ipv 25-30 uur werken + 40 uur studeren en studiegeld/ boeken betalen, hoefde ik ineens nog maar 40 uur te werken en ik had meer geld en tijd, wat een vrijheid gaf dat!
Zo is het voor iedereen anders. Ik zou geen overhaaste beslissingen maken. Kijk eerst eens hoe het gaat als je meer gewend bent aan je nieuwe werk en als alles weer redelijk normaal is in de wereld, dan is er nog tijd genoeg om het roer om te gooien/ je relatie te verbreken, mocht je dat nog steeds willen.
zaterdag 30 januari 2021 om 18:00
Hee, ik zit eigenlijk in dezelfde situatie als jij!
Ik ben even oud en ben binnenkort afgestudeerd, ga meer aan het werk bij mijn huidige bijbaan, en doe daarnaast nog freelance werk.
Het gevoel van goh, waar gaan mijn keuzes me naartoe leiden, nieuwe woning zoeken, studieschuld etc. etc. etc.. en ook dat gevoel van 'haast' herken ik heel goed.
Wat mij erg helpt is alles per dag te doen, en proberen niet te kijken naar uiteindelijke grote doelen wat die ook zijn, maar liever alles in stukjes op te breken en daar per dag aan werken zeg maar.
Op werk ook rustig aan jezelf de tijd geven steeds bekender te worden met alles, een paar minuten even alleen rustig op je ademhaling letten en wat stretchen kan mij persoonlijk al enorm helpen.
Je kan me altijd een PB sturen aangezien ik heel veel herken van wat je schrijft.
Liefs! We're in this together
Ik ben even oud en ben binnenkort afgestudeerd, ga meer aan het werk bij mijn huidige bijbaan, en doe daarnaast nog freelance werk.
Het gevoel van goh, waar gaan mijn keuzes me naartoe leiden, nieuwe woning zoeken, studieschuld etc. etc. etc.. en ook dat gevoel van 'haast' herken ik heel goed.
Wat mij erg helpt is alles per dag te doen, en proberen niet te kijken naar uiteindelijke grote doelen wat die ook zijn, maar liever alles in stukjes op te breken en daar per dag aan werken zeg maar.
Op werk ook rustig aan jezelf de tijd geven steeds bekender te worden met alles, een paar minuten even alleen rustig op je ademhaling letten en wat stretchen kan mij persoonlijk al enorm helpen.
Je kan me altijd een PB sturen aangezien ik heel veel herken van wat je schrijft.
Liefs! We're in this together
![Smile :-)](./../../../smilies/icon_e_smile.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 30 januari 2021 om 22:49
Hi!
Ik zit ook in dezelfde situatie. Volgende maand begin ik aan mijn eerste echte full time baan. Sinds de zomer heb ik veel gesolliciteerd en na een paar afwijzingen was daar ineens de baan. Het is ook niet mijn droombaan (zo vertel ik het ook aan mensen in mijn omgeving), maar ik ben heel blij dat ik iets heb. Van de onzekerheid die solliciteren mee brengt wordt je niet gelukkiger.
De woonsituatie herken ik ook. Ik woon sinds anderhalf jaar in een studio en ik heb juist veel getwijfeld om met huisgenoten te gaan wonen. Juist omdat ik mensen om me heen heel gezellig vind en het nu zo moeilijk is op te zoeken. Toch kies ik ervoor om binnenkort te verhuizen naar een iets grotere studio vanwege de nadelen die huisgenoten meebrengen en de tijdelijke situatie met corona.
Op liefdesgebied ga ik ook niet lekker. Ik date sinds 1.5 maand met een leuke vent. Dit gaat ook met pieken en dalen (vooral in mijn hoofd). Daten is zo gecomplicieerd en ik denk er veel te veel bij na. Dit komt ook door eerdere teleurstellingen in de liefde.
Kortom, ik ben ook bijna 25 en ik pieker dus ook erg veel. Bij mij helpt het om er veel over te praten en familie en vrienden. Maakt het ook weer verwarrend, want iedereen heeft een andere mening of advies. Het is ook lastig om bij je eigen gevoel te komen en daar iets mee te doen. Misschien kan je ook een keer praten met een (loopbaan)coach.
Liefs!
Ik zit ook in dezelfde situatie. Volgende maand begin ik aan mijn eerste echte full time baan. Sinds de zomer heb ik veel gesolliciteerd en na een paar afwijzingen was daar ineens de baan. Het is ook niet mijn droombaan (zo vertel ik het ook aan mensen in mijn omgeving), maar ik ben heel blij dat ik iets heb. Van de onzekerheid die solliciteren mee brengt wordt je niet gelukkiger.
De woonsituatie herken ik ook. Ik woon sinds anderhalf jaar in een studio en ik heb juist veel getwijfeld om met huisgenoten te gaan wonen. Juist omdat ik mensen om me heen heel gezellig vind en het nu zo moeilijk is op te zoeken. Toch kies ik ervoor om binnenkort te verhuizen naar een iets grotere studio vanwege de nadelen die huisgenoten meebrengen en de tijdelijke situatie met corona.
Op liefdesgebied ga ik ook niet lekker. Ik date sinds 1.5 maand met een leuke vent. Dit gaat ook met pieken en dalen (vooral in mijn hoofd). Daten is zo gecomplicieerd en ik denk er veel te veel bij na. Dit komt ook door eerdere teleurstellingen in de liefde.
Kortom, ik ben ook bijna 25 en ik pieker dus ook erg veel. Bij mij helpt het om er veel over te praten en familie en vrienden. Maakt het ook weer verwarrend, want iedereen heeft een andere mening of advies. Het is ook lastig om bij je eigen gevoel te komen en daar iets mee te doen. Misschien kan je ook een keer praten met een (loopbaan)coach.
Liefs!
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zondag 31 januari 2021 om 11:45
Geef je zelf nog eens een maand of 4 om te wennen aan je nieuwe baan en nieuwe ritme dat daarbij hoort.
Neem in deze tijd nog geen beslissingen mb.t. wonen of relatie.
Na deze maanden ben je meer gewend en kan je meer overwogen keuzes maken.
Nog even volhouden dus en het beste ervan maken.
Realiseer je dat ook de lockdown en wellicht de tijd van het jaar niet bijdraagt aan je gemoedstoestand nu, ook dat ziet er na een aantal maanden weer heel anders uit.
Neem in deze tijd nog geen beslissingen mb.t. wonen of relatie.
Na deze maanden ben je meer gewend en kan je meer overwogen keuzes maken.
Nog even volhouden dus en het beste ervan maken.
Realiseer je dat ook de lockdown en wellicht de tijd van het jaar niet bijdraagt aan je gemoedstoestand nu, ook dat ziet er na een aantal maanden weer heel anders uit.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zondag 31 januari 2021 om 11:58
Als aanvulling op mijn vorige bericht.
Realiseer je dat je met een koopwoning jezelf heel erg vastlegt. (En een hypotheek waarschijnlijk nog lastig haalbaar)
Ik zou dus eerst inzetten op het huren van een appartementje. Dit hoeft ook niet vandaag of morgen.
En dan ook met je vriend bespreken hoe hij hierover denkt.
Of jullie dit samen willen of eerst apart.
Waarbij beiden opties prima zijn en nog niks zeggen over de status van jullie relatie.
Hij is nu eenmaal jonger maar wel goed bezig en jullie zien een toekomt samen. Gun hem de tijd en ruimte nog om dit ook in zijn eigen tempo te doen.
Realiseer je dat je met een koopwoning jezelf heel erg vastlegt. (En een hypotheek waarschijnlijk nog lastig haalbaar)
Ik zou dus eerst inzetten op het huren van een appartementje. Dit hoeft ook niet vandaag of morgen.
En dan ook met je vriend bespreken hoe hij hierover denkt.
Of jullie dit samen willen of eerst apart.
Waarbij beiden opties prima zijn en nog niks zeggen over de status van jullie relatie.
Hij is nu eenmaal jonger maar wel goed bezig en jullie zien een toekomt samen. Gun hem de tijd en ruimte nog om dit ook in zijn eigen tempo te doen.
zondag 31 januari 2021 om 18:48
Hee! Wat fijn om te lezen dat er lotgenoten bestaan. Goeie tips ook! Idd het te ver vooruit kijken is killing, ik ga inderdaad ook proberen om wat meer met de dag te leven. Thanks <3Virgo19 schreef: ↑30-01-2021 18:00Hee, ik zit eigenlijk in dezelfde situatie als jij!
Ik ben even oud en ben binnenkort afgestudeerd, ga meer aan het werk bij mijn huidige bijbaan, en doe daarnaast nog freelance werk.
Het gevoel van goh, waar gaan mijn keuzes me naartoe leiden, nieuwe woning zoeken, studieschuld etc. etc. etc.. en ook dat gevoel van 'haast' herken ik heel goed.
Wat mij erg helpt is alles per dag te doen, en proberen niet te kijken naar uiteindelijke grote doelen wat die ook zijn, maar liever alles in stukjes op te breken en daar per dag aan werken zeg maar.
Op werk ook rustig aan jezelf de tijd geven steeds bekender te worden met alles, een paar minuten even alleen rustig op je ademhaling letten en wat stretchen kan mij persoonlijk al enorm helpen.
Je kan me altijd een PB sturen aangezien ik heel veel herken van wat je schrijft.
Liefs! We're in this together![]()
zondag 31 januari 2021 om 18:53
Hey! Fijn om te lezen dat er lotgenoten zijn. Idd dat gevoel van: oké, ik heb nu die baan, en nu? Solliciteren is natuurlijk ook niet alles, maar voor mij voelde het toen wel alsof alles nog kon en alles nog open lag. En nu met een baan voelt alles opeens zo bepaald, omdat je een pad in slaat.Lieve020 schreef: ↑30-01-2021 22:49Hi!
Ik zit ook in dezelfde situatie. Volgende maand begin ik aan mijn eerste echte full time baan. Sinds de zomer heb ik veel gesolliciteerd en na een paar afwijzingen was daar ineens de baan. Het is ook niet mijn droombaan (zo vertel ik het ook aan mensen in mijn omgeving), maar ik ben heel blij dat ik iets heb. Van de onzekerheid die solliciteren mee brengt wordt je niet gelukkiger.
De woonsituatie herken ik ook. Ik woon sinds anderhalf jaar in een studio en ik heb juist veel getwijfeld om met huisgenoten te gaan wonen. Juist omdat ik mensen om me heen heel gezellig vind en het nu zo moeilijk is op te zoeken. Toch kies ik ervoor om binnenkort te verhuizen naar een iets grotere studio vanwege de nadelen die huisgenoten meebrengen en de tijdelijke situatie met corona.
Op liefdesgebied ga ik ook niet lekker. Ik date sinds 1.5 maand met een leuke vent. Dit gaat ook met pieken en dalen (vooral in mijn hoofd). Daten is zo gecomplicieerd en ik denk er veel te veel bij na. Dit komt ook door eerdere teleurstellingen in de liefde.
Kortom, ik ben ook bijna 25 en ik pieker dus ook erg veel. Bij mij helpt het om er veel over te praten en familie en vrienden. Maakt het ook weer verwarrend, want iedereen heeft een andere mening of advies. Het is ook lastig om bij je eigen gevoel te komen en daar iets mee te doen. Misschien kan je ook een keer praten met een (loopbaan)coach.
Liefs!
Ahh ik snap het heel goed over dat daten, ik ga ook nog niet zo heel lang met mijn vriend en eigenlijk ligt het heel erg aan mij hoe de relatie gaat, net als wat jij beschrijft. Constant dat gepieker wat terugkomt en wat dan ook effect heeft op de relatie. En wat je schrijft over familie en vrienden herken ik ook heel erg, ik ben daarom een beetje gestopt met er te veel over praten. Mensen hebben zo'n uitgesproken mening erover en idd alle meningen zijn weer anders en spreken elkaar tegen. En ik merk dat wanneer ik er met vriendinnen over praat het vaak meer een weerspiegeling is van waar zij zelf mee zitten, dan dat het echt een advies is voor mij. Goed bedoeld maar niet heel bruikbaar!
Het zal er allemaal wel gewoon een beetje bij horen ben ik bang... Hopelijk word het snel beter!
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zondag 31 januari 2021 om 20:28
Ik herken jullie verhalen wel van 10 jaar geleden (ik ben nu midden dertig).
Wat ik jullie op het hart wil drukken, is dat het echt niet erg is om niet alles tegelijk voor elkaar te krijgen. Misschien voelt het als heel oud, dat je nu 25 bent en afgestudeerd, maar je hebt nog heel wat jaren om te groeien en je zaakjes op te bouwen. Niet alles hoeft tegelijkertijd.
Geef jezelf nu eerst wat tijd om te wennen aan je nieuwe baan, dan kun je straks als de maatregelen milder worden weer gaan nadenken over je volgende stap.
Jullie zijn goed bezig, probeer daar ook van te genieten en jezelf de credits te geven van je successen ipv direct door te stomen naar de volgende mijlpaal en ondertussen te piekeren. Dat is echt zonde van je energie en je jonge jaren!
Wat ik jullie op het hart wil drukken, is dat het echt niet erg is om niet alles tegelijk voor elkaar te krijgen. Misschien voelt het als heel oud, dat je nu 25 bent en afgestudeerd, maar je hebt nog heel wat jaren om te groeien en je zaakjes op te bouwen. Niet alles hoeft tegelijkertijd.
Geef jezelf nu eerst wat tijd om te wennen aan je nieuwe baan, dan kun je straks als de maatregelen milder worden weer gaan nadenken over je volgende stap.
Jullie zijn goed bezig, probeer daar ook van te genieten en jezelf de credits te geven van je successen ipv direct door te stomen naar de volgende mijlpaal en ondertussen te piekeren. Dat is echt zonde van je energie en je jonge jaren!