Psyche
alle pijlers
Faalangst in nieuwe baan
dinsdag 27 januari 2009 om 20:41
Na een vervelende periode heb ik mijn leven weer op de rit gekregen. Ik heb een paar maanden geleden mijn relatie verbroken en door omstandigheden raakte ik ook mijn werk kwijt.
Gelukkig heb ik vrij snel een nieuwe baan gevonden en ik ben vorige week begonnen. Op zich goed nieuws dus.
Maar mijn faalangst staat me in de weg. Ik doe me ontspannen voor, maar dat is slechts een houding.
Ik heb dit in mijn vorige werk ook gehad (een vergelijkbare organisatie). Na een tijdje kwam ik beter in het werk en werd ik zekerder, ook in de omgang met collega's.
Hoewel ik weet dat ik mezelf meer tijd moet geven om te wennen aan de nieuwe situatie, heb ik al een paar nachten geen oog dicht gedaan. Niet echt bevorderlijk voor een goede start in een nieuwe baan.
Mijn huisarts zou best bereid zijn slaap- of kalmeringspillen voor te schrijven als ik die zou willen, maar dat neemt de oorzaak van het probleem niet weg.
Ik ben een perfectionist en daar heb ik vooral zelf last van!
In mijn omgeving is iedereen zo blij voor me dat ik niet durf te vertellen dat ik lijd onder mijn faalangst. Door ervaring uit het verleden weet ik dat ik dit werk best aankan, maar toch, dat gevoel!
Ik zit mezelf hiermee erg in de weg want ik kan niet genieten en alles rustig op me af laten komen.
Wie herkent dit en hoe ben je er mee om gegaan? Hoe kan ik leren om meer los te laten?
Gelukkig heb ik vrij snel een nieuwe baan gevonden en ik ben vorige week begonnen. Op zich goed nieuws dus.
Maar mijn faalangst staat me in de weg. Ik doe me ontspannen voor, maar dat is slechts een houding.
Ik heb dit in mijn vorige werk ook gehad (een vergelijkbare organisatie). Na een tijdje kwam ik beter in het werk en werd ik zekerder, ook in de omgang met collega's.
Hoewel ik weet dat ik mezelf meer tijd moet geven om te wennen aan de nieuwe situatie, heb ik al een paar nachten geen oog dicht gedaan. Niet echt bevorderlijk voor een goede start in een nieuwe baan.
Mijn huisarts zou best bereid zijn slaap- of kalmeringspillen voor te schrijven als ik die zou willen, maar dat neemt de oorzaak van het probleem niet weg.
Ik ben een perfectionist en daar heb ik vooral zelf last van!
In mijn omgeving is iedereen zo blij voor me dat ik niet durf te vertellen dat ik lijd onder mijn faalangst. Door ervaring uit het verleden weet ik dat ik dit werk best aankan, maar toch, dat gevoel!
Ik zit mezelf hiermee erg in de weg want ik kan niet genieten en alles rustig op me af laten komen.
Wie herkent dit en hoe ben je er mee om gegaan? Hoe kan ik leren om meer los te laten?
dinsdag 27 januari 2009 om 20:52
dinsdag 27 januari 2009 om 21:12
Hier nog eentje. Net begonnen met andere baan en moet er ook nog een opleiding bij volgen. Als de opleiding niet goed gaat staat ook mijn baan op losse schroeven. Heb ook al de nodige slapeloze nachten gehad en dat begint zich zo langzamerhand op te breken. Medicatie durf ik niet te nemen ivm de verantwoordelijkheden van mijn job. Hou mezelf steeds voor: waarom kan een ander het wel en waarom zou ik het niet kunnen dan? Maar kan mezelf nog niet echt overtuigen....
dinsdag 27 januari 2009 om 21:19
Niemand is perfect en niemand kent haar baan door en door vanaf dag 1. Alhoewel die onzekerheid enorm vervelend is, kan het voor een nieuwe job ook erg in je voordeel werken. Heb je daar wel eens bij stil gestaan? Niemand zit te wachten op een schreeuwlelijk die vanaf dag 1 alles beter weet, een beetje bescheidenheid is in een nieuwe baan best op zijn plaats tijdens die eerste daagjes. En perfectionisme zorgt er ook voor dat je beter je best doet, wat nog eens extra helpt om je van je beste kant te laten zien. Misschien helpt dit je om niet alleen de negatieve kant van de onzekerheid in te zien maar ook de positieve kant.
Ik weet ook alles van onzekerheid in nieuwe banen. Ik heb er al behoorlijk wat gehad en vind het elke keer weer vreselijk om ergens nieuw binnen te komen. Toch is mijn ervaring dat ik na een poosje veel lekkerder in mijn vel zit en veel zekerder van mijn zaak wordt. Door daar bij stil te staan als ik even in de paniek schiet, kan ik het voor mezelf relativeren en wordt ik weer wat rustiger. Misschien werkt dat voor jou ook?
En verder... vroeg naar bed blijven gaan. Slaap je niet, dan rust je toch. En probeer direct uit je werk eerst iets te doen om het uit je systeem te krijgen. Voor mij werkt het altijd om wat mensen te bellen en het van me af te praten, maar misschien werkt het voor jou beter om het bijvoorbeeld op te schrijven. Houdt daarbij in de gaten dat je niet alleen kijkt naar wat fout ging, maar ook heel bewust naar wat goed ging. En ga daarna iets heel anders doen, zodat je de dag een beetje van je af kunt zetten. Voor de een werkt sporten, voor de ander een goed boek, het is maar net wat bij je past.
Ik weet ook alles van onzekerheid in nieuwe banen. Ik heb er al behoorlijk wat gehad en vind het elke keer weer vreselijk om ergens nieuw binnen te komen. Toch is mijn ervaring dat ik na een poosje veel lekkerder in mijn vel zit en veel zekerder van mijn zaak wordt. Door daar bij stil te staan als ik even in de paniek schiet, kan ik het voor mezelf relativeren en wordt ik weer wat rustiger. Misschien werkt dat voor jou ook?
En verder... vroeg naar bed blijven gaan. Slaap je niet, dan rust je toch. En probeer direct uit je werk eerst iets te doen om het uit je systeem te krijgen. Voor mij werkt het altijd om wat mensen te bellen en het van me af te praten, maar misschien werkt het voor jou beter om het bijvoorbeeld op te schrijven. Houdt daarbij in de gaten dat je niet alleen kijkt naar wat fout ging, maar ook heel bewust naar wat goed ging. En ga daarna iets heel anders doen, zodat je de dag een beetje van je af kunt zetten. Voor de een werkt sporten, voor de ander een goed boek, het is maar net wat bij je past.
woensdag 28 januari 2009 om 20:27
Hoi Wereldmeid,
Fijn dat je je leventje weer op de rit hebt. En ja, deze situatie is mij ook niet vreemd. Ik werk nu een jaar bij mijn huidige werkgever, maar had vooral in het begin en ook nu nog wel als ik weer iets nieuws moet leren/doen, slapeloze nachten en paniek. Het herbeleven van de dag en jezelf dan zo dom en onwetend vinden. Toch heb ik inmiddels 2 uitmuntende beoordelingsgesprekken achter de rug. Ik was bang om van slaaptabletten suffig te worden en heb Bach Bloesem Rescue spray gebruikt. Ik werd er een stuk rustiger van. Je hebt nu ook een speciale voor de nacht. En een zinnetje uit een psychologietijdschrift over dit thema heeft me ook geholpen; nl. Als je een nieuwe baan hebt en je bent faalangstig, zie het dan meer als naar school gaan om te leren dan als een job waar je meteen van jezelf goed in moet zijn. Dus denk ik 's morgens nog regelmatig; "vandaag weer naar school"! Toch is de insteek dan net even iets anders en verminderde het bij mij de prestatiedrang.
Succes verder Wereldmeid!
Fijn dat je je leventje weer op de rit hebt. En ja, deze situatie is mij ook niet vreemd. Ik werk nu een jaar bij mijn huidige werkgever, maar had vooral in het begin en ook nu nog wel als ik weer iets nieuws moet leren/doen, slapeloze nachten en paniek. Het herbeleven van de dag en jezelf dan zo dom en onwetend vinden. Toch heb ik inmiddels 2 uitmuntende beoordelingsgesprekken achter de rug. Ik was bang om van slaaptabletten suffig te worden en heb Bach Bloesem Rescue spray gebruikt. Ik werd er een stuk rustiger van. Je hebt nu ook een speciale voor de nacht. En een zinnetje uit een psychologietijdschrift over dit thema heeft me ook geholpen; nl. Als je een nieuwe baan hebt en je bent faalangstig, zie het dan meer als naar school gaan om te leren dan als een job waar je meteen van jezelf goed in moet zijn. Dus denk ik 's morgens nog regelmatig; "vandaag weer naar school"! Toch is de insteek dan net even iets anders en verminderde het bij mij de prestatiedrang.
Succes verder Wereldmeid!
woensdag 28 januari 2009 om 20:47
Hey Wereldmeid,
Herkenbaar, zelfs na 2 jaar bij huidige werkgever kan ik 's nachts wakker worden en in de stress schieten of ik wel iets geregeld heb. Ben zelf ook perfectionistisch ingesteld en heb net als vendredi toch erg goede beoordelingsgesprekken, salarisverhoging en bonus ontvangen vanwege mijn inzet. Er is in de afgelopen jaren uiteraard weleens wat fout gegaan maar ben daar eerlijk in geweest en dat is iets wat erg gewaardeerd wordt. moraal van het verhaal, accepteer het, als er iets misgaat wees er dan open over en leg jezelf geen druk op en probeer zoals eerder gesuggereerd wat homeopatische middelen, bijv Valdispert rust werk bij mij goed.
Herkenbaar, zelfs na 2 jaar bij huidige werkgever kan ik 's nachts wakker worden en in de stress schieten of ik wel iets geregeld heb. Ben zelf ook perfectionistisch ingesteld en heb net als vendredi toch erg goede beoordelingsgesprekken, salarisverhoging en bonus ontvangen vanwege mijn inzet. Er is in de afgelopen jaren uiteraard weleens wat fout gegaan maar ben daar eerlijk in geweest en dat is iets wat erg gewaardeerd wordt. moraal van het verhaal, accepteer het, als er iets misgaat wees er dan open over en leg jezelf geen druk op en probeer zoals eerder gesuggereerd wat homeopatische middelen, bijv Valdispert rust werk bij mij goed.
woensdag 28 januari 2009 om 21:14
Bedankt voor jullie reacties.
Nummerzoveel, het kan idd een voordeel zijn om in het begin de kat uit de boom te kijken.
Maar... er is een probleem bij gekomen. Het blijkt namelijk dat ik voor mijn werk regelmatig op pad moet. Ik heb al jaren mijn rijbewijs, maar ik hou niet van autorijden en ik heb het ook niet bijgehouden.
Tijdens het sollicitatiegesprek is er niet over gesproken dat autorijden noodzakelijk is en ik heb geen functieomschrijving gezien. In mijn vorige werk had ik gewoon een bureaufunctie.
Nu moet ik met een dienstauto naar (voor mij) onbekende plaatsen. Mijn rijvaardigheid is zo ver weg gezakt dat ik eerst weer naar rijles moet!
Ik heb op het werk gezegd dat ik weinig auto rijd en dat ik eerst een paar lessen moet nemen. Maar ik word er niet vrolijk van! Een extra stressfactor dus, en ik slaap al zo slecht.
Eigenlijk vind ik een bureaufunctie leuker dan veel onderweg zijn naar afspraken. Maar ik moet in mijn eentje de kost verdienen en in deze tijden van crisis voel ik een extra druk om er een succes van te maken!
Hoe gaan jullie om met dat aspect van de onzekerheid (de crisis?) Of zijn jullie daar niet mee bezig?
Nummerzoveel, het kan idd een voordeel zijn om in het begin de kat uit de boom te kijken.
Maar... er is een probleem bij gekomen. Het blijkt namelijk dat ik voor mijn werk regelmatig op pad moet. Ik heb al jaren mijn rijbewijs, maar ik hou niet van autorijden en ik heb het ook niet bijgehouden.
Tijdens het sollicitatiegesprek is er niet over gesproken dat autorijden noodzakelijk is en ik heb geen functieomschrijving gezien. In mijn vorige werk had ik gewoon een bureaufunctie.
Nu moet ik met een dienstauto naar (voor mij) onbekende plaatsen. Mijn rijvaardigheid is zo ver weg gezakt dat ik eerst weer naar rijles moet!
Ik heb op het werk gezegd dat ik weinig auto rijd en dat ik eerst een paar lessen moet nemen. Maar ik word er niet vrolijk van! Een extra stressfactor dus, en ik slaap al zo slecht.
Eigenlijk vind ik een bureaufunctie leuker dan veel onderweg zijn naar afspraken. Maar ik moet in mijn eentje de kost verdienen en in deze tijden van crisis voel ik een extra druk om er een succes van te maken!
Hoe gaan jullie om met dat aspect van de onzekerheid (de crisis?) Of zijn jullie daar niet mee bezig?
donderdag 29 januari 2009 om 00:25
Hé, lieve wereldmeid, ik was een een meelezer op het minnaressenforum ( ook ervaringsdeskundige) en heb net als jij werk en relatie met GM verbroken. Daarna kom je opnieuw keihard je onzekerheden tegen die je bevattelijk maakten voor een GM-relatie. Perfectionisme en soms laag zelfwaardegevoel. Bij jezelf blijven was altijd al het advies en is ook nu toch de beste raad. Neem jezelf serieus, wat je niet weet, weet je nog niet. Daarvoor kun je vragen. Wat je niet kunt, kun je leren, zoals autorijden, geef jezelf die ruimte.
donderdag 29 januari 2009 om 06:31
Hoi Ourse, ik heb mijn GM-relatie al 1,5 jaar geleden verbroken en die kwestie heb ik achter me gelaten. Ik bedoelde in mijn opening m'n relatie van daarna met een 'gewone' single vent! En ik heb mijn vorige werk niet opgegeven i.v.m. GM. Dit was een andere situatie.
Ik ga vragen of ik de ruimte krijg om wat rij ervaring op te doen, maar ik heb de indruk dat er nogal wat druk achter staat. Op mijn werk is iedereen blijkbaar gewend om de auto te pakken als dat nodig is. Voor mij is autorijden niet vanzelfsprekend. Eerlijk gezegd moet ik er niet aan denken om regelmatig achter het stuur te moeten zitten. Ik wil wel rijlessen nemen en door die angst heen, maar ik betwijfel of zo'n functie iets voor mij is. Mssch moet ik alvast naar alternatieven kijken...
Ik ga vragen of ik de ruimte krijg om wat rij ervaring op te doen, maar ik heb de indruk dat er nogal wat druk achter staat. Op mijn werk is iedereen blijkbaar gewend om de auto te pakken als dat nodig is. Voor mij is autorijden niet vanzelfsprekend. Eerlijk gezegd moet ik er niet aan denken om regelmatig achter het stuur te moeten zitten. Ik wil wel rijlessen nemen en door die angst heen, maar ik betwijfel of zo'n functie iets voor mij is. Mssch moet ik alvast naar alternatieven kijken...
